نوسازی نیروی هوایی پاکستان

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

پاکستان 13 فروند از جنگنده نیروی هوایی سلطنتی اردن را خریداری کرد.نیروی هوایی پاکستان (PAF)در صدد است تا یک اسکادران از جنگندهای F-16 چند منظوره را از اردن را به دست آورد اخبار پاکستان گزارش داد،که این جنگندها ازنوع اولیه بلوک-15 میباشدوشروع خدمت آنها از مارس 2014 خواهد بود.

پرواز دوفروند ازجنگندهای نیروی هوایی اردن در حین رزمایش مشترک با آمریکا

جنگندهای به دست آمده از نیروی هوایی سلطنتی اردن ، 12 هواپیمای تک سرنشین مدل A و یک عدد دو سرنشین مدل F-16B می باشد.
اردن به تازگی 15 هواپیما مشابه F-16A / B MLU از نیروی هوایی هلند به دست آورد و انتظار می رود این هواپیما تا سال 2015 تحویل داده شود. جنگندهای که پاکستانی ها دریافت کرده اندنیز در کارنامه خود مدت 20 سال عملیات و یا 3000 ساعت پرواز به طور متوسط داشته اند.(MLU )

پاکستان در فکر به دست آوردن هواپیما بیشتر برای PAF که آن چاره ای جز تولید جنگنده JF-17 تندر نمی باشد.JF-17 تولید مشترک پاکستان و چین است.
روند ارتقا جنگندهای پاکستانی در اوگدن مرکز لجستیک هوایی نیروی هوایی ایالات متحده انجام شده است، ارتقاء ساختاری به منظور افزایش عمر هواپیما از 4000 به 8000 ساعت پرواز می باشد. دیگر تغییرات شامل تغییر موتور، که دریافت موتور پرات و ویتنی F100-220E می باشد. اکثر F-16S پاکستان از نسل های اولیه مدل های A / B، که مازاد ایالات متحده می باشد. برخی توسط دولت ایالات متحده رایگان تحویل داده شده اند. فقط 20 فروند از نوع مدرن تر، یعنی F-16 C و F-16C / D بلوک 52 در خدمت نیروی هوایی پاکستان می باشد.

Pakistan Air Force from left to right: JF-17, F-16, F-7, A-5C and Mirage 5

بین سالهای 1967 و 1982 اسلام آباد 66 فروند میراژ III / V خریداری کرد، اما از سال 1990s بیش از 130 فروند ازجنگندهای مازاد،نیروی هوایی فرانسه، نیروی هوایی استرالیا و لبنان را خریداری نمود. بسیاری از این جنگندها از طریق سه مرحله برنامه (ROSE) شامل بهبود ارتباطات هوایی، تسلیحات و توانایی های عملیاتی،حمل سلاح های ویژه و قابلیت عملیات در شب نوسازی شدند.F-16، در حالی که با اضافه کردن بسیاری از قابلیت های پیشرفته شده است،اما قادربه انجام بسیاری ازعملیات ها نیست، بنابراین،اف 16 می تواند جایگزین A-5C و F-7S در خدمت نیروی هوایی پاکستان شود ، اما جایگزین میراژها نخواهد شد.
خرید جنگنده دست دوم یک راه برای نیروی هوایی پاکستان است که از ضعف منابع مالی رنج می برد که نوسازی ناوگان هوایی آن از سال 2007 محدود شده است

دریافت JF-17 تندر تنهاو بالاترین اولویت باقی مانده است، اسلام آباد با تضمین وام های چینی برای نگه داشتن خط تولید با نرخ 18 هواپیما در سال می باشد 50 فرونداز (بلوک I)در خدمت این نیرو می باشد.
تولید 50 فروند از بلوک دوم در دسامبر 2013 آغاز شد. تندر بلوک II تونایی حمل بار سلاح بیشتر، یک لینک داده ها و مجموعه جنگ الکترونیک ارتقا یافته ، به علاوه قابلیت سوخت گیری در حین پرواز می باشد. با این پیشرفت ها هزینه های تندر از 15 میلیون دلار به 25 میلیون دلار افزایش یافته است
پاکستان نیاز دارد تا 250 هواپیمااز مدلهای مختلف از جمله F-7 و، در نهایت میراز III / 5 از هواپیماهای جنگنده که اکنون در خدمت هست را جایگزین نمایند. تندر در حال حاضر با دو اسکادران جنگنده A-5C Fantan جایگزین خواهند شد.

