شگفتی دختر روس با کاغذ رنگی! +عکس

[کاساندان]

برترین ها: یولیا برودسکایا، متولد 1983 در مسکو، هنرمند و نقش گذاری است که بخاطر تصاویری که با دست و با استفاده از کاغذهای رنگی درست می کند، معروف شده است. این هنرمند روسی در سال 2004 به انگلستان رفت تا تحصیلات خود در رشته هنر را در دانشگاه هرتفوردشایر ادامه دهد و در سال 2006 فوق لیسانس خود را در رشته ارتباطات گرافیکی بدست آورد.

او قبل از رفتن به انگلستان در رشته های خلاقانه هنری متعددی فعالیت داشت، از نقاشی پارچه گرفته تا اوریگامی و کلاژ و کارهای هنری سنتی.

حالا بیشتر فعالیت های او بر صفحه آرایی متمرکز هستند و او بیشتر از تکنیک قدیمی چین های لوله ای (Quilling) استفاده می کند که در این تکنیک او نوارهای کاغذ رنگی را لوله می کند و طرح های شگفت انگیزی می آفریند.

این هنر او باعث شده که یولیا به شهرت بین المللی برسد و مجله نقد خلاقیت در سال 2009 به او عنوان "ستاره موفق" را داد. او برای گوگل کروم هم تمی با نام خودش ساخته است.

http://www.bartarinha.ir/fa/news/807...B9%DA%A9%D8%B3

[aisan.]

واقعا زیبا هستند
صد حیف که من بی هنر ام و نمیتونم اثری بیافرینم

[کاساندان]

واقعا زیبا هستند
صد حیف که من بی هنر ام و نمیتونم اثری بیافرینم

تازگی ها من هم احساس میکنم تمام هنر و خلاقیت هایم را از دست داده ام!!!

[aisan.]

تازگی ها من هم احساس میکنم تمام هنر و خلاقیت هایم را از دست داده ام!!!

منم همچنین
بجایی که هرچی بزرگتر میشم خلاقیت و هنر ذاتی ام پرورش پیدا کنه بدتر سست تر و ضعیف تر میشه
من که واقعا نسبت به آینده دارم ناامید میشم قبلا هنر داشتیم یک کم خوشحال تر بودیم فک میکردیم با هنرمون میتونیم چیزی خلق کنیم
اما از بس درس و درس شدیم که حتی علایق خودمونم فراموش کردیم
از بس خانواده هامون فک کردن درس بخونی به مدارج عالیه برسی دکترا بگیری اون وقت یعنی پیشرفت کردی که یادشون میره بعضی ها از طریق هنراشون میتونند پیشرفت کنند
و حالا قضیه من اینه یادم نیست کامل یه شعری در ادبیات بود در نکوهش تقلید کورکورانه
منم الان راه رفتن خودمو فراموش کردم اما راه رفتن دیگری هم یاد نگرفتم
یه جورایی خیلی بده دیگه ندونی چی دوست داری
اگرم بدونی ولی اونقد راه رسیدن بهش سخت باشه چون واقعا تو سن من کسی نمیتونه به این علاقه اش برسه باید زودتر میفهمیدم چی دوست دارم
بجاش فقط درس خوندم
منظورم از تقلید کردن این نیست که درس خوندن بده یا من اصلا درس رو دوست ندارم اگه دئست نداشتم که اینجا نبودم اما
ناامیدی و ناتوانی در شروع اون هنر موردعلاقه ات چون میدونم امکان نداره بشه ماهر بشم
بخوام تلاش هم کنم ولی میبینم بازم یه کنکور دیگه درپیش دارم و اصلا استعدادی که میدونی داری و نمیتونی پرورش اش بدی
بخاطر درس و مدرکی که فقط برای خانواده ات مهمه کم کم از درس متنفر ات میکنه
آخه کسی هم پیدا میشه کنکور ارشد رتبه خوب بیاره و بتونه دانشگاه شریف قبول بشه هم زمان هر روز هم یه ورزشی کنه که الان صفره اما باید هر روز باشه تا بشه مهارت پیدا کرد و حداقل به 50 از صد نمره رسید
واقعا کی میتونه یک نفر رو بهم معرفی کنه که ورزشکار بوده و برای قهرمانی تلاش کرده و کنکور ارشد هم رتبه خوبی آورده

[راضیه خزایی]

وااای خدا چقد قشنگ بودن!!!

[سید لفته فردزاده]

واقعا فوق العاده هستن