دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید

مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.

توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
صفحه 1 از 3 123 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 21

موضوع: جنگ جنگ تا پیروزی

  1. #1
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض جنگ جنگ تا پیروزی

    سلام





    لطفآ تمامی دل نوشته های خود را در خصوص ادامه جنگ تحمیلی
    و یا نامهربانی ها را در این بخش قرار دهید




    ارادتمند


    حسنعلی ابراهیمی سعید




  2. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  3. #2
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    جنگ، جنگ ، تا پیروزی







    تابستان سال 1361 ،، عملیات خونین رمضان پایان یافته بود ،، رزمندگان حضور در عملیات رمضان تلفات سنگینی متحمل شده بودند ،






    بنده حقیر ، بعد از شرکت در سه عملیات ، فتح المبین ، خرمشهر و عملیات نافرجام رمضان ، بعد از پنج ماه حضور مداوم در جبهه ها و عملیات ها ،، به مدت 10روز به مرخصی اعزام شدم ،







    تشیع شهیدان عملیات رمضان







    در جای، جای کشور ،، از سویی شاهد تظاهرات و و شعار جنگ ، جنگ ، تاپیروزی توسط افراد و اقشاری بودیم که هیچ رابطه ای با جنگ و جبهه ها نداشتند ،






    بازار تهران ، مسجد ارک ، بازاریان با بستن مغازه های خود با پوشیدن کفن شعار میدادند ، ما بازاریان از جان گذشته ،، جنگ، جنگ ، تا پیروزی ،، و به ادامه جنگ و رفع فتنه در جهان را تاکید میکردند ،، بدون اینکه خبر از جبهه ها داشته باشند ،، همانگونه که امروزه تحریم برای افراد بی درد ، و ثروتمند یک نعمت قلمداد میشود ، جنگ نیز همیشه برای اقشار مرفع یک نعمت بحساب می امد






    https://www.uplooder.net/img/image/82/519f74564666de4a965d7c4cfdbc962d/hasan-ali-ebrahimi---said-96.jpg


  4. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  5. #3
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    ولایمکن الفرارمن حکومتک یا رب ارحم ضعف بدنی:







    از ما کهنه سربازان ، برای نسلهای آینده







    : و اگر دوباره جنگی آمد، و تو را دعوت به نبرد کردند، میدانی چه بگویی؟







    آری از قول ما کهنه سربازها بگو؛ به خدا ما دنبال جنگ نرفته بودیم.




    او آمد بی‌هیچ استدالی و منطقی، ماابتدا می‌جنگیدیم که کشته نشویم، اما بعد جنگ یادمان داد بکشیم تا کشته نشویم، عده‌ای از ما رنگ رزمندگی گرفتند وعده‌ای هم ،رنگ رزمندگی به خود پاشیدند، تعدادی جبهه نیامده راوی جنگ شدند!




    وعده‌ای شهید شدند تا آینده زنده بماند!




    اما نه آینده‌ای به این شکل!!





    راستی ما باید چه می‌کردیم؟




    عده‌ای آمده بودند تا آدم حسابی شوند، عده‌ای آمدند تا بی‌پیکر شوند.




    و عده‌ای نیز پیکر تراش!






    در جبهه حس عاشقی و معشوقی جریان داشت.و ما جز جنگیدن چاره‌ای نداشتیم!





    آیا میتوانستیم دفاع از کشور ومردم را رها کنیم و گورمان راگم می‌کردیم و برمی‌گشتیم شهرهایمان !؟






    و دزد غافله‌ی نفت می‌شدیم؟




    یا دزد دکل ساخته نشده اما فایناس شده با دلار نفت در عالم تحریمی آلوده؟






    ما هم ، آینده را برای خود ترسیم کرده بودیم، اما جنگ۸ سال نزدیکتر از آینده بود، جان عزیز بود ولی پای عشق هم در کار بود، در جبهه ها رقص مستانه‌ی شهدا غوغامی‌کرد و ما چه باید میکردیم؟






    آیا نباید یوسف می‌شدیم؟وبر روی مین !!






