اسپيروكتوز طيور (Spirochetosis)

[Dr.vet]

اسپيروكتوز طيور بيماري حاد عفوني تب داريست كه بوسيله كنه انتقال مي يابد .در ايران در زماني كه مرغداري ها كمتر بهداشتي بوده و محيط مساعد جهت رشد كنه در آن مكانها بيشتر بود موارد بيماري بيشتر مشاهده مي گرديد ولي امروز بدليل بهداشتي شدن مرغداريها وآشنائي مرغداران و ضد عفوني مرتب موارد بيماري بمراتب كمترشده بطوريكه بيماري در درمانگاه طيور دانشكده دامپزشكي تهران فقط در مرغهائي كه بطور سنتي نگهداري مي شوند و يا در مرغداريهاي خيلي قديمي و كثيف بندرت مشاهده مي گردد .


عامل بيماري و طرز انتقال

بورليا آنسرينا (Borrelia anserine) كه يك اسپيروكت مي باشد درماكيان و بوقلمون و غاز اردك و قناري عامل بيماري شناخته شده كه اندازه آن 6 تا 30 ميكرن بوده و در رنگ آميزي گسترش حاصله از خون بصورت كلاف مشاهده شده مي شود .

بيماري توسط كنه آرگاس پرسيكوس (Argas Persicus) و آرگاس رفلكوس (A.reflexus) و آرگاس مينياتوس (A.miniatus) انتقال مي يابد .آرگاس پرسيكوس دركليه مراحل زندگي باعث انتقال مي گردد .حتي بلع اين كنه و يا تخم آنها نيز باعث انتقال بيماري مي گردد .آرگاس پرسيكوس آلوده مي تواند اگر در شرايط مناسب و حرارت 35 درجه سانتيگراد واقع شود آلودگي را براي مدت سه سال درخود حفظ نمايد. همچنين گزش طيور توسط مگس، پشه يا مايت آلوده باعث انتقال بيماري مي شود .بلع مدفوع مرغ آلوده در مرحله اي كه اسپيروكت درخون وجود دارد توسط مرغ سالم باعث انتقال آلودگي مي گردد .


نشانيهاي كلينيكي

طيور درتمام دوره زندگي حساس بوده ولي طيور جوان حساس تر مي باشند .دوره نهفته بيماري 8-3 روز بوده و سپس علائم تب به ميزان 1/46 – 3/43 درجه، تيرگي بافت سر، ژوليدگي پرها، اسهال سبز و فلج پا و بال ظاهر مي شود .اشتها از بين رفته ولي تشنگي افزايش مي يابد .سير بيماري در ماكيان 5 روز بوده و در آخر دوره مرغ كم خون ميگردد .ميزان واگيري 10 تا 100 درصد و ميزان تلفات 1تا 2 درصد ولي بستگي به ميزان كنه در محل دارد .در موارديكه ميزان كنه خيلي زياد بوده تلفات تا 100 درصد نيز گزارش شده است.


جراحات كالبدگشائي

مهمترين نشانه كمخوني عمومي لاشه بزرگ و مرمري شدن طحال در اثر لكه هاي خونريزي وسيع در سطح طحال است .كليه ها بزرگ و رنگ پريده و كبد بزرگ با نقاط خونريزي سر سنجاقي و لكه هاي ريز و درشت نكروتيك وتورم روده با ترشحات موكوئيدي زرد متمايل به سبز مشاهده مي گردد . تورم فيبريني پريكارد وتورم عضله قلب نيزگاهي وجوددارد .


تشخيص


تهيه گسترش از خون عروق سطحي و رنگ آميزي آن با گيمسا و مشاهده اسپيروكت تشخيص را قطعي مي سازد ولي درحالات مزمن بايد از مايع پريكارد براي تهيه گسترش استفاده نمود .


پيشگيري

پيشگيري بيماري براساس از بين بردن كنه و پشه از محيط نگهداري طيور است .براي اين منظور بايد دقيقا ًبا استفاده از حشره كشها قبل از ورود طيور در مرغان ضد عفوني بعمل آيد .از تزريق واكسن براي ايجاد ايمنيت برضد بيماري مي توان استفاده كرد و ايمنيت حاصله طولاني نيز خواهد بود ولي چون سروتيپهاي مختلف اسپيروكت وجود دارد بنابراين بايد واكسن مصرفي از سويه جدا شده در محل تهيه شده باشد و يا حاوي چندين سروتيپ باشد .


درمان

تزريق 10000 واحد پني سيلين يا 40ميليگرم اكسي تتراسيكلين به ازاء هر كيلوگرم وزن زنده طيور در درمان با موفقيت بكار رفته است .



منبع: http://fars.ivo.ir/Portal/Home/ShowP...3-2f6a9cfd6058