گراهام هاکس مهندس کشتی، تا قبل از اینکه به طور اتفاقی به فکر ساخت وسیله ی نقلیه ای که زیر آب پرواز میکند بیفتد، زندگی اش را وقف طراحی زیردریایی برای صنایع نظامی و صنایع نفت و گاز کرده بود.
نتیجه ی ایده ی مذکور، یک هواپیمای زیرآبی الکتریکی دو سرنشین بود
(سوپر فالکونی که در اعماق دریا پرواز میکند)، که خبر از گشت و گذار در زیر دریاها به شیوهای نو،
ایمن و با خیالی آسوده میدهد.
و این هواپیما تجربیات منحصر به فردی برای انسان خلق میکند که “برای مسابقه ی شیرجه زدن با دلفین ها و قایم موشک بازی با نهنگها طراحی شده است.”
این سوپرفالکون جدای از توصیفات رومانتیک و ظاهرا کمی باورنکردنی، حرف زیادی برای گفتن دارد.
این شرکت به خود می بالد که طراحی کاملا متفاوتی نسبت به زیردریایی های فعلی ارائه داده است، هم در زمینه ی مهندسی و هم در مورد تجربه ای که کاربر آن کسب میکند.
و علاوه بر ادعای شیرجه رفتن با دلفین ها، درب شیشه ای کروی اش که از سر مسافران محافظت میکند، به افراد داخل آن اجازه میدهد که به محیط اطرافشان در زیر دریا بسیار نزدیک باشند.
این سوپر فالکون از لحاظ مهندسی در چند مورد با زیردریایی های معمولی فرق اساسی دارد.
مثلا “تعادل مثبت” را در همه حال حفظ میکند، بدین معنی که نیروی پایین برنده، آن را به اعماق دریا هدایت میکند و حرکت ثابتش را حفظ میکند.
اما اگر موتورش خراب شود یا به صخره ای بزند، در این حالت، سیستم بازگشت خودکارش، آن را به سطح آب برمی گرداند.
اگر موتورش از کار بیفتد، به مسافرانش کمک میکند که تا ۲۴ ساعت زنده بمانند. قوای محرکه ی این هواپیما از موتورهای الکتریکی DC تامین میشود و مجهز به یک باتری لیتیوم یونی است که انرژی لازم برای این سوپرفالکون را تا هشت ساعت تامین میکند.
این سیستم نه تنها وسیله ی نقلیه ی بی خطری برای موجودات دریایی است، بلکه برای شناگران نیز محیط ایمن تری فراهم میکند.
این، وسیله نقلیه ی خوبی است که احتمالا در اقامتگاه های توریستی کلاس بالا به کار گرفته خواهد شد.
برای یادگیری هدایت این وسیله ی نقلیه، هاکس یک آموزش سه روزه به مبلغ ۱۵۰۰۰ دلار ارائه میکند.
وی در گفتگو با روزنامه ی دیلی تلگراف اظهار داشت:
“در سالهای اولیه ی اختراع هواپیما، هیچکس گواهینامه نداشت، هیچکس نمیدانست که قوانین چه هستند.
ما هم مثل آن زمان در مقطعی هستیم و چیز جدیدی را شروع کرده ایم که هیچکس دقیقا نمیداند که چه کاری لازم است انجام شود.
در نتیجه، قوانین و مقررات کمی نامشخص و مجهول است.”
اگر این سوپرفالکون شبیه چیزی در فیلم جیمز باند به نظر میرسد، کمی تصادفی است.
اختراعات پیشین هاکس تنها ابزاری برای مجوز ساخت مجموعه فیلمهای ۰۰۷ بوده است.
و مثل هر ابزار جالب دیگر جیمز باند، این سوپرفالکون بیشتر شبیه یک اسباب بازی برای یک درصد افراد جامعه است، همان هایی که قیمت قایقهای خصوصی شان اعداد هشت رقمی هستند و در مقابل آنها یک هواپیمای زیرآبی ۱.۷ میلیون دلاری، چیز زینتی و ناقابلی بیش نیست که داشتنش واجب است.
این سوپر فالکون اخیرا به بازار عرضه شده است و بنا به گزارش روزنامه ی دیلی تلگراف، مالکان فعلی آن شامل خود هاکس، ریچارد برنسون و بنیانگذار ردبول دی تریچ ماتچیتز هستند.
هاکس هواپیمای خودش را به مبلغ نسبتا قابل پرداخت تری در حدود ۱۰۰۰۰ دلار برای هر روز اجاره خواهد داد.
در حقیقت “عبدالله دوم پادشاه اردن، آن را به مدت شش هفته اجاره کرد و مقام های محلی بعلاوه ی بچه مدرسه ایها را دعوت و داخل آن سوار کرد.”
منبع: The Daily Telegraphinhabitat
علاقه مندی ها (Bookmarks)