فرا رسیدن عاشورای حسینی تسلیت باد

[روابط عمومی سایت]

امام حسين(ع) پس از حركت به سوي كوفه، با پيمان‏ شكني مردم آن سامان مواجه گرديد.

سپاهيان يزيد كه به دستور عبيداللَّه بن زياد و به فرمانده ي عمر بن سعد وارد صحراي كربلا شده بودند، مانع از رفتن امام از آن مكان گرديدند. سرانجام در دهم محرم سال ۶۱ هجري دستان خود را به خون پاك فرزند رسول(ص) آغشته ساخته و يارانش را به شهادت رساندند.

امام حسين(ع) در هنگام شهادت ۵۷ سال داشتند و يازده سال از امامت ايشان گذشته بود.

امام حسين(ع) از روز نخست از مدينه با شعار امر به معروف و نهي از منكر حركت كرد.

از اين ديدگاه، منطق امام حسين(ع) منطق اعتراض و تهاجم بر حكومت ضد اسلامي بود، منطق او اين بود كه چون جهان اسلام را منكرات و فساد و آلودگي فراگرفته و حكومت وقت به صورت سرچشمه‏ ي فساد درآمده است، او به حكم مسؤوليت شرعي و وظيفه‏ ي الهي خود، بايد قيام كند

شهادت امام حسين‏ عليه السلام

پيامبرصلي الله عليه وآله :

إنَّ لِقَتلِ الحُسَينِ حَرارَةً في قُلوبِ المُؤمِنينَ لاتَبرُدُ أبَداً

مرگ حسين‏عليه السلام آتشي در دل مؤمنان درانداخته است كه هرگز سرد نخواهد شد

مستدرك الوسائل ، ج ۱۰ ، ص ۳۱۸ .

امام حسن‏ عليه السلام :

إنَّ الَّذي يُؤتي إلَي ، سَمٌّ يُدَسُّ إلَي فَاُقتَلُ بِهِ ولكِن لايَومَ كَيَومِكَ يا أباعَبدِاللَّهِ

آنچه به من مي‏رسد، زهري است كه با دسيسه به كامم ريخته مي شود، امّا اي ابا عبد اللَّه هيچ روزي مانند روز [مصيبت] تو نيست

الأمالي، صدوق ، ص ۱۷۷ .

امام صادق ‏عليه السلام :

إنَّ يَومَ الحُسَينِ أعظَمُ مُصيبَةً مِن جَميعِ سائِرِ الأيّامِ

روز شهادت امام حسين‏عليه السلام سوگناك‏ترين روزها است

علل الشرائع ، ص ۲۲۵ .

امام رضا عليه السلام :

إنَّ يَومَ الحُسَينِ أقرَحَ جُفُونَنا و أسبَلَ دُمُوعَنا و أذَلَّ عَزيزَنا

روز شهادت حسين‏عليه السلام ديدگان ما را مجروح ، اشك‏هاي ما را روان و عزيز ما را خوار كرد

الأمالي، صدوق ، ص ۱۹۰ .

عاشورا

امام صادق‏ عليه السلام :

أمّا يَومُ عاشُوراءَ فَيَومٌ اُصِيبَ فيهِ الحُسَينُ صَريعاً بَينَ أصحابِهِ

عاشورا روزي است كه حسين ميان يارانش كشته بر زمين افتاد

بحار الأنوار ، ج ۴۵ ، ص ۹۵ .

امام رضاعليه السلام :

مَن كانَ يَومُ عاشوراءَ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ وبُكائِهِ ، يَجعَلُ اللَّهُ يَومَ القيامَةِ يَومَ فرحِهِ و سُرورِهِ

هر كه عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه‏اش باشد ، خداوند روز قيامت را روز شادي و سرورش مي‏گرداند

ميزان الحكمه ، ح ۱۳۰۱۱ .

امام رضاعليه السلام :

مَن تَركَ السَّعيَ في حَوائجِهِ يَومَ عاشُوراءَ قَضَي اللَّهُ لَهُ حَوائجَ الدُّنيا و الآخِرَةِ

هر كه در روز عاشورا كار و كسب خود را فرو گذارد ، خداوند حاجت‏هاي دنيا و آخرت او را بر آورده سازد

علل الشرائع ، ص ۲۲۷ .

امام رضاعليه السلام :

فَإذا كانَ اليَومُ العاشِرُ كانَ ذلِكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائِهِ و يَقُولُ : هُوَ اليَومُ الَّذي قُتِلَ فيهِ الحُسَينُ

روز عاشورا ، روز مصيبت و حزن و گريه [امام كاظم‏عليه السلام] بود و مي‏فرمود : "در چنين روزي بود كه حسين‏عليه السلام كشته شد

الأمالي ، صدوق ، ص ۱۲۸ .

گريه بر امام حسين‏ عليه السلام

پيامبرصلي الله عليه وآله :

يا فاطِمَةُ! كُلُّ عَينٍ باكِيَةٌ يَومَ القِيامَةِ إلّا عَينٌ بَكَت عَلي مُصابِ الحُسَينِ

اي فاطمه! همه چشم‏ها در روز قيامت گريان است جز چشمي كه بر مصيبت‏ هاي حسين بگريد

بحار الأنوار ، ج ۴۴ ، ص ۲۹۳ .

امام حسين‏ عليه السلام :

أنَا قَتيلُ العَبَرَةِ لايَذكُرُني مُؤمِنٌ إلّا استَعبَرَ

من كشته اشكم ؛ هر مؤمني مرا ياد كند ، اشكش روان شود

بحار الأنوار ، ج ۴۴ ، ص ۲۸۴ .

امام سجّادعليه السلام :

أنَا ابنُ مَنَ بَكَت عَلَيهِ مَلائِكَةُ السَّماءِ أنَا ابنُ مَن ناحَتْ عَلَيهِ الجِنُّ فِي الأرضِ و الطِّيرُ فِي الهَواءِ

من پسر كسي هستم كه فرشتگان آسمان بر او گريستند. من پسر كسي هستم كه
جنّيان در زمين و پرندگان در هوا بر او نوحه‏ سرايي كردند

بحار الأنوار ، ج ۴۵ ، ص ۱۷۴ .

امام رضاعليه السلام :

إن بَكَيتَ عَلَي الحُسَينِ حَتّي تَصيرَ دُموعُكَ عَلي خدَّيكَ غَفَرَاللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ

اگر بر حسين بگريي ، چندان كه اشك‏هايت بر گونه‏ات جاري شود ،
خداوند تمام گناهانت را مي‏آمرزد

بحار الأنوار ، ج ۴۴ ، ص ۲۸۶ .

امام رضاعليه السلام :

كانَ أبي إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لايُري ضاحِكاً . . . فَإذا كانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلِكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائِهِ

چون ماه محرّم مي‏رسيد ، كسي پدرم را خندان نمي‏ديد . . . چون روز دهم فرا مي‏رسيد آن روز ،
روز سوگواري و اندوه و گريه او بود

وسائل الشيعه ، ج ۱۰ ، ص ۵۰۵ .

امام مهدي‏ عليه السلام در زيارت ناحيه مقدّسه :

لأَندُبَنَّكَ صَباحاً و مَساءً و لأَبكِيَنَّ عَلَيكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً

هر صبح و شام بر تو گريه و شيون مي‏كنم و در مصيبت تو به جاي اشك ، خون مي‏گريم

بحار الأنوار ، ج ۱۰۱ ، ص ۲۳۸ .

زيارت امام حسين‏ عليه السلام

امام باقرعليه السلام :

لَو يَعلَمُ النّاسُ ما في زِيارَةِ قَبرِ الحُسَينِ مِنَ الفَضلِ لَماتُوا شَوقاً

اگر مردم مي‏دانستند در زيارت مزار امام حسين‏ عليه السلام چه فضيلتي است از شوق آن مي‏مردند

بحار الأنوار ، ج ۱۰۱ ، ص ۱۸ .

امام صادق‏عليه السلام :

مَن سَرَّهُ أنَ يَكونَ عَلي مَوائِدِ النُّورِ يَومَ القِيامَةِ فَلْيَكُنْ مِن زُوّارِ الحُسَينِ بنِ عَليّ‏عليه السلام

هر كس دوست دارد روز قيامت ، بر سر سفره‏هاي نور بنشيند ،
بايد از زايران امام حسين‏ عليه السلام باشد

بحار الأنوار ، ج ۹۸ ، ص ۷۲ .

