پرندگان

[آبجی]

قناری رسمی - تاریخچه پیدایش قناری در ایران
تاريخ پيدايش قناري در ايران به گذشته اي نه چندان دور ميرسد كه بنا به روايتي درباريان قاجار از اروپا و به روايتي ديگر از مسكو به ايران وارد شده است . بي گمان بدنيست كه تاريخ ورود قناري به اين سرزمين را جستجو كنيم اما نميتوان انكار كرد كه در تكثير و پرورش اين پرنده مردم اروپا و بويژه اسپانيا پيشگام بوده اند .بايد بدانيم كه اين پرنده علاوه بر اهلي شدن اين قابليت را نيز داشته است كه با جهش هاي ژنتيكي سريع توانسته نژادهاي گوناگون از لحاظ رنگ , اندازه , آوازخواني وفرم بدني خاص بوجود آورد .در اين ميان انسانها نقش واسطه را بر عهده داشته اند .توسط انسان و با نگهداري و انتخابهاي گزينشي درست از اين پرنده نقاش گونه هايي پديد آمده كه اينك هر يك خود نژادي خالص به حساب ميايند و هر نژادي متعلق به سرزميني است كه در انجا پا به عرصه وجود گذاشته است .اما با اينكه حدود يكصد سال از ورود قناري به كشور ما مي گذرد متاسفانه علاوه بر اينكه هيچ نژادي به ثبت نرسيده است اكثريت علاقه مندان حتي از شناسايي نژاد هاي مختلف آن عا جزند و تنها چند نژاد وارداتي پول سازرا كه توسط واسطه ها معرفي مي شود را ميتوانند شناسايي كنند . تنها دليل اين معضل نداشتن متولي دلسوز در رابطه با اين امر است .عدم شناسايي نژادها باعث آميختن گونه هاي مختلف با يكديگر و بوجود آمدن گونه هاي ناخالص (هيبريد)شده است پيدايش گونه هاي هيبريد و در موارد بسيار نادر زيبا ,موجب بوجود آمدن تفكري جديد در رابطه با داشتن نژادي جديد به نام نژاد ايراني شده است .همين نكته آخر باعث انحراف بسياري از پرورش دهنده ها از مسير اصلي و سوداي بوجود آوردن نژاد ايراني با فرم بدني خا ص گرديده است . تا كنون تعداد زيادي پرنده به نام قناري رسمي توليد و بفروش رفته است كه در اكثرموارد هيچ يك توانايي توليد نسلي كاملا مشابه نسل خود را بدليل غير خالص بودن نداشته اند وعلاوه بر آن باعث شده اند كه نژادهاي خالص خارجي نيز در ايران از بين رفته و همه ساله نيازمند آن باشيم كه تعدادي پرنده از كشور هاي توليد كننده وارد نماييم .با ورود اين گله ها در طول سال ,دائما بيماريهاي جديد نيز وارد ميشوند نكته ديگر اينكه پرنده هاي وارداتي بعد از ورود با تغيير تغذيه و تغيير محل نگهداري و استرس حمل و نقل و شايد تغيير شرايط آب و هوايي مواجه شده و دچار افت بدني و توليد در سال اول ميگردند و بدليل اينكه اين پرنده ها در زمان و شرايط خاصي قادر به توليد مثل ميباشند ,دراثر اين انتقال سخت در سال اول ورود تقريبا هيچ توليدي ندارند و از جنبه نگهداري و آميختن با پرنده هايي كه در اينجا بدنيا آمده اند ارزش تكثير در سال اول را پيدا نخواهند كرد پس سرمايه اي كه بابت اين پرنده ها ازكشور خارج ميشود بمدت دوسال راكد خواهد ماند بعد هم بايد ديد كه در اين مد ت آيا پرنده هاي وارداتي زنده اند و قدرت توليد مثل دارند يا اينكه در سال اول اكثر انها توسط بيماريهاي مختلف از بين رفته اند .قناري پرنده اي زيباست با نژادهاي متنوع و با اين تنوع نژادي نگهداري از هر گونه آن تنها با كمي تفاوت مشابه گونه هاي ديگر است و در كشور ما نيز عده بسيار زيادي علاقه مند به پرورش آن ميباشند با اين وجود تاكنون هيچگونه اتحاد و همبستگي بين اين دوستداران پد يد نيامده است تا بتوان استا ندارد خاصي را براي قناري رسمي تعريف نمود با نبود استاندارد هر فردي به راحتي قناري خود را رسمي اصيل ( Persian canary) مينامد و براي ا ثبات حقا نيت خود موضوعي را كه مي توان به قضا وت و داوري گذاشت به مشاجره غيرعقلي وغير منطقي ميكشاند در نتيجه افرادي كه در صدد توليد و تكثير قناري رسمي هستند ميبايست چند مطلب را در نظر داشته باشند .اول اينكه استانداردي را براي قناري رسمي مشخص كنند تا هر پرنده اي جزو رده رسمي قرار نگيرد .دوم اينكه تنها به قصد خريد و فروش و سودآوري به اين كار اشتغال نداشته باشند تا اين مسئله باعث نشود از مسير و هدف اصلي دور شوند . سوم اينكه با كمتر از حداقل 10جفت پرنده اجداد به اين كار اقدام نكنند و چهارم اينكه تمامي پرنده ها بصورت انفرادي داراي شناسنامه اي باشند كه اطلاعات مورد نياز درآن ثبت شده باشد . همانطور كه همه عزيزان آگاهند ,عده زيادي سالهاست در عرصه پرورش انواع قناري با عشق و علاقه مشغول به فعاليت ميباشند ,از جمله پرورش قناري هاي آوازخوان, فري , رنگي و قناري با فرم بدني خاص .با توجه به تنوع نژادها در كشور ما هميشه سعي عده اي از علاقمندان بر اين بوده است كه گونه اي جديد از آميزش اين نژادهاي متنوع بوجود آورند.دوستداران زيادي سالهاي طولاني از عمر خود را در اين راه صرف كرده اند حتي بعضي از آقايان هزينه هاي مالي هنگفتي را متحمل شده اند كه اين هزينه ها در برخي موارد تنگدستي برخي از اين پرورش دهنده گان را در پي داشته است مسافرت هاي طولاني براي ديدن و بررسي يك پرنده به اقصي نقاط كشور صورت گرفته و ناكاميهايي را نيز در بر داشته است كه اين عزيزان همه را به جان و دل پذ يرا شده اند . در اين زمينه گاهي افرادي بوده اند كه بواسطه در اختيار داشتن 1 تا 2 پرنده استثنايي به معروفيت رسيده اند ولي اين معروفيت دوامي نداشته و به همان يكي دو پرنده ختم شده است و اثري از آن پرنده هاي استثنايي بر جاي نمانده مگر درخاطره ها ,اما هنوز هم براي رسيدن به كمال مطلوب اشخاصي هستند كه از هيچ تلاش و كوششي دريغ نمي ورزند ,در اينجا لازم ميدانم به همه انها خسته نباشيد عرض كنم با اين وجود فكر ميكنم كه اين همه سعي و كوشش به چند دليل تا به حال موفقيت چنداني نصيب ما نكرده است .

