بزرگترين دانشگاه های الکترونیکی جهان

[engeneer_19]

بزرگترين دانشگاه های الکترونیکی جهان

اگر دنبال محلی مناسب برای ادامه‌ تحصیل می‌گردید، کارشناسان می‌گویند بهترین محل تحصیل دانشگاهی است که شما را به هدفتان می‌رساند ... حتی اگر از آن‌ها دور باشید.

سال‌هاست که تحصیل در دانشگاه‌های الکترونیکی در بین بسیاری از مردم رواج یافته است. تنها در ایالت متحده آمریکا بالغ بر یک ملیون نفر درحال گرفتن مدارک معتبر تحصیلی خود از این سیستم‌های آموزشی در رشته‌هایی چون آموزش و پرورش، پرستاری، فناوری اطلاعات، بازرگانی، حسابداری، مهندسی نرم‌افزار، حقوق جزایی، مدیریت مراکز بهداشتی و درمانی و سایر رشته‌های موجود هستند. پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2007 از هر 10 دانشجو یک نفر به‌طور تمام‌وقت در سیستم‌های آموزش مجازی ثبت‌نام کند.

دکتر مایکل کری(Michael Karry) دانشیار فناوری تعلیم و تربیت دانشگاه جورج واشنگتن در این‌باره می‌گوید: "مردم وقتی به سیستم‌های آموزش الکترونیکی نگاه می‌کنند، تصور می‌کنند که این سیستم‌ها به سیستم سنتی لطمه وارد می‌کند. ولی من فکر می‌کنم در کل، سیستم آموزش و پرورش درحال رشد و تکامل است. بسیاری از افرادی که به واسطه داشتن کار تمام‌وقت و یا والدینی که مجبور به نگهداری از اطفال خود هستند و امکان شرکت در کلاس‌های سنتی و متداول را ندارند، می‌توانند به‌راحتی از طریق اینترنت به تحصیل خود ادامه دهند."

تاریخچه آموزش مجازی

آموزش مجازی براي اولين بار در قرن 19 به‌عنوان تحصيلات مكاتبه‌اي(Correspondence Study) شناخته شد. پس از چندی تحصيلات مکاتبه‌ای با استفاده از سيستم پستی فراگير شد و مدارس و ديگر موسسه‌های دارای صلاحيت به ارایه آموزش مجازی با استفاده از پست پرداختند و ارتباط نوشتاری معلمان و دانش‌آموزان را برقرار کردند. ايالات متحده تنها کشور ارایه‌دهنده تحصيلات مکاتبه‌ای نبود، بلکه کشورهای اروپایی نيز از اوايل دهه 1840 دوره‌هايی برای آموزش خلاصه‌نويسی و زبان ارایه كردند.

در سال 1837 به‌خاطر هزينه‌های پستی, يک آوانگار انگليسی به نام ايزاک پيتمن(Isaac Pitman) از تندنويسی(Shorthand) برای تدريس دوره‌های مکاتبه‌ای در بريتانيا استفاده کرد. وی روش خود را كه مبتنی بر اصول آوايی به‌جاي اصول املايی بود، در سال 1837 در کتابي به نام "الگوي صحيح تندنويسی" توضيح داد. روش خلاصه‌نويسی پيتمن در سال 1852 توسط برادرش بن پيتمن(Benn Pitman) در آمريکا معرفي شد. بن يک موسسه صدانگاری در ايالت اوهايو آمریکا برای تدريس خلاصه‌نويسی و نيز انتشار آثار مرتبط با آن بنياد نهاد. روش خلاصه‌نويسی پيتمن با 15 زبان تطبيق داده شده و امروزه يکی از پركاربردترين روش‌های خلاصه‌نويسی در جهان است.

در سال 1844 ساموئل مورس(Samuel Morse) تلگراف الکتريکی را اختراع کرد. نخستين خط تلگراف بين شهرهاي بالتيمور و واشنگتن در آمريکا کشيده شد و اولين پيامي كه مورس ارسال کرد، چنين بود: "خدا چه ساخته است؟" مورس به‌دليل ادعاهای حقوقی مخترعان رقيب و همکارانش نتوانست تا سال 1854 اختراع خود را ثبت كند.

تعریف آموزش مجازی

منظور از E-Learning یا آموزش الکترونیکی به‌طور کلی بهره‌گیری از سیستم‌های الکترونیکی مثل کامپیوتر، اینترنت، دیسک‌های چندرسانه‌ای، نشریه‌های الکترونیکی و خبرنامه‌های مجازی نظایر این‌هاست که با هدف کاستن از رفت و آمدها و صرفه‌جویی در وقت و هزینه و در ضمن یادگیری بهتر و آسان‌تر صورت می‌گیرد.

