ژن درمانی در صدمات قلبی

[سونای]

ژن درماني مي­تواند در كاهش ناراحتي­هاي بيماران پس از حمله قلبي يا سكته مغزي كاربرد داشته باشد :




گروهي از محققان آمريكايي و كانادايي نشان دادند كه حيواناتي كه يك ژن جديد دريافت كرده­اند، مي­توانند از حملات قلبي جان به در برند و آسيب نبينند. اين ژن مي­تواند در شرايط كاهش شديد ميزان اكسيژن محيط به سرعت عمل نمايد (روشن شود) و سلول­ها را از مرگ نجات دهد.



سكته مغزي يا حمله قلبي زماني كه انسدادي در شريان­هاي تامين­كننده خون بافت­هاي مغز يا عضلات قلب ايجاد شود، رخ مي­دهد. بدين ترتيب، به علت فقدان اكسيژن سلول­ها مي­ميرند و در صورتيكه بيماران زنده بمانند، با آسيب­هاي دائمي روبرو هستند.



سلول­ها در زمان كاهش ميزان اكسيژن خون با روش­هاي گوناگون از خود محافظت مي­كنند. سلول­هاي تحت تنش، براي مقابله با شرايط نامساعد ژن­هاي مربوط به ساخت پروتئين­هاي حفاظتي مانند heme oxygenase-1 (HO-1) را روشن مي­نمايند، اما محققان دريافته­اند كه بيش از 12 ساعت طول مي­كشد تا سلول­ها ميزان كافي HO-1 را توليد نمايند كه اين زمان خيلي زياد است.



محققان مي­گويند اگر سلول­ها براي توليد مقدار بيشتري HO-1 در مدت زمان كوتاه برانگيخته شوند، امكان زنده ماندن آنها در زمان سكته قلبي يا مغزي وجود دارد. بر اين اساس محققان يك ويروس تغييريافته بر پايه آدنوويروس تهيه كردند تا ژن­ها اضافي HO-1 مورد نياز را به سلول­ها تحويل دهد.


پروتئين HO-1 ساخته شده يك پروتئين انساني طبيعي است و تنها تفاوت آن اين است كه ژن­هاي افزوده شده داراي چند نسخه از سوييچ يا توالي پروموتر مي­باشند كه باعث روشن بودن فرآيند توليد و ساخت پروتئين مي­گردد.


ژن­هاي افزوده شده، در حالت عادي تفاوتي ايجاد نمي­كنند ولي زمانيكه ميزان اكسيژن كاهش يابد، به سرعت و مقدار پروتئين بيشتري نسبت به حالت عادي مي­سازند. بررسي­هاي آزمايشگاهي نشان مي­دهد كه سلول­هاي داراي ژن­هاي افزوده، در يك ساعت پس از شروع كاهش اكسيزن، ميزان بالايي HO-1 مي­سازند.


اين محققان ويروس تغيير يافته را به قلب كبد يا بافت ماهيچه­اي موش تزريق كرده و به مدت يك ساعت جريان خون را به اين بافت­ها قطع كردند. نتايج اين آزمايش و همچنين آزمايش بر روي سلول­هاي مغزي اميدواركننده توصيف شده است.




منبع