:::::من این پست را واسه تنوع گذاشتم::::
تو با شکوه ترین لحظه موعودی ، همواره دوستت خواهم داشت چرا که :
به من آموختی که باید ، سپیدیها را مجذور و از سیاهیها جذر گرفت ،
زیباییها را در ده به توان ده ضرب کرد و زشتیها را بر آن تقسیم کرد .
به من آموختی تا منحنی اکیداً نزولی پشت خمیدة آن پیر زن
دردمند را بر صفحة کاهگلی دیوار کلبه اش همواره به خاطر داشته باشم .
تو علامت را در تساوی اضلاع مثلث متساوی الاضلاع ،
استواری را در مثلث قائم الزاویه و نظم را در قالب تمامی n ضلعیهای
منتظم به ما نمایاندی . در محضر بزرگوارت آموختم که باید از همه بدیهای دیگران فاکتور گرفت .
آموختم که اعداد حقیقی با در برداشتن اعداد گنگ زیباترند ،
چرا که حقیقت زیباست و آموختم که هر
روزمان باید نقطة عطفی باشد برای تغییر علامت از منفی به مثبت بی نهایت ،
از سرازیری به سمت اعلا و از اکیداً نزولی به سمت اکیداً صعودی ،
به سمت مثبت بی نهایت ، به سمت آن حقیقتنامتناهی .
آموختم که همه چیز را در قالب اعداد مثبت
و در ناحیه اول مثلثاتی که ناحیه مثبتها است ،
بررسی کنیم و اکسترمم لطف و صمیمیت ،
پاکی و صفا را ماکزیمم در نظر بگیریم و در همان حال ،
کینه و نفرت را به سمت صفر میل دهیم .
تو را همیشه تاریخ سپاس خواهم گفت چرا که در محضر تو آموختم
چگونه انسان باشم و در خدمت
به دیگران از پارامترهای موجود پا را فراتر نهم و در بینهایت عشق ورزیدن
غوطه ور گردم . تو درس
زندگی را در قالب فرمولها و روابط منطقی ریاضی به من آموختی
و مرا با هنر ریاضی ورزیدن ، مأنوس
کردی ، پس : تو را ای بزرگ شخصیت فداکار ،
تا ابد دوست خواهم داشت و دعای خیرم را نثار راهت خواهم کرد .
علاقه مندی ها (Bookmarks)