لوله آهنگری : لوله آهنگری در چهار نوع ابتدایی وجود دارد : آهن سفید، آهن چکش خوار، آهن خاکستری و آهن داکتایل یا نرم. آهن سفید از کربن بالایی به شکل کاربید برخوردار می باشد. نبود گرافیت باعث می شود ظاهر رنگی داشته باشد. کاربید ها استحکام تراکمی بالایی داشته و سختی آن ها باعث می شود در برابر سایش و خوردگی مقاومت نشان دهند، اما بسیار ترد می شوند.

آهن چکش خوار همان چدن سفید است که برای افزایش نرمی حرارت دیده است. با حرارت مجدد چدن سفید در حضور اکسیژن حاوی موادی همچون اکسید آهن، و سرد کردن آهسته آن، کربن آزاد ذرات کوچک گرافیت را شکل می دهد. این به آهن چکش خوار قابلیت ماشین کاری بالایی می دهد و ویژگی های داکتایل همراه با مقاومت در برابر ضربه خوبی دربردارد.
آهن خاکستری قدیمی ترین شکل لوله چدن بوده و با نام چدن مطابقت دارد. حاوی کربن به شکل گرافیت فلس است که رنگ خاکستری به آن می دهد. چدن خاکستری خصوصیات الاستیک یا پلاستیک ندارد، اما خصوصیات خود-روان کاری و ماشین کاری عالی به دلیل محتوای گرافیت دارد.
آهن نرم یا داکتایل فراگیرترین چدن است. خصوصیات ماشین کاری و نرمی عالی دارد و در عین حال از استحکام بالایی برخوردار می باشد.

تیوبینگ و لوله فولادی جوش خورده : در ادامه به لوله اشاره می شود که دربرگیرنده تیوبینگ نیز می شود.
لوله فولادی جوش خورده توسط جوشکاری کوره ای یا جوشکاری فیوژن صورت می پذیرد. جوشکاری کوره ای با حرارت دادن نوار فولادی، یا ورق فلزی، تا دمای جوشکاری و سپس شکل دهی آن به شکل لوله، روی می دهد. جوشکاری پیوسته یا لب به لب، در زمانی که نوار به شکل لوله در می آید مورد آهنگری قرار می گیرد. این فرآیندی است که به منظور تولید لوله 3 ½ با هزینه کم صورت می پذیرد........................

جهت مشاهده ادامه متن اینجا را کلیک نمایید.
منبع: پایپ کالا