چرا نام افراد را به‌خاطر نمی‌آوریم؟

[نارون1]

baker effect اثر نانوا


دانشمندان می‌گویند؛ مغز ما متناسب با به خاطرآوری نام افراد طراحی نشده است. تصاویر اسکن نیز نشان می‌دهد که نورون‌های مغز تنها نسبت به چهره افراد پاسخگو هستند.

هرکسی ممکن است در این وضعیت قرار گرفته باشد:







شما در یک مهمانی به‌سر می‌برید با فرد جدیدی آشنا می‌شوید و تصمیمی می‌گیرید که برای معرفی کردن خود و دوستان نزد او بروید که به یکباره متوجه می‌شوید؛ وای خدای من، اسم دوستان از خاطرم رفته است. حتی بدتر، در خیابان به کسی برخورد می‌کنید که چهره‌اش برای شما بسیار آشنا بوده اما اسمش به‌طورکلی از یاد شما رفته است.


اگر اینطور هستید، ناراحت نباشید. این حالت کاملا عادی است. درحقیقت یک توضیح علمی عقلانی درخصوص اینکه چرا ما تا این حد در به‌یادآوری اسامی افراد افتضاح هستیم، وجود دارد. واقعیت حاکی از این است که مغز ما متناسب با متوجه شدن و به خاطرآوری نام افراد که او “جک” است یا “جان”، طراحی نشده است.


در عوض، تصاویر اسکن نشان می‌دهد که نورون‌های مغز نسبت به چهره افراد پاسخگو بوده و واکنش نشان می‌دهد و حتی اگر اسم افراد را به یاد داشته باشیم، سیم‌کشی مغز به نحوی نیست که آن را برای طولانی مدت به خاطر بسپارد. این ویژگی را baker effect می‌نامند.


بررسی‌هایی که بر روی مغز صورت گرفته نشان می‌دهد، مغز در زمینه انتشار و اشاعه اطلاعات همزمان با اینکه اطلاعات جدیدی را ذخیره می‌کند، خیلی خوب کار نمی‌کند. همچنین توضیح دیگری در مورد حافظه افتضاح انسان در به‌یادآوری اسم وجود دارد و آن اینکه شخصیت فردی نیز دراین باره بسیار موثر است زیرا برخی درکل فراموشکار هستند.