تاپيك هاي ماندگار " ادبيات شفاهي آذربايجان"

[مدیر تالار ادبیات]

از جمله تاپيك هاي ماندگاري كه مي توان نام برد، تاپيك " ادبيات شفاهي آذربايجان " است كه جاي خالي ادبيات شفاهي و منتقل شده سينه به سينه نه تنها خطه آذربايجان، بلكه سراسر ايران زمين احساس شده است و اين تاپيك گامي بوده در راستاي بيان ادبيات شفاهي آذربايجان. اين تاپيك در شهريور ماه 1392 آغاز شد و مطلب گذاري آن توسط سركار خانم سونای69 و با توجه به مشغله هايي كه داشته اند به تناوب ادامه داشته است.

گرچه استقبال كاربران عزيز آذري زيان و اظهار لطف اين عزيزان همراه اين تاپيك بوده است ولي اميد است اين همراهي بيشتر گردد.

با تشكر از سركار خانم سونای69 از بابت حضور فعال و پست گذاري ايشان در اين تاپيك و آرزوي كاميابي براي تمامي عزيزان در مراحل زندگي.

" ادبيات شفاهي آذربايجان "

[مدیر تالار ادبیات]

داستان حسین کرد شبستري

روزگار اگر خوش است و اگر ناخوش ، اوّل به نام آن خدائي كه ھیجده ھزار عالم در فرمان اوست ، دوم بنام حبیب او محمد (ص ) وسوم به نام علي ابن ابي طالب .عھد ، عھد شاه عباس جنت مكان است و دوره ، دوره ي لوطي گري . شاه عباس سیصد وبیست پھلوان دارد ويكي ھم " مسیح تبريزي " است . قد چون چنار و سر چو گنبد دوّار .تا تیغ مي اندازد و مي گويد يا علي مدد ، سر تا جگر گاه به يك ضربت مي شكافد و اژدھا صولتیست
كه قرينه ندارد .
اما چند كلمه بشنو از " بوداق خان بلخي " و " قره چه خان مشھدي " ، كه چاكران شاه عباس اند و اما به فكر توطئه . دو پھلوان دارند به نامھاي " ببراز خان " و " اختر خان " و ھركدام را چھل حرامي ازبك در يمین ويسار . آنھا را مي فرستند به سر تراشي شاه عباس و مسیح تبريزي كه چنانكه كاري ازپیش بردند خود لشكر آرايند و به يغماي تاج و تخت بیايند .
آنھا راه مي افتند و در بیاباني دو راه مي بینند . يكي به اصفھان مي رفت و ديگري به تبريز . اخترخان ويارانش مي روند اصفھان و ببراز خان و حرامي هايش به تبريز ...