با حساسيت بيشتر آشنا شويم

[MR_Jentelman]

آلرژی ها چه چیز هستند؟
گرده های گل ها، گرد و غبارهای درون منزل، کرم های کوچکی که از مدفوع حیوانات شکل می گیرند، موی حیوانات، شیره برخی گیاهان، غذاها و ... همه و همه مواد بی ضرری هستند که در بیشتر مواقع عکس العمل های آلرژیک را موجب می شوند.
حساسیت های ساده شامل تب یونجه، اگزما یا حساسیت های پوستی، آسم و حساسیت های غذایی می شوند. در برخی افراد این عکس العمل ها به صورت دانه های قرمز پوستی، خارش و تورم بروز می کند. تب یونجه یا آسم نیز ممکن است در برخی دیگر از افراد بروز کند و به این وسیله نشان دهد که آنها به آلرژی مبتلا شده اند.

آلرژی یا همان حساسیت ها نوعی اختلال در عکس العمل های سیستم ایمنی بدن هستند که در اکثر موارد بی ضرر بوده و بعد از مدتی درمان می شوند.



چه کسانی مبتلا می شوند؟
هر روزه بر تعداد افرادی که به آلرژی و یا همان حساسیت ها مبتلا می شوند افزوده می شود. این طور که تخمین زده شده است، از هر 4 نفری که در جهان زندگی می کنند یک نفر به نوعی آلرژی مبتلا می شود. در بریتانیا، بیش از 40 درصد مردم به نوعی از آلرژی مبتلا هستند که البته با مراقبت های ویژه پزشکان،در مدت بسیار کوتاهی درمان می شوند. آلرژی ممکن است در یک خانواده و بین اعضای خانواده شیوع پیدا کند.
اگر یک فرد به نوعی از آلرژی نظیر تب یونجه مبتلا است، ممکن است در معرض ابتلا به اگزما یا آسم نیز قرار بگیرد. بیشتر افراد در سنین کودکی به انواع مختلف آلرژی مبتلا می شوند. به هر حال باید توجه داشت که این بیماری مربوط به سن خاصی نمی شود و ممکن است در هر سنی بروز کند.

نشانه ها
در آلرژی های بسیار شدید و سخت، مثلاً زمانی که فرد مورد گزیدگی حشرات قرار می گیرد، صورت و گردن وی متورم می گردد، فشارخون وی کاهش می یابد و برای تنفس با مشکلات فراوانی مواجه می شود. این عارضه به گونه ای بروز می کند که ممکن است در هر فرد نشانه هایی متفاوت داشته باشد و به همین خاطر نمی توان از پیش نشانه ای واحد را برای آن در نظر گرفت.

روش های شناخت و درمان
زمانی که یک حساسیت آلرژیک بروز می کند، فرد باید خیلی سریع از ماده ای که باعث بروز حساسیت شده دوری کند
اگر هنوز به درستی معلوم نیست که چه عاملی باعث بروز آلرژی و نشانه های آن می شود، بیمار باید هرچه سریع تر تحت آزمایش های مخصوص آلرژی قرار بگیرد. این امر بهترین کاری است که فرد بیمار می تواند انجام دهد.
زمانی که فرد از عامل بروز حساسیت دوری می کند و نشانه های این عارضه همچنان باقی مانده اند، قرص های ضدحساسیت، کرم های مخصوص، اسپری های بینی و قطره های چشمی که در تمام داروخانه ها یافت می شوند به سادگی می توانند این عوارض را از بین ببرند. در این میان تزریق آدرنالین می تواند ظرف مدت زمانی کوتاه این عارضه را از میان بردارد. اگرچه این داروها برای درمان آلرژی بسیار کارآمد هستند، اما تمامی آنها باید تحت نظر پزشک متخصص تجویز شوند.
تشویش ها و نگرانی های طولانی مدت نیز می توانند به عنوان نشانه هایی از یک آلرژی محسوب شوند. مثلاً دردهای شکمی و ... که به دنبال این استرس ها به وجود می آیند از نشانه های جدی آلرژی به حساب می آیند که در صورت بی توجهی می توانند مشکلات قابل ملاحظه ای را به دنبال داشته باشند.

منبع:تغذیه وسلامت

[MR_Jentelman]

نیش حشرات هم حساسیت زاست



حساسیت به نیش حشرات، از انواع شایع آلرژی‌ها به ویژه در کودکان است.
واکنش دفاعی بدن در برابر نیش حشرات منجر به بروز علائمی مانند تب، تشنج، خارش و قرمزی پوست، عطسه ، ورم صورت و زبان، خارش و درد چشم، تنگی‌نفس ، حالت تهوع و استفراغ ، غش و... می‌شود.
در مراحل پیشرفته ممکن است، فرد به شوک آنامیناکسی که خطرناک ترین نوع حساسیت است، مبتلا شود.
نیش حشراتی مانند زنبور، پشه، رتیل، مگس و عنکبوت ممکن است در افراد، ایجاد حساسیت کنند.
حساسیت به نیش حشرات بیشتر در مناطق گرم و مرطوب و فصول گرم سال اتفاق می‌افتد.
از این‌رو به افرادی که سابقه ابتلا به حساسیت‌های ناشی از نیش حشرات را دارند، توصیه می‌کنیم، حتی‌الامکان از قرار گرفتن در مکان‌هایی که احتمال حمله حشرات وجود دارد، خودداری کرده یا از پوشش مناسب استفاده کنند.

افراد مبتلا به این نوع آلرژی، نباید از مواد آرایشی و بهداشتی معطر یا ادوکلن استفاده کنند، زیرا عطرها، احتمال گزیدگی را افزایش می‌دهد.
از پوشیدن لباس‌هایی که رنگ روشن دارند، خودداری کنید تا احتمال جذب حشرات کمتر شود.
قرار گرفتن در مجاورت سطل‌های زباله احتمال گزیدگی را بیشتر می‌کند.
توصیه می‌شود، در صورت مشاهده علائمی نظیر درد، ورم و خارش و قرمزی پوست که بیش از یک هفته به طول بیانجامد، هر چه سریع‌تر به پزشک متخصص مراجعه کنید.


منبع:دنیا پرتو - روزنامه ایران

[MR_Jentelman]

4 حساسيت پوستي شايع

حساسيت به چرم کفش، لباس چسبان کشدار و ساعت مچي از آن چيزهايي است که هر روز ممکن است در زندگي هر يک از ما رخ ‌دهد. ولي چگونه مي‌توان با اين حساسيت‌هاي روزمره کنار آمد؟
با هم نگاه گذرايي مي‌اندازيم به 4 نمونه از همين حساسيت‌هاي روزمره.
حساسيت به ساعت و طلا و جواهر


احتمالا عامل اين عکس‌العمل فلز نيکل است که در خيلي از لوازم فلزي از جمله در پشت صفحه ساعت و بند آن، البسه جواهر نشان، زيپ، سنجاق مو، بيگودي‌هاي مو، قفل کيف پول، انگشتانه، سوزن خياطي، قيچي، سکه، دستبند، گيره کمربند، دگمه‌هاي فلزي، فريم عينک و پلاک‌هاي شناسايي وجود دارد.
حدس زده مي‌شود که حدود 10 درصد افراد به نيکل حساس باشند. اين نسبت در خانم‌ها بيشتر از آقايان است ( به نسبت 20 به يک)، زيرا خانم‌ها جواهراتشان بيشتر از آقايان است. نيکل در آلياژهاي مختلف به کار برده مي‌شود ولي شکل اصلي نيکل ناپيدا است. اين آلياژها شامل طلاي سفيد، نقره آلماني و آلياژها و فلزات نادر و کميابي مثل آلنيکو، تيکونيوم و اينوار هستند.
همچنين وسايل آبکاري شده با کروم‌هاي حاوي نيکل، در افراد حساس به نيکل، ايجاد عکس‌العمل مي‌کنند. عرق زياد، موارد درماتيت را در افراد حساس به نيکل افزايش مي‌دهد. در هواي تابستاني که مردم زياد عرق مي‌کنند، ممکن است در خانمي حساس به نيکل، البسه جواهرنشان يا ضمايم آن، 10 تا 15 دقيقه پس از تماس با پوست، باعث سوزش و خارش ناحيه گردد و يک ساعت بعد جوش بزند. اگر همان خانم عرق نمي‌کرد، مي‌توانست ساعت‌ها بدون بروز عوارضي با همان البسه بگذراند. تشخيص درماتيت نيکل، ساده است، زيرا در نقاطي از پوست رخ مي‌دهد که در تماس با فلزات مي‌باشند. ممکن است با استفاده از گوشواره، در محل تماس آن با نرمه گوش، جوش‌هايي پديد آيد. اگر ساعت مچي عامل کهير باشد، در مچ دست زير صفحه ساعت يا بند آن جوش پديد خواهد آمد. اگر تماس پوست را با فلز از بين ببريد، جوش‌ها معمولا طي چند روز از بين خواهند رفت.
ممکن است درماتولوژيست براي موارد شديدتر کرم‌هاي کورتون‌دار تجويز نمايد. متخصص پوست مي‌تواند براي تاييد اينکه آيا شما واقعا به نيکل آلرژي داريد يا نه، پاچ تست انجام دهد. اگر حساسيت داشتيد، بايد سعي کنيد از فلزات حاوي نيکل دوري کنيد. استفاده از جواهرات با روکشي از لاک روشن يا پوليش ناخن، عکس‌العمل‌ها را کم مي‌کند. ممکن است نقره استرلينگ و طلاي 18 عيار نيز نيکل داشته باشند. اکثر افراد حساس به نيکل مي‌توانند استنلس استيل را تحمل کنند.
حساسيت به محافظ لوازم آرايش

