فیلیپ زیمباردو برداشت سالمی از زمان تجویز می‌کند

[نارون1]

روانشناس فیلیپ زیمباردو



عقیده دارد شادی و موفقیت ریشه در خصیصه ای دارد که اکثر ما به آن بی اعتنایی می ورزیم؛ دیدگاهی که نسبت به گذشته، حال، و آینده داریم. او معتقد است به عنوان اولین قدم در بهبود زندگی ما باید دیدگاهمان نسبت به زمان را تغییر دهیم.



می خواهم با شما مسائلیدرباره قدرت پنهانی «زمان»در مدت زمانی کوتاه در میان بگذارم


فیلیپ زیمباردو: بیایید به مکالمه ایکه اساس وسوسه شدن آدم بود گوش فرا دهیم.(حوا): آدم! اینقدر سوسول نباش! یه گاز بزن. من زدم!(شیطان): آدم، فقط یه گاز. حوا رو تنها نذار!(آدم): نمی دونم، بچه ها.نمی خوام تو دردسر بیافتم!خیلی خوب. یه گاز. مگه چی می شه؟



زندگی پر از وسوسه است. همش راجع به احتیاط و امتناع ِ.آره، نه، الان، بعدا، بی فکر، با فکر،تمرکز روی حال، تمرکز روی گذشته.تعهداتِ پرهیز، قربانی خواسته های لحظه ای می شوند.


از میان دخترانی که تعهد به نجابت و باکرگی تا زمان ازدواج دادند،خیلی ممنون آقای بوش --اکثرشان (حدود ۶۰٪) در کمتر از یک سال مغلوب تمایلات جنسیشان شدند.و اکثرشان هم بدون استفاده از روشهای ضد حاملگی!چه قول هایی!


حالا بیایید بچه های ۴ ساله را وسوسه کنیم و بهشان شیرینی بدهیم.میتونن الان یک شیرینی بگیرن. ولی اگر صبر کنن،تا محقق برگردد، میتونن دو تا شیرینی بگیرن.البته که اگر شیرینی دوست داشته باشین به نفعتونه که صبر کنید.دو سوم (۳/۲) این بچه ها مغلوب وسوسه می شوند.نمی توانند صبر کنند. بچه های دیگر البته صبر می کنند.آنها به وسوسه شان غالب می شوند. «الان» را برای «بعد» به تاخیر می اندازند.


والتر میشل، همکار من در دانشگاه استنفورد،۱۴ سال بعد برگشت،تا سعی کند تفاوت بین این بچه ها را بیابد.تفاوت های بسیار بزرگی بین بچه هایی که مقاومت کردند وبچه هایی که مغلوب وسوسه شدند بود.آنهایی که مقاومت کردند نمراتشان در امتحان SAT حدود ۲۵۰ نمره بالاتر بود.این خیلی مسأله بزرگی است. این مثل یک رده هوشی متفاوت است.آنها مشکلات و درگیری های کمتری داشتند. دانش آموزان بهتری بودند.با اعتماد به نفس و مصمم بودند. و نکته اصلی،برای من و شمااینست که آنها متمرکز بر آینده بودند بجای حال.





خب پس، «دیدگاه زمانی» چیست؟


این مسئله ای است که امروز می خواهم درباره آن صحبت کنم.دیدگاه زمانی بررسی فرآیندی است که در آن افراد،همه ما، روند تجربیات انسانی خود را با توجه بهحوزه های زمانی تقسیم بندی می کنیم.و این به طور خودکار و ناخودآگاه اتفاق می افتد.این حوزه های زمانی در فرهنگ ها، کشور هاافراد، طبقات اجتماعی،و رده های تحصیلاتی متفاوت متغیر است.و مشکل اینست که اینها (حوزه های زمانی) گاهی به یک سو متمایل می شوند.به این دلیل که یاد می گیریم بعضی را بیش از حد و بعضی را کمتر استفاده کنیم.






چه چیز تعیین کننده هر کدام از تصمیمات شماست؟


شما تصمیمی را می گیرید که بر اساس آن عمل خواهید کرد.برای بعضی ها، (این تصمیمات) راجع به شرایط فعلی است،کارهایی که دیگران می کنند و طوری که خودشان احساس می کنند.و این افرادی که اینگونه تصمیم گیری می کنند را«حال گرا» می خوانیم،به این دلیل که تمرکز آنان روی حال است.


برای بعضی زمان حال مهم نیست.همه اش راجع به اینه که «این موقعیت چه شباهتی به موقعیت های قبلی که تجربه کرده ام دارد؟»پس تصمیماتشان بر اساس خاطرات وتجربیات گذشته است.و ما این افراد را به این دلیل که تمرکز آنان روی گذشته است «گذشته گرا» می خوانیم.