البته سیستم‌‌هایی که تحت E-learning قرار می‌گیرند و امکان یادگیری از راه دور را فراهم می‌کنند بسیار متنوع هستند، ولی در وهله اول آنچه که مهم است آگاهی علاقه‌مندان از نوع این سیستم‌ها و انتخاب صحیح و نحوه استفاده درست از آن‌هاست. این سیستم‌ها گاهی می‌توانند جایگزین کلاس‌های حضوری هم باشند. در عین حال برای افراد سخت‌کوش و علاقه‌مند می‌تواند مکمل کتاب و کلاس باشد. در یک جمله می‌توان گفت E-Learning آوردن یادگیری برای مردم است به‌جای آوردن مردم برای یادگیری. در یادگیری الکترونیکی غیر از اینترنت، دیسک‌های آموزشی، ویدئوهای آموزشی و همچنین ماهواره استفاده می‌شود .آمار نشان داده است که در سال 1999 بالاترین روش آموزش الکترونیکی با 53 درصد مربوط به دیسک‌های آموزشی می‌شده است، ولی برای سال 2006 پیش‌بینی می‌شود که E-Learning مقام اول آموزش را با 63 کسب کند.

روبرت مرداک(Rupert Murdoch ) که روی آخرین فناوری‌های آموزش مجازی کار می‌کند می‌گوید: " I think education is going to be a very big part of the Internet"

یعتی آموزش بخش عظیمی از اینترنت را به‌خود اختصاص خواهد داد.

این شخص هم‌اکنون درحال سرمایه‌گذاری در جهت درست ‌کردن بزرگ‌ترین دانشگاه مجازی دنیاست. E-Learning باعث رشد اقتصادی شرکت‌ها و مراکز تجاری در دنیا شده است. مرکز IDC اعلام کرده، رشد اقتصاد در زمینه E-Learning در سال 2000 از 3/4 میلیارد دلار به 23/1 بیلیون دلار در سال 2004 رسید که این رقم یک رشد 68 درصدی را در هر سال نشان می‌دهد.

آموزش الکترونيکی روش‌هاي آموزشي کنوني را تکميل مي‌کند و در بعضي از موارد جايگزين آن مي‌شود. يکي از رويکردهاي اصلي آموزش الکترونيکی، آموزش ترکيبي به معني به‌کارگيري بيش از يک رسانه در امر آموزش است که از این موارد می‌توان به ترکيب آموزش توسط معلم و ابزارهاي بر پايه وب اشاره کرد که البته با اين روش، آموزش الکترونيکی جايگزين آموزش کنوني نمي‌شود، بلکه آن را تکميل مي‌کند. هرچند که در موارد بسياري آموزش الکترونيکی به‌تنهايي مي‌تواند پاسخ‌گوي نيازهاي آموزشي باشد.

در قرن جدید تنها چیزی که شما را می‌تواند از بقیه رقبا جلوتر بیندازد، یادگیری سریع‌تر است. هم‌زمان و همراه با تحولات و تغییرات وسیعی که در جهان به‌وجود آمده است، رویکردها و دیدگاه‌های اندیشمندان نسبت به آموزش و یادگیری نیز تحولاتی داشته است. در گذشته جهت آموزش Training را به‌کار می‌بردند که به‌معنای آموزش‌ دادن همراه است و اکنون واژه Learning به‌کار برده می‌شود که به معنی آموزش گرفتن است. در آموزش سنتی چون مبنای کار در آموزش ‌دادن همراه بوده است، در نتیجه آموزش به‌صورت اجبار، تنبیه و با زور همراه بوده و در نتیجه افت تحصیلی چه در کلاس درس و چه در خارج از کلاس را به همراه داشته است، اما در Learning چون خود فرد خواسته است که یاد بگیرد، همراه با بازدهی بالایی است. در سال 1995 شرکت IBM در ژاپن بخش آموزش منابع انسانی خود را از نام Training به نام Education تبدیل کرد.

ارتباطات مجازی

تحقیقات توسط صاحب‌نظران نشان داده است که 75 درصد از کلاس‌های الکترونیکی به‌طور غیرهم‌زمان انجام می‌شود. این به این معناست که دانشجویان می‌توانند به‌راحتی با استادان خود ارتباط برقرار کرده و در کلاس درس شرکت کنند، بدون اینکه این کار را هم‌زمان با استادان و یا سایر دانشجویان انجام دهند. این خاصیت به‌ویژه برای دانشجویانی که در نقاط دیگری از جهان دارای ساعات متفاوتی با مرکز آموزشی هستند بسیار ارزشمند است. البته سیستم‌های آموزش الکترونیکی نیز در شرایط خاصی ایجاب می‌کنند که استادان و دانشجویان هم‌زمان وارد سیستم اینترنت شوند. این حالت بیشتر در مواقعی که کلاس حالت تکنیکی داشته، مثلا واحدهای آزمایشگاهی و یا در صورتی که تجربه کردن فرآیندها و گرفتن بازتاب و نتیجه فوری ضرورت دارند، انجام می‌شود.