[آبجی]

انواع جفت گیری در پرندگان

۱ - طريقه مونوگامي Monogamy

در اين طريقه كه اكثر پرندگان هنگام جفت‌گيري به آن عادت دارند، پرنده نر فقط با يك پرنده ماده جفت‌گيري نموده، بعد از جفت‌گيري، نر و ماده با هم زيست مي‌نمايند. در اين حالت در زمان تخمگذاري و ظهور جوجه‌ها و بزرگ كردن آنها پرنده نر به پرنده ماده كمك و همراهي مي‌نمايد ولي در صورتي كه يكي از جفتها از بين و يا در نتيجه حمله رقبا از قلمرو خارج گردد، جفت‌گيري با پرنده ديگر انجام مي‌گيرد .

۲- طريقه پلي‌گامي Polygamy

در اين طريقه پرنده نر به يك پرنده ماده اكتفا نكرده، هنگام جفت‌گيري چندين پرنده ماده را براي خود انتخاب مي‌نمايد. گاهي اتفاق مي‌افتد در بين پرندگاني كه مونوگام هستند اگر نسبت پرنده ماده
بيش از پرنده نر باشد، سيستم مونوگامي حالت خود را از دست داده و يك پرنده نر با چند پرنده ماده جفت‌گيري مي‌نمايد.

3- طريقه درهم و برهم Promiscuite
در اين روش پرنده نر و ماده، بدون هيچ‌گونه ارتباط قبلي با يكديگر جفت‌گيري مي‌نمايند و مدت زماني كه آنها با هم بسر مي‌برند متفاوت است. گاهي نر و ماده بعد از آنكه آخرين تخم گذاشته‌اند و يا پس از خروج جوجه‌ها از هم جدا شده و گاهي تا پايان زمستان با يكديگر بسر مي‌برند. در بعضي گونه‌ها ديده شده كه پرنده نر براي جفت‌گيري بعدي نيز همان پرنده ماده را انتخاب نموده است در حالي كه در پرندگاني كه چندين بار در سال تخمگذاري مي‌نمايند، ممكن است در تمام دفعات با هم بوده و يا تغيير جفت بدهند

[آبجی]

