اسفندیار یا اسپندیار پسر گشتاسپ از کتایون و نواده لهراسب بود.برادرش پشوتن ، عمویش زریر و پسرانش نوشآذر و مهرنوش نام داشتهاند.اسفندیار رویینتن بود ، در شاهنامه به چگونگی رویین تن شدن اسفندیار اشاره ای نشده است اما در زرتشت نامه از زرتشت بهرام پژدو آمده است که زردشت اسفندیار را که نوزادی بیش نبود ، در آب مقدس شست و شو داد که همین سبب رویین تنی او گشت و تنها چشمانش آسیبپذیر باقی ماند.اسفندیار در نبرد با ارجاسب فرماندهی سپاه گشتاسب را بر عهده داشت ، و با پیروزی به نزدیک پدر برگشت اما گرزم پادشاه را برعلیه اسفندیار شورانید ؛ چنان که دستور داد اسفندیار را در گنبدان دژ زندانی کنند.اسفندیار توسط رستم (با راهنمایی سیمرغ) با تیر دو سری که به چشمانش برخورد کرد کشته شد.
ریشهشناسی نام
نام اسفندیار در پهلوی به صورت اسپندیات (Spandyat) و در اوستایی به صورت اسپنتوداتو (Spentodato) نگاشته می شده است.این اسم مرکب است و از دو بخش سپنته به معنی مقدس و بخش دوم دات یا داتو از مصدر دا به معنی آفریدن و دادن میباشد.همه نام به معنای آفریده مقدس یا مقدس آفریده شده میباشد.
هفتخوان اسفندیار
۱. اسفندیار دو گرگ را میکشد.
۲. شیر نر و مادهای را میکشد.
۳. با اژدها می جنگد. (به کمک ساختن گاری و یا صندوق جنگ-ورزی)
۴. زن جادوگر را میکشد. (که به صورت دختر زیبایی او را گول میزند)
۵. مرغی را به عظمت سیمرغ میکشد.
۶. از برف رد میشود و گرگسار را میکشد.
۷. رویین دژ را فتح میکند و ارجاسپ ، شاه توران زمین را میکشد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)