سلام
ممنون از آقای مهدوی
امروز داشتم قرآن می خوندم این رو تو تفسیر آیه 84 سوره صافات خوندم یادم افتاد ی تاپیک گذاشته شده بود تو سایت، من هم دیدم مرتبطه گفتم بزارم :)
"قلب در اصطلاح قرآن به معنی روح و عقل است، بنابراین، قلب سلیم به روح پاک و سالمی گفته می شود که از هرگونه شرک و شک و فساد خالی است. قرآن مجید، بعضی از قلب ها را قاسیه (قساوتمند) (مائده - 13)، برحی را ناپاک (مائده - 41)، قلب هایی را بیمار (بقره - 10) و بعضی دیگر را مهرخورده و بسته (توبه -87) نامیده و در مقابل آن ها، قلب سلیم را مطرح کرده که هیچ یک از این عیوب در آن نیست؛ هم پاک است و نرم و پرعطوفت، هم سالم است و انعطاف پذیر در مقابل حق.
این همان قلبی است که در روایات، حرم خدا توصیف شده است. در حدیثی از امام صادق (ع) می خوانیم:« قلب، حرم خدا است؛ غیر خدا را در حرم خدا ساکن مکن». این همان قلبی است که می تواند حقایق غیب را ببیند و به ملکوت عالم بالا نظر کند. در حدیثی از پیامبر آمده است:« اگر شیاطین قلوب فرزندان آدم را احاطه نکنند، بی شک می توانند جهان ملکوت را ببینند.»
در هر حال، بهترین سرمایه برای نجات در قیامت، همین قلب سلیم است؛ همان که ابراهیم (ع) با آن به درگاه پروردگارش شتافت و فرمان رسالت را دریافت کرد. در روایت پرمعنایی از امام رضا (ع) می خوانیم: «خداوند در میان بندگانش ظرف و پیمانه ای به نام دل دارد که از همه ی آن ها بهتر همان ظرفی است که صاف تر و محکم تر و لطیف تر باشد؛ از همه محکم تر در دین خدا، از همه پاک تر از گناهان و از همه لطیف تر در مقابل برادران دینی.» (نمونه، ج 19، ص 97)"
قرآن حکیم صفحه 449
علاقه مندی ها (Bookmarks)