    میرقصیدیم؟






    و میخانه‌ی فکه را رونق می‌دادیم؟







    ودروازه‌‌ی خرمشهر را آذین نمی‌کردیم؟







    باور کنید ای نسل‌های بعد، ما جوانِ جوان رفتیم، پیرِ پیر برگشتیم! حال شما بگوئید ماچه بایدمیکردیم؟








    می‌گریختیم که کوفی مسلک شویم؟







    که اعتقاداتمان به نرخ دلار و سکه حراج نشود؟









    که نام لشکرمان را بر پیشانی بانکی رباخوار ننویسند؟









    ما باید چه خاکی بر سرمان می‌کردیم که امروز سرکوفت نشنویم!؟







    بله نسل‌های آینده قرارمان این نبود راستی اگر دوباره جنگی آمد و شما را دعوت به جنگ کردند!!









    از قول ما بگوئید: رزمندگان ، به بعدازجنگ هم بیاندیشید!







    وقتی ارزش‌ها را در خاکریزها جا گذاشتیم و ارزشهاعوض شد، عوضی‌ها ارزشمند شدند!







    امروز خوب بنگرید ،چگونه ما را غریبه می‌پندارند! باور کنید،آنروزها ماقطار قطار میرفتیم..







    واگن واگن بر می گشتیم، راست قامت میرفتیم، کمر خمیده برمی گشتیم، دسته دسته می رفتیم و تنهای تنها برمی گشتیم!






    بی‌هیچ استقبال و جشن و سروری، فقط آغوش گرم مادری چشم انتظار. و دیگر هیچ.......!






    اما ایستادیم. شاید به پرسید پس ما چه مرگمان بود؟






    باور کنید ما هم دل داشتیم، فرزند و عیال و خانمان ‌داشتیم، اما با دل رفتیم، بی‌دل برگشتیم، با یار رفتیم با بار بر گشتیم، با پا رفتیم، با عصا بر گشتیم، باعزم رفتیم، با زخم برگشتیم، پر شور رفتیم،با شعور برگشتیم!









    ما اکنون پریشانیم، اما پشیمان نیستیم!





    ما همان کهنه سربازان پیاده‌ایم که سواری !!




    نیاموخته‌ایم! ما به وسوسه‌ی قدرت نرفته بودیم!!




    می‌دانید تعداد ما در ۸ سال جنگ چند نفر بود؟




    ۳/۵ درصد از جمعیت ایران! اما مردانگي را تنها نگذاشتیم، ماغارت!






    را آموزش ندیده بودیم، رفتیم و غیرت را تجربه کردیم.




    اکنون نیز فریاد می‌زنیم که اینان از ما نیستند، این حرامیان قافله‌ی اختلاس!!




    از ما نیستند. گرگانی که صد پیراهن یوسف رادریده‌اند، باورکنید این خرافات خوارج‌‌‌پسند، وصله ی مرام ما نیست، ما نه اسب امام زمان دیدیم، نه بی ذکر حسین جنگیدیم.





    لیکن ما استخوان در ‌گلو، از امروز شرمنده‌ایم، با صورتی سرخ ودستانی که در فکه جا مانده است!





    اکنون شما بگوئید ما اگر نمی‌رفتیم چه باید می‌کردیم با دشمنی که به امتداد قادسیه آمده برای هلاک مردم و میهنمان ایران؟!





    ما را بهتر قضاوت داشته باشید ، جز اندکی از ما که آلوده شدند و شرافت خود را فروختند.






    درود به روان پاك شهيدان راه حق وآرمان هاي والاي انقلاب اسلامي






    کهنه سرباز ارتش ایران اسلامی




    حسنعلی ابراهیمی سعید


  6. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  7. #4
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    (بنام خدا)...



    همرزمان عزیز...



    سلام ...



    دلنوشته ۴/۲/۹۷ روزی اخبا رشبکه ۱رسانه میلی ایران تماشا میکردم.



    اخبار جنگ سوریه گزارش میکرد. گزارشگر جنگ سوریه یکدستگاه ماشین شاسی بلند ،،

    وانت ،،

    تویوتا و گرانقیمت .



    و البته مربوط به نیروهای ایرانی که.



    اینک در سوریه حضور دارند و با داعش می جنگند؛ را نشان میداد .



    راننده خورد خیلی حق بجانب با یک گزارشگر ایرانی .مصاحبه میکرد.



    از خودرو شاسی بلند و تصویر های..



    فیلم کاملا معلوم بود .مبنی براینکه..



    نیروهای ایرانی که در سوریه هستند .



    و با داعش میجنگند. از نظر تجهیزات نظامی خوبی؛ برخودار هستند.



