اوتيت (عفونت) مزمن گوش مياني

[solinaz]

اوتيت (عفونت) مزمن گوش مياني

گوش سالم به سه بخش تقسيم مي شود: كوش خارجي، مياني و داخلي. هر بخش داراي عملكرد مهمي در روند شنوایی است.امواج صوتي از مجرای گوش خارجي عبور مي كند و پرده گوش را كه حد فاصل گوش خارجي و مياني است به ارتعاش در مي آورد. سه استخوانچه در گوش مياني (چكشی، سنداني و ركابي) نقش انتقال دهنده را جهت انتقال انرژي لرزشي ناشي از امواج صوتي به مايعات گوش داخلي ايفا مي كنند. لرزش اين مايعات پايانه هاي فیبرهاي عصبي را تحريك مي كند. سپس عصب شنوائي ايمپالس هاي صوتي را به مغز، جايي كه به صداهاي قابل فهم تفسير مي شوند انتقال مي دهد.
انواع آسيب شنوائي: گوش خارجي و مياني صوت را انتقال مي هند. گوش داخلي آن را دريافت مي كند. اگر چنانچه آسيبي در گوش خارجي يا مياني وجود داشته باشد، افت شنوائي انتقالی رخ مي دهد. اگر مشكلي در گوش داخلي به وجود بيايد، افت شنوائي عصبي يا حسي عصبي ايجاد مي شود. چنانچه مشكل هم در گوش داخلي و هم در گوش مياني ايجاد شود، تركيبي از آسيب انتقالي و حسي عصبي را باعث مي شود.
بيمار گوش مياني: هر بيماری كه پرده گوش يا استخوانچه هاي گوش را تحت تاثير قرار دهد، ممكن است منجر به افت شنوائي انتقالي در نتيجه اختلال در انتقال صوت به گوش داخلي گردد. برخي از آسيب هاي شنوائي ممكن است ناشي از پارگي در پرده گوش، از هم گسيختگي جزئي يا كلي يكي يا هر سه استوانچه گوش، زخم شدن بافت اطراف استخوانچه ها يا پرده گوش باشد. زماني كه عفونت حاد در گوش مياني رخ مي دهد پرده گوش ممكن است پاره شود. اين پارگي معمولاً بهبود مي يابد. اگر اين بهبودي به خوبي صورت نگيرد، افت شنوائي انتقالي رخ مي دهد كه اغلب با صداي در سر و نيز ترشح مداوم يا متناوب همراه است.
مراقبت از گوش: زماني كه پارگي پرده گوش وجود دارد، نبايد اجازه داد كه آب وارد مجراي گوش شود. زمان دوش گرفتن يا حمام كردن مي توان پنبه اي را كه آغشته به وازلين شده است، در مجراي گوش جاي داد تا از ورود آب به مجراي گوش جلوگيري شود. هنگام شنا كردن، مي توان از پنبه آغشته به وازلين یا گوشیهای مخصوص شنا استفاده كرد. در مواردي كه ترشح گوش ديده مي شود، گوش بايد با گوش پاك كن هاي كوچك تميز نگه داشته شود. تجويز دارو نيز بايد در مواردي كه ترشح وجود دارد صورت بگيرد. پنبه اي كه در كانال گوش جاي داده شده براي خشك كردن ترشح گوش است، اما نبايد باعث مسدود شدن مجراي گوش براي مدت طولاني شود.
تست تشخيصي: بعضي اوقات، پيش از جراحي، ضروري است نوع دقيق و نيز وسعت بيماري مشخص شود. اين تست ها براي دخالت موثرتر جهت درمان جراحي يا درمان داروي مي باشد. در بعضي موارد سی تی اسكن (با دقت بالا) گوش به جراح اطلاعات بسیار مفیدی ارائه مي دهد.