مي‌دانيم که محافظ‌هاي فرآورده‌هاي زيبايي ممکن است باعث ايجاد عکس‌العمل آلرژيک گردند. محافظ‌ها براي حفاظت از فرآورده‌ها در مقابل ضايعات يا آلودگي آنها تا موقع مصرف‌شان، به آنها اضافه مي‌گردند و لذا مواد مهمي هستند. متاسفانه آنها اغلب ايجاد عکس‌العمل‌هاي آلرژي مي‌کنند، هر چند که تعداد موارد آن کم است. عکس‌العمل پوست به محافظ‌هاي فرآورده‌هاي آرايشي يا دارويي، معمولا به صورت درماتيت (يا اگزما) توام با سرخي، پوسته‌ريزي، ورم، تاول، ترشح يا ترک پوست است. اين عکس‌العمل‌ها ممکن است خفيف يا شديد بوده، با سوزش و خارش همراه باشند و اغلب به صورت کهير يا فقط ورم موضعي ظاهر مي‌شوند.عکس‌العمل‌ها، اغلب براي اولين‌بار، موقعي ايجاد مي‌شود که فرآورده در ناحيه آسيب ديده يا تحريک شده پوست به کار برده شود. خوردن برخي محافظ‌ها در غذا يا داروها با عکس‌العمل پوستي همراه بوده و مي‌تواند حساسيت ايجاد کنند. اگر شما به محافظ خاصي حساس هستيد، بايد فهرست ترکيبات فرآورده‌ را قبل از خريد آن چک کنيد. همه فرآورده‌هاي آرايشي بايد فهرست ترکيبات آن را روي جعبه ثبت کنند. محافظ‌ها جزو مواد آخر فهرست ترکيبات هستند، زيرا مواد، به ترتيب غلظت‌ آنها از بالا به پايين ثبت مي‌شوند و غلظت محافظ‌ها خيلي پايين است.
حساسيت به چرم کفش


چرم کفش با مواد شيميايي مختلفي تهيه، رنگ و نگهداري مي‌گردد تا با دوام، قابل انعطاف و ضدکپک گردد. عکس‌العمل آلرژي به چرم کفش ناشي از اين قبيل مواد شيميايي و همچنين رنگ، ترکيبات ضدباکتري و ضدقارچي، کرومات‌ها، لاستيک، چسب، آنتي‌اکسيدان‌ها و مواد ديگر به کار برده شده در کارخانه تهيه چرم مي‌باشد. جوراب، بين پوست پا و سطح داخلي کفش سد نسبي ايجاد مي‌کند. عکس‌العمل به کفش در کساني که پاهايشان به شدت عرق مي‌کند و نيز در محيط گرم و مرطوب خيلي بيشتر است. کفش بايد قبل از پوشيدن مجدد، خشک باشد. با آنکه کفش‌هاي راحتي (صندل) پا را خشک نگه مي‌دارند، چون امکان استفاده از آنها بدون جوراب زياد است، مي‌توانند مشکلاتي ايجاد کنند. صندل‌هاي (وکفش‌هاي ديگر) ساخته شده در کشورهاي خارجي ممکن است ناراحتي‌هاي خاصي به وجود آورند، به‌عنوان مثال در صندل‌هاي شبه قاره هند يک ماده شيميايي از نوع «سم پيچک» به کار برده مي‌شود، لذا شخص حساس به اين سم با پوشيدن اين کفش‌ها، مبتلا به درماتيت سم پيچک خواهد گرديد.
حساسيت به لباس‌هاي کشدار

ممکن است شما به لاستيک يا کش که به پارچه حالت فنري و چسبان مي‌دهد، حساس باشيد. اکثر فرآورده‌هاي لاستيکي باعث ايجاد آلرژي درماتيت تماسي مي‌گردند. لاستيک در اشکال متفاوت در اکثر فرآورده‌ها وجود دارد. لاستيک طبيعي به تنهايي حساس کننده نيست. بيشتر انواع مواد شيميايي که براي نگهداري و بهتر نمودن کيفيت لاستيک به آن اضافه مي‌کنند، عامل ايجاد آلرژي درماتيت تماسي است. کساني که به فرآورده‌هاي لاستيکي حساس‌اند، بايد به دنبال جايگزيني آنها باشند. اکثر البسه کشدار، امروزه از اسپاندکس ساخته شده‌اند (الياف قابل ارتجاع مصنوعي). اسپاندکس جزو مواد اصلي اکثر لباس‌هاي کشدار، لباس شنا، باندهاي جراحي و شيلنگ‌هاست. اوايل، به بعضي از الياف آنها موادي اضافه مي‌کردند که آلرژن (حساسيت زا) بود، اما اين فرآورده‌ها از اسپاندکس‌هاي اخير حذف شده‌اند. امروزه اسپاندکس‌ها به ندرت ايجاد آلرژي مي‌کنند. کساني که به لاستيک حساس‌اند، مي‌توانند لباس‌هايي ساخته شده از اسپاندکس بپوشند، به شرطي که لباس آنها لبه يا کمربند لاستيکي نداشته باشد. بعضي سازندگان، کمربندهايي مي‌سازند که کاملا فاقد لاستيک است. لباس‌هاي لاستيکي نيز (موقعي که محکم بسته شوند) به علت وارد آوردن فشار مکانيکي مي‌توانند عکس‌العمل پوستي ايجاد کنند.

منبع: تغذیه وسلامت تبیان