در حالی که پاکستان به دنبال برابری نسبی با هند است، PAF در حال حاضر هیچ همتای برای SU-30MKI هند ندارد ، و نه رافائل در آینده . پاکستان با توجه به خرید جنگنده چینی(FC-20 (J10 می تواند آنها را تقریبا رقیبی برای رافائل در نظر بگیرد. با این حال ساخت تندر بلوک III و ارتقاء بیشتر F-16S خود به سطح بلوک 52 می تواند نیاز PAF برای مدت کوتاهی تامین کند.

پاکستان و چین نیز در نظر دارند تا جنگنده ای ، دوسرنشین نوع تندر برای آموزش خلبان وهمچین برای ماموریت های خاص وتوانایی پرواز در شب را دارد تولید نمایند تا موجب بهبود صادرات این جنگنده شود. درحال حاظر بلوک III، نسخه ی بر روی کاغذمی باشد، اما می تواند مرحله طراحی آن از سال 2016 شروع شود .




F-16A block 15 from 11 sqn is seen landing at Konya AB during Anatolian Eagle 2007

ترجمه
Hamid ems

http://www.arteshi.com/showthread.php?t=20723

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

نگاهی به توان نظامی پاكستان
براساس اطلاعات منتشر شده توسط سازمان سیا و كتابخانه كنگره آمریكا و برآورد آنها در سال 2011، هماكنون پاكستان از نظر توان نظامی در رده پانزدهم قدرتهای نظامی جهان قرار دارد.

به گزارش ایسنا بر اساس اطلاعات عنوان شده از سوی سازمان اطلاعات مركزی آمریكا (سیا) و كنگره آمریكا، پاكستان كه جمعیت آن 187 میلیون و 342 هزار نفر است، هماكنون دارای 617 هزار پرسنل فعال نظامی است و تعداد نیروهای ذخیره فعال این كشور 515 هزار نفر است.

نیروی زمینی پاكستان دارای 2640 دستگاه تانك، 4620 دستگاه نفربر، 1086 عراده توپ كششی، 595 عراده توپ خودكششی، 200 سامانه پدافند موشكی، 3200 خمپاره انداز، 3400 سامانه ضد تانك، 2500 سامانه پدافند هوایی و 11500 وسیله نقلیه لجستیكی است.

نیروی هوایی پاكستان نیز دارای 1414 فروند جنگنده و هواپیما، 535 فروند هلیكوپتر و 148 فرودگاه عملیاتی است.

نیروی دریایی پاكستان نیز دارای یازده فروند كشتی، دو بندر، 5 زیر دریایی، 15 قایق نظامی گشت زنی، 11 ناوچه، یك ناوشكن و یك قایق جنگی خشكی آبی است. نیروی دریایی پاكستان دارای ناو هواپیمابر نیست.

بودجه نظامی پاكستان در سال 2011، شش میلیارد و 410 دلار بوده است. كشور پاكستان دارای مساحت 796 هزار و 95 كیلومتر مربع، 1046 كیلومتر خط ساحلی و 6 هزار و 774 كیلومتر مرز مشترك است.

اشاره: بحث نوسازی و تجهیز نیروی هوایی کشورمان، بحثی است که پس از پایان جنگ تحمیلی، همواره مطرح بوده است. اما در عمل، به دلیل مشکلات سیاسی و ... و تا حدودی نیز کم توجهی مسولان، این مساله هنوز به درستی پیاده نشده است. در این راستا، نگاهی به وضعیت نیروهای هوایی کشورهای منطقه و همچنین بررسیبرنامه های آتی این نیروهای هوایی، می تواند مسایل مختلفی را در مورد جایگاه نیروی هوایی کشورمان و وضعیت فعلی آن روشن سازد. به علاوه، داشتن اطلاعات کافی از ساختار نیروهای هوایی مختلف و نحوه آرایش این نیروها مساله ای است که می تواند بسیار مفید واقع شود. این اهداف مسائلی هستند که آویا تلاش خواهد کرد طی سلسله مقالاتی به بررسی آنها بپردازد.

