زمانی که بادها ذرات گرد و غبار را به درون جو مریخ جاروب می کنند، ذرات کم کم گرم می شوند. فرایند گرم شدن نیز به طوفان کمک می کند تا ذرات گرد و غبار بیشتری را به دور خود جمع کند. هنگامی که لایه ضخیمی از ذرات گرد و غبار شکل گرفت، پرتو های خورشیدی پس از برخورد با این لایه ضخیم منعکس می شوند و هرگز به سطح سیاره نمی رسند. در اثر این فرایند دمای طوفان گرد و غبار کاهش یافته و در نتیجه به حالت پایداری می رسد.
وقوع این طوفانها باعث می شود مدار گردها و فضاپیماهایی که به دور سیاره سرخ مریخ درگردشند بخشی از نیروی خود را از دست بدهند البته در فصل تابستان مریخ ، مریخ نوردها با توجه به وجود نور کافی خورشید، به میزان کافی دارای انرژی هستند ولی در زمستان ممکن است دچار مشکلاتی شوند.