خیابانThe place
این خیابان که مظهر چین مدرن است در واقع تابلو نمایشی است برای حکومت به اصطلاح روشنفکر در پایتخت چین جدید. آسمان این خیابان را صفحه نمایشی عظیم پوشانده که فقط ساعاتی از روز کاربری دارد و در مواقع که خورشید درآسمان است این صفحه نمایش خاموش می باشد. دو طرف این خیابان نیز محل فروش اجناس لوکس خارجی و برند های بین المللی است. در این خیابان شهروند چینی تقریباٌ جایی ندارد. اینجا مکان بنیاد های جمعی با حضور انسان نیست که باعث خاطره انگیزی محیط برای کاربر باشد.(تصویر3).
3- فضای پرجنب و جوش شب در مقابل روزهای خالی از جمعیت خیابان The Place، پکن. چین. مأخذ: نگارنده 1389
جمع بندی:
آنچه در دو نمونه یاد شده مشترک است : عدم توجه به طراحی انسان محور در پیاد راه ها و پیش گرفتن سیاست های مدرنیزاسیون شهر به جای سیاست اجتماعی شهروندگرا در فضاهای شهری است. در شهر تهران نیز بررسی و مطالعه ایجاد پیاده راه¬های شهری از اقدامات اخیر برنامه¬ریزان و مدیران شهری است که با توجه به بستر تاریخی و اجتماعی شهر ایرانی، مطالعات بستر سایت و شناخت لایه¬های مختلف معنایی- عملکردی محیط¬های شهری ارئه دهنده مفاهیم و راهبرد¬های طراحی برای طراحان منظرشهری خواهد بود.
فهرست منابع:
تیبالدز، فرانسیس، 1385، شهرسازی شهروندگرا: ارتقاء عرصههای همگانی و محیطهای شهری، مترجم : محمد احمدینژاد، اصفهان، نشرخاک
عاشوری، علی، 1388، "پیاده راه حرم، طراحی منظر خیابان شمالی حرم حضرت عبدالعظیم "، رساله کارشناسی ارشد رشته معماری منظر به راهنمایی دکتر سید امیر منصوری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
فکوهی، ناصر، 1385، انسان شناسی شهری، نشر نی، تهران
کالن، گوردون، 1382، "گزیده منظر شهری"، ترجمه م.طبیبیان، انتشارات دانشگاه تهران.
مدني پور، علی، 1379،" طراحي فضاي شهري" ترجمه فرهاد مرتضايي، شهرداري تهران
منصوری,سید امیر,1389, "