مجموعه اشعار طبري تحت عنوان پارپيرار ( همراه با معني ) - قسمت دوم

[م.محسن]

گارَه غروب و پي نِماز / گوي دِمال شيمِه گَراز

گاهي در سرخي غروب بزاي بازگرداندن گاواه به جنگل و منطقه "گراز" ( تپه هاي اطراف دهكده ) مي رفتيم

( فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 1 ( چراغ موشي ))

[م.محسن]

مشدي ولي چار بيدار / خِمار و سِرخان قطار

مشهدي ولي چاپار دار اسب خمار و سرخان خود را قطار كرده بود

( فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 2 ( ناري ناري ناري كا ))

[م.محسن]

فلاميلون دانِّه اَفلاچي / مرجومه كلِه قند دَچي

اقوام دور و نزديك هر يك هديه اي به فراخور مي آوردند و داخل مجمع قند كله اي قرار داشت

( فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 1 ( چراغ موشي ))

[masoume.a.92]

كَروكَسو جَمع بَوي / زَمي اَم عالَم بَوي

بسته هاي ساقه گندم ( براي جلوگيري از آب باران )‌در يكجا جمع شده بود و زمين ها آمادده چريدن گاو و گوسفند بود

( فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 2 ( ناري ناري ناري كا ))

[م.محسن]

قِرآن خونِسمِه عَمِّ جِزء / وَسِّه فلك لينگ كِردِه جِز

از قرآن عم جزء مي خوانديم و گاهي پس از تنبيه با فلك پايمان به شدت مي سوخت

(فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 1 ( چراغ موشي ))

[masoume.a.92]

زَمي چي كش چي خَمَن / اسب تاجِنيك و خرمن



كشاورزان در زمين هاي مسطح و شيب دار مشغول خرمن كردن با اسب بودند



(فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 2 ( ناري ناري ناري كا ))

[م.محسن]

اَوَّله بُور، اِرزا بِهار / اَربابِه زَن اُوردِه نِهار

در بهار آن هنگام كه خيش، دل خاك را مي شكافت، كدبانوي صاحب زمين با غذا و چاي از راه مي رسيد

( فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 1 ( چراغ موشي ))

[م.محسن]

بِلبِل خونِّش دَوه / ميچكا كَنّا پِش دَوه

صداي آواز بلبل مي آمد. گنجشك ها در جلوي حياط خانه بودند

( فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 2 ( ناري ناري ناري كا ))

[plarak12]

چاشتِه بَخاردا كِردِه خو / نِماز خونِسِّه مَرزِلو

پس از نهار لحظه اي چند چشم بر هم مس نهاد و خستگي را از تن خود مي زدود و بر كناره سبز شده مزارع زير و رو شده به نماز مي ايستاد

( فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 1 ( چراغ موشي ))

[م.محسن]

وَرزيگر ساتِ كيمه / زرشكِ وَلگ در بيمَه

كشاورز در حال ساختن كومه ( در كشتزار خود ) بود. درختچه زرشك نيز جوانه زده است

( فرهود جلالي كندلوسي / پارپيرار 2 ( ناري ناري ناري كا ))