طراحان و مهندسان مواد کامپوزیتی را در جهت تولید موادی با قیمت ارزان و با استحکام بیشتر و وزن کمتر نسبت به سایر سازه‌ها بهتر ومناسبتر ی‌ندارند .
در زندگی روزمره محصولات فراوانی که ما از آنها بهره می‌جوییم همچون قایقها و چوبهای اسکی و گلف و حتی آن چیزهایی که زیاد در موردشان اطلاعات نداریم همچون صنعت هوا و فضا و صنایع نظامی از کامپوزیتها بهره فراوان می برند. کامپوزیتها به مواد چند سازه ترجمه شده است.
در حدود 90% كامپوزیتهای تولید شده از الیاف شیشه و رزین پلی‌استر و وینیل استر استفاده می شود. 65% كامپوزیتها با استفاده از روش قالبگیری باز ساخته می‌شوند و35% باقیمانده با استفاده از روشهای قالبگیری بسته یا پیوسته تولید می‌شوند.


كامپوزیتها به طور گسترده‌ای به عنوان پلاستیك‌های تقویت شده (Reinforced Plastics) شناخته می شوند. به طور ویژه، كامپوزیتها، الیاف تقویت كننده‌ای در ماتریس پلیمری هستند.


غالبا، الیاف تقویت كننده، فایبر گلاس (Fiber Glass) می باشند گرچه الیافی با استحكام بالا نظیر آرامید (Aramid) و كربن (Carbon) در كاربردهای پیشرفته به كار برده می شوند.
ماتریس پلیمری (Ppolymer Matrix) رزین ترموستی (Thermoset Resin) نظیر پلی استر، مینیل استرو رزینهای اپاكسی به عنوان ماتریس انتخابی می‌باشند. رزینهای خاصی نظیر فنولیك، پلی اوره تان و سیلیكون برای كاربردهای ویژه استفاده می شوند. اغلب پلاستیك خانگی، نظیر پلی اتیلن، اكریلیك، نایلون و پلی استیرن به عنوان ترموپلاستیك‌ها شناخته می‌شوند. این ماده می‌توانند حرارت دیده و شكل بگیرند و یا دوباره حرارت دیدن مجدداَ به حالت مایع برگردند. كامپوزیتها معمولا از رزینهای ترموستی كه ابتدا به صورت پلیمرهای مایع می باشند استفاده می كنند ودر حین فرایند قالبگیری به شكل جامد تبدیل می شوند . این فرایند به عنوان اتصال مقاطع كه غیر قابل بازگشت می باشد شناخته می شود .به این دلیل، در مواد كامپوزیت، مقاومت شیمیایی وحرارتی وخاص فیزیكی دوام سازه ای شان نسبت به ترموپلاستیكها افزایش یافته است به دلیل فواید مواد كامپوزیت، رشد كاربردهای جدید در بازارهای نظیر حمل و نقل، ساختمان، مقاومت به خوردگی، سازه های در یایی، سازه های خیلی قوی ،محصولات مصرفی، وسایل برقی ،هواپیما وهوافضا، وسایل وتجهیزات تجاری در حال تقویت است.


http://architectcenter.mihanblog.com/post/19