برخلاف اینکه در آمریکا استفاده از اینترنت با سرعت‌ بالا درحال افزایش است، هنوز تعداد زیادی از دانشجویان سیستم‌های آموزش مجازی از روش‌های مطمئن اینترنت با خط تلفن استفاده می‌کنند. به عقیده برخی کارشناسان، تنها تقاضا برای آموزش از طریق اینترنت نیست که درحال گسترش است، بلکه این رشد با همان روند در سایر زمینه‌ها مانند بازی‌های اینترنتی نیز درحال افزایش است. وقتی کاربران می‌توانند از طریق اینترنت با سایر افراد گفت‌وگو کنند، بنابراین حتما می‌توانید به‌صورت مجازی آموزش هم ببینید.

هزینه کلاس‌ها

یک نکته مهم که باید آن را برای کلیه سیستم‌های آموزش الکترونیکی و غیرالکترونیکی مورد توجه قرار داد، هزینه است. گرفتن مدرک در کل هزینه‌بر است. سیستم‌های آموزش مجازی در نگاه اول ارزان‌تر از سیستم‌های سنتی به نظر می‌رسند. در یک نگاه گذرا و سطحی ممکن است که کاربران تصور کنند سیستم‌های آموزش و پرورش مجازی ارزان‌تر هستند، چراکه این مراکز آموزشی قیمت‌های کمتری را ارایه می‌دهند و دانشجویان در کلاس‌های کمتری شرکت می‌کنند. اما چنانچه به‌طور کلی به این مسئله نگاه کنید، درمی‌یابید که هر دو سیستم در واقع دارای هزینه یکسانی هستند. در صورتی که هزینه‌های مربوط به شهریه ثبت‌نام و تهیه وسایل و مواد لازم برای کلاس‌های مجازی در نظر گرفته شود، درمی‌یابیم که این دو سیستم تقریبا یکسان هستند. بخشی از این واقعیت به‌واسطه این است که بعضی از مراکز آموزشی درحالی که کلاس‌های رایج معمولی را ارایه می‌دهند، کلاس‌ها و واحدهای مجازی را نیز ارایه می‌دهند.

سیستم‌های آموزش الکترونیکی به‌ویژه برای دانشجویان بین‌المللی بسیار مقرون به‌صرفه هستند، زیرا آن‌ها می‌توانند در هزینه‌هایی چون هزینه مسافرت و تهیه مسکن و هزاران هزینه‌های کوچک دیگری که به‌دنبال نقل ‌مکان به یک منطقه جدید پدیدار می‌شود، صرفه‌جویی کنند. علاوه بر صرفه‌جویی‌های مالی، شما می‌توانید با شرکت در کلاس‌های الکترونیکی در وقت خود نیز صرفه‌جویی کنید.

ارزیابی مجازی

به‌منظور ارزیابی مراکز آموزش الکترونیکی، دانشجویان به‌طور معمول به چهار نکته اصلی توجه می‌کنند: "اعتبار، عوامل تکنولوژیکی، نام دانشگاه و مرکز آموزشی و البته هزینه." اعتبار و امتیاز یک مرکز آموزشی از اهمیت بسیاری برخوردار است. طبیعی است که هر چقدر یک مرکز آموزشی از اعتبار بیشتری برخوردار باشد، دارای سیستم آموزشی بالاتری نیز خواهد. عوامل تکنولوژیکی از دیگر عوامل مهمی هستند که به آن‌ها توجه می‌شود. دانشجویان بیشتر خواهان سیستم‌هایی هستند که بتوانند در آن با استادان و سایر دانشجویان ارتباط برقرار کنند، نه سیستم‌های خشکی که فقط دارای مطالب درسی بوده تا دانشجو بتواند آن‌ها را چاپ کند و به‌خاطر بسپارد و یا جلسات بحث یک‌طرفه‌ای که دانشجو می‌تواند سؤالات خود را در آن مطرح کند. در این‌جاست که مسئله مجازی بودن غیرهم‌زمان و همچنین نوع سیستم ارتباطی اینترنتی که یک مرکز آموزشی طلب می‌کند مطرح می‌شود. اعتبار نام دانشگاه بسته به انواع رشته‌هایی که هر مرکز به‌طور آنلاین ارایه می‌دهد و همچنین جامعیت مدارک آن‌ها تعیین می‌شود. در نهایت یکی از عوامل اصلی جهت ارزیابی دانشگاه‌های مجازی هزینه آن‌هاست.

