درمان آشالازی با روش مکانیکی(بالون آشالازی)

[homeyra]

در بیماری آشالازی دریچه تحتانی مری، یعنی پیوستگاه مری به معده به اندازه کافی شل نمی‌شود. مشکل بعدی این است که مری حرکت طبیعی خود را از دست می‌دهد. برای اینکه لقمه غذا وارد مری بشود، مری باید بتواند لقمه را با حرکاتی موسوم به حرکات دودی از بالا به پایین براند. در این بیماری این حرکات دودی از بین می‌روند.
آشالازى مردان را بیشتر از زنان گرفتار مى‌کند و ممکن است در هر سنى بروز کند. سنینى که بیشترى شیوع را دارند بین ۳۰ تا ۶۰ سال هستند.
• علل:
علت ایجاد این بیماری شناخته شده نیست.بیماران مبتلا به آشالازی دو مشکل در ناحیه مری دارند:
اول اینکه دو سوم تحتانی مری قادر نیست غذای موجود در مری را به سمت معده هدایت کند.
دوم اینکه اسفنگتر تحتانی مری که در حالت عادی مانع برگشت غذای داخل معده به مری می گردد و باید هنگام عبور غذا شل باشد,قادر به شل شدن نیست و به همین دلیل غذا نمی تواند به معده وارد شود و پشت اسفنگتر باقی می ماند.به این ترتیب حجم زیادی از غذا و مایعات در ناحیه تحتانی مری انباشته می گردد و آنرا متسع میکند.



درمان: بالون زدن:
با بالون زدن به طور مکانیکی عضلات منقبض شده اسفنگتر مری کشیده میشود.این روش درمانی در دو سوم بیماران مبتلا به آشالازی علائم بیماری را کاهش میدهد .البته بیش از نصف بیماران مجبور میشوند که برای بهبود بیماری بیش ازیکبار این کار را انجام دهند.

• میزان موفقیت در این روش: کسانی که یکبار بالون زده اند ,60% تا یکسال بس از بالون زدن و 25% تا 5 سال پس از بالون زدن بی علامت خواهند بود.

• جراحی (میوتومی:
• منظور از میوتومی این است که در ناحیه اسفنگتر تحتانی یک فیبر عضلانی را مستقیما ببریم.در گذشته برای این کار باید جدار قفسه سینه و شکم را باز میکردند اما امروزه این کار توسط یک لاپاروسکوپ و با یک برش بسیار کوچک فابل انجام است.

میزان موفقیت در این روش:
جراحی علائم را در 70 الی 90 % بیماران از بین میبرد.این بهبود در 85% بیماران به مدت 10 سال و در 65% آنها به مدت 20 سال پس از جراحی باقی میماند.بنابراین بهبود بیماری پس از جراحی نسبت به بقیه درمانها ماندگارتر است اما به طور کلی جراحی با عوارض جانبی بیشتری همراه است و تهاجمی تر و گران تر از بقیه درمانها است.