آواز پرندگان

پرنده ها در هر محیطی که باشند، صدای آنها به گوش می رسد. آنها آواز خود را طوری تغییر می دهند که در محیط زندگیشان به خوبی شنیده شود. آواز یک پرنده میزان قدرت، سلامت و هوشیاری او را نشان می دهد، چون خواندن به انرژی نیاز دارد. تنها پرندگان قوی می توانند آوازی بلند و مداوم بخوانند و در عین حال مراقب باشند که طعمه درندگان نشوند. به نظر می رسد که بلندترین آواز جهان پرندگان متعلق به مرغ شاخه نشین ( Superb Lyrebird ) باشد. آواز بوتیمار هم یکی از بلندترین آوازهاست. علاوه بر این صدای بوتیمار تا فاصله زیادی از محل سکونت او شنیده می شود. بوتیمار شب و روز آواز می خواند به این امید که یک ماده به قلمرو او بیاید.
اما بدون شک صدای کاکاپو ( نوعی طوطی ساکن نیوزلند، Kakapo ) از آواز همه پرندگان بیشتر پیش می رود. ترفندی که او برای تقویت صدای خود به کار می برد، بی نظیر است. او ابتدا با پاهای خود چاله ای حفر می کند. سپس در این گودال می نشیند و هوا را به درون کیسه های هوای خود می کشد تا آنها را به آرامی پر کند. وقتی این کیسه ها پر از هوا می شوند، حجم آنها دو برابر می شود. سپس پرنده شروع به خواندن می کند. صدای او تا شش کیلومتر دورتر به گوش می رسد. کاکاپو ممکن است بیش از سه ماه هر شب برای پیدا کردن جفت آواز بخواند.
پرنده ها صدایی را ترجیح می دهند که در محیط زندگی آنها تا مسافت دورتری شنیده شود. در جنگل صدا به درختان برخورد می کند و توسط برگ ها جذب می شود. در چنین شرایطی یک آوای کوتاه و یکنواخت بهترین سیگنال است. اگر پرنده دیگری یک بار آن را بشنود، می تواند صبر کند تا آواز دوباره تکرار شود؛ و اگر بخواهد می تواند به راحتی آن را دنبال کند و به خواننده آواز برسد. برخی پرنده های ساکن نواحی جنگل از صداهای زیر استفاده می کنند، چون این صدا پس از برخورد با زمین و درختان تغییری پیدا نمی کند. پرنده هایی که در دشت ها زندگی می کنند، صداهای وزوزی ( Buzz ) را ترجیح می دهند. زیرا چنین صدایی در یک ناحیه باز مانند دشت، چمنزار یا ساوان، تا فواصل بسیار دور شنیده می شود.
آب جاری در رودخانه و جویبار سر و صدای زیادی ایجاد می کند و باعث می شود که صداهای دیگر به راحتی تشخیص داده نشود. اردک های آبی رنگ نیوزلند برای غلبه بر این مشکل، از آواهایی با فرکانس بالا استفاده می کنند.
شاید دیده باشید که بیشتر پرندگان قبل از شروع آواز، روی مکانهای بلند می روند. این کار برای آنست که صدایشان بهتر شنیده شود. وقتی پرنده از بالای یک درخت، یا روی نرده حیاط آواز بخواند، صدایش تداخل کمتری با موانع موجود در محیط پیدا می کند.
دسته ای از چکاوک ها راه عجیبی برای این کار پیدا کرده اند. چکاوک در آسمان اوج می گیرد و پس از مدت کوتاهی توقف، ناگهان خود را به سمت پایین رها می کند. در همین حال شروع به آواز خواندن می کند.
به هر حال هر گونه ای راه حلی برای خود یافته است، اما به راستی چه پیامی با این آواز منتقل می شود که ارزش صرف این همه انرژی را دارد؟ خواندن آواز خطرناک هم هست، چون ایجاد این همه سر و صدا توجه شکارچی ها را به سوی پرنده جلب می کند.
آواز پرنده دو هدف اصلی دارد: دفاع از قلمرو و جفت یابی.
بیشتر اوقات این پرنده نر است که آواز می خواند. اگر پرنده نر قلمرو خوبی داشته باشد، می تواند یک جفت مناسب پیدا کند و با موفقیت زاد و ولد نماید. پرنده حدود قلمرو خود را با آواز خواندن در آن مشخص می کند. این آوازها معمولا ساده و کوتاه هستند. پرنده های همسایه آواز همدیگر را می شناسند و تا وقتی که هر کس در محدوده خودش باشد، مشکلی پیش نمی آید. اما یک آوازخوان بیگانه یعنی یک تهدید برای قلمرو، پس باید با یک آواز قوی به او نشان داد که اینجا صاحب دارد.
غالبا پرنده در بین آواز خود سکوت می کند و منتظر می ماند تا جواب بشنود. او از این راه می تواند متوجه شود که مهاجمی وارد محدوده او شده یا نه. بعضی از گونه های پرندگان، برای دور کردن دشمن روش بسیار جالبی را به کار می گیرند. آنها چند نوع آواز مختلف را با هم اجرا می کنند. پرنده تازه واردی که آوازها را می شوند، فکر می کند در این ناحیه پرندگان زیادی زندگی می کنند و در نتیجه سهم او از منابع غذایی موجود ناچیز است. پس ترجیح میدهد به دنبال محل دیگری برود.
اما پرنده نر وقتی بخواهد توجه ماده ها را جلب کند، آوازهای طولانی و پیچیده می خواند. ماده ها آواز را می شنوند، اما معمولا جوابی نمی دهند. آنها پیش از آنکه تصمیم خود را بگیرند، چندین روز وقت صرف می کنند و آواز نرهای مختلف را می شنوند. نرهایی که آوازهای پیچیده تری بخوانند، بیشتر مورد توجه قرار می گیرند. علاوه بر این نرها هر چه آوازهای بیشتری بدانند، امکان موفقیت آنها نیز افزایش می یابد.
باسترک قهوه ای ( Brown Thrusher ) در آوازخوانی رکورد دار است. او بیش از دو هزار آواز مختلف اجرا می کند. سعد ( Sedge Warbler ) نیز می تواند آوازهای طولانی و پیچیده ای بخواند. امکان ندارد سعد نر در طول عمر خود آوازی را دوبار به طور یکسان اجرا کند. هر آواز او تقریبا از ۵۰ جزء تشکیل شده است که ترتیب و انتخاب آنها دائما تغییر می کند.
سسک های مرداب ( March Wren ) برای تصاحب بهترین باتلاق با هم رقابت می کنند. این پرنده ها بومی مناطق غربی آمریکا هستند. تعداد مرداب های این نواحی محدود است. پرنده نر آواز می خواند و پس از آن مدتی مکث می کند تا آواز پرنده رقیب را بشنود. نری که پیچیده ترین آواز را بخواند، بیشتر از همه مورد توجه ماده هاست و زودتر از بقیه جفت یابی می کند. جالب است بدانید که وقتی سسک ها از مهاجرت برمی گردند، نرها آنقدر آواز می خوانند تا یک جفت مناسب برای خود پیدا کنند. اما پس از جفت یابی پرنده نر ناگهان آواز خود را عوض می کند و فقط یک آواز ساده و کوتاه اجرا می کند تا محدوده قلمرو خود را مشخص کند.
