آشنایی با حیوانات

[matrix]

مورچه‌خوار



جانوری است از بالاراستهٔ بیگانه‌بندیان (Xenarthra)، از راستهٔ کرک‌داران (Pilosa)، از زیرراسته کرم‌زبانان (Vermilingua)
نام بیگانه‌بندیان برای آن‌ها به این علت برای بالاراستهٔ این جانوران برگزیده شده که بندهای مفاصل بدن ایشان با دیگر گروه‌ها تفاوت بسیار دارد.
مورچه‌ها و موریانه‌ها در صورت احساس خطر، تقلا می‌کنند و گاز می‌گیرند، با وجود این آنها آن قدر ریز و کوچک اند که پستانداران ‏مورچه خواری مانند مورچه خوار فلس دار و آرمادیلو ترسی از آنها ندارند. آن ها در یک لحظه با زبان دراز و چسبناکشان دهها مورچه یا موریانه را می مکند و ‏می خورند.


نوعی مورچه خوار غول پیکر وجود دارد که طول بدن آن از سر خرطوم تا نوک دم آن بین 1.2 تا 1.8 متر میباشد. دارای پاهای بلندی است رنگ این پستاندار عموما در مشتقات خاکستری است.
همچنین به آن Ant-bear به معنی مورچه خرس نیز گفته میشود دلیل این نامگذاری به اینخاطر است که پنچه ها و خز (پوست) این حیوان شباهت زیادی با خرس دارد و گاهی اوقات در نگاه اول با خرس اشتباه گرفته میشود.
این حیوان اغلب اوقات بسیار منرزوی است و زیستگاه آن در اسپانیا و جنوب و آمریکای مرکزی است و علاقه زیادی به جنگلهای انبوه دارد. دید بینایی ضعیفی دارد درعوض حس بویایی قوی دارد.
غذاى آن بطور عمده از موریانه‌ است، با خرطوم بلند خود به راحتی لانه موریانه ها را ویران کرده و به زبون درازش موریانه هارا شکار میکند. آب دهان مورچه خوار چسبناک است و موریانه ها و حشرات به خوبی به آن می چسبند.

مورچه خوار دندانی ندارد پس هنگامی که با زبان خود مشغول جمع کردن حشرات و موریانه ها از روی زمین است مقداری سنگ ریزه همراه حشرات به داخل دهان و خرطوم بلندش می آید که به کمک همین سنگریزه ها میتواند حشرات را در دهانش خرد و مقداری هضم کند.
به ندرت صداهایی از خود درمی آورد که زیر و جیغ مانند است. (ترجمه شده از wikipedia)
+ حیوان بی آزاری است ، اگر یه روز از خواب پاشدید و دیدید که یکی از آنها در حیاط منزلتان به همراه خانواده اش به پیکنیک آمده دست و پای خود را گم نکنید و نیازی هم نیست که با پلیس تماس بگیرید؛
این اتفاق برای ساکنان روستاهای آمریکای جنوبی امری عادی است ، به زبان ساده تو ایرون گربه داریم تو آمریکای جنوبی مورخور!

[matrix]

بز کوهی

بز کوهی یا «بز وحشی» بصورت دسته‌های کوچک در کوهستان‌ها زندگی می‌کنند، در کوه‌های ایران از این حیوان بسیار دیده می‌شود. در کوهستانهای آسیای صغیر و کوههای هیمالیا و هندوکش فراوان است و توسط شکارچیان شکار می‌شود.

ویژگی‌های ظاهری

ویژگی‌های ظاهری بز کوهی: موهای بدن بطور کلی زبر و کوتاه هستند و در نرها در پایین چانه دسته‌ای از موهای بلند ریش مانند روئیده‌است. همچنین در پشت بدن در طول خط طولی تیره پشت از شانه تا حدود دم موها بلند شده و به صورت تیغه‌ای درآمده‌اند. دم کوتاه است و طول آن با موهای انتهایی کمی بیشتر از طول گوش است. پاها قوی و سم نسبتاً پهن است. ماده‌ها بدون ریش هستند و شاخ در آنها کوتاه است و طول آن معمولاً کمتر از ۲۰ سانتیمتر است. نرها شاخ بلند و زیبایی دارند که مانند شمشیر خمیده به طرف عقب متمایل شده‌اند. قاعده شاخها در روی جمجمه خیلی بهم نزدیک شده‌اند ولی بقیه شاخ به تدریج از هم دور شده و در نوک کاملاً از هم فاصل بیشتری پیدا می‌کنند. رنگ بدن در پایین گونه‌ها و پهلوهای گردن و پهلوهای بدن نخودی خاکستری که در روی رانها و پاهای جلو تیره‌تر متمایل به قهوه‌ای می‌شود. ریش بلند و سیاهرنگ و یک خط قهوه‌ای تیره رنگ در خط میانی پشت در عقب سرازبین گوش‌ها تا نزدیک دم وجود دارد و همچنین نوار عرضی تیره‌ای به همین رنگ در روی شانه به طرف پهلوها و پایین سینه ادامه دارد. پوزه در بالای سوراخ‌های بینی خاکستری تیره و پیشانی قهوه‌ای روشن که در جلوی قاعده شاخ‌ها تیره می‌شود. جمجمه حجیم و از استخوانهای ضخیم تشکیل شده و پهنای آن در ناحیه برجستگیهای حدقه خیلی زیاد و پوزه برعکس دراز و باریک است. استخوان‌های بینی کوتاه است.
چگونگی زندگی

بز وحشی معمولاً به صورت دسته جمعی زندگی می‌کنند. بیشتر گله‌های ده تا بیست راسی تشکیل می‌دهند. ولی گاهی گله‌های بزرگ بیش از ۷۰ راس از آنها دیده می‌شود. معمولاً گله به‌وسیله یک نر مسن و قوی رهبری می‌شود. گاهی نرهای جوان گله‌های جداگانه تشکیل می‌دهند. از گیاهان کوهستانی و جوانه درختچه‌ها و درختها تغذیه می‌کنند. بیشتر ارتفاعات زیاد را ترجیح می‌دهند ولی ممکن است تا کوهپایه پایین بیایند. از توانایی زیاد برای برای جست و خیز و دویدن روی صخره‌ها و پرتگاهها برخوردارند. معمولاً در صبح زود و عصرها می‌چرند و ساعات گرم روز را در سایه سنگها و صخره‌ها و بوته‌ها می‌خوابند.
جفت‌گیری و زاد و ولد

در پاییز جفت‌گیری می‌کنند و دوران آبستنی آنها ۵ تا ۵٫۵ ماه است. هنگام جفت‌گیری میان نرها نزاع می‌شود. نرهای مسن و قوی نرهای ضعیف و جوان را از گله رانده و یا چند ماده جفت‌گیری می‌کنند. زایش در بهار صورت می‌گیرد. بچه‌ها یک قلو و گاهی دو قلو هستند. بچه‌ها چند ساعت بعد از تولد به دنبال مادرشان راه می‌افتند و پس از چند روز می‌توانند به سرعت بدوند. در داخل معده بز جسم سختی وجود دارد که به پادزهر معروف است که در قدیم برای درمان مارگزیدگی و بعضی بیماریها بکار برده می‌شده‌است.
پراکندگی جهانی

مناطق پراکندگی یونان ، ترکیه ، شبه جزیره عربستان ، قفقاز ، ایران ، پاکستان ن هند و افغانستان محل زندگی بزهای کوهی می‌باشد.