    با دیدن این گزارش جنگی. یادم امد .‌مبنی براینکه : وقتی امثال ما ایثارگران در صحنه های نبرد دفاع مقدس. نقش افرینی می کردیم.



    واز تمامیت ارضی ایران دفاع میکردیم .



    هر چند از نظر ادوات سنگین نظامی بهترین سلاحهای روز دنیا و بمثابه نیروهای ناتو در اختیار داشتیم .



    ولی از نظر خودرو های سبک محدودیت زیادی داشتیم براین اساس بودکه در بدو دفاع مقدس مسئولین مربوطه وکارشناسان لجستیک .



    ازانگلستان تقاضای خرید خودرو لندرو کردند ولی انگلیسی ها حاضر به فروش خودرو لندرو به ایران نشدند ومقداری جیب توسن هم که از هند خریداری شد .



    این خودروها هم کارائی عملیاتی سنگین نظامی نداشتند.



    تا اینکه خودرو تویوتا واردایران و به کار گرفته شد وتحرک ما در جبهه های نبرد نیز دوصد چندان کرد.



    ودرهمین فاصله زما نی بدیهیست که ما در جبهه های جنگ بعلت .



    عدم خودرو سبک رنج می بردیم و برای ایاب وذهاب وتردد محدودیتهای زیادی متحمل شدیم .به این موضوع اشاره کردم . تا استنادی داشته باشم .



    البته ،ناگفته،نماند کمکهای مردمی و در رابطه با خرید امبولانس اهدائی هموطنان عزیز ما یک نقش اساسی در جبهه های جنگ ایفاء کردند و این نقیصه هم بعدها مرتفع گردید وتاثیر کمکهای مردمی در جبهه های جنگ .



    خیلی مهم وسر نوشت ساز بوده؛وقابل تقدیراست برای همین است که اگر ما در پشت سرمان نگاه کنیم .



    انوقت می بینم که در کلیه جنگهای گذشته ایران .



    هرگز چنین پشتوانه مردمی در ایران .



    بمثابه دفاع مقدس قطعا شکل نگرفته است .



    بهمین علت هم پیروزی دفاع مقدس.



    یک پیروزی بی نظیر در تاریخ ایران است . ..



    بگذریم ..



    مدتی در حوالی حمیدیه وسوسنگرد. مشغول خنثی سازی مین بودیم .



    هوا بسیار گرم وطاقت فرسا بود.



    ومیدان مین نیز در زیر اتش دشمن .



    در یکی روزها یک مین منفجر شد ویک سرباز وظیفه ای بنام لطفی بلا فاصله به فیض شهادت رسید .



    بدون انکه بتواند کوچکترین حرفی بزنه..



    روحش شاد ....



    و؛ یاد ونامش....



    درصفحات تاریخ دوران دفاع مقدس گرامی باد علی الیحال یادم میاد زمانیکه بر اثر انفجار مین سرباز وظیفه. لطفی..



    واین همرزم عزیز ما به شهادت رسید...



    ما در ان روز حادثه ؛ حتی یک امبولانس معمولی در اختیار خودمان نداشتیم .



    تابدن مطهر همرزم خودمان شهید لطفی..



    راحمل نموده وبه معراج شهدای اهواز...



    برسانیم...



    وبعلت بعد مسافت نیز دسترسی به یگانهای همجوار خود مان نیز نداشتیم ...



    تابتوانیم لا اقل از امبولانس انها برای..



    حمل جسداین شهید والامقام‌ استفاده کنیم .



    بهمین علت ما همرزمانش مجبور شدیم... مبنی براینکه: بدن مطهر شهید لطفی.



    را در یک نفربر روسی..



    (کامیون سنگین نظامی)... و انهم بدون چادرگذاشته ..



    وکیلومترها در معرض افتاب گرم ..



    و سوزان وخاص خوزستان حملش'کنیم ..



    وبه معراج شهدای اهواز برسانیم .



    حال .



    میخواهم به هموطنان عزیزم عرض کنم .



    مبنی براینکه : ما با چنین شرایطی سختی ..



    دفاع مقدس را مدیریت کرده ایم .... واین بطور نمونه ومشتی ازخرواراست....



    البته تاریخ شهادت لطفی بطور دقیقا.. خاطرم نیست.



