نقد و بررسي فيلم هاي سينمايي و مستند روز جهان

[LaDy Ds DeMoNa]

نام:
زودیاک (Zodiac)
ژانر:
جنایی ، درام ، هیجانی
کارگردان:
دیوید فینچر (David Fincher)
تهیه کنندگان:
سه ان چفین (Cean Chaffin)
برد فیشر (Brad Fischer)
مایک مدو وی (Mike Medavoy)
جیمز وندربیلت (James Vanderbilt)
فیلمنامه نویس:
جیمز وندربیلت (James Vanderbilt)
موسیقی:
دیوید شایر (David Shire)
فیلم بردار:
هریس سوایدز (Harris Savides)
تدوین گر:
انگس وال (Angus Wall)
بازیگران:
جیک جیلنهال (Jake Gyllenhaal)
مارک رافالو (Mark Ruffalo)
رابرت داونی جونیور (Robert Downey Jr)
آنتونی ادواردز (Anthony Edwards)
درموت مالرونی (Dermot Mulroney)
جان کارول لینچ (John Carroll Lynch)
تاریخ انتشار:
2 مارس 2007

استودیوی
پخش کننده:

کمپانی برادران وارنر و پارامونت پیکچرز
زمان:
158 دقیقه


درباره فیلم: زودیاک محصول سال 2007 آمریکا آخرین اثر کارگردان برجسته و صاحب سبک هالیوود ، دیوید فینچر است.
فیلم ، ماجرای واقعی یک قاتل زنجیره ای ، معروف به زودیاک که در سال های 1969 تا 1991 در شمال کالیفرنیا باعث ترس و وحشت مردم شده بود را بررسی می کند. زودیاک برای پلیس تبدیل به معمایی شد که برای همیشه حل نشده باقی ماند و هرگز هویتش کشف نشد.
فیلم بر اساس کتاب مستند «جنایت حقیقی» نوشته رابرت گری اسمیت ساخته شده و تا حد زیادی به آن وفادار مانده است. گری اسمیت روزنامه نگاری بود که به موضوع زودیاک علاقه مند شده و تحقیقات زیادی را شخصا در این زمینه انجام داد.

نمایی از داستان:
زودیاک قاتلی است که در مناطق شمالی کالیفرنیا اقدام به کشتن افراد میکند و برای این کار برنامه مشخصی دارد. پلیس که تاکنون موفق به کشف هویت او نشده ، امید خود را از دست نداده و همچنان در تعقیب اوست. این در حالی است که دو روزنامه نگار که یکی از آن ها خود گری اسمیت است نیز به دنبال او هستند و تلاش میکنند تا معمای زودیاک را حل کنند.
زودیاک قاتلی است که در مناطق شمالی کالیفرنیا اقدام به کشتن افراد میکند و برای این کار برنامه مشخصی دارد. پلیس که تاکنون موفق به کشف هویت او نشده ، امید خود را از دست نداده و همچنان در تعقیب اوست. این در حالی است که دو روزنامه نگار که یکی از آن ها خود گری اسمیت است نیز به دنبال او هستند و تلاش میکنند تا معمای زودیاک را حل کنند.


