درود بر شما
روزتون بخیر
هوا کم کم داره سردمیشه.این کرسی رو گذاشتم که بچه ها بیان دوره هم باشیم گرم بشیمو قصه های قدیمی رو واسه هم تعریف کنیم آجیل بخوریم یه دیدو بازدیدی میشه و از حال و احوال هم با خبر میشیم
حتما بسیاری ازشماخاطره های زیادی ازنشستن زیرکرسی واستفاده ازگرمای دلچسب آن درزمستان های سرددارید.یادش به خیر! قدیم ها زمستان ها حال و هوای دیگری داشت. خانه مادربزرگ ها بود و کرسی گرم و نرمی که با یک منقل کوچیک گرم می شد. و چراغ های نفت سوز هم که به ازای تعداد اتاق هاوجود داشت .البته اگر خانواده ها میخواستند که همه اتاق ها گرم باشد،وگر نه فقط یک اتاق را گرم می کردند . خیلی ها تهیه نفت برایشان سخت بود و به گرمای همان یک اتاق اکتفا می کردند و همه درهمان یک اتاق می خوابیدند .ایوان و حیاط خانه ها پر از برف بود . انگار آن روزها بیشتر برف می بارید .بعد از هر برف سنگین هم مردهای خانه برای پارو کردن برف روی پشت بام می رفتند .از غروب که شروع می شد هیزم هایی که قبل از زمستان انبار شده بود کم کم بیرون آورده و به آتش کشیده می شد، سپس آتش تند و تیز به گودالی وسط اتاق یا منقل سرازیرمی شد و روی آن با خاکستر پوشانده و زیر کرسی قرار می گرفت و لحافی بزرگ به طول و عرض اتاق روی کرسی قرار می گرفت و حرارت آتش ها از زیر خاکستر به فضای زیر کرسی گرما می بخشیدند. اهالی خانه دور تا دور پا را زیر لحاف دراز می کردند و لحاف را روی پاهایشان می کشیدند و به پشتی یا بالش های کناردیوار تکیه می کردند . پس از صرف شام، تازه شب نشینی ها با دعوت از همسایه ها و اقوام شروع می شد یک سینی بزرگ مسی روی کرسی قرار می گرفت که در آن ظروف قدیمی لبالب از کشمش ، گردو ، بادام و آجیل و کشته دآبجای نشستن افراد در کنار کرسی به نقش شان در خانواده مرتبط است. معمولاً جایگاه بزرگسالترین فرد خانواده آن پلهای از کرسی است که دورترین فاصله را از در اتاق دارد و جایگاه خردسالان جایی است که نزدیکتر به در اتاق است.کرسی علاوی براین که گرمابخش خانه هابود تاثیر زیادی در دورهم جمع کردن اعضای خانواده داشت.هنوزهم برخی خانواده ها برای سپری کردن شب های سردزمستان ازکرسی استفاده می کنند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)