نیروی هوایی پاکستان (PAF) از روز 15 اوت 1947 با تعدادی خلبان و هواپیما کار خود را آغاز کرده و در حال حاضر PAF دارای حدود 330 هواپیمای جنگنده و 45000 پرسنل است. استخوان بندی نیروی هوایی پاکستان از پنج معاونت عملیات، مهندسی، پرسنل، برنامه ریزی و آموزش تشکیل شده است.



1- نیروی هوایی پاکستان - ساختار فرماندهی

از لحاظ جغرافیایی، PAF به سه مرکز فرماندهی تقسیم میشود. این مراکز عبارتند از بخش شمالی (واقع در پیشاور)، بخش مرکزی (واقع در سرگودا) و بخش جنوبی (واقع در مسرور کراچی). این مراکز فرماندهی دارای 4 مرکز عملیاتی واقع در شمال (پیشاور)، غرب(کویته)، مرکز (سرگودا) و جنوب (کراچی) و هفت مرکز گزارش و کنترل فرعی است.



PAF دارای نه پایگاه عملیاتی اصلی است که تحت هر شرایطی (در زمان جنگ یا صلح) به طور کامل فعال میباشند. این نه پایگاه مجهز به 11 پایگاه تهاجمی هستند که در زمان جنگ به طور کامل فعال میشوند.



نیروی هوایی پاکستان- انواع هواپیماها و هلیکوپترها

این نیروی هوایی دارای 22 اسکادران رزمی است. شش عدد از این اسکادرانها با استفاده از Aerospatial Alouette III عملیات نجات و جستجو را انجام میدهند و یک واحد نیز عملیات حمل و نقل را برعهده دارد.

بخش هوانوردی نیروی دریایی پاکستان (Pakistan Naval Aviation) با استفاده از هواپیماهای P-3C Orion، Berguet Atlantic ، فوکر F-27، MK45، westland lynx HAS.3 و Alouette III عملیات گشت هوایی خود را به انجام میرساند.

میراژهای فرانسوی نیز از سال 1967 به خدمت نیروی هوایی پاکستان در آمده اند. هواپیماهای میراژ III دارای سرعت بالایی بوده و در هر شرایط آب و هوایی قابل استفاده هستند. مجهز به حسگرهای دمایی با برد بالایی نیز هستند و در عین حال هم به عنوان جنگنده و هم به عنوان بمب افکن به کار می روند. در حالی که میراژ 5 دارای نوع جنگنده زمینی (Ground attack) نیز هست. در سال 1990، PAF، 43 فروند میراژ III دسته دوم را از استرالیا تحویل گرفت و در سال 1996 نیز 40 فروند میراژ III نوسازی شده و میراژ 5 را از فرانسه دریافت کرد. 40 فروند جنگنده فالکن F16 A/B نیز توسط آمریکا در 1980 به ناوگان نیروی هوایی پاکستان پیوست که البته PAF 10 سال بعد دسته دیگری از این هواپیماها نیز سفارش داد.

با تحریک اقتصادی غرب، پاکستان به چین به عنوان اصلی ترین بازوهای تامین کننده نیازهای خود روی آورد و تاکنون از این کشور جنگندههای چنزو اف- 7 پی و اف – 7جی چند منظوره و هواپیماهای پشتیبانی A-5III را دریافت کرده است.

اف 7، نوعی از میگ 21 است که تحت لیسانس چین ساخته شده است. نیروی هوایی پاکستان از سال 2002 در حال دریافت 55 فروند از آخرین نوع اف 7 پی / جی با تکنولوژی متوسط است تا بدین وسیله خلبانان و خدمه پرواز خود را با سیستمهای تسلیحات نیرومندتر آشنا سازد.

در سال 1999 چین و پاکستان همکاری مشترکی با سهم %50 برای ساخت FC- Super7 امضا کردند. این هواپیما بعدها به JF-17 Thunder مشهور گردید. انتظار میرود در اواخر دهه جاری JF-17 به تولید انبوه برسد.

