قلب چيست؟ (بحث کلامی شناختی روح)

[kamanabroo]

همانطور که همه بر آن واقف اند. قران برای تمام انسان ها با تمام قومیت ها و ملل است و از نظر علمی نیز باید در تمام زمان ها صدق کند.
آیا در ادبیات عرب کلمه "مغز" وجود ندارد؟ یا اینکه این کتاب فقط در همان زمان که اندیشه بر این بوده که قلب جایگاه افکار است صدق می کند؟

شما دارید دو تا بحث مفصل رو به هم می پیچونید و اشتباها در هم مخلوط می کنید

ببینید اینکه در یک قومیت و زبان یک کلمه برای معنای خاصی وضع شده هیچ ربطی به این ندارد که آیا این کلمه در یک قومیت و زبان دیگر چه معنایی می تواند داشته باشد. چون این مسئله کاملا یک مسئله قراردادی و عرفی است . این یک مسئله است.

و مسئله بعد این است که قرآن که برای همه انسان ها با تمام اختلافهای قومی و زبانی و .. که دارند باید قابل فهم باشد معناش این نیست که هر کسی با هر زبانی و هر قومیتی بدون هیچ درکی از زبان عربی بخواد قرآن رو همونطوری بفهمد که یک انسان عرب زبان یا آشنا به زبان عربی می فهمد.

مثلا برای فهمیدن عمق معنوی اشعار مولانا و سعدی و حافظ تا وقتی که شخص آشنا به زبان فارسی و ادبیات و صناعات زبان فارسی نباشد مسلما این عمق رو هم متوجه نخواهد شد.

لذاست که برای فهم بیشتر قرآن برای همه قومیت ها بحث ترجمه ی قرآن به میان میاد. چیزی که در زمان حضرت رسول اکرم (ص) هم مطرح بوده است.

حالا چون زبان فارسی قرابت زیادی با زبان عربی دارد ممکن است کلمات مشابه زیادی داشته باشند و لزوما هم به یک معنا نباشد. و این هیچ ربطی به بحث علمی و فهم قرآن ندارد.

الان نمی خوام بحث اینکه چرا قرآن به زبان عربی نازل شده وسط بیاد اما اجمالا خداوند هم این نکات رو در این آیه بیان نموده است:



وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يقُولُونَ إِنَّمَا يعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسَانُ الَّذِي يلْحِدُونَ إِلَيهِ أَعْجَمِي وَهَذَا لِسَانٌ عَرَبِي مُبِينٌ(النحل/103)
ما مي‌دانيم که آنها مي‌گويند: «اين آيات را انساني به او تعليم مي‌دهد!» در حالي که زبان کسي که اينها را به او نسبت مي‌دهند عجمي است؛ ولي اين (قرآن)، زبان عربي آشکار است!


بِلِسَانٍ عَرَبِي مُبِينٍ(الشعراء/195)
آن را به زبان عربي آشکار (نازل کرد)!


وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيا لَقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آياتُهُ أَأَعْجَمِي وَعَرَبِي قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ وَالَّذِينَ لَا يؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيهِمْ عَمًى أُولَئِكَ ينَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ(فصلت/44)
هرگاه آن را قرآني عجمي قرار مي‌داديم حتما مي‌گفتند: «چرا آياتش روشن نيست؟! قرآن عجمي از پيغمبري عربي؟!» بگو: «اين (کتاب) براي کساني که ايمان آورده‌اند هدايت و درمان است؛ ولي کساني که ايمان نمي‌آورند، در گوشهايشان سنگيني است و گويي نابينا هستند و آن را نمي‌بينند؛ آنها (همچون کساني هستند که گوئي) از راه دور صدا زده مي‌شوند!»