از میان ریگهای خاکی دنیای خود
کاش میشد من سری تا اوج دنیا میزدم
کاش میشد از میان دوده و گرد و غبار
من قدم در بوستانی سبز و زیبا میزدم
کاش میشد از درون خلوت و تنهای دل
من پلی از دل به سوی شهر روءیا میزدم
کاش میشد در مداوای خراش بی کسی
با تو من تنها شده خطی به غمها میزدم
علاقه مندی ها (Bookmarks)