شعرهای و نامه هاي عاشقانه !

[سلوى]

عشق نيروي است در عاشق كه او را

به طرف معشوق مي كشاند

و دوست داشتن جاذبه اي است در دوست

كه دوست را به طرف دوست مي برد.........

عشق غذا خوردن يك حريص است......

دوست داشتن در سرزميني بيگانه

يافتني است...... عشق جنون چيزي

جر خرابي و پريشاني نيست ... اما

دوست داشتن در اوج معراج از سرحد

عقل فراتر مي رود به قله بلند افتخار......

[سلوى]

خلوتم را نشكن

شايد اين خلوت من كوچ كند

به شب پروانه

به صداي نفس شهنامه

به طلوع اخرين افسانه

و غروبي كه در ان

نقش ديوانگي يك عاشق

بر سر ديواري پيدا شد.

خلوتم را نشكن

خلوتم بس دور است

ز هواي دل معشوق سهند

خلوتم راه درازي ست ميان من و تو

خلوتم مرواريد است به دست صياد

خلوتم تير وكماني ست به دست سحر

خلوتم راه رسيدن به خداست

[سلوى]

گفتي مي خوام بهت بگم همين روزا مسافرم
«بايد برم» براي تو فقط يه حرف ساده بود
کاشکي مي ديدي قلب من به زير پات افتاده بود
شايد گناه تو نبود، شايد که تقصير منه
شايد که اين عاقبتِ اين جوري عاشق شدنه

***
سفر هميشه قصه رفتن و دلتنگيه
به من نگو جدايي هم قسمتي از زندگيه
هميشه يک نفر ميره آدم و تنها مي ذاره
ميره يه دنيا خاطره پشت سرش جا مي ذاره
هميشه يک دل غريب يه گوشه تنها مي مونه
يکي مسافر و يکي اين وره دنيا مي مونه

***
دلم نمياد که بگم به خاطر دلم بمون
اما بدون با رفتنت از تن خستم ميره جون
بمون براي کوچه‌اي که بي تو لبريزه غمه
ابري تر از آسمونش ابراي چشماي منه

***

[سلوى]

زيباترين كلمه؟...... عشق

زشت ترين كلمه؟....بي وفايي

پاك ترين كلمه؟.................اشك

بي همتاترين كلمه؟............تنهايي

بي معناترين كلمه؟.......جدايي

جذاب ترين كلمه؟....آشنايي زيباترين كلمه؟...... عشق

زشت ترين كلمه؟....بي وفايي

پاك ترين كلمه؟.................اشك

بي همتاترين كلمه؟............تنهايي

بي معناترين كلمه؟.......جدايي

[سلوى]

ه حقیر است این عشق،
گر بماند به میان من و تو،
خود بمیرد در خود،
گر ببندد در خود،
و بماند به میان من و تو .
عشق در بسته ،
ناسزایی ست به عشق همگان .
او که سیبی را دوست می دارد،
به همه مهر می ورزد.
که همه از گوهریکتایند.
من به خوبی می دانم،
که ورای من و تو ،
هستی هست ،
عشق ما می میرد،مگر آزادشود..
رفتنت رنج من است ،
رنج من عشق من است ،
پس رهایت خواهم کرد ،
که تو را آزاد دوست می دارم ...

[سلوى]

من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بگذاریم
ببینیم آسمان آیا
جای دیگر هم همین رنگ است؟

[سلوى]

عشق یعنی...
زوج جوانی سوار بر موتور عاشقانه در دل شب می راندند.
آنها یکدیگر را خیلی دوست داشتند.
زن جوان: آروم تر برو.
مرد جوان: نه. این طوری بهتره.
زن جوان: خواهش می کنم آروم تر برو.
مرد جوان: باشه ولی به شرطی که بگی دوستم داری.
زن جوان: دوستت دارم حالا آروم برو.
مرد جوان: این کلاه کاسکت رو از سرم بردار و بذار رو سرت.
آخه نمی تونم خوب برونم اذیتم می کنه...
فردای آن روز حادثه ای در روزنامه ثبت شد:
برخورد موتور سیکلت با ساختمان حادثه آفرید.
در این سانحه که به دلیل بریدن ترمز موتور سیکلت رخ داد
یکی از دو سرنشين زنده ماند و دیگری درگذشت.
مرد جوان از بریده شدن ترمز آگاهی یافته بود.
پس بدون اینکه زن جوان را مطلع کند با ترفندی کلاه کاسکت را بر
سر او گذاشت!
و خواست تا آخرین بار (دوستت دارم) را از زبان او بشنود
و خودش رفت تا او زنده بماند...!!!!

[سلوى]

می دید می سوزم ولی باور نمی کرد
با گوشه چشمی آتشم را تر نمی کرد
توی نگاهش بی وفایی موج می زد
بیچاره دل٬ این صحنه را باور نمی کرد
می دید توی چشمهایم حرفها بود
حتی دمی پیش نگاهم سر نمی کرد
ویرانگری عشق به من آباد است
بی آه من آشیان غم بر باد است
من بی تو سکوت می کنم حرفی نیست
اما چه کنم سکوت من فریاد است...

[سلوى]

چه زود از یاد بردی
چه زود از خاطرت رفت
که من به یادت زنده بودم
که عشق را برایت معنا می دادم
چه زود فراموش کردی
دلم را به خاطر تو از یاد برده بودم
وای بر تو...
که چه زود از یاد بردی
قلبم را به اجبار به نامت کرده بودم
و وای بر من...
که چه زود فراموش شدم
نمی دانم خاطرت هست یا که آن را نیز فراموش کردی که من تنها
با صدای تو آرام بودم؟
نمی داتم یادت هست؟
تمام راهم را برای تو آواز می کردم
میدانم دیگر هیچ راهی نیست...
من همان تنهای آواره ای خواهم شد

که تو مرا یافته بودی...

[ارمين]

من عشق را از انعکاس مهتاب در حوض مادر بزرگ آموختم

من ایثار را از قلب خورشید در آسمان صحرا آموختم

من زندگی را از امواج طوفانی شب دریا آموختم

من محبت را از قطره های باران بر علفزار آموختم

من صداقت را از یک رنگی ابر های سفید آموختم

من وفا را از کبوتران بر شاخه های خشکیده آموختم

من گذشت زمان را از چشم های منتظر آموختم

من عطش را از چکاوک های خانه همسایه آموختم

من ایمین را از کودکان معصوم آموختم

و من آموختم هر چه را که می خواهم فقط از معبود یکتا بخواهم