امام صادق‏ عليه السلام :

لاتَدَعْ زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلِيّ‏عليه السلام يَمُدُّ اللَّهُ في عُمرِكَ و يَزيدُ في رِزقِكَ و يُحييكَ اللَّهُ سَعيداً ولاتَموتُ إلّاشَهيداً

زيارت امام حسين‏عليه السلام را فرو نگذار كه خدا عمرت را طولاني و روزي را زياد مي‏كند
و زندگي با سعادت و مرگ با شهادت به تو خواهد بخشيد

وسائل الشيعه ، ج ۱۴ ، ص ۴۳۱ .

امام صادق‏ عليه السلام :

زِيارَةُ قَبرِ الحُسَينِ بِن عَليّ‏عليه السلام مِن أفضَلِ ما يَكونُ مِنَ الأعمالِ

زيارت قبر امام حسين‏عليه السلام از برترين اعمال است

مستدرك الوسائل ، ج ۱۰ ، ص ۳۱۱ .

امام صادق‏ عليه السلام :

مَن أرادَ اللَّهُ بِهِ الخَيرَ قَذَفَ في قَلبِهِ حُبَّ الحُسَينِ‏عليه السلام و حُبَّ زيارَتِهِ

كسي كه خدا خيرخواه او باشد ، محبّت حسين و شوق زيارتش را در دل او مي‏اندازد

بحار الأنوار ، ج ۹۸ ، ص ۷۶ .

امام رضاعليه السلام :

إنَّ لِكُلِّ إمامٍ عَهداً في عُنُقِ أولِيائِهِ و شيعَتِهِ و إنَّ مِن تَمامِ الوَفاءِ بِالعَهدِ و حُسنِ الأداءِ زيارَةَ قُبورِهِم

دوست داران و شيعيان هر امامي را با او عهدي است ، و تمامت وفاي به عهد و نيكويي انجام دادن آن ، زيارت قبر ايشان است

وسائل الشيعه ، ج ۱۴ ، ص ۳۲۲ .

تربت حسيني

پيامبرعليه السلام :

ألا و إنَّ الإجابَةَ تَحتَ قُبَّتِهِ والشِّفاءَ في تُربَتِهِ

بدانيد كه اجابت دعا در زير گنبد حرم او و شفا در تربت او است

مستدرك الوسائل ، ج ۱۰ ، ص ۳۳۵ .

امام صادق ‏عليه السلام :

حَنِّكُوا أولادَكُم بِتُربَةِ الحُسَينِ‏عليه السلام فَإنَّها أمانٌ

كام كودكانتان را با تربت حسين برداريد؛ زيرا موجب امنيّت كودكان است

وسائل الشيعه ، ج ۱۴ ، ص ۵۲۴ .

امام صادق‏ عليه السلام :

في طِينِ قَبرِ الحُسَينِ الشِّفاءُ مِن كُلِّ داءٍ و هُوَ الدَّواءُ الأكبَرُ

شفاي هر دردي در تربت مزار حسين است ، و آن بزرگ‏ترين درمان است

كامل الزيارات ، ص ۴۶۲ .

امام صادق‏ عليه السلام :

السُّجُودُ عَلي تُربَةِ الحُسَينِ‏عليه السلام يَخرُقُ الحُجُبَ السَّبعَ

سجده بر تربت امام حسين حجاب‏هاي هفت گانه را مي‏درد

بحار الأنوار ، ج ۹۸ ، ص ۱۳۵ .

امام كاظم‏ عليه السلام :

لاتَستَغنِي شِيعَتُنا عَن أربَعٍ : . . . و سُبحَةٌ مِن طِينِ قَبرِ أبي عَبدِاللَّهِ‏عليه السلام

پيروان ما به چهار چيز نيازمندند : . . . . و تسبيحي از تربت مزار امام حسين‏ عليه السلام

تهذيب الأحكام ، ج ۶ ، ص ۷۵ .

امام رضاعليه السلام :

كُلُّ طِينٍ حَرامٌ [أكلُهُ] كَالمَيتَةِ و الدَّمِ . . . ما خَلاطِينَ قَبرِ الحُسَينِ‏عليه السلام فَإنَّهُ شِفاءٌ مِن كلِّ داءٍ

[خوردن] هر خاكي ، مانند مردار و خون . . . ، حرام است ، غير از تربت مزار امام حسين ‏عليه السلام كه دواي هر دردي است

الأمالي ، طوسي ، ص ۳۱۹ .

[sevda_sj]

او صدا میزد ولی سقا خجالت میکشید
از نگاه زینب کبری خجالت میکشید
او صدا میزد امان نامه گرفتم قوم و خویش
اوصدا میزد بیا… آقا خجالت میکشید







آن گونه را به خاک منه معجرم که هست
حیف از سر تو نیست بیفتد سرم که هست
گیرم مرا به قتلگهت ره نداد شمر
تا سر نهی به زانوی او مادرم که هست
پس آن همه فرشتۀ سایه فروش کو؟
یادم نبود غصه نخور چادرم که هست
تو دخترم نگو که دگر دختر منند
این خیل پا برهنه به دور و برم که هست
دارم سپاه بهر تو می آورم حسین
گیرم تو بی سپاه شدی لشکرم که هست
گفتم به دست خویش طلای مرا ببر
گفتی طلا برای تو انگشترم که هست


تسلیت عاشورای 93

[Almas Parsi]

نمایش در اندازه واقعی (1555x1167)
عاشورای حسینی

مراسم تعزیه خوانی در روز عاشورا


تعزیه به معنای متعارف، نمایشی است که در آن واقعهٔ کربلا به دست افرادی که هر یک نقشی از شخصیت های اصلی را بر دوش دارند، نشان داده می شود. ا

ین نمایش نوعی نمایش مذهبی و سنتی ایرانی-شیعی و بیشتر دربارهٔ کشته شدن حسین بن علی و مصائب اهل بیت است.

[Almas Parsi]

بوی یاس می آید


هزار و سیصد و شصت و اندی سال از آن روزی که عاشقان و دلباختگان کوی دوست در سرزمین بلا پروانه صفت به دور شمع وجود سردار عشق جمع شدند و
جام وصال دوست را سرکشیدند، می گذرد .

هنوز هم هر سال محرم و عاشورا که می آید،
سرزمین بلا همچون کربلای سال 61 هجری می شود.

هنوز هم غروب دهم محرم که می شود،آسمان در فراق یار می گرید و
علقمه از بودن خود در سرزمین عاشقی شرمنده می شود که روزی عباس مشک
بر دوش گرفت تا جرعه جرعه عشق را در آن بریزد و عطش را از جگرهای تشنه کودکان بردارد.

و عباس، علمدار وفا، نهر علقمه را تا قیام قیامت شرمنده خویش ساخت و
عشق را رنگی دیگر بخشید.

عباس و عشق...
عباس و علقمه...
عباس و دست های از تن جدا...
عباس و سینه ای پرتیر...
با مشکی که سوراخ بر زمین افتاده است...

هیهات از این سینه ای که آماج تیرها قرار گرفته است....

راه باز کنید و از برای هر قدمش گل یاسی بر زمین بنهید.

ملائک! بال در بال هم بنهید و گستره آسمان را پر کنید;
با چشمانی به وسعت اقیانوس ها و اشکی به وسعت باران ها!ای خاک! ای سرزمین کربلا!

این جا چه می گذرد؟

حسین عمری سوخته است در شنیدن نام اخا از برادرش:یا اخا ادرک اخاک و
سوز عشق آرام می گیرد.
این چه جمعی است که نهر علقمه از آن بر خود می لرزد;

سویی رسول الله...
سویی علی...
سویی حسن و فاطمه; حسین می آید...
و سرزمین نینوا از شیون ملائک پر می شود:

الآن انکسر ظهری و قلت حیلتی...

چه سوزان است غروب روز عاشورا;

وای از علقمه... وای از دست های بر زمین افتاده... وای از مشک پاره....

منبع

[MANE1371]

- - - به روز رسانی شده - - -



- - - به روز رسانی شده - - -

[MANE1371]

[م.محسن]

آوای سوزناک نی نباشد غم چوپان
که غم سر های بریده ایست بر فراز آن ...