درمان داروئي: درمان داروئي، ترشح متناوب گوش را قطع مي كند. درمان شامل تميزكردن گوش و هم زمان تجويز آنتي بيوتيك موضعی به صورت قطره در گوش است. آنتی بیوتیک خوراكي نيز ممكن است مفيد باشد. استفاده از آنتي بيوتيك هاي داخل وريدي نيز گاهي اوقات توصيه مي شود. درمان جراحي: مدتها درمان جراحي در اوتيت مزمن مياني به منظور كنترل عفونت و جلوگيري از عوارض جدي به كار مي رفت. در سالهاي اخير پیشرفت تكنيكهاي جراحي، بازسازي مكانيسم شنوائي آسيب ديده را در بسياري موارد ممكن ساخته است. پيوند نسج براي جايگزيني يا ترمیم پرده صماخ معمول شده است. يك استخوانچه گوش آسيب ديده ممكن است با كاشت پروتز جايگزين شود. بهبود شنوائي به ندرت فوری به دست می آید و معمولاً نتیجه جراحي در عرض سه ماه آشكار مي شود.
ميرنگو پلاستی: در بسياري از موارد عفونت برطرف مي شود و ساختار گوش مياني به صورت كامل بهبود مي يابد. در بعضي موارد، پرده گوش بهبود نمي يابد و پارگي دائمي در پرده گوش باقی می ماند. ميرنگوپلاستي عملي است كه هدف از انجام آن، اصلاح پارگي پرده گوش در زماني است كه عفونت گوش مياني يا آسيب استخوانچه اي ديده نمي شود. در اين روش پارگی پرده گوش بسته می شود و شنوائي در بسياري ازموارد بهبود پیدا می کند. جراحي معمولاً با برش پشت مجراي گوش و زير بيهوشي كامل انجام مي شود. معمولاً از لايه فيبري ماهيچه بالاي گوش حهت اصلاح نقص پرده صماخ استفاده مي شود. بیماردر روز عمل جراحي مي تواند مرخص و در عرض يك هفته تا ده روز به سر كار خود برگردد. بهبودي در بسياري موارد در عرض سه تا چهار هفته كامل مي شود. در طي اين مدت بهبودي شنوائي نيز قابل توجه است.
تمپا نوپلاستي: عفونت گوش ممكن است باعث پارگي پرده گوش شود، همچنين ممكن است به استخوانچه هایی كه صدا را از پرده گوش به گوش داخلي و نيز عصب شنوائي انتقال مي دهد آسيب برساند. تمپانوپلاستي عملي است كه جهت اصلاح مكانيسم انتقال صوت و همراه آن پارگي پرده گوش انجام مي شود. اين روش پارگی پرده گوش را مي بندد و در بسیاری از موارد باعث بهبود شنوائي مي شود. جراحي با برش پشت گوش و زير بيهوشي كامل انجام مي شود. پارگي نيز با كمك لايه فيبري ماهيچه بالاي گوش ترميم مي شود. انتقال صوت به گوش داخلي نيز با جايگزيني استخوانچه هاي آسيب ديده اصلاح مي شود. در بعضي موارد، اصلاح مكانيسم انتقال صوت و ترميم پرده گوش به صورت هم زمان امكان پذير نيست. در اين موارد ابتدا پرده گوش ترميم مي شود و چندين ماه بعد مكانيسم انتقال صوت نيز بازسازي مي شود. بيمار در عرض يك هفته تا ده روز مي تواند به سر كار خود بر گردد. بهبودي معمولاً طي 2 تا 4 هفته كامل مي شود و شنوائي ممكن است طي اين مدت تا حدي برگردد، اما بهبودي كامل شنيداري در طول مدت 3 ماه حاصل مي شود.


تیمپانوپلاستی با ماستوئیدکتومی: هدف از اين عمل جراحي، حذف ترشحات از حفره ماستوئيد و نيز تلاش براي بهبود شنوائي است. اين عمل زير بيهوشي كامل و ازيك شكاف در پشت گوش انجام مي شود. در صورت امكان مكانيسم شنوائي با استفاده از كاشت پروتز اصلاح مي شود. بيمار نيز ممكن است بعد از يك هفته به سر كار خود بازگردد. بهبودي شنوائي تا چند ماه قابل توجه نيست.
جراحی ماستوئید به همراه پایین بردن مجرا: هدف از اين عمل جراحي از بين بردن عفونت است. اين عمل معمولاً براي آن دسته از بيماران كه عفونت هاي دائمي گوش دارند انجام مي شود. بعضي اوقات ممكن است اين عمل براي بيماراني كه كانديد تمپانوپلاستي هستند ضروري باشد كه در زمان عمل جراحي تعيين مي شود. اين عمل جراحي در زير بيهوشي كامل انجام مي شود. بيمار معمولاً در عرض يك هفته به سر كار خود بر مي گردد. برگشت شنوائي به حالت طبيعي نادر است. گرچه بهبود شنوایی نيز مي تواند قابل انتظار باشد. كانال گوش نيز از حالت طبيعي برزگتر است.

منبع