دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید

مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.

توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 1 , از مجموع 1

موضوع: توسعه‌ انساني‌ و آمايش‌ سرزمين‌

  1. #1
    کاربر اخراج شده
    رشته تحصیلی
    مهندسی عمران
    نوشته ها
    0
    ارسال تشکر
    11,136
    دریافت تشکر: 25,270
    قدرت امتیاز دهی
    0
    Array
    M@hdi42's: لبخند

    Ok توسعه‌ انساني‌ و آمايش‌ سرزمين‌


    توسعه‌ انساني‌ و آمايش‌ سرزمين‌



    در برنامه‌ آمايش‌ سرزمين‌، ما با سه‌ پروسه‌ از رابطه‌ انسان‌، فضا و فعاليت‌ روبرو هستيم‌. با آن‌ كه‌ هيچ‌ بخش‌ از فرايند توسعه‌ نبايد جداي‌ از ساير بخش ها تحقق‌ يابد، ولي‌ در بخش‌ توسعه‌ اجتماعي‌ و فرهنگي‌، بيش‌ از هر چيز بر "توسعه‌ انساني‌" تأكيد شده‌ است‌. چرا كه‌ انسان‌ است‌ كه‌ محور چنان‌ توسعه‌اي‌ قرار مي‌گيرد. آن‌ تمامي ‌فرايندهاي‌ پيشين‌ انساني‌ را مي‌بايست‌ دگرگون‌ ساخته‌ و توسعه‌ بخشد. نخست‌ رابطه‌ انسان‌ با طبيعت‌ كه‌ به ‌مرتفع‌ ساختن‌ نيازهاي‌ زيستي‌ با حفظ زيست‌ بوم‌، محيط زيست‌ و ميراث‌هاي‌ طبيعي‌ به‌ جا مانده‌ براي‌ ما منتهي ‌شود. دوم‌ رابطه‌ انسان‌ با انسان‌ كه‌ مشخصاً به‌ فرهنگ‌ و مسايل‌ اجتماعي‌ و نهادها و سازمان هاي‌ اجتماعي‌ از يك‌ طرف‌ و نيازهاي‌ اجتماعي‌ و فرهنگي‌ و حقوق‌ اجتماعي (حقوق‌ خصوصي‌ و عمومي‌) مربوط مي‌شود. و خلاصه‌ رابطه‌ انسان‌ با خود، كه‌ به‌ توانايي‌هاي‌ خلاقه‌ انساني‌، آزادي‌ و ارزش ها و هنجارهاي‌ معنوي‌ از يك‌ سوي ‌و نيازها و حقوق‌ فردي‌ انساني‌ از ديگر سوي‌ مربوط شده‌ كه‌ در نهايت‌ به‌ خودآگاهي‌ منتهي‌ مي‌گردد. آن‌ هنگامي‌ خواهد بود كه‌ انسان‌، فاعل‌ پديد آورنده‌ هر توسعه‌، محتواي‌ تحول‌ يافته‌ و آفريده‌ شده‌ طي‌ توسعه‌ و غايت‌ مقصود آن‌ باشد.
    با توجه به محوريت فضاي سرزميني در مطالعات آمايش كه رويكرد اقليمي‌ و جغرافيايي آن را نسبت به برنامه‌هاي بخش تقويت مي‌كند، لازم است اين محوريت در تهيه و تدوين نظريات پايه توسعه استان‌ها نيز در نظر گرفته شود. جغرافياي‌ انساني‌، جغرافياي‌ اجتماعي‌ و جغرافياي‌ فرهنگي‌ سه‌ رويكرد اساسي‌ هستند كه‌ به‌ بررسي‌ روابط انسان‌ و گروه هاي‌ انساني‌ با محيط مي‌پردازند. در مطالعات‌ و به‌ خصوص‌ برنامه‌ريزي هاي‌ اجتماعي‌ و فرهنگي‌ در جوامع‌ مختلف‌، پرداختن‌ به‌ چنين‌ رويكردهايي‌ اساسي‌ است‌ و بسياري‌ از كشورها در برنامه‌ريزهاي‌ فرهنگي‌ و برنامه‌هاي‌ توسعه‌ خود، از مطالعات‌ مربوط به‌ آن‌ بهره‌ مي‌برند.
    در فرايند توسعه درازمدت، بهره بردارى بهينه از تمامى منابع سرزمين، پيوستگى‏هاى متقابل بين مناطق و جوامع ساكن در آن ها را عمق خواهد بخشيد. حفظ و تقويت ساختارهاى فرهنگى هر منطقه از يكسو و تلاش در بسط و گسترش فرهنگ ملى در پهنه سرزمين به طور همزمان و بدون تبعيض، در مجموع به تقويت ساختار فرهنگى هويت مى‏انجامد و زمينه مطمئنى براى پايدارى فرهنگى و هويتى در فرايند جهانى شدن به وجود خواهد آورد. در صورتى كه اطلاعات و تحليل