    ولی نیک میدانم که شهید لطفی ۴ الی ۵ روز.... قبل ویا بعد ازحادثه انفجار درحزب جمهوری اسلامی ایران .این همرزم ما به فیض شهادت رسیده است..



    حالاجناب اقای روحانی به دولت خودشان می بالند ودریک جلسه سخنرانی در حضور حاضرین در جلسه .



    نیز با قیافه ای حق به جانب می فرمایند.



    با دولت بنده باشرایط سخت تحریمها .کلیه .هزینه خرید اسلحه.. ومهمات موردنیازکشور سوریه وعراق. و کلیه حقوق ومزایای نظامیان وشبه نظامیان اجیرشده افغانی وپاکستانی .. که در سوریه وعراق حضور دارند .



    وبا داعش میجنگند ؛ تامین کرده است .



    با این وضعیت ایا جناب اقای روحانی.. نمیدانند در حالیکه بازنشستگان ذیحق..



    مظلوم کشوری ولشکری وایثارگران سالها..



    در زیر خط فقر وتنگدستی قرار دارند.. وزنان سرپرست خانواده هائی هستند .



    که بعلت بیکاری ونداشتن درامدبرای..



    سیرکردن شکم بچه هایشان حاضر .. به خود فروشی شده اند....



    پرداخت حقوق رزمنده گان وشبه نظامیان.. واجیر شده گان افغانی وپاکستانی..



    وغیرو که در سوریه وعراق با داعش..



    میجنگند..



    برای فرزندان ما هرگز..



    نان واشتغال ورفع بیکاری نخواهد شد؟؟؟؟؟



    کهنه سر باز وایثارگر دفاع مقدس ...

    https://www.uplooder.net/img/image/32/7a00d6c1b8c1be80c4d4ba5e45404041/hasan-ali-ebrahimi-said.jpg


  8. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  9. #5
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    #دلنوشته



    کاش می شد تمامِ آدم‌های غمگین و تنهایِ جهان را در آغوش کشید،


    برایشان چای ریخت، کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده، به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید و حالشان را خوب کرد.




    کاش می‌شد این را قاطعانه و آرام در گوشِ تمامِ آدم‌ها گفت؛ که غم و اندوه، رفتنی است و روزهایِ خوب در راه‌اند، که حالِ همه‌مان خوب خواهد شد...


  10. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  11. #6
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    با سلام



    مردم ایران حتی میدانند در اتاق جنگ چه خبر است



    بهمن ماه سال 1365 از منطقه عملیاتی جنوب با دریافت یک هفته مرخصی به منزل مراجعه کردم ،، اقوام ، دوستان ، به دیدن من می امدند ، و بعد از احوالپرسی ، همه می گفتند ، مگر عملیات نیست چگونه مرخصی دریافت کرده اید ، من سکوت می کردم ، مدت 48 ساعت از مرخصی ام سپری شده بود ، هر کجا می رفتم با هر کسی یا جمعی مواجه میشدم با این جمله و این سئوال مواجه میشدم ، مگر عملیات نیست ، چگونه بمرخصی امده ای سئوال اکثر مردم بود


    صبح روز سوم مرخصی ام بود با اذان نماز صبح پدرم از خواب بیدار شدم ، بیدرنگ رادیو را روشن کردم ، صدای مارش جنگ و عملیات فاو یک لحظه قطع نمیشد پدرم بمحض شنیدن مارش جنگ نزد من امد و گفت پسرم عملیات شده ، تو چگونه به مرخصی امده ای ، اشک در چشمانم جاری شد و گفتم پدر منطقه عملیاتی فاو بیش صد کیلومتر با جبهه و خط ما فاصله دارد و واحد ما در این عملیات شرکت ندارد ،


    پدرم گفت ، من هم می دانستم که چند روز دیگر عملیاتی در پیش است ، ، من از خجالت و سئوالات مردم تا پایان مرخصی ام از خانه خارج نشدم و بعد از پایان مرخصی بی سرو صدا عازم جبهه شدم


    مردم فهیم ایران ، قبل از اینکه جنگ سالاران از اتاق جنگ خارج شوند ، میدانند ، در اتاق جنگ چه خبرهایی بوده است ، و نیز همه سخنانیکه از زبان مسئولین کشور جاری میشود ، مردم همان لحظه راست را از دروغ تشخیص میدهند ، و اگر هم چیزی نمی گویند ، نشان از بزرگواری و چشم پوشی و بخشش مردم فهیم ایران زمین دارد ،،،



    قبل از اینکه مسئولان مسئله ای را اعلام کنند ، مردم انرا میدانند


    با احترام ،،


  12. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  13. #7
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    دلنوشته زيباي يك رزمنده برای نسلهای بعد...


    حتما بخوانید وجنگ آمد.......


    میدانی چه میگویم؟؟


    آری جنگ آمد. ما به دنبال جنگ نرفته بودیم..


    او آمد..


    تعدادی از ما جنگیدیم..


    رزمنده شدیم. عده ای رنگ رزمنده گرفتند..


    عده ای نیز رنگ رزمندگی به خود پاشیدند..


    وتعدادی نیز رنگ جبهه را ندیدند و راوی جنگ شدند...


    عده ای رفتند...


    عده ای ماندند. اما یا زخم برتن یا داغ بر دل...


    وعده ای نیز داغ بر پیشانی زدند. عده ای مفقود،عده ای مظلوم،عده ای مغموم...



    وعده ای نیز مذموم. تعدادی آمده بودند تا بروند. قرار را بر رفتن گذاشته بودند..


    عده ای نیز آمده بودند تا بمانند.چاره ای نبود .شهیدی گفته بود.."


    از یک طرف باید بمیریم.تا آینده شهید نشود.واز طرفی باید شهید شویم تا آینده زنده بماند......


    راستی چه باید میکردیم؟؟؟ عده ای آمده بودند تا از خود حساب بکشند..


    عده ای تا حساب های خود را تسویه کنند..


    عده ای آمده بودند تا آدم حسابی شوند..


    عده ای نیز حساب باز کردند..


    عده ای نیز آمده بودند تا حسابی آدم شوند...


    عده ای آمدند تا بی پیکر شوند...


    عده ای نیز پیکر تراش..


    عده ای نیز پیکره ی یک "بت". عده ای ویلچری ..


    تعدادی ویلایی.. عده ای حاضر...


    تعدادی ناظر....


    قومی نیز غافل. واما..


    دیوانگی"جوانی" ما با جنگ مصادف شد. در ما میل به زیستن زنده بود .حس عاشقی ومعشوقی نیز جریان داشت...



    اما جنگ آمده بود.چه باید میکردیم؟؟؟؟


    آیا جز جنگیدن چاره ای داشتیم؟؟


    ما هم آینده را برای خود ترسیم کرده بودیم...


    اما جنگ نزدیکتر از دور بود. جنگ بود .باید این نزدیک را پاسخ میدادیم..


    ونزدیکمان دور شد ودو ر ودور ودور به ساعات ۸سال.....



    باید میرفتیم به دنبال این قافله.. مگر چاره ای جز جنگیدن داشتیم؟؟



    برای ما هم جان عزیز بود. از توپ وتفنگ وترکش میترسیدیم..



    باید جرأت می یافتیم...وجنگ بود..مگر چاره ای جز جنگیدن داشتیم؟؟؟



    عشق و عاشقی ومعشوقه را به امید دفاع از تمامی عاشقان ومعشوقانی مانند شما رها کردیم.....



    ورفتیم....


    چه باید میکردیم؟؟؟



    ما بدنبال حاکم شدن نرفتیم. خواستیم محکوم تاریخ آینده نشویم..



    خواستیم فردا از نگاه تیز وشماتت بار شما فرار نکنیم..ـ....



    پس چه باید میکردیم؟؟؟



    ما خونخواری نیاموخته بودیم..



    باور کن از رنگ خون میترسیدیم..



    اما به خونخواهی رفتیم .خونخواهی سرهای به ناحق بریده شده......



    مگر چه باید میکردیم؟؟؟




    از جنگ به بعد شکل عاشقی مانیز تغییر کرد..



    عاشقی ما با دلتنگی ودلبستگی به محبوبه های شب..



    محبوبه های شب عملیات..



    محبوبه های جا مانده در ارتفاعات "ماووت"و جاماندگان در زیر خاک ریزهای "مجنون"...



    و رفیقان رفته تا دهانه ی خلیج....



    باور کنیدقطار قطار رفتیم..




    واگن واگن برگشتیم...



    جوان جوان رفتیم..پیر پیر برگشتیم...



    راست راست رفتیم.شکسته شکسته بر گشتیم...



    گروه گروه رفتیم ..دسته دسته برگشتیم...



    دسته دسته رفتیم...وتنهای تنها برگشتیم....




    اما ایستادیم.... آری من وتو حق داریم همدیگر را نشناسیم...



    از دو نسل متفاوت...



    دوستان ما آنسوی دردها ورنج ها به ساحل و ما این سمت چشم دوخته به افق های نامعلوم...



    راستی اگر نمیرفتیم چه میکردیم؟؟؟



    باور کنید ما هم دل داشتیم..با دل رفتیم...



    بیدل برگشتیم. با"یار"رفتیم..با"بار"بر گشتیم...



    با"پا"رفتیم."بی "پا"بر گشتیم.



    با "عزم"رفتیم ،با"زخم"برگشتیم.



    پر "شور"رفتیم ،پر"سوز"برگشتیم..



    ما"پریشانیم..اما"پشیمان نه.



    شکسته ایم.اما نشسته نه.



    دلخسته ایم..اما دست بسته نه..



    اما.....


    و ما همان سر بازان پیاده ایم...



    سواری نیاموخته ایم.....



    سوای شما نیز نیستیم..



    ما همان دیروزی هستیم.. تعداد ما میدانید در ۸سال چه تعداد بود؟؟



    ۳ونیم درصد از جمعیت ایران...



    اما مردم تنهایمان نگذاشتند.



    آری همه ی ما ۸سال بودیم...



    با هم در کنار هم..تو هم بودی..



    آری همه بودند.نگاه محبت آمیز آن دوران به ما....



    هدایای مادران وپدران شما به جبهه...



    گذشتن از شام شب و هدیه به جبهه. گذشتن از فرزند واعزام فرزند دیگر. تحمل بمباران..



    تشییع رفیقان ما..



    دیدار وعیادت ودلجویی از جانبازان ما..



    آری مردم بودند..



    ایستادند..



    مقاومت کردند .



    تلخی چشیدند اما به رخ ما نکشیدند....



    ما هنوز مدیون لقمه های سفره های شما هستیم که بیدریغ به سنگر های ماهدیه کردید...



    ما هنوز به آنسو و این سو بدهکاریم...



    طلبی نداریم.....



    اما بدانید...



    قرار "دیروز "آنچنان بود....



    از امروز شرمنده ایم...


    ما غارت را آموزش ندیده بودیم.غیرت را تجربه کردیم..



    بخدا،بخداوبازم بخدا!!:



    اینان از مانیستند.اینان از ما نیستند..


    اینان گرگانی هستند که صد پیراهن یوسفان رادریده اند..



    از مانیستند. از امروز شرمنده ایم....





  14. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  15. #8
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    وصیت نامهٔ یک نظامی:


    حال که با دستی کوتاه و آرزوهایی بلند از محضر شما عزیزان مرخص می شوم،وصیت نامهٔ کاری و آموزشی،اقتصادی و تجاری ام را به امید اجرای بند بند مفادش،خدمت شما سروران گرامی تقدیم می کنم.



    امید است با اجرای دقیق آن،روح سرگردان مرا بیش از پیش در انتظار«آرامش»نگذارید.


    روی تابوتم بنویسید این آخر و عاقبت کسی است که حافظ جان ومال وناموس ومایه آرامش وامنیت بود!...


    تمام تقدیرنامه های مرا در مسیر قبرستان بریزید تا هیچ نظامی فکر نکند که این ها را می شود با خود برد.


    دفترچه خدمات درمانی ام را بر سر قبرم بگذارید تا دیگران بفهمند که نتوانست مرا نجات دهد!.



    دستانم را داخل تابوت بگذارید چون در دنیا هیچی نداشته ام!.


    به صاحب خانه ام بگویید دیدی بالآخره حرفم را به کرسی نشاندم و صاحب خانه شدم.



    هرچند که خانهٔ جدیدم کمی کوچک و تاریک است، ولی لااقل دیگر مشکل اجاره خانه و پول آب و برق و گاز نخواهم داشت!.



    به مقامات وسلسله مراتب فرماندهی بگویید من کماکان منتظر سودسهام مهرگان وقوامین وعطرگل یاس هستم،بی زحمت آن را به آدرس مزارم ارسال نمایند!.



    از کسانی که دسته گلهای قبور دیگران را کش می روند و سر قبر من می گذارند نمی گذرم.


    من تمام عمرم را از وسایل دست دوم استفاده کرده ام،لذا الآن که دیگر دستم از دنیا کوتاه است،لااقل از استشمام عطر گل های تازه و فرحبخش بی نصیبم نکنید!.


    به دوستان و آشنایان بگویید شبهای جمعه زود تر از سایر اهل قبور در محل حاضر هستم.



    حتی برای گشت زنی وبرقرای امنیت وآرامش قبرستان، شبهای شنبه را هم به عنوان آماده باش در خدمت نظام خواهم بود! پرایدم را که ظاهر روزهای اخیر به ارج و قربی رسیده است، برای عبرت دیگر همکاران،در جلوی اداره روی داربست نصب کنید،تا همه بدانند که من به خاطر تصادف با پراید،فوت ننموده ام،بلکه در کمال تعجب به مرگ طبیعی شربت رحمت را سر کشیدم!.



    به مسئولین وسلسله مراتب یادآوری کنید که در همان اولین روز فوت خود یکی از همکاران بازنشسته را در اینجا ملاقات کردم.


    بندهٔ خدا شدیداً از عدم پرداخت مطالباتش گلایه داشت،خواهشمندم آبروداری کنید و ما اموات تازه درگذشته را بیشتر از این در حضور آن ها خجالت زده نکنید.



    راستش را بخواهید از این می ترسم آنها یکدفعه مرا تا وصول مطالباتشان،به گروگان بگیرند!.



    به همسرم بگویید از اینکه سالها با مشکلات داشته و نداشتهٔ من ساختی از تو متشکرم،ولی تنها کاری که الان از دست من برای تو برمی آید این است که روز زن را به تو تبریک بگویم.



    واقعیت این است که تا وقتی در کنار هم بودیم اوضاع بد مالی و یا جنگ و جدال در حوالی سومالی!،



    بهانه ای بود که از زیر بارخرید هدیهٔ روز زن شانه خالی کنم،حالا هم این خاک هایی که شدیداً اطرافم را بغل کرده اند، نمی گذارند دستهایم را توی جیبم کنم و هدیه ای درخور شأن و مقام تو تهیه کنم!...



    *حق تعالی*یارتان








  16. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  17. #9
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    از بزرگترین مشکلات و معضلاتی که ما ایرانیان داریم بها دادن بیش از اندازه به مسئولین و یا قهرمان سازی از بعضی افراد است .

    ما اینگونه نبودیم .



    اغلب برای تحمیل یک عمل و اقدام همواره چند نفر پیش قدم میشوند و ما هم زود جوگیر و دنباله روی میکنیم .


    بعنوان مثال شما به یک مراسم قهرمانی ورزشی دقت کنید . مثلا در پایان لیگ فوتبال میخواهند جام قهرمانی را به تیم قهرمان بدهند .



    زمان اهدای جام همه داخل زمین هستند و تنها کسانی که دیده نمیشوند نفرات تیم هستند .




    یا به سفر مسئولان به شهرها نگاه کنیم .



    مسئولی به شهری میرود و مردم به دنبالش می دوند .



    حرکتی که اصلا شایستۀ مردم بزرگ ایران نبوده و نیست .



    چند سال قبل در مهمانی بودم و تلویزیون هم روشن بود .



    اخبار که شروع شد اولین خبر استقبال پرشور مردمی از فلان مسئول بود .



    از دیدن صحنۀ استقبال از خودم بدم آمد . هر نفر تکه کاغذی در دست به دنبال ماشین مسئول دوان بودند .


    عزیزی در مجلس گفت یکی نیست به این مردم بگوید این رئیس جمهورها اگر عرضۀ گره گشایی از مشکلات داشتند که امروزه در یک شهر کوچک این همه کاغذ به دست نبودند که دنبالش بدوند .







    جالب اینکه خبرنگار دویدن مردم را به دنبال ماشین مسئول و رساندن کاغذ و مشکل شان را به او استقبال پرشور میدانست






    مردم ایران ذر نهایت نجابت بسیار فهمیده و باهوش هستند .



    این مسئولین هستند که گمان میکنند خیلی زرنگ تشریف دارند .


    حتما دقت کردید گاهی که اخبار پخش میشود و از قول مسئولی وعده ای داده میشود شنوندگان در همان مجلس چه پاسخ هایی میدهند .



    آره جان عمت ، ارواح شکمت ، قبل از تو هم از این چرندیات زیاد گفته اند و . . . .