نقد فیلم :
اثر فوق العاده « زودیاک » فیلمی متفاوتبا کارهایپیشین فینچر است ، به گونه ای که میتوان آن را جدا کرد. در کارهای قبلی فینچر همچون هفت ، باشگاه مشت زنی و اتاق وحشت شاهد ویژگی ها و سبکی بودیم که معرف کارگردانش بود ولی زودیاک به نوعی فاقد این سبک و ویژگی هاست و گویا او نخواسته است تا «مارک فینچری» بر روی این فیلم زده شود!
فیلم با زمان طولانی اش صبر و حوصله زیادی را از شما طلب میکند. در آغاز ، فیلم در سه شاخه متفاوت داستان را دنبال میکند و به موازات هم آن ها را پیش میبرد ؛ قاتلی که درحال اجرای برنا مه هایش و به قتل رساندن قربانی هایش است ، پلیس هایی که در حال بررسی و دنبال کردن سرنخ ها هستند و در آخر روزنامه نگارانی که طبق عادتشان حدس و گمان هایی در گزارش ها میزنند.
در یک ساعت آغازین فیلم این رویه را به خوبی دنبال میکند ولی پس از این یک ساعت به آرامی دو شاخه دیگر یعنی زودیاک و پلیس ها حذف شده و بیش تر توجه فیلم معطوف گری اسمیت میشود. البته شاید در طول تماشای فیلم این نکته خیلی نظر شما را جلب نکند و متوجه آن نشوید ، اما پس از مدتی حس میکنید که دیگر خبری از زودیاک و پلیس ها نیست.
گری اسمیت که اکنون بیش از اندازه به این ماجرا کنجکاو شده است و علاقه دارد به طور نا متعارفی وقتش را صرف این موضوع میکند ، تمام دغدغه های ذهنی اش در زودیاک خلاصه میشود و شروع به تحقیقات گسترده ای در این زمینه میکند تا بتواند به هویت قاتل پی ببرد ؛ او مصاحبه های زیادی انجام میدهد و مطالب زیادی را جمع آوری میکند و در نهایت طبق فرضیات و اطلاعاتش شخصی به نام آرتور لی آلن را به عنوان قاتل معرفی میکند اما به دلیل محکم نبودن مدارکش موفق نمی شود تا پلیس را قانع کند که او را دستگیر کنند.
زودیاک بیش از آن که بخواهد به حقایق پای بند باشد و آن ها را در فیلم پیاده کند به کتاب وفادار مانده وبه طرفداری از گری اسمیت و فرضیات او پرداخته است به طوری که پس از تماشای فیلم این نکته به ما القا میشود که زودیاک همان لی آلن است و صد حیف که این حرف ها به گوش پلیس نرفت تا او را دستگیر کند! به همین دلیل فیلم با پایانی نسبتا بسته خاتمه می یابد. اما حقیقت آن است که زودیاک هیچ وقت دستگیر نشد و هویتش برای همیشه پنهان ماند. ولی کسی چه میداند ، شاید آلن واقعا همان زودیاک است و حق با فینچر!؟
فیلم زودیاک بسیار قوی و محکم است و هیچ ایرادی از لحاظ فنی و تکنیکی به آن نمیتوان گرفت و به قول معروف گافی در فیلم داده نشده است.
فیلم نقطه ضعف هایی نیز دارد که شاید به دلیل کارگردانش بتوان اسم آن را تفاوت گذاشت و نه نقطه ضعف !
فیلم های خوبی در ژانر جنایی درباره قتل های زنجیره ای که توسط قاتلان روان پریش به وقوع پیوسته ساخته شده است که یک چیز در آن ها مشترک است و آن فشار ، اضطراب و تشویشی است که بر مردم ، پلیس و در واقع کل فیلم حاکم است. در حالی که زودیاک از این لحاظ می لنگد و نتوانسته این تشویش و نگرانی را به خوبی به تصویر بکشد وبه مخاطب منتقل کند.
تعقیب و گریزی که بین پلیس و قاتلین انجام میشود معمولا یکی از جذاب ترین و پرهیجان ترین قسمت های این گونه فیلم هاست ، ولی به دلیل این که در نیمه دوم فیلم بیش تر به گری اسمیت پرداخته شده است هیجان فیلم به طور چشمگیری کاهش میابد و به اثری تقریبا معمولی تبدیل میشود که با ضرباهنگی ملایم به پیش میرود.
به هر حال زودیاک به شدت استعداد و کشش آن را داشت که بسیار پر تنش تر و جذاب تر از این از آب در بیاید ، ولی به نظر میرسد که فینچر به عمد نخواسته است که چنین اتفاقی بیافتد!
گرچه زودیاک در مقایسه با هم نوعانش مانند Se7en (هفت) ، هانیبال و ... در پله های پایین تری قرار میگیرد ، اما ویژگی های خود را دارد و اگر وقت خود برای دیدنش بگذارید پشیمان نخواهید شد و از دیدن آن لذت خواهید برد.
پس از مدتی که دیگر قضیه قاتل های زنجیره ای و روان پریش با قضایای تروریستی و کشتارهای دسته جمعی و ... جایگزین شده است ، فینچر بار دیگر این موضوع کلاسیک را به یاد ما می آورد و فیلمی زیبا ، قوی و تحسین برانگیز را به نمایش میگذارد.