مشاعره

[تووت فرنگی]

دوش از درم آمد آن مه لاله نقاب
سیرش نه بدیدیم و روان شد به شتاب

[مهندس نوجوان]

بردرت می آمدم, هرشب مراوامیزدی
گفتمت نامهربانی دم ز حاشامیزدی

[MANE1371]

یکی قطره باران ز ابری چکید/خجل شد چو پهنای دریا بدید

[parsa_1988]

دردم از یار است و درمان نیز همدل فدای او شد و جان نیز هم

​حافظ

[محمد حسین بابایی فرد]

مهرت به دل نشست و عشقت بزد به جانم
آن گیسو ی بهشتی برد از سرم امانم

[مریم313]

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم

جامه کس سیه و دلق خوذد ارزق نکنیم

[parsa_1988]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

[محمد حسین بابایی فرد]

ما را ز تو جز خودت تمنایی نیست / حلوا به آن ده که محبت نچشیده

[MANE1371]

هر آن طفل چو جور آموزگار/نبیند جفا بیند از روزگار

[parsa_1988]

رای رای توست خواهی جنگ خواهی اشتیما قلم در سر کشیدیم اختیار خویش را