برخی گونه ها برای گسترش دادن آوازهای خود از صدای سایر پرندگان تقلید می کنند. مشهورترین مقلدان در دنیای پرندگان، چکاوک مرداب، مرغ مقلد، مرغ مینا، سار، مرغ آلاچیق و سینه سرخ آفریقایی هستند. سارهای اسکاتلند صدای گوسفندان را تکرار می کنند، در حالی که گروهی دیگر از سارها در منطقه اکسفورد انگلستان از موتور اتوبوس تقلید می کنند.
پرنده ای که در شکل زیر می بینید مرغ شاخه نشین ( Superb Lyrebird ) نام دارد و در جنگلهای متراکم استرالیا زندگی می کند. او می تواند آواز دوازده گونه دیگر را تقلید کند. وقتی دانشمندان در حال فیلمبرداری از محل زندگی او بودند، او صدای دوربین را یاد گرفت و تعجب همه را برانگیخت. عجیب تر آنکه این پرنده می تواند صدای اره برقی و بوق ماشین را هم تقلید کند.
چکاوک مرداب در زمستان به آفریقا مهاجرت می کند و در تابستان به اروپا بازمی گردد. او علاوه بر آواز پرنده های اروپایی، آواز بسیاری از پرندگان آفریقایی را هم یاد می گیرد. چکاوک آواز ۷۰ نوع پرنده مختلف را می آموزد و تکرار می کند. پرنده ماده با شنیدن این آوازها می فهمد که او به کدام ناحیه از آفریقا مهاجرت کرده و به احتمال قوی، نری را انتخاب می کند که به همان ناحیه ای رفته که خود او زمستان را در آن گذرانده است.
اگرچه در بیشتر گونه ها پرنده های نر آواز می خوانند، اما گاهی ماده ها نیز هنرنمایی می کنند. گونه ای پرنده ساکن دامنه های آلپ شناخته شده است که در آن، پرنده ماده برای جلب توجه نرها آواز می خواند. جفت گیری با نرهای متعدد، برای او یک مزیت محسوب می شود؛ چون بعدا همه آنها در پرورش جوجه به او کمک می کنند.
یک نمونه دیگر، توکای بال قرمز است. توکای ماده در فصل زاد و ولد دو نوع آواز می خواند. یک آواز را برای برقراری ارتباط با جفت خود به کار می برد، ولی آواز دیگر را فقط وقتی می خواند که ماده های دیگر نزدیک شوند. به نظر می رسد آواز دوم نوعی هشدار به پرنده مهاجم باشد.
سینه سرخ اروپایی هم جزو این دسته از پرنده ها محسوب می شود. در زمستان پرنده نر و ماده با هم آواز می خوانند، زیرا هر یک از آنها قلمرو جداگانه ای دارند. این کار به آنها کمک می کند تا در زمستان ( که ذخایر غذایی کم است. ) خوراک کافی داشته باشند.
از این دسته مثال ها فراوان یافت می شود. شگفتیهای آواز پرندگان به حدی است که برای کشف آن سالها تحقیق و مطالعه لازم است. نکته مهم اینست که آواز پرندگان نه تنها زیباست، بلکه نقش مهمی در ادامه بقا آنها دارد.
بهترین زمان برای شنیدن آواز پرندگان، سپیده دم است. در تمام نقاط جهان، از جنگلهای استوایی گرفته تا نواحی شمالی اروپا، آوای پرندگان در سپیده دم بیشتر از سایر اوقات شبانه روز شنیده می شود. معمولا این پرندگان نر هستند که آواز می خوانند، اما به راستی چرا؟ هنگام سحر معمولا نسیم ملایمی می وزد. سر و صدای سایر جانوران نیز آغاز نشده است. پس صدای پرنده تا دور دست ها به خوبی شنیده می شود. آوازی که صبح خوانده می شود، ۲۰ مرتبه مؤثرتر از آواز نیمروز است. علاوه بر این، پرنده در این موقع روز نمی تواند کار دیگری انجام دهد. هوا هنوز روشن نشده و حشرات به سختی دیده می شوند. بسیاری از حشرات هم به خاطر خنکی هوا ترجیح می دهند روی زمین بمانند. پس شکار کردن مشکل است.
وقتی پرنده ای بعد از گذراندن یک شب سرد ( که در آن هیچ چیز نخورده است. ) آواز می خواند، نشان می دهد که بسیار قوی است. شاید می خواهد با آواز خواندن خود به پرنده های ماده بگوید: " من از نظر جسمی توانایی لازم برای جفت گیری را دارم ". پرنده نر با تمام توان چهچه می زند تا ثابت کند آنقدر انرژی دارد که می تواند مقدار زیادی از آن را صرف کار بیهوده ای چون آواز خواندن کند. بیشتر پرنده های ماده هم هنگام سحر در آشیانه خود هستند و می توانند آواز او را بشنوند.
اگر پرنده ی ساکن قلمرو همسایه در طول شب شکار شده باشد یا به هر دلیل مرده باشد، صدای او شنیده نمی شود. پس می توان قلمرو او را تصرف کرد و غذای بیشتری به دست آورد. بنابراین سپیده دم زمان بسیار مناسبی برای آواز خواندن است.
اما این فقط یک روی سکه بود. روی دیگر چندان جالب نیست. فرض کنید یک شکارچی گرسنه هستید و در طول شب خوراک کافی پیدا نکرده اید. صبح در حال جستجو برای پیدا کردن طعمه اید. ناگهان صدای پرنده ای را می شنوید که روی درختی در نزدیکی شما مشغول آواز خواندن است. پرنده سرگرم نغمه سرایی خود است و توجه چندانی به اتفاقات دور و برش ندارد. دیگر چه می خواهید؟ همه شرایط برای سیر شدن شما مهیاست. پس اگر آواز پرنده ای برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، می توان گفت پرنده بسیار زیرکی است. چون می تواند خود را از چنگال شکارچیانی که در کمین هستند، در امان نگهدارد. این یعنی یک امتیاز دیگر برای جلب توجه ماده ها!
اما مشکل دیگری هم هست. همه می خواهند سر صبح آواز بخوانند. باید برای پیروز شدن رقابت کرد. دردسر وقتی بیشتر می شود که آواز دو پرنده همسایه شبیه هم باشد. در جنگلهای بلوط کالیفرنیا دو پرنده زندگی می کنند که همین شرایط را دارند. آنها راه حل خوبی برای این مسئله یافته اند. ساعت اول صبح به آواز خواندن پرنده اول اختصاص دارد. پرنده دوم صبر می کند تا نوبت او برسد. ساعت بعد، زمان آواز پرنده دوم است. این روند تا پایان سپیده ادامه پیدا می کند. همیشه رقابت کردن بهترین راه نیست.

منبع : تبیان

[آبجی]

تاکسیدرمی پرندگان ● آماده سازی نمونه برای تاكسیدرمی
در تمام نمونه ها در ابتدا باید موارد زیر را بخاطر داشت:
وزن و اندازه گیری اعضای بدن – رنگ بدن – پوست اطراف صورت – چشم ها – پاها و پلك چشم را یاداشت می كنیم. زمانی كه نمونه برای ماه های زیادی نگه داری شده باشد رنگ تمام قسمتهای بدنش با نمونه تازه متفاوت خواهد بود. بنابراین ثبت این موارد در زمان مردن جانور بسیار مهم است. اگر پس از مردن حیوان ، رنگ بعضی از قسمتهای بدن تغییر كند میتوان توسط رنگ روغنی دوباره آن رنگ را بطور مصنوعی روی اعضای جانور ایجاد كرد.
در صورتی كه نمونه به طور طبیعی مرده باشد ، بایستی از زمان مردنش تا پوست كنی بیش از ۲۴ ساعت داخل فریزر نگه داری و شب قبل از تاكسیدرمی از فریزر خارج نموده و داخل یخچال گذاشته شود.
هرگز یك پرنده كشته شده كه متلاشی شده است را پوست نمی كنیم ، چون خون منعقد نمی شود و به محض استفاده از چاقو خون جاری شده و باعث كثیفی و رنگی شدن پرها می گردد ، بنابراین میتوان نمونه را در فریزر گذاشت تا كاملا سرد شود و یك روز جلوتر آن را از فریزر خارج كرده تا یخهایش باز شود و شروع به تاكسیدرمی می كنیم.
●● مراحل تاكسیدرمی
در ابتدا ، با دست پرهای روی قفسه سینه را به آرامی كنار می زنیم تا پوست دیده شود. سپس از ناحیه كلواك تا زیر گردن از وسط بدن توسط تیغ شكافی ایجاد می كنیم البته باید سعی كرد كه برش را زیاد عمیق نزنیم ، تا پرنده دچار خونریزی نشود. در صورتی كه در اثر بی دقتی این كار انجام شد لازم است مقداری پنبه روی آن قسمت گذاشته شود تا از آلودگی جلوگیری كند. سپس با كمك انتهای تیغ پوست را از گوشت كه تقریبا نیمه منجمد است جدا می كنیم.
پس از جدا كردن پوست در ناحیه شكم از طرفین پاها را از پوست جدا می كنیم تا به ناحیه دم برسیم. این مرحله نیاز به دقت بیشتری دارد تا پرهای ناحیه دم سالم بمانند. به آرامی و با كمك تیغ غده چربی را جدا و سپس استخوان دم را توسط قیچی یا سیم چین و همچنین استخوان پاها را از ناحیه بالای ران قطع می كنیم. سپس پوست آزاد شده و میتوان پوست پاها را هم جدا كرد.در قسمت پاها و بال استخوان ها باید سالم بمانند بنابراین به آرامی و بدون صدمه زدن به شاهپرها در بال استخوان را بیرون می كشیم و با كمك تیغ گوشت را از استخوان جدا كرده و استخوان را به جای اولیه اش بر می گردانیم.
مرحله بعدی تخلیه جمجمه است. جدا كردن پوست از سر كار بسیار ظریفی است چون گوشها ، چشم ها و پلك ها پوست نازكی داشته و هر كدام را باید از قاعده اشان جدا كنیم.
پس از جدا كردن گوش ، چشم و پلك ، جمجمه را بدون آنكه به استخوان آن صدمه ای وارد شود تخلیه و چشم ها را خارج می كنیم. سپس آن را به پودر بوراكس آغشته و داخل جمجمه را با گل رس پر و چشم ها را كه از قبل آماده شده است را جا سازی می كنیم ، و پوست را به آرامی بر می گردانیم.
● سیم كشی
اندازه سیم را طوری انتخاب می كنیم كه پس از عبور دادن از بدن ، بالها و پاها چند سانتی متر بلند تر باشد. سیم های داخل بدن ، هم را در دو نقطه قطع می كنند كه در آن نقاط سیم ها را بهم كلاف و محكم می كنیم.
● پنبه گذاری
پس از سیم كشی مقداری پنبه را به صورت مفتول در آورده و با پنس وارد بال و پای جانور می كنیم و پنس را تا جایی كه مقدور باشد جلو می بر یم تا حدی كه پوست پاره نشود . سپس تنه و گردن را پر می كنیم و این كار را تا جایی ادامه می دهیم تا جانور به حالت طبیعی اش دیده شود. طوری باید پنبه را در پوست قرار داد تا از بیرون سیم احساس نشود.
بعد از این كار پوست جانور را با كمك سوزن و نخ همرنگ بطور زیگزاگ میدوزیم ، و پرهای آن را با كمك پنس حالت می دهیم ، و آن را بر روی چوب مناسبی نصب می كنیم . پس از چند روز پرنده خشك شده و سیم های اضافی را می بریم . اكنون ما یك پرنده تاكسیدرمی شده زیبا داریم.
● حفاظت از نمونه های تاكسیدرمی شده
اگر می خواهید نمونه تاكسیدرمی شده خود را برای سالهای طولانی مثل روزی كه تهیه نموده اید ، نگه داری نموده و همیشه زیبا و طبیعی بماند لطفا به نكات زیر توجه نموده و كاملا رعایت نمائید.
۱- هرگز نگذارید بچه ها و افراد به نمونه ها دست زده و آنها را نامرتب نمایند.
۲- هیچوقت روی نمونه های تاكسیدرمی شده برای جلوگیری از حشرات از حشره كش ها استفاده نكنید.
۳- پاره كردن نمونه توسط گربه و سگ حتمی است ، از نزدیك شدن آنها جلوگیری نمائید.
۴- نمونه را با پارچه خیس یا آغشته به مایعات دیگر تمیز نكنید.
۵- نمونه و پایه آن را آهسته با چوب پر یا پارچه نازك و سبكی تمیز نمائید.
۶- پایه را در صورت لزوم می توانید با پارچه مرطوب تمیز نموده و دقت كنید كه پارچه به پر ها یا مو های نمونه كشیده نشود. یا می توانید پایه را با مقداری روغن جلا همراه تینر با قلم مو تمیز نمائید.
۷- گرد سفید رنگی كه گاهی اوقات از بدن نمونه می ریزد ، سم بی خطری است كه جهت ضد عفونی استفاده شده و خطری برای نمونه یا شخص ندارد.
۸- گاهی ممكن است بر روی پایه چوبی ، گرد چوب دیده شود كه داخل پایه توسط حشره چوب خور به خارج ریخته می شود . شما می توانید با قطره چكان یا قلم مو چند قطره تینر روغنی یا نفت در همان محل بریزید ، تا از بین بروند.
۹- نمونه را در مكانی قرار دهید كه تابش مستقیم نور خورشید به روی آن نتابد .
۱۰- نمونه را در تابستان در جای خیلی گرم قرار ندهیدو بهتر است به اندازه ۱/۰ نفتالین را نرم نموده ، خیلی آهسته با دست در زیر پرهای نمونه بپاشید تا از نزدیك شدن حشرات جلوگیری كند.
با رعایت و اجرای نكات ذكر شده شما برای همیشه نمونه ای زیبا و طبیعی در منزل یا محل كار خود خواهید داشت.

منبع : روزنامه آفتاب

[آبجی]

طوطی خاکستری ( کاسکو )

طوطی خاکستری با نام علمی Psittacus erithacus در غرب و مرکز آفریقا زندگی می کند.این طوطی دارای دو نژاد کنگو و تیمنه می باشد.نژاد کنگو دارای جثه ای بزرگتر و دارای پرهای دم روشن تری نسبت به تیمنه می باشد.کاملا مشخص نیست چه زمان این پرنده به اروپا را پیدا کرد، اما هنری هشتم پادشاه انگلستان از یک طوطی خاکستری نگهداری می کرد.
طوطی خاکستری آفریقایی از اکثر طوطی ها بزرگتر می باشد.طول بدن نژاد کنگو ۱۲ تا ۱۴ و نژاد تیمنه حدود ۱۰ اینچ می باشد.هر دو نژاد دارای دمهای خیلی کوتاه و قرمز رنگ میباشند و اگر چه نسبت به سایر طوطی ها دارای پر و بال رنگارنگی نیستند اما به واسطه هوش و قدرت سخن گویی بالا بسیار مورد توجه می باشند.
طوطی خاکستری در طبیعت بسیار اجتماعی می باشد.این پرندگان بدلیل داشتن امنیت بالاتر و همچنین علاقه به همنشینی با سایر همنوعانشان بصورت گله ای زندگی می کنند.این احساس دوستی می تواند در یک پرنده خانگی به دوستی با انسان تبدیل شود به طوریکه پرنده به راحتی عصبانیت یا ناراحتی صاحبش را تشخیص و نسبت به آن عکس العمل نشان دهد.
بدلیل زندگی اجتماعی، این پرنده به محبت و توجه زیادی نیاز دارد، بی توجهی به حیوان باعث ایجاد افسردگی و اضطراب در این پرنده می گردد.پرنده ای که مورد بی توجهی قرار گرفته اغلب مهاجم شده و پرهای خود را می کند.این طوطی به صاحبی که برای رابطه با او اشتیاق دارد نیاز دارد، در صورتی که وقت کافی برای گذراندن با این پرنده ندارید از خرید آن صرفنظر کنید.
دلیل شهرت این پرنده هوش باور نکردنی آن است،آلکس،طوطی ای که توسط دکتر Irene Pepperberg آموزش داده شده می تواند کارهایی در حد یک کودک چهار ساله از قبیل تشخیص رنگ ، شکل و تعداد اشیا انجام دهد.توانایی سخن گوئی این پرنده افسانه ایست.طوطی های خاکستری توانایی یادگیری بیش از صد لغت را دارند همچنین می توانند بسیاری از این لغلات را فهمیده کاملا درست استفاده نمایند.علاوه بر این می توانند هر صدائی را که می شنوند از قبیل صدای تلفن یا یک پرنده تقلید کنند.
آموزش دادن به پرنده به واسطه هوش و حس کنجکاوی اش بسیار شیرین است.اگر می خواهید پرنده شما یک عبارت خاص را تکرار نماید.به شکل های مختلف این عبارت را بیان کنید،یک بار با صدای بلند یکبار با صدای کم و یکبار با صدای کودک و یا هر صدای دیگر و موقع آموزش مستقیما به پرنده نگاه کنید به این صورت پرنده می فهد که شما می خواهید او این لغت را تکرار کند.
برای اینکه پرنده اسم یک شی مثلا بیسکوئیت را یاد بگیرد آنرا در دستتان بطوری که پرنده آنرا ببیند نگاه دارید سپس کلمه را بوضوح ادا کنید.کلمه را در یک جمله بکار برید مثلا بگوئید دوست داری؟ بعد بیسکوئیت را به او نشان داده و بگوئید بیسکوئیت.اجازه دهید پرنده بفهمد در مورد چه صحبت می کنید.
همیشه یک صاحب مسئولیت پذیر باشید،هیچگاه به پرنده لغات اشتباه یاد ندهید،اگرمجبور شوید برای مدتی پرنده را به محل جدید انتقال دهید چه رخ می دهد؟ صاحب جدید احتمالا اصلا از یک پرنده بد عنق خوشش نخواهد آمد.
همیشه اسباب بازیهای متنوعی را در اطراف و داخل قفس پرنده قرار دهید تا حوصله حیوان سر نرود، در غیر اینصورت پس از مدتی پرنده مشکلات رفتاری پیدا خواهد نمود.با تغییر دادن اسباب بازیها و بازی کردن با حیوان، پرنده را همیشه فعال نگاه دارید.
این پرنده از میوه های تازه ، سبزیجات ،غله ،میوه های مغزدار وبذر گیاهان تغذیه می کند.در صورتی که از غذای آماده استفاده می کنید اطمینان حاصل کنید که این غذا مخصوص طوطی های بزرگ بوده و همچنین غذای خریداری شده تازه باشد.
این پرنده می تواند گل کلم ،هویج،اسفناج ،ذرت و تقریبا هر نوع سبزیجاتی را بخورد و اصلا نگران تکه تکه کردن این سبزیجات نباشید آنها دارای منقار بسیار قوی می باشند، اجازه دهید خود پرنده غذایش را تکه تکه کند.در مورد میوه ها هم همینگونه رفتار کنید ،پرنده به راحتی می تواند یک سیب یا پرتقال را تکه کرده و بخورد ، اجازه دهید پرنده از منقار خود استفاده کند بعلاوه با این کار می تواند مدتی سرگرم باشد.
دادن غذاهای انسان از قبیل نان به پرنده ایرادی ندارد ولی دقت کنید که پرنده نباید غذاهایی از قبیل شکر،روغن حیوانی ، شکلات ، کافئین و نمک بخورد.
طوطی خاکستری اصلا پرنده کوچکی نیست هر چند دم بلندی مثل یک ماکائو(طوطی آمازون) ندارد اما به یک قفس نیاز دارد که بتواند بالهای خود را از هم باز کند وهمچنین از دیواره آن بالا رود.اندازه قفس حد اقل باید ۳۶ در ۳۶ باشد برای طوطی های بزرگتر بهتر است قفس را بزرگتر در نظر بگیرید.میله ای که در قفس برای نشستن پرنده تعبیه می شود باید حد اقل دارای قطر یک سانتیمتر باشد تا پرتده به راحتی بر آن بنشیند.
بخاطر داشته باشید که این پرنده یک طوطی بزرگ است و طوطی ها جویدن را دوست دارند این بدین معنی است که اگر قفس پرنده را نزدیک یک کار شیک چوبی یا پارچه ای قرار دهید پرنده نسبتا سریع آنرا از بین می برد.این خطای پرنده نیست جویدن جزئی از وجود این پرنده است.
طوطی های خاکستری حدود ۴۰ تا ۶۰ سال زندگی می کنند.این طوطی پرنده سالمی است و بسیار کم بیمار می شود. شایع ترین بیماری این پرنده پر کنی می باشد که به یک بیماری جسمی یا روانی دلالت می کند.این بیماری زمانی آشکار میشود که پرنده بصورت جدی شروع به کندن پرهای خود می کند.اگر این اتفاق افتاد به پرنده اجازه دهید به کار خود ادامه دهد ،پرنده حتی می تواند نقاطی از بدنش را کاملا بی مو کند.طوطی های خاکستری تنها پرندگانی نیستند که مبتلا به این بیماری می شوند ولی به هر حال یکی از پرندگانی هستند که به این بیماری دچار می شوند.اگر پرنده شما این رفتار را از خود نشان داد به سرعت به یک دامپزشک مراجعه کنید تا در صورتی که پرنده مشکل جسمانی داشته باشد تشخیص داده شود.بیماریهای جسمانی می تواند شامل یک بیماری انگلی،یک آلرژی غذایی یا کمبود مواد غذایی باشد.در صورتی که هیچکدام از علائم بیماری جسمی وجود نداشته باشد احتمالا پرنده به یک بیماری روحی دچار شده است که از دلایل اصلی آن می توان ترس یا تنهایی را نام برد درصوتی که به یک دامپزشک خوب مراجعه کنید می تواند به شما در مورد رفتار با پرنده راهنمائیتان کند.بهترین راهنمائی می تواند این نکته باشد که پرنده را از آسیب در موقع پرواز حفظ کنید. خیلی از پرنده ها هنگامی که خارج از قفس هستند و بالهایشان کوتاه نشده آسیب می بینند.این پرنده ها اجازه پیدا می کنند آزادانه پرواز کنند و در هنگام پرواز به دیوار ، آینه و یا پنجره ها برخورد می کنند و آسیب می بینند. پرنده ای که بالهایش کوتاه شده نمی تواند خارج از قفس پرواز کرده و به خود آسیب برساند.
در صورت تصمیم به خرید طوطی خاکستری بهترین گزینه انتخاب طوطی است که از زمانی که جوجه بوده از مادر جدا شده و توسط یک انسان تغذیه شده است .چنین پرنده ای به راحتی به انسان خو گرفته و به او اعتماد می کند.بسیار کم اتفاق می افتد که آنها نسبت به صاحب جدید خود حالت تهاجمی داشته باشند.با این حال دقت کنید که جوجه باید به سنی رسیده باشدکه به تنهایی غذا بخورد در غیر اینصورت پرنده برای رفتن به یک محیط جدید خیلی جوان است.یک پرنده فروش آگاه هیچگاه چنین پرنده جوانی را نمی فروشد.
طوطی خاکستری می تواند یک دوست حیرت انگیز برای صاحبش باشد که می تواند جذابیتهای زیادی برای صاحبش ایجاد کند. طوطی و صاحبش می توانند مدتهای زیادی با هم سرگرم باشند.اما همانند دیگر حیوانات خانگی، کلید این کار توجه به پرنده است.طوطی خاکستری زمانی طولانی زندگی می کند و می تواند برای صاحبش زندگی شادی را بوجود آورد.

[آبجی]

عروس هلندی

معرفی و تاریخچه:

عروس هلندی پرنده ای با نام علمی Genus Nyphicus بومی استرالیا می باشد. در زبان انگلیسی این پرنده را Cockatiel می نامند. این پرنده در سالهای 1800 میلادی ه انگلستان آورده شده است. احتمالا این پرنده توسط کسانی که به استرالیا تبعید شده بودند در بازگشت به انگلستان آورده شده است. محوبیت این پرنده افزایش پیدا کرد و امروزه این پرنده یکی از محبوب ترین پرندگان خانگی می باشد.بیشتر محبوبیت این پرنده به سبب طبیعت ملایم و سر وتاج رنگی پرنده می باشد. همچنین این پرنده به سادگی اهلی و دست آموز می شود.

انواع عروس هلندی:
عروس هلندی در چندین جهش رنگی موجود می باشد که به قرار زیر می باشد.



خاکستری: دارای بدنی خاکستری با زمینه سفید در بالها، سر زرد رنگ و گونه های نارنجی ، پرهای تاج ممکن است خاکستری یا زرد باشند. در ماده ها رنگ گونه تیره تر می باشد.
Lutino : بدن زرد رنگ با سری به رنگ زرد که رنگ سر از بدن تیره تر می باشد. بدن می تواند سفید به نظر آید. هر دو جنس گونه های نارنجی روشنی دارند.
صدفی: رنگ پرهای بدن برنگ خاکستری روشن با زمینه سفید می باشد. دارای سر زرد و گونه های نارنجی می باشن.
دارچینی: رنگ پرهای بدن بسیار روشن و اغلب برنگ قهوه ای روشن می باشد. سر به رنگزرد و گونه ها برنگ نارنجی می باشند.
نقره ای: در حقیقت بسیار شبیه نژاد خاکستری است بجز اینکه بدن برنگ سفید می باشد. ماده ها دارای گونه کدر تری هستند.
ابلق: 70% زرد یا سفید (رنگ بدن) و 30% ابلق (رنگ بالها خاکستری) نشانه یک عروس هلندی ابلق تمام عیار است. نرها و ماده ها بسیار شبیه هم می باشند.
زرد کمرنگ: از نظر رنگ بسیار شبیه نژاد صدفی است با این تفاوت که پرنده صدایی تولید نمی کند.
صورت سفید: رنگ آمیزی شبیه نژاد خاکستری داشته با این تفاوت که پرهای صورت بجای زرد سفید بوده و گونه ندارد.
عروس هلندی دارای گونه های بسیار زیادی است که در اثر جهش های ترکیبی مختلف بوجود آمده اند ولی نژاد های بالا رایج ترین گونه ها می باشند .

رفتار و تربیت:
عروس هلندی پرنده ای خونگرم بوده و به توجه زیادی نیاز دارد. اگر به آنها بی توجهی شود شروع به جیغ کشیدن می کند. آنها کنجکاو و شیرین هستند. یک عروس هلندی در هنگامی که مشغول تمییز کردن خانه یا تماشای تلویزیون هستید بر روی شانه تان سوار می شود. آنها کم تر از طوطی استرالیایی و طوطی های بزرگ خرابی به بار می آورند.
بهترین عروس هلندی برای خرید یک عروس هلندی است که از طفولیت از مادر خود جدا شده و توسط انسان تغذیه شده است. این باعث می شود که پرنده به انسان خو گرفته و از او نترسد. این روش نیاز پرنده به توجه انسان را بیشتر می کند.

غذا و قفس:
عروس هلندی یک رژیم متنوع حاوی بذر گیاهان ،دانه های آماده برای پرنده، میوه و سبزیجات را ترجیح میدهد. آنها همچنین از بیسکویت ، نان،ماکارونی و خلاصه هر چیزی که خودتان می خورید استقبال می کنند. از دادن چربی زیاد ، شکر و نمک خودداری کنید.
تنها از دانه های آماده ای که مخصوص عروس هلندی ساخته شده استفاده کنید. اگر پرنده شما این دانه های آماده را نخورد تعجب نکنید . اغلب آنها غذایی را که برای پرنده های کوچکتر از قبیل مرغ عشق تهیه شده ترجیح می دهند. آنها اغلب بر روی دانه ای که می خورند حساس هستند.
عروس هلندی دوست دارد از قفس بالا برود بنابراین برایش از قفسی استفاده کنید که براحتی بتواند از آن بالا رفته و بالهای خود را بکشد. بخاطر داشته باشید این پرنده دارای دم بلندی است و آنها به فضای کافی برای حرکت در قفس بدون آنکه دمشان آسیب بیند نیاز دارند. این فکری است کوته بینانه که یک قفس کوچک برای این پرنده بهتر است. برای یک عدد پرنده حداقل بیش از 20 اینچ مربع جا نیاز می باشد. آنها حقیقتا به خانه ای نیاز دارند که براحتی درون آن حرکت کنند.

مراقبت در مقابل آسیب و بیماریها:
عروس هلندی به آن صورت بیمار نمی شود و در کل پرنده مقاومی می باشد.سرما بزرگترین تهدید برای این پرنده است. گرمای مناسب برای این پرنده حدود 18 تا 22 در جه سانتیگراد می باشد. عروس هلندی به
بیرون قفس بودن و همراهی با صاحبش علاقه خاصی دارد. البته اگر در خانه خود سگ یا گربه نگاه می دارید باید مراقب باشید که پرنده به هیچ عنوان در دسترس آنها نباشد. چرا که شاید این حیوان به خاطر حس غریزی که دارد به پرنده حمله کرده و به آن آسیب برساند.
پرواز آزادانه برای هیچ پرنده ای ایده خوبی نیست. آنها در هنگام پرواز ممکن است به دیوار ، پنجره یا اسباب اثاثیه منزل برخورد نموده و آسیب ببینند. داستانهایی در مورد سوختن پرنده در اثر پرواز در آشپزخانه یا بر روی بخاری غیر معمول نیست. علاوه بر این ممکن است یکی از درها باز مانده باشد و پرنده فرار کند. در صورتی که می خواهید پرنده تان بیرون از قفس باشد بهترین گزینه این است که شاه پرهای پرنده را بچینید. شاهپرهای اصلی 8 تا 10 پر بزرگی هستند که در سر هر بال قرار دارد. بهتر است دو تا شاهپر اولی پرنده را برای جلوه زیباتر پرنده نچینید.

