ریزش موی سر در آقایان

[MR_Jentelman]

مردانی كه دچار ریزش موی سر نمی شوند، احتمالاً هورمون تستوسترون كمی دارند. هورمون مردانه تستوسترون دارای یك مشتقی بنام دی هیدروتستوسترون می باشد كه باعث طاسی سر می شود.
با افزایش سن، موی قسمت های جلو و وسط سر، نازك تر، روشن تر و كوتاه تر می شوند تا جائیكه به سختی می توان آنها را دید.
محلول 2 درصد مونوكسیدیل بنام (راگین)، جریان خون را به سمت موها افزایش داده و ریزش آنها را آهسته می كند، اگر چه باعث رویش موی جدید نمی شود.
داروی دیگر اسپیرونولاكتون است كه جلوی عمل هورمون های مردانه را كه باعث ریزش مو می شوند، می گیرد ولی اگر این دارو بصورت خوراكی مصرف شود باعث كاهش قدرت جنسی و عدم توانایی تولید مثل می شود. اما اگر بصورت محلول2 درصد در الكل برروی پوست سرمالیده شود، ریزش مو را كم می كند.
وقتیكه محلول راگین به همراه محلول اسپیرونولاكتون به پوست سر مالیده شود، بوی نا مطبوعی ایجاد می كند، در نتیجه نبایستی با هم مصرف شوند. برای جلوگیری از ایجاد این بوی بد، می توانید محلول راگین را صبح ومحلول2 درصد اسپیرونولاكتون ( محلول در الكل اتیلیك به همراه پروپیلن گلیسول) را شب هنگام به پوست سرتان بمالید.
ولی اداره غذا و دارو مصرف محلول اسپیرونولاكتون را برای درمان ریزش مو یا حفظ سلامت موها مجاز نمی داند، در نتیجه در حال حاضر فقط ازمحلول مونوكسیدیل ( راگین) برای درمان ریزش مو استفاده می شود.
مردان و زنان دو هورمون مردانه در بدن خود دارند: تستوسترون و دی هیدروتستوسترون.
تستوسترون برای توانایی جنسی لازم است و باعث ریزش مو نمی شود. ولی در داخل سلول های بدن، تستوسترون به دی هیدروتستوسترون تبدیل می شود كه باعث ریزش مو می شود.
داروی پروسكار (Proscar) كه برای درمان بزرگی پروستات تجویز می شود، مانع تشكیل دی هیدروتستوسترون می شود ولی تا حالا ثابت نشده است كه این دارو از ریزش مو در افراد جلوگیری می كند، به همین دلیل پزشكان در استفاده از آن تردید دارند.