برای بعضی گذشته یا حال مهم نیست،همه چیز راجع به آینده است.تمرکز آنها برپیش بینی پیامدهاست.ارزیابی هزینه ها و فواید.ما این افراد را «آینده گرا» می خوانیم .تمرکز آنها بر «چه خواهد شد» است.


پس، می خواهم بگویم که «تضاد زمانی»،که همان تضاد در «دیدگاه زمانی» است،چیزی است که در تمام تصمیمات شما تأثیر گذار است،و شما از آن بی خبرید.خصوصا به آن میزانی که شما به یکی از این«حوزه های زمانیِ به یک سو متمایل» وابسته اید.البته اینها (حوزه های زمانی) شش تا هستند.


دو حالت حال گرایی داریم.همچنین دو حالت گذشته گرایی و آینده گرایی وجود دارد.شما می توانید روی «گذشته گرایی مثبت» یا «گذشته گرایی منفی» تمرکز داشته باشید.


می توانید «حال گرای خوش گذران» باشید،خصوصا به لذایذ زندگی توجه کنید. یا می توانید «حال گرای معتقد به جبر» باشید.هیچ چیز مهم نیست، زندگی شما مقدر شده است.می توانید «آینده گرای هدفمند» باشید،یا می توانید «آینده گرای ماوراء الطبيعه» باشید:باور کنید که زندگی پس از مرگ شروع می شود.ایجاد انعطاف روانی برای تغییر جهت «دیدگاه زمانی» راحتبا توجه به نیاز شرایط،مسئله ای است که شما باید یاد بگیرید.




پس، خیلی سریع، دیدگاه زمانی بهینه چیست؟


گذشته گرایی مثبت بالا، آینده گرایی هدفمند متعادل،و حال گرایی خوش گذرانی متعادل.و همیشه گذشته گرایی منفی پایین وحال گرایی معتقد به جبر ِ پایین.پس بهترین ترکیب دیدگاه زمانی را از گذشته می گیریم،گذشته گرایی مثبت به شما رگ و ریشه می دهد؛ خانوادتان، هویتتان و خودتان را به هم وصل می کنید.چیزی که از آینده می گیرید بال و پر استبرای صعود به مقاصد و چالش های جدید.آن چه از حال گرایی خوش گذران می گیریمانرژی است؛ انرژی برای کشف خود،مکان ها، آدم ها، و حس های نفسانی.



هر دیدگاه زمانی غیر از این، جنبه های منفی بیشتری از جنبه های مثبت دارد.آینده گراها چه چیزهایی را فدای موفقیت می کنند؟وقت گذرانی با خانواده و دوستان را فدا می کنند.اوقات خوش را فدا می کنند. لذت های شخصی را فدا می کنند.سرگرمی هایشان را فدا می کنند. و از خوابشان می زنند. پس سلامتیشان تحت تأثیر قرار می گیرد.و برای کارشان، دستاوردهایشان، و قدرت کنترل، زندگی می کنند.


و برای من هم آشنایی دارد. من در جنوب «برانکس» (در نیویورک) در محله ای فقیرنشین،در خانواده ای از سیسیلی بزرگ شدم. همه در گذشته و حال زندگی می کردند.من به عنوان یک آدم آینده گرا اینجا هستمکسی که به اوج رسید و تمام این «فداکاری ها» را کردبخاطر اینکه معلمانم مداخله کردند و مرا به یک آینده گرا تبدیل کردند.به من گفتند «این شیرینی را الان نخور،برای اینکه اگر صبر کنی دو تا می گیری.»تا اینکه یاد گرفتم متعادل باشم.

من «حال گرایی خوش گذرانی» و تمرکز بر «گذشته گرایی مثبت» را نیز اضافه کردم.به همین دلیل الان در سن ۷۶ سالگی با نشاط تر و مفیدتر از همیشه ام،و از همیشه خوشحال ترم.



فقط می خواهم بگویم که این موضوع به خیلی از مشکلات دنیا اعمال می شود؛تغییر میزان ترک تحصیل بچه های مدرسه ای،مبارزه با اعتیاد، افزایش سلامت دندان،درمان سربازانی که بیماری «اضطرابِ پس از سانحه» دارند با استعاره های زمانی --درمان های معجزه آسا--ترویج صرفه جویی و نگهداری،تقلیل دوره توانبخشی جسمانی در جایی که میزان انصراف ۵۰ درصد است،تغییر نوع جاذبه ها در تروریست های انتحاری،و اصلاح درگیری های خانوادگی با عنوان درگیری حوزه های زمانی.



می خواهم حرفهایم را اینگونه پایان دهم؛خیلی از معماهای زندگی را می توانبا درک دیدگاه های زمانی خود و دیگران حل کرد.و این ایده خیلی ساده و واضح است،ولی من فکر می کنم پیامدهای آن خیلی عمیق اند.خیلی ممنون.