[آبجی]

عقاب طلايي

عقاب طلایی از خانواده قوشها است و نام گذاری آن به دلیل پرهای طلایی - برنزی تاج ، سر و پشت گردن می باشد. ساق پاها پوشیده از پر که این پرها تا انگشتان ادامه یافته است . این عقاب در هنگام پرواز از فاصله دور .به رنگ قهوه ای تیره تا مشکی به نظر می آید
عقاب طلایی جز بزرگترین پرندگان شکاری بوده به حدی که فاصله انتهای دوبال از یکدیگر 2/3 - 2 متر می .باشد. وزن آن 16 - 8/5 کیلوگرم است و ماده ها بزرگ جثه تر از نرها هستند
قلمرو زیستی این پرنده حدود 90 کیلومترمربع می باشد.. در هنگام پرواز دارای قدرت مانور بسیار بالایی بوده .و توانایی چرخشهای ناگهانی و شیرجه با سرعت بالا را دارا می باشد
سرعت متوسط عقاب طلایی در هنگام پرواز 50 کیلومتردر ساعت بوده که در هنگام شیرجه به 220 کیلومتر در ساعت می تواند برسد. این پرنده توانایی حمل طعمه ای به وزن 7 کیلوگرم را دارا می باشد و عمده غذای

او .پستانداران و پرندگان می باشد

پراکندگی جغرافیایی:

امریکای شمالی - اروپا - و شما و مرکز ایران و افغانستان و آسیای میانه

زیستگاه:
دشتها ، کوهستانهای خشک و استپی ، جنگلهای کوهستانی و صخره های ساحلی یافت می گردد.

تولید مثل :

این پرنده جز پرندگانی است که بصورت تک جفت زندگی می نماید. و باجفت خود تا آخر عمر باقی می .ماند
در ماههای فوریه و می جفتگیری کرده و عمدتا 2 تخم می گذارد که عقاب نر و ماده به مدت 45 - 41 .روز روی تخمها می خوابند

عقاب طلایی همزمان 4 - 5 لانه برای زندگی خود می سازد که بستگی به فصل و شرایط محیطی از آنها .استفاده می کند . لانه ها می توانند تا 3 متر قطر و 4 متر ارتفاع داشته باشند
این عقاب در سن 5 - 4 سالگی بالغ شده و توانایی جفتگیری را بدست می آورد . عمر متوسط این .پرنده 43 - 37 سال می باشد .

[*مرتضی]

باد خور
باز
بلبل
بوتیمار
تیهو
درنا
سبز قبا
سهره
شاهین
شاه بوف
آلوچه خورک
چکاوک
پنگوئن
شترمرغ
شهباز
طاووس
طوطی برزیلی
طوطی بزرگ اسکندر و طوطی کوچک اسکندر
عقاب
فلامینگو
قرقاول
جغد
غاز
پرندگان آبی
اسفرود بی دم
مرغ ماهیخوار رنگی
چلچله اقیانوس شمالی
مرغ باران حلقه دار
پافین
قره غاز بزرگ
مرغ مینا
آبچیلک
پرنده آبی کوهی
توکان
آلباتروس
مهاجرت پرندگان
جغد برفی
جغد طویله ای
جغد عقابی شمالی
پر
گنجشک
پرندگان ماهی خوار
جغد قهوه ای استرالیا
چرخ ریسک آبی رنگ
حواصیل آبی رنگ
حواصیل سفید
دم جنبانک

زاغ و زاغ کبود در صدر جدول هوشی پرندگان
درباره پرندگان

قناری رسمی - تاریخچه پیدایش قناری در ایران
عروس هلندی

کاشکی با عکسشون میزاشتی

[بهـمن]

حواصیل خاکستری

نام انگلیسی : Grey Heron
نام فرانسوی : Heron cendre
نام علمی (لاتین) : Ardea cinerea

چطور پیدایش کنیم :

۹۰ سانتی‌متر ؛ از حواصیل‌های دیگر به وسیله اندازه بزرگ ، سطح پشتی خاکستری ، سر و گردن سفید با نوار چشمی پهن و سیاه که تا انتهای کاکل بلندش امتداد پیدا می کند ، مشخص می شود . در جلوی گردنش دو ردیف خط‌ چین ِ سیاه و روی شکم سفید‌رنگش لکه‌ای سیاه دیده می‌شود . منقار دراز و خنجر شکلش زرد رنگ و پاهایش قهوه‌ای است ، ولی هر دوی آنها در بهار قرمز رنگ می‌شود . پرنده نابالغ از لحاظ رنگ‌آمیزی یکنواخت‌تر است با گردنی خاکستری‌تر ، که روی سرش رنگ سیاه دیده نمی شود . حواصیل خاکستری مدت‌های طولانی در وسط یا کنار آب بدون حرکت می‌ایستد ، در حالی که گردن خود را راست نگاهمیدارد و یا اینکه سر را بین شانه‌ها فرو می برد . گاهی نیز روی درخت می نشیند . پروازش پرتوان است با بال‌زدن‌های آهسته و پردامنه ، هنگام پرواز سر را عقب و بین شانه‌ها ، و پاها را کشیده نگهمیدارد .

زیستگاه :

علفزارهای پر‌آب ، رودخانه‌ها ، دریاچه‌ها و ساحل دریا . بطور دسته‌جمعی و معمولا روی درخت‌های بلند آشیانه می سازد .

پراکندگی :

حواصیل خاکستری پرنده ای ست که زمستان‌ها از پراکندگی نسبتا زیادی برخوردار است و به تعداد نسبتا فراوان در ایران زادوولد می کند .

[بهـمن]

اگرت ساحلی

۵۵ سانتی‌متر ؛ از نظر رنگ پر و بال به دو شکل دیده می شود . یکی شکل تیره که فراوان است و پروبالش تماما سیاه مایل به سربی می باشد و به‌جز چانه و گلوی آن که سفید است ، دیگری شکل سفید که کمیاب‌تر است و پروبال آن یکدست سفید می باشد . در هر دو شکل ، منقار زرد مایل به سبز ، پاها سیاه و پنجه‌ها تقریبا زرد است . شکل سفید این پرنده به کمک منقار زردش از اگرت کوچک تشخیص داده می شود . رفتار اگرت ساحلی ، شبیه اگرت کوچک است .

زیستگاه :

اگرت ساحلی ، پرنده‌ای ساحلی است که بیشتر در خورهای گل‌آلود ، مانداب‌ها و باتلاق‌های شور ، سواحل سنگی و سدهای مرجانی دیده می شود . بطور دسته‌جمعی و معمولا در بوته‌های کوتاه نزدیک ساحل دریا آشیانه می سازد .

پراکندگی :

بطور کلی اگرت ساحلی پرنده‌ای است بومی ایران و از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است .