هاى آن مبتنى بر مطالعات و تحقيقات علمى از يك طرف و شناخت فرهنگ بومى و محلى از سويى ديگر بوده و برنامه‏ريزي ها نيز بر طبق آن تحقيقات، تجارب و فراتحليل هاى برخاسته از آن ها باشد. در اين راه مي بايست جوامع منطقه اي با انواع ويژگي هاي فرهنگي و اجتماعي، جغرافيايي و تاريخي، نژادي و قومي، زباني و گويشي، ديني و مذهبي و غيره بررسي و هر گونه برنامه ريزي و ساماندهي با توجه به آن ها صورت گيرد. بايد بدنبال فضاسازي حساب شده اي گشت كه بدون پاره پاره شدن كشور، اقوام و اديان مختلف بتوانند از رضايت نسبي در كشور برخوردار بوده و خود را بخشي از هويت ايران زمين بدانند و به خواست هاي تجزيه طلبانه به عنوان تنها راه حل متوسل نشوند.
    اصلى‏ترين زيرساخت هاى توسعه پايدار توجه و تقويت سرمايه‏هاى انسانى و اجتماعى است. همان طور كه سرمايه فيزيكى، با ايجاد تغييرات در مواد، براى شكل دادن به ابزارهايى كه توليد را تسهيل مى‏كنند، به وجود مى‏آيند، "سرمايه انسانى" نيز با تغيير دادن افراد يك جامعه براى واگذارى مهارت ها و توانايى‏ها به آن ها پديد مى‏آيند و انسان ها را توانا مى‏سازند تا به شيوه هايى جديد و مطلوب تر رفتار كنند. "سرمايه اجتماعى" به مجموع منابعى كه در بنياد روابط خانوادگى و در سازمان اجتماعى جامعه وجود دارد و براى رشد شناختى و اجتماعى افراد آن سودمند است، اطلاق مى‏شود. آن به روابط اقتدار، اعتماد و هنجارهاى يك جامعه برمى‏گردد. تفاوت عمده سرمايه‏هاى اجتماعى با سرمايه‏هاى فيزيكى و انسانى در آن است كه همچون آن ها كاملاً تعويض‏ پذير نيستند. امروز پس از سرمايه هاي انساني و بدنبال آن سرمايه هاي اجتماعي، سخن از سرمايه هاي فرهنگي رفته است. هر گونه اهداف و استراتژي فرهنگي تنها با كمك سرمايه هاي فرهنگي است كه عملي شده و تحقق و تداوم آن تضمين مي گردد. تعامل پذيري، ارتباط پذيري، مشاركت پذيري، ميزان پذيرش ديگري و ارزش هاي اخلاقي از اين جمله اند. سرمايه‏هاى انسانى و اجتماعى نيز كه مى‏بايست در برنامه ريزى بلندمدت آمايش سرزمين تقويت شوند، به قرار ذيل‏اند: مسؤوليت‏پذيرى، مديريت، سازمان‏پذيرى، نقش‏پذيرى، وجدان‏كارى، تعهدات و روابط اعتبارى از آن جمله‏ اند.
    ویرایش توسط M@hdi42 : 21st January 2014 در ساعت 11:20 PM

  2. کاربرانی که از پست مفید M@hdi42 سپاس کرده اند.


اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 3rd December 2012, 11:09 AM
  2. پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 8th July 2010, 09:53 AM
  3. مقاله: تفاوت کشورهاي توسعه يافته و توسعه نيافته، در چيست؟
    توسط sorati در انجمن جامعه و فرهنگ
    پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 9th April 2010, 07:02 PM
  4. پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 6th January 2010, 06:55 PM
  5. مقاله: با این اینترنت، توسعه بی توسعه
    توسط diamonds55 در انجمن بخش مقالات وب و اینترنت
    پاسخ ها: 0
    آخرين نوشته: 7th September 2008, 11:25 AM

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •