جنگ بد است اما بشر هنوز به تکامل تکنیک ها و ابزار جنگی می اندیشد. بنابراین برای حفاظت از کشور خود نمی توان شکل جنگ های آینده را نادیده گرفت.


نانوتکنولوژی یکی از شش فن آوری استراتژیک قرن 21 است. این شش فن آوری تأثیر بزرگی بر امنیت کشورها خواهند داشت. این فن آوری ها عبارت اند از: ژن درمانی, ارتباطات بی سیم, فهم تصویر, شبیه سازی و اندام سازی به شکل سفارشی, میکروالکترومکانیکال و ننوتکنولوژی.

نانوتکنولوژی قرن 21 را با اتم ها در هم می آمیزد. گسترش نانوالکترونیک امکاناتی ایجاد می کند که باعث می شود بشر بیشتر بر اطلاعات احاطه داشته باشد و در نتیجه مانورهای نظامی قدرت و دقت بیشتری پیدا می کنند. افزایش استفاده از سیستم اتوماسیون روبات ها ضعف بشر را در امور نظامی جبران می کند و از خطرات احتمالی بر سر راه دسته های نظامی می کاهد و عملکرد ماشین های نظامی را بهتر می کند. سیستم های ننوتکنولوژی به میزان زیادی از وزن هواپیماهای پرنده بی خلبان کم می کند. در نتیجه هواپیماها می توانند مأموریت های طولانی تری انجام دهند و چابکی هواپیماهای جنگی در مانورها بیشتر می شود. هواپیماهای جنگی آینده به خلبان متکی نیستند و این باعث می شود اثربخشی مأموریت ها افزایش یابد.

در واقع نانوتکنولوژی به معنی وزن سبک, قدرت بالا و عملکرد بهتر برای ماشین های جنگی و مأموریت های نظامی است. همین احتمال شکست و ریسک را پایین می آورد. بهبود سنسورها هم حساسیت در مقابل حملات موشکی, بیولوژیکی و شیمیایی را افزایش می دهد. طراحی سیستم های مورد استفاده در مونیتورینگ موشکی بهتر می شود و ترکیب ننوتکنولوژی و میکروالکترومکانیکال کنترل سیستم های دفاع موشکی را هم بهتر می کند.

دو مؤلف آمریکایی کتابی به اسم "نانوتکنولوژی و امنیت سرزمین, سلاح های جدید برای جنگ های جدید" روانه بازار کرده اند و راه هایی پیشنهاد کرده اند که بر اساس آنها می توان مقابل تروریسم و تهدیدهای امنیتی مانع ایجاد کرد. آنها در این کتاب گفته اند:"سلاح های حساس ساخته شده بر اساس نانوتکنولوژی, سریع و ارزان اند و از آزمایش مقابل مواد منفجره, تشعشعات, سلاح های کشتار جمعی و آلودگی های غذا و آب سربلند بیرون آمده اند. نانو امکان استفاده از مواد هوشمندی را می دهد که در مقابل حملات, از خانه ها, ادارات و غیره پاسداری می کنند. تحقیقاتی که بر اساس بیومدیکال بر مبنای نانو انجام شده انقلابی در زمینه معالجه اثرات حملات شیمیایی و بیولوژیکی و حملات شوک آور و روانی ایجاد می کند. اثرات ناشی از وارد آمدن صدمه به سیستم های آب و هوایی و تروریسم زیست محیطی با فن آوری نانو خنثی می شود و بهبود می یابد..."

محققان می گویند در جنگ های آینده سربازان تأثیرگذارتر می شوند و با پیشرفت فن آوری ننو حتی حمله به سرزمین یکدیگر متوقف می شود. تیم های مسئول مبارزه با بلایای انسانی و دارویی در هنگام جنگ های شیمیایی و بیولوژیکی, از ترکیب شیمی و فیزیک در مقیاس نانومتر استفاده زیادی می کنند. تکنیک "بیونانودیوایس" عامل بیماری های خطرناک شیوع یافته توسط دشمن و نیز اثر سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی را فوراً در یک جا جمع و کنترل و به اصطلاح بسته بندی می کند.

تکنیک "نانواستراکچر" اثر حملات شیمیایی به آب و هوا را کم می کند و حتی ترکیب نانوالکترونیک با بیولوژی مولکولی قدرت گیرنده های بدن را مقابل بیماری ها افزایش می دهد و عملکرد و توانایی واکنش حواس پنج گانه را برای حفاظت از شخص بالا می برد. پیشرفت های زیادی در زمینه نانوتکنولوژی انجام شده که در عرصه های نظامی, ماهواره, هواپیما, کشتی, زیردریایی, ماشین های آتشبار و ... قابل استفاده است.

نانوتکنولوژی به ابزارآلات و ماشین های نظامی قدرت و کارآمدی بیشتری می دهد و در ضمن از هزینه ساخت آنها می کاهد. توسعه فن آوری نانو, سیستم های نظامی را کمتر به استفاده از نیروی جسمانی بشر نیازمند می سازد و سربازانی که در خدمت ماشین جنگی یک کشورند نیز با استفاده از این ابزار کارایی بیشتری خواهند داشت و به این ترتیب در قرن 21 اشکال جدیدی از جنگ های پیشرفته در راه خواهد بود.