مشاعره

[Arash_tanha]

در آن دریا به غوّاصی در آییم

وز آن شادی به رقّاصی در آییم

[.yalda.]

من به مرگم راضی ام اما نمی آید اجل

بخت بد بین ، از اجل هم ناز میباید کشید . . .

[طلیعه طلا]

در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزهار همراه شد...

[محسن آزماینده]

در نگاهت خوانده ام غرق تمنایی هنوز
گرچه در جمعی ولی تنهای تنهایی هنوز
بی تو امشب گریه هم با من غریبی میکند
دیده در راهند چشمانم،که باز آیی هنوز

[طلیعه طلا]

ز ره آمد یکی خسته
به پایش خار بنشسته
و عشق از چهره اش پیدای پیدا بود
ز آنچه زیر لب می گفت
شنیدم سخت شیدا بود
نمی دانم چه بیماری
به جان دلبرش افتاده بود-
اما-
طبیبان گفته بودندش
اگر یک شاخه گل آرد
ازآن نوعی که من بودم ،
بگیرند ریشه اش را و
بسوزانند
شود مرهم
برای دلبرش
آندم
شفا یابد

[محسن آزماینده]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
دل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند

[طلیعه طلا]

دلم می سوخت اما راه پایان کو ؟

نه حتی آب، نسیمی در بیابان کو ؟

[Rez@ee]

و حرف آخر من این که شبهای سیاهم را
به مهتاب نگاه خود منور می کنی یا نه

[ستاره صبح امید]

همیشه شروع می کنم قدم هایم را
شروع می کنم نفس هایم را
شروع می کنم تمام راه های نرفته ام را اما نه. . .
اینبار با خدا و نه بی خودش
وجودش رو باز و باز و باز دوست دارم و نیاز ...

[Arash_tanha]

زندگی آنقدر ابدی نیست که هر روز بتوان مهربان بودن را به فردا موکول کرد .