زالو و درمان

زالو نوعی کرم حلقوی با حلقه‌های نامرئی است .مردم منطقه گیلان و مازندران بخوبی با این حیوان آشنا هستند بخصوص کشاورزان برنجکار.
برای مردان و زنان برنجکار چسبیدن زالو به پا و ساق چندان عجیب نیست اگرچه ظاهر چندش آور این حیوان مفید مدتهاست توجه ما را از خواص درمانی آن دور کرده ولی میتوان از کسانی که با زالو یک رابطه علمی برقرار کرده اند اطلاعات مفیدی بدست آورد که حتما نظر بسیاری را تغییر خواهد داد.
زالو چه خاصیتی دارد؟
زالو هنگام مکیدن خون ، مواد متنوعی ترشح می کند که خواص درمانی دارند. معروف ترین ماده مترشحه از زالو هیرودین است. خواص مواد ترشح شده در خون توسط زالو به طور خلاصه به شرح زیر است :
خاصیت بی‌حس‌کنندگی : باعث کاهش درد موضعی هنگام نیش زدن می‌شود که عمدتاً به دلیل وجود ماده هیرودین ( Hirudin ) است.
خاصیت گشادکنندگی عروق : به دلیل وجود ماده هیستامین است.
خاصیت ضدانعقادی : به دلیل وجود آنزیم هیالورونیداز موجود در بزاق زالو است. این آنزیم خاصیت آنتی بیوتیکی و حل کردن موکوس بسیار قوی دارد به طوری که در درمان گلوکوم هم بسیار موثر است.
خواص درمانی زالو :
زالو خون را بهتر از حجامت از عمق بدن بیرون می‌کشد. زالو انداختن برای بیماریهای پوستی مثل جوش‌ه ، دمل‌های صورت ، لکه‌ها و نقطه‌های سیاه و سفید و نظایر آن مفید است. امروزه زالو به دلیل خاصیت ضد انعقاد خود یکی از ابزارهای جراحی در پیوندها و دوام بافت پیوندی است. هر زالو حدوداً ۵CC خون در مرحله اول می‌مکد. البته اگر خونریزی را قطع نکنید ممکن است تا ۱۵۰CC خونریزی ادامه یابد ( ۱۰ ساعت یا بیشتر ).



طی زالو درمانی با ۱۰ عدد زالو ، خون از دست رفته ( شامل خونریزی پس از اتمام خونخواری ) ۲۵۰-۳۵۰ CC خواهد بود. تحقیقات نشان می‌دهد که ۳-۵ روز پس از زالو اندازی عروق جدیدی در اطراف و حاشیه‌ی محل نیش زالو به وجود می‌آیند که برای تخلیه عروقی این ناحیه مفیدند.
زالو انواعد مختلفی دارد که بهترین نوع آن زالوی مناطق جنوبی دریای خزر(شمال ایران) است.
نوع مناسب آن برای زالو درمانی ،رنگ قهوه ای متمایل به سیاه با پشت سبز تیره است که به وفور در مزارع وجود دارد.
منتهی بطور مستقیم نمیتوان از آن برای درمان استفاده کرد و نیازمند بهداشتی شدن هستند.
توصیه پزشکی در این رابطه آنست که از زالوهای پرورش یافته و از مراکز مجاز اقدام به تهیه زالو شود.

کسانی که مایل به استفاده از زالو هستند ابتدا لازم است زالو را به مدت ۴۸ ساعت در یک ظرف شیشه ای در بسته محتوی اب لوله کشی نگهداری کنند و هر ۱۲ ساعت اب ظرف را عوض نموده تا به تمیز شدن درون زالو کمک کرده باشند.
سپس قسمتی از بدن که قرار است زالو روی آن قرار داده شود با آب و صابون شسشتو داده و تمیز کنند و سپس زالو را روی آن رها نمایند.

نقاط مناسب برای گذاشتن زالو با توجه به نوع درد:

۱-پشت گوش برای میگرن و سر درد و سنگینی سر و جوش زیر پوستی ناحیه گردن و سر.

۲-شانه چپ برای درمان گرفتگی عروق و جوش و آکنه و دمل چرکی پشت بدن.

۳-ساق پا برای درمان واریس و ورم مفاصل زانو و مچ.

۴-پشت دست برای درمان ورم مفاصل انگشت و مچ.

۵-روی سینه برای درمان عفونت قارچی و گرفتگی عروض قلب و تصفیه کبد.
زالو با کمی حرکت نقطه مناسب را برای نیش زدن انتخاب میکند و سپس محکم به آن می چسبد و عمل زالو درمانی بدون هیچ سوزش و دردی انجام میگیرد.
توجه داشته باشید تا قبل از افتادن زالو اقدام به جداسازی این حیوان از پوست ننمایید.
با توجه به حجم خونی که زالو میتواند در خودش ذخیره کند این وضعیت ممکن است تا ۳۰ دقیقه هم طول بکشد.پس حوصله کنید.
تا وقتی که زالو روی بدن قرار دارد از پاشیدن نمک روی آن خوداری کنید چون این حیوان محتویات درون خود را با محل زخم بر میگرداند(استفراغ میکند) و عوارضی چون عفونت را به دنبال خواهد داشت.
پس از افتادن زالو میتوانید اینکاررا انجام دهید.



بعد از جدا شدن زالو تا چند ساعت از موضع نیش زدن زالو خون خارج میشود.
خونریزی بعد از افتادن زالوها نقش مهمی در بیرون راندن کثافات خون دارد . بنابراین توصیه میشود که مانع ادامه خونریزی نشوید و هیچ نوع نگرانی به خود راه ندهید چرا که پس از گردش آب دهان زالو در داخل رگ های بدن و حل کردن غلظت ها و رسوبات دیواره ی رگها , خون آلوده ی متاثر از بزاق دهان زالو به تدریج در طول چند ساعت از محل نیش زالو خارج می شود . سپس خونریزی به خود ی خود بسته شده و خون منعقد می شود.البته خونروی به مدت نیم ساعت الی یک ساعت کافی است و خونروی پس از زالو درمانی یکی از ارکان زالو درمانی محسوب می گردد . و بهتر است بیمار سر پا نایستد و استراحت کند و از شربت هایی مانند شربت زعفران , آب انار شیرین , شربت گلاب , و بید مشک و شربت تخم شربتی و تخم بالنگو و آب میوه های طبیعی مصرف نماید. ولی در صورت سردی مزاج بیمار یا رقت بیش از حد خون بیمار یا احساس ضعف و ناتوانی در بیمار یا به هر دلیل دیگر که طبیب تصمیم گرفت پس از رها شدن زالو از موضع , محل را پانسمان کنید .
خونریزی طولانی و بلند مدت طراحی شده تا زخم ایجاد شده توسط نیش زالو تمییز گردد و بنابراین به عنوان ابزاری ساده و موثر جهت ضدعفونی کردن زخم عمل می کند . این امر مانع ورود میکرواُرگانیسم ها به داخل جریان وریدی نیز می شود و همچنین خطر ابتلا به بیماری های عفونی و سپسیس (عفونت خون) را کاهش می دهد.همچنین سبب خروج رسوبات و اخلاط اضافی و کثافات باقی مانده خون در داخل ورید ها نیز می شود .

منبع: machian.ir