    مردم می فهمند ولی مسئولین خود را به نفهمی میزنند . مردم از ابتدا می فهمیدند . افسوس که نجابت بیش از حد مردم نتوانست مسئولین را به صراط مستقیم بازگرداند .



    امروز نتیجۀ چهل سال نجابت مردم و لجاجت و حماقت مسئولین از ایران چیزی باقی نگذاشته است .


    افسوس


  18. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


  19. #10
    همکار تالار نیروی نظامی وهوانوردی
    رشته تحصیلی
    تجربی
    نوشته ها
    2,617
    ارسال تشکر
    3,144
    دریافت تشکر: 2,553
    قدرت امتیاز دهی
    871
    Array

    پیش فرض پاسخ : جنگ جنگ تا پیروزی

    دلنوشته ای از طرف بچه های شریف


    ما شریفی ها!


    ما که اکثرمان،


    بیست و سه ساله که می شویم، یک چمدان بیست و سه کیلویی به دست می گیریم و خون به دل و اشک به چشم، از خاک خاطراتمان می رویم.



    ما شریفی ها!


    ما که ۱۲ سال، بچگی نمی کنیم، نوجوانی نمی کنیم، جوانی نمی کنیم و صبح تا به شب و شب تا به صبح، در کتاب هایمان چشم می دوزیم تا که یک روز، یک نفر، بودنمان را قدر بداند.



    ما شریفی ها!

    ما که خواستیم بمانیم و بسازیم، ولی فرصت ماندن ندادید و زندگی ما را سوزاندید. ما که کاری به سیاست کثیف نداریم و نداشتیم و نخواهیم داشت، ولی سیاست کثیف را به ما هم ربط می دهید.



    ما شریفی ها!

    ما که به خیال خودتان، فرار مغزها می کنیم و خبر از فرار دل هایمان ندارید، که بعد از ترک خاک وطن، چگونه یخ می زنند.



    ما که لبخند های پدر و مادرمان را، سالها در یک قاب شیشه ای حبس می کنیم و شب ها عکسشان را بغل می کنیم، تا خوابمان ببرد و خبرهای تلخ ایرانی که ساخته اید را، با شنیدن صدایشان، از پشت تلفن فراموش می کنیم.



    ما شریفی ها!

    ما که در کوچه خیابان های ایران، بچه خر خوان، تو سری خور، خُره ی نمره، عینکی بدبخت، خوانده می شویم و از اجتماع در می رویم.



    همگی امروز داغداریم.



    داغدار #آرش‌پور‌ضرابی و #پونه‌گرجی ای که سه روز پیش عروسی کردند و خدا می داند روی حجله ی مرگشان چه چیزی قرار است بنویسید.



    ما همگی شکایت داریم، شکایت برای زحمتی که #امین‌اشرفی کشیده تا به دانشگاه آلبرتا رسیده، ولی با یک پرواز نا موفق، تمام آرزوهایش را سوزاندید.



    ما همگی ناراحتیم. ناراحت #محمد‌الیاسی، که خودش دو هفته پیش به من گفت، یک روز نوبلیست می شوم و سختی ها را فراموش می کنم، اما نمی دانم هنگام سقوط، چگونه با آرزوی نوبل، خداحافظی می کرده.




    ما شریفی ها!



    مثل تمام مردم ایران، از این جهنمی که ساخته اید، از خبرهای جنگ، از پروازهای ناموفقی که انگار تمامی هم ندارند، شکایت داریم.



    به داد ما برسید.





    #پرهام_جعفری


  20. کاربرانی که از پست مفید حسنعلی ابراهیمی سعید سپاس کرده اند.


صفحه 1 از 3 123 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. خبر: *پیروزی والیبال ایران برکوبا***
    توسط دبستان در انجمن اخبار ورزشی
    پاسخ ها: 3
    آخرين نوشته: 6th July 2013, 08:19 AM
  2. پیروزی ایران ازکره جنوبی
    توسط دبستان در انجمن اخبار
    پاسخ ها: 13
    آخرين نوشته: 18th June 2013, 11:49 PM
  3. پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 7th February 2013, 09:54 PM
  4. پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 29th November 2009, 02:49 AM
  5. روند حوادث تا پیروزی انقلاب اسلامی
    توسط MR_Jentelman در انجمن جمهوری اسلامی
    پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 11th August 2009, 10:23 AM

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •