بيماري پاركينسون در سگ dog parkinson disease

[Dr.vet]

مقدمه :هرساله ميليون ها انسان و تعداد بي شماري سگ به بيماري سرع و پاركينسون مبتلا مي شوند . دامپزشكان در مورد اين بيماري به طور جدي تحقيق نموده و به وجود آن در سگ ها پي برده اند . اخيرا ً به منظور روشن شدن وضعيت اين بيماري بررسيهايي در دانشگاه MISSOURI آمريكا صورت پذيرفته است . نتيجه اين تحقيقات و صدها نمونه اخذ شده از سگ ها در طول ساليان متمادي حاكي از آن است كه اين بيماري در سگ توسط يك ژن جهش يافته ايجاد مي شود. يافتن ژن عامل بيماري مشكل است اما با توجه به تاريخچه بيماري مي توان موقعيت آن را شناسايي كرد .(2 )
محققين عقيده دارند كه موقعيت هاي به دست آمده در اين خصوص حاصل همكاري دانشكده هاي دامپزشكي و علوم پزشكي دانشگاه MISSOURI بوده است لذا مي توان اظهار نمود كه همكاري دانشكده هاي مذكور از اهميت ويژه اي برخوردار بوده كه باعث روشن شدن وضعيت ژن ها و تشخيص بيماري هاي ژنتيكي در انسان و حيوان گرديده است . با توجه به اينكه شناختن ژن ها در سگ آسان تر از انسان است و نژادهاي خالص داراي ژنتيك يكساني مي باشند بنا بر اين مطالعه ژن ها در سگ ، زمينه را جهت تشخيص بيماري هاي ژنتيكي انسان هموار مي سازد. مكانيسم غير فعال شدن پروتئين پاركين و مرگ سلول هاي توليد كننده دوپامين هنوز روشن نشده ، اما در اين مورد از سوي محققين تئوري هاي چندي مطرح شده است .(5)
داروي apomorphine براي اولين بار در سال 1951 به عنوان درمان جهت بيماري پاركينسون مطرح شد و استفاده كلينيكي آن توسط Cotzias و همكاران در سال 1970 گزارش گرديد .(4 و 1)

بيماريزايي و علائم :بيماري پاركينسون يك اختلال عصبي است كه سگ ها را تحت تأثير قرار داده و با تأثير روي سيستم اعصاب مركزي و حركتي باعث دژترسانس آن ها مي شود به همين دليل سگ هاي بيمار داراي علائمي مانند لرزش عضلاني، سفتي عضلات ، خشكي اندام هاي حركتي ، اشكال در راه رفتن و عدم تعادل بدن مي باشند.

اين علائم در انسان هاي مبتلا نيز مشاهده مي گردد . فرق بين انسان و حيوان از نظر ابتلا به اين بيماري آن است كه انسان در بزرگسالي و سن پيري به اين بيماري دچار مي‌شود در صورتي كه سگ ها در اوايل زندگي به آن مبتلا مي گردند ضمنا ً پاركينسون در سگ يك بيماري ارثي است .(3 و6 و2)
دانشمندان با استفاده از شباهت ژن ها و مطالعه آنهادر انسان و حيوانات ، ترتيب قرار گرفتن ژن ها را در سگ مشخص ساخته اند . سگ ها داراي 39 جفت كروموزم با 20000 ژن هستند در صورتي كه در انسان 23 جفت كروموزوم با32000 ژن وجود دارد . پروتئين هاي پاركين در انسان و سگ مشابه هستند و سلول هاي حاوي پروتئين‌هاي غير طبيعي را برچسب زده و نشان مي دهند كه اين سلول ها آلوده بوده و بايستي پاك سازي شوند . وقتي كه جهش در پروتئين پاركين رخ دهد به آن پروتئين كور و يا جهش يافته مي گويند در اين صورت قادر به نشان دار كردن سلول هاي آلوده كه حاوي پروتئين هاي غير طبيعي هستند نمي باشند . در نتيجه اين سلول ها رشد كرده ،تعدادشان زياد مي شود و چون نمي توانند وظايف اصلي خود را انجام دهند لذا باعث ايجاد بيماري پاركينسون مي شوند كه دژنره شدن بافت مغز را به همراه دارد . لازم به ذكر است كه ژن پاركين يكي از بزرگترين ژن هاي بدن محسوب مي شود .(5 و7)

تشخيص بيماري :از تشخيص اين بيماري سال هاي زيادي است كه مي گذرد و در حال حاضر بر اساس نتايج تحقيقات صورت پذيرفته راه هاي قابل توجهي براي تشخيص اين بيماري در انسان و حيوان وجود دارد به طوري كه به وسيله مطالعات انجام شده در دانشگاه MISSOURI راه هاي شناسايي ژن عامل ايجاد پاركينسون مشخص شده است . به استناد نتايج پژوهش هاي مذكور چنانچه عمليات اصلاح نژادي در سگ ها انجام گردد از زياد شدن تعداد بيماران مي توان جلوگيري نمود . پژوهشگران براي تشخيص ژن هاي جهش يافته مولكول DNA سگ را مورد آزمايش قرار مي دهند . با اين آزمايشات مي توان اطمينان حاصل نمود كه سگ ها ژن جهش يافته خود را به نسل بعدي منتقل نمي كنند . محققين معتقدند كه با آزمايش مولكول DNA قادرند انسان هايي كه زمينه مبتلا شدن به بيماري را دارند و سگ هاي بيمار را قبل از نشان دادن علائم باليني ، تشخيص داد .(5 و 7 )

درمان :در گذشته در خصوص درمان مبتلايان فعاليت قابل توجهي صورت نمي گرفت اما امروزه ژن هاي ايجاد كننده بيماري شناسايي شده و دانشمندان مطالعات متعددي در انسان و حيوان انجام داده اند كه مي توان از نتايج آن در درمان بيماران استفاده نمود . در بيمارستان دامپزشكي دانشگاه MISSORI در مورد درمان سگ هاي بيمار مطالعاتي صورت گرفته و تيم تحقيقاتي روش آب درماني را به عنوان يكي از روشهاي درماني موثر مطرح نموده اند . آنها عقيده دارند كه با انجام اين روش درماني به سگ هايي كه اعصاب و نخاع آن ها آسيب ديده و دچار فلجي موقتي شده اند ، كمك زيادي خواهد شد .

حركت و فعاليت داشتن در آب براي درمان مبتلايان مؤثرترين راه درمان است زيرا در حين فعاليت در آب وزن بدن تحمل نشده و عضلات بدن با وجود مقاومت آب مجبور به حركت مي شوند ، در نتيجه اندام هاي حركتي تقويت مي گردند .(3 )

داروي apomorphine يك داروي تقويت كننده غير انتخابي دوپامين است كه گيرنده هاي D₁ و D₂ را فعال مي كند و در درمان بعضي از بيماري ها از جمله درمان معتادان و پاركينسون مؤثر بوده است . اين دارو استفراغ آور است و در دامپزشكي براي سگ هايي كه مسموم شده باشند و يا جسم خارجي خورده اند ، استفاده مي گردد . به علت خواص استفراغ آوري و نيمه عمر كوتاه ، استفاده خوراكي از اين دارو غير عملي است . اين دارو ، باعث افزايش ترشح دوپامين شده و هنگامي كه زيرپوستي تزريق گردد ، 20-3 دقيقه پس از تزريق اثرات آن مشاهده مي شود .

بر اساس مطالعات و تحقيقات صورت پذيرفته اگر apomorphine با داروهايي نظير domperidone تركيب گردد نتايج بهتري در درمان بيماران حاصل شده وچنانچه با داروي L-Dopa تركيب گردد مصرف آن كاهش مي يابد .(1و 4)

منبع: http://www.farsvet.ir/fa/article/research/18.html