PAF علاقهمند است که تا سال 2020، 150 فروند از این جنگنده سبک وزن چند منظوره را جایگزین هواپیماهای F-7 میراژ و A-5III خود نماید. تاکنون پنج مدل اولیه از JF-17 ساخته شده است . ماکزیمم سرعت این هواپیما 8/1 ماخ بوده با وجود این که برد آن کمتر از F-16 است، JF-17 توانایی ناوبری و هدایت و حمله در هر شرایط آب و هوایی، حمل طیف وسیعی از مهمات و درگیری با هدف در هر سرعت و ارتفاعی را داراست. Fairing های نوک بال این هواپیما محل قراردادن تجهیزات جنگ الکترونیکی است. این هواپیما مجهز به تسلیحات چینی مانند رادار نیمه فعال هدایت کننده و موشک هوا به هوا است که از تواناییهای کمتری برخوردار هستند.

پاکستان همچنین 6 فروند هلیکوپتر HAI Z-9C را از چین خریداری نموده.

هوانوردی پاکستان نیز با جایگزین کردن هواپیماهای آتلانتیکس خود توسط 8 فروند هواپیماهای گشت دریایی دوربرد P3C Orion قدرت بیشتری یافت.

در 25 اوت 2005 یک فروند میراژ به دلیل عمر بالا (در حدود 30 سال) و به دلیل ساییدگی برخی قطعات آن سقوط کرد. در این شرایط نیروی هوایی پاکستان در تهیه قطعات اضافی برای این هواپیما با مشکلاتی مواجه گردید، زیرا شرکت Dassault تولید برخی از قطعات را متوقف ساخته بود. با این وجود نیروی هوایی پاکستان نمیتوانست این هواپیما را به دلیل نقش آنها در بازدارندگی هستهای بازنشسته کند. برای رفع این مشکل، PAF در سال 2004 از نیروی هوایی لیبی، که به دلیل تحریم اقتصادی هواپیماهای میراژ خود را باز نشسته کرده بود ، 150 موتور ،پنجاه فروند میراژ و مقدار زیادی قطعات یدکی خریداری نمود.



نیروی هوایی پاکستان- هواپیماها و سیستم آموزشی

شرکت گروه هوانوردی پاکستان با همکاری چین هواپیمای (k-8) karakoram 8 و Super Mushshak را از روی هواپیمای سوئدی Saab MFI-17 تولید کرده است که خود نیز این هواپیماهای آموزشی را به خدمت گرفته است.

در عین حال K-8 که یک جت آموزشی دو نفره است، که تاکنون به 8 کشور در خاورمیانه فروخته شده است، در حالی که هواپیمای آموزش مقدماتی سبک وزن Super Mushshak که دارای موتور پیستونی با قدرت 1940 کیلووات است توسط عربستان سعودی و عمان خریداری شده است.

به تازگی نیروی هوایی پاکستان قراردادی را برای دریافت 27 فروند k-8 امضا نمودهاند. PAF، دارای 16 فروند از این هواپیماها میباشد.

در آینده، نیروی هوایی پاکستان به MFI-mushshak برای آموزش ابتدایی، k-8 برای آموزش پایهای نوع دو صندلی و JF-17 برای آموزش جنگنده مجهز خواهد شد.

ارتشهای خارجی از تبحر پرسنل زمینی و هوایی پاکستان در شگفت هستند. در این سیستم همواره پس از دادن آموزشها حداقل دو زن برای گذراندن آموزشهای پرواز انتخاب میشوند که این موضوع نشانگر تمایل مقامات PAF بر حضور مؤثر زنان در صحنه نظامی این کشور است.



نیروی هوایی پاکستان - تجهیزات موشکی

پاکستان از میان همسایگان، بیشترین خطر را از جانب هند احساس میکند. البته تعداد پرسنل نیروی هوایی هند (IAF) 4 برابر PAF میباشد. بعلاوه IAF ذخایر بیشتر، توانایی برد بالاتر، تعداد متخصصین بیشتر و توانایی انجام عملیات شناسایی قویتر را دارا بوده و همچنین دارای تعداد هلیکوپترهای جنگی معادل سه برابر PAF، قابلیت برتر حمل و نقل هوایی، امکانات ماهوارهای و تکنولوژی پنهان شدن از رادار (Stealth) میباشد.

هرکدام از کشورهای پاکستان و هند دارای 40 کلاهک هستهای بوده و هر دو ملیت پابه پای یکدیگر برای توسعه سیستمهای پرتاب موشکهای بالستیک خود تلاش میکنند. تا زمانی که موشک شاهین II با 1080 مایل دریایی برد وارد خدمت گردد و هواپیماهای F-16 و میراژ 5 نیروی هوایی پاکستان تسلیحات دور برد هستهای این کشور را تشکیل میدهند.

به طور کلی پاکستان، به عنوان کشوری کوچک، نمیتواند با هند وارد جنگ شود. برخلاف هند، پاکستان دارای امکان فرماندهی سه گانه نیروهای استراتژیک tri-service strategic forces) command) نمیباشد.

بدین معنی که کلاهکهای جنگی پاکستان و سیستمهای پرتاب ارتش یا نیروی هوایی به صورت مجزا مستقر هستند.

از آنجا که نیروی هوایی پاکستان توانمندی واکنش سریع را ندارد، نیروهای متعارف باید تا رسیدن کلاهکهای هستهای، وظیفه حفظ خط مقدم را برعهده داشته باشند.

جنگندههای F-16 و میراژ 5 نیروی هوایی پاکستان به اندازه MIG27، میراژ 2000 اچ و Su30M نیروی هوایی هند، توانمند نیستند. لذا این کشور سعی در بهبود وضعیت کیفی هواپیماهای موجود از لحاظ قابلیت بقاپذیری نموده است.

تکنیسینهای پاکستانی موشک تی وارتر متعلق به آفریقای جنوبی که یک موشک هوا به هوا با برد متوسط بوده و توسط رادار کنترل میشود را به موشک H-4 BVR با برد 65 مایل دریایی تغییر دادند. نوع سبکتر این موشک H-2 است که مجهز به اشعه مادون قرمز میباشد و تا 32 مایل دریایی برد دارد، این دو موشک قابلیت حمل شدن توسط میراژ را دارند. موشک H-2 با Pytho4 و H-4 با AA-12 در نیروی هوایی هند قابل مقایسه هستند.

پاکستان در حال تولید سیستم موشک کروزی به نام ببور است. این نام با زیرکی تمام بعد از این که امپراطوری مغولستان 5 بار به هند حمله کرد انتخاب شده است، گفته می شود که در ساخت این موشک مهندسان چینی و اوکراینی نیز همکاری داشتهاند. این موشک دارای سرعت بالایی بوده توانمندی پرواز در سطح پایین و بردی برابر 70 مایل دریایی داشته و نوع کلاهک جنگی آن، هم از نوع معمولی و هم از نوع هستهای است. موشک ببور در ابتدا برای پرتاب از سطح زمین و زیر دریا ساخته شد ولی قدم بعدی تبدیل این موشک به یک موشک هوا به زمین است.

نیروی هوایی پاکستان - برنامههای آتی

پس از واقعه 11 سپتامبر، پاکستان حمایت خود را از آمریکا برای مقابله با تروریسم اعلام کرد. به این ترتیب از شدت تحریمهای وارده بر این کشور توسط جهان غرب کاسته شد. از طرفی آمریکا نیز از ترس این موضوع که پاکستان با دسترسی به انرژی هستهای به منطقهای برای پرورش تروریسم تبدیل شده و سبب ایجاد ناامنیهای منطقهای شود، توجه بیشتری به این کشور نمود.

به این ترتیب پاکستان کمکهای اقتصادی دریافت کرده، زمانبندی پرداخت وامهای این کشور دوباره تنظیم گردیده و شرایط تجاری نیز برای پاکستان مساعد گردید. دولت پاکستان نیز کمکهای دریافتی را برای توسعههای برنامهریزی شده نیروهای ارتش و PAF به کار بردند.

نکته مهم برای اسلام آباد دسترسی به شبکهای برای در اختیار داشتن آخرین تکنولوژی جنگی است و این به معنی حمایت غرب است.

پاکستان تصمیم دارد میراژهای قدیمی خود را مجهز به رادارها و سیستمهای اویونیکی کند. کار مدرنیزه کردن سیستمهای اویونیکی 14 فروند میراژ 5 نوع F, E توسط شرکت ساژم فرانسه انجام میگیرد. در سپتامبر 2004 آمریکا با فروش 7 فروند C-130E به PAF موافقت نمود.

اما نیروی هوایی پاکستان همچنین قراردادی را با اندونزی برای دریافت 4 فروند هواپیمای ترابری CASA CN-235 امضا کرده است. در پی شکلگیری همکاریهای جهانی جدید، جنگندههای F-16 پاکستان در اکتبر 2004 برای آموزش های جنگی به پایگاه Kanya در ترکیه منتقل گردید.

نیروی هوایی آمریکا قراردادی 89 میلیون دلاری با لاکهید مارتین جهت تولید شش سیستم رادار قابل حمل و دوربرد ASTPS-77 برای پاکستان بست. این رادارهای تاکتیکی دائماً تصاویر سه بعدی از اهداف هوایی تا برد 243 مایل دریایی تا ارتفاع 100000 پا را فراهم میکند.

این هواپیماها همچنین مجهز به موشکهای Block-II نیز هستند، PAF تا اواخر سال جاری، دو فروند P3C خود را که زمین گیر شدهاند راهاندازی خواهد کرد. این کشور همچنین تصمیم دارد از ترس اعمال دوباره تحریم ترکیبی از تجهیزات چینی و غربی را خریداری کند.

سیستم هشدار پیشهنگام هوایی (AEW) یکی از سیستمهای حیاتی برای حفظ موقعیت نیروی هوایی پاکستان به شمار میآید. سیستم سوئدی Evieye که دارای AEW بوده و بر روی Saab 2000 نصب خواهد شد، قابل رقابت با سیستم فالکن اسرائیل است که بر روی Il-76S نصب شده و هند تمایل به خرید آنها را دارد.

سیستم Evieye در مناطق مرتفع کوهستانی پاکستان مورد آزمایش قرار گرفته است.البته فروش برخی از تجهیزات به پاکستان منوط به اجازه از جانب آمریکاست.

در مارس 2005 به پاس کمکها و حمایتهای پاکستان از آمریکا در جنگ بر علیه تروریسم، بوش اجازه فروش جنگندههای F-16 به پاکستان را صادر کرد.

PAF تمایل به تجهیز ناوگان خود را داشته و تصمیمات اولیه نیز براساس خرید 79 فروند F-16 از لاکهید مارتین میباشد. 55 فروند از این جنگندهها، F-16 نوع C/Dوخواهند بود و مابقی دستِ دوم میباشند.

به طور کلی پاکستان 60 سال را در حفظ حریم هوایی خود و ترساندن متجاوزان گذرانده و همواره تلاش خود را برای بدست آوردن آخرین تکنولوژی نموده است. استراتژی پاکستان به طور طبیعی بر دفاع استوار است و همواره تلاش نموده بر سر میز مذاکره، رهبران سیاسی را بر روی لبه تیغ قرار دهد. نیروی هوایی پاکستان تنها میتواند دشمنان خود را وادار کند قبل از حمله بیشتر فکر کنند.

PAF با کمک چین و تلاش بیوقفه متخصین خود تسلیحات موردنیاز را به صورت داخلی تولید کرده است. همکاری نزدیک پاکستان در جنگ بر علیه تروریسم، PAF را در زمینه انجام عملیات ضد شورشی در مرزهای افغانستان متبحر نموده است.

تلاش برای مدرنیزه نمودن پایگاههای زمینی دفاع هوایی پاکستان نیاز به سرمایهگذاری خارجی بیشتر دارد تا PAF را به دوران اوج خود بازگرداند. اما این کشور برای آماده نمودن پرسنل خود هنوز به سیستمهای آموزشی پیشرفتهتری نیازمند است.

در این میان بزرگترین رقیب نیروی هوایی پاکستان، یعنی نیروی هوایی هند نیز دارای ضعفهایی است. کمبود زیرساختها برای حمایت از تلاشهای هوایی به خصوص در بخش جنوبی، گسترش ترکیب هواپیمای غربی و روسی و قابل اطمینان نبودن برخی از جنگندههای ,MIG سبب افزایش نرخ تصادفهای هوایی در نیروی هوایی هند شده است.

آمریکا همواره تلاش میکند با فروش تجهیزات و هواپیما به دو کشور پاکستان و هند، نیروهای این دو کشور را در حالت تعادل قرار دهد. در این راستا، در کنار فروش جنگندههای F-16 به پاکستان، به لاکهید مارتین و بویینگ اجازه داده تا جنگندههای F-16 و F/A-18 را به هند بفروشد.

در عین حال آمریکا با همکاری مشترک با این دو کشور قصد افزایش همکاریهای استراتژیک و افزایش امنیت ملی و بهبود سیاست خارحی آمریکا را دارد.

از آنجا که به دست آوردن مداوم سیستمهای پیچیده نیاز به سرمایهها و منابع عظیم انسانی و مالی دارد، پاکستان در حال حاضر برای دریافت تکنولوژیهای برتر با مشکلات مالی روبهرو است. نیروی هوایی پاکستان تجهیزات کافی ندارد اما با توجه به بودجه و تشکیلات موجود، PAF یکی از نیروهای هوایی متبحر و آماده به حساب میآید. به هر شکل و در هر وضعیت ممکن، نیروی هوایی پاکستان به عنوان سپر بلای این کشور عمل خواهد کرد.



ترکیب ناوگان نیروی هوایی پاکستان

مرکز


نوع هواپیما

ستاد فرماندهی هوایی شمالی

مرکز فرماندهی هوایی شمالی


مشتاق

واحد33 ( چند منظوره )

اسکادران 14


F-7P

اسکادران 15


میراژ SPA

اسکادران 25


میراژ SPA

36 ( حمله تاکتیکی) Wing

اسکادران 16


A-5III

اسکادران 26


A-5III

اسکادران 81


Alouette III

واحد37 ( آموزش جنگی)

اسکادران 1 ( مرکز تعویض جنگنده)


FT-5

اسکادران 18


F-7P

اسکادران 19


F-7p

اسکادران 86


Alouette III

ستاد فرماندهی جنوبی

مرکز فرماندهی هوایی جنوبی


Mushshak

واحد37(آموزش رزمی)

اسکادران 17


F-7PG

اسکادران 23


F-7PG

اسکادران 85


Alouette III

واحد32(شکاری- بمب افکن)

اسکادران 2


F-7P

اسکادران 7


میراژ سه EA/DP

اسکادران 8 ( حمله آبی)


میراژ 5 PA3/PA2

اسکادران 22(مرکز تعویض عملکرد)


میراژ 5 PA3/PA2 و میراژ سه DP

اسکادران 84


Alouette III

ستاد فرماندهی مرکزی

پرواز مرکز فرماندهی مرکزی


Mushshak

واحد 34( جنگنده)

اسکادران 5


میراژ سه EP/RP/DP

اسکادران 20


F-7PG

اسکادران 83


Alouette III

واحد 38( چند منظوره)

اسکادران 9


F-16A

اسکادران 11


F-16A/B

اسکادران 24


فالکن 20F/G

اسکادران 82


Alouette III

مراکزی که مستقیما به سر فرماندهی نیروی هوایی پاکستان گزارش می دهند.

اسکادران 6


C-130B/E

اسکادران 12


بویینگ 707، فالکن 20 ، فوکر F27

اسکادران 41


سسنا 172، Pa-34 سنکا، Y-12-II

آکادمی نیروی هوایی پاکستان، کالج تمرینات پرواز

آموزش مقدماتی پرواز


Mushshak/ Super Mushshak

واحد آموزش های پایه پروازی


T-37B/C

آموزشگاه اساتید خلبان


Mushshak

پرواز ارزیابی

منبع:http://air-mag.blogsky.com