به مناسبت فرا رسدن سالروز «یوم الهدم» ( سالروز تخریب حرم ائمه بقیع علیهماالسّلام توسط وهابیان در ۸ شوال سال ۱۳۴۴ هـ . ق(۹۲سال پیش) )،

دو قطعه صوتی زیبا به همراه متن اشعار با نوای «میثم مطیعی» منتشر می‌شود.







مرا می‌شناسی بقیعم/ منم قبله گاه غریبان
مرا می شناسی بقیعم/ که با اشک و آهم چراغان
چه شب‌ها که بی‌روضه مردم/ در آغوش من گریه کردند
به صادق به باقر به سجاد/ به یاد حسن گریه کردند
غم غربت من/ رسیده به افلاک
که ارکان ارض است/ در این تربت پاک
(واویلا، واغربتا)

بقیعم که پر کرده عمری/ غم فاطمه خلوتم را
ز پنهانی قبر زهرا/ بخوان قصه غربتم را
گهی بر مزار امامان/ گهی نزد ام‌البنینم
من آن تربت ساده هستم/ که با عرشیان همنشینم
شده زائر من/ هزاران کبوتر
شده همدم من/ مزار پیمبر
(واویلا، واغربتا)

پر از ماتم فاطمیه/ پر از داغ پیغمبرم من
پر از روضه‌های نخوانده/ پر از غربت حیدرم من
پریشانم از منع گریه/ پریشانم از منع ماتم
به سر آید این عصر عسرت/ بنا بر روایات محکم
دل من گرفته /خدایا خدایا
از این عمروعاصان/ از این بولهب‌ها
(واویلا، واغربتا)


--------------------------------------



من بقیعم همون زمین پرستاره
من بقیعم، همون زمین پر ستاره، همون که یادتون میاره، که مجتبی حرم نداره
من بقیعم ،پر از دل شکسته هستم ،پر از درای بسته هستم ،از این زمونه خسته هستم
یا امام مجتبی، دل من هوات و کرده، دل من هوای دیدن کبوترات و کرده
ای فدایت دل و جونم - پای عشق تو می مونم

یابن زهرا، اسیر قوم نا نجیبی، شبیه مادرت غریبی، تو ابتدای عطر سیبی
من شنیدم ،گل تو کربلا رو دیده، به مقتل عمو دویده، یکی دو دستش و بریده
یادگار مجتبا، روی سینه ی عموشه، طوری گریه میکنه انگاری بابا پیش روشه
ای فدایت دل و جونم - پای عشق تو می مونم

من شنیدم، که قاسمت به خون تپیده، چنان حماسه آفریده ،که جامی از عسل چشیده
قاسم تو، تنش به خاک و خون نشسته، ولی لب از رجز نبسته، غرور دشمن و شکسته
نوجوون عاشق تو، داره جون می ده به مقتل، می دونستم که شهیده، از همون نگاه اول
ای فدایت دل و جونم - پای عشق تو می مونم

ای شهادت، دلم به دست تو اسیره، بی کربلا داره می میره، من و ببر که خیلی دیره
راهی ام کن، که چشم خیس من به راهه، اگر چه روی من سیاهه، کی گفته آرزو گناهه
آخرش با دست مجروح، دستم و می‌گیره رهبر، می‌بینم کنار اون، امامم و لحظه آخر
ای فدایت دل و جونم - پای عشق تو می‌مونم