عوامل فرعی دیگری نیز در این ارتباط مورد توجه قرار می‌گیرند. برای مثال تعداد دانشجویان هر کلاس چند نفر است که در پاسخ این سؤال باید بگوییم تعداد مناسب برای کلاس‌های آنلاین معمولا 15 نفر است. برای دانشجویان بسیار مهم است که بدانند استادان آن‌ها با چه ضوابط و کیفیتی برای تدریس انتخاب می‌شوند.

چگونه يک سيستم مديريت آموزش مناسب انتخاب کنيم؟

اين کارگاه در اولين همايش آموزش الکترونيکى ايران، ارايه شد و از سوى کميته علمى همايش مورد تقدير قرار گرفت.
آموزش مجازى Online شامل اجزا اصلى زير مى باشد:

§ محتواى آموزشى
§ خدمات
§ زيرساختار و ابزار

محتوا، مى تواند شامل موارد آماده شده توسط خود ارگان آموزش دهنده يا موارد از قبل آماده شده باشد و همچنين شامل کتاب ها و آزمايشگاهها مرجع Online نيز مى باشد. خدمات، تمام تعاملاتى است که از تجربه اندوزى يادگيرنده حمايت و پشتيبانى مى کند.
و دست آخر اينکه زيرساختار شامل محيط آموزشى Online است که عموما از آنها به عنوان "سيستم مديريت آموزش" يا LearningManagement System (LMS) نام برده مى شود.
سيستم هاى مديريت آموزش، نرم افزاريى هستند که پيشرفت و کارايى يادگيرنده را مديريت و رديابى مى کنند. سيستم هاى مديريت آموزش، وظيفه ايجاد، ذخيره و ارايه دوره هاى آموزشى و همينطور گزارش گيرى را برعهده دارند. آنها زيرساختار و ابزار لازم براى انتقال و مديريت آموزش را فراهم مى آورند. آنچه که در حالت کلى از آنها انتظار مى رود اين است که مناسب ترين درس را در بهترين زمان و با بهترين کيفيت در اختيار يادگيرنده قرار دهد.
خريداران و جويندگان اين نوع محصولات شرايط، خواست ها و مخاطبان خاص خود را دارند و اصولا اهداف (تجارى و غير تجارى) متفاوتى را نيز دنبال مى کنند.
انتخاب سيستم مديريت آموزش، مى تواند مهمترين تصميم سازمانهايى باشد که گام در عرصه آموزش _هاى مجازى مى گذارند. هر ساله مقالات و گزارش هاى مفصلى در اين زمينه منتشر مى شود و همينطور کارگاهها و کنفرانس هاى زيادى برگزار مى گردد که هدف عمده آنها نشان دادن راهى ساده براى انتخاب يک سيستم مديريت آموزش کارامد با توجه به نيازهاى خريدار مى باشد.
اما با اين حال نمى توان نرم افزارى خاص را به همگان توصيه کرد، بلکه خود خريدار بايد بتواند از ميان محصولات موجود در بازار و با قابليت هاى متفاوت، محصولى را برگزيند که داراى بهترين پاسخگويى به نيازهاى او باشد.
پارامترهاى بسيارى در انتخاب و ارزيابى اين محصولات دخالت دارند که جا دارد به دقت بررسى شوند تا بتوان در نهايت به محصولى که برآورنده نيازهاى مشترى است، دست يافت.
دانشگاه بين المللى چابهار، خود مسير انتخاب يک سيستم کارامد را پيموده است و اين کارگاه حاصل تجربيات کسب شده توسط تيم تحقيقاتى آموزش هاى مجازى دانشگاه مى باشد. سعى شده است تا تجربيات گروه با مطالعات و ساير تجربيات منتشر شده و موجود، تلفيق شود تا بتوان به نحو بهترى به انتقال دانش کسب شده در اين موضوع مهم پرداخت.

سرفصل هاى اين کارگاه عبارتند از:
• سيستم مديريت آموزش چيست؟
• انواع سيستم هاى مديريت آموزش
• ويژگى هاى استاندارد يک سيستم مديريت آموزش
• ويژگى هاى ديگر يک سيستم مديريت آموزش
• انتخاب يک سيستم مديريت آموزش
مراحل ضرورى براى انتخاب اصولى يک سيستم مديريت آموزش
مهم ترين فاکتورهاى ارزيابى يک سيستم مديريت آموزش
تحليل اهداف تجارى و آموزشى خريدار
مهم ترين سوالاتى که بايد به دنبال جوابى براى آنها باشيم
• ليستى از سيستم هاى مديريت آموزش ( تجارى و رايگان)
• تشريح چند سيستم مديريت آموزش برگزيده
• نتيجه گيرى و جمع بندى
• منابع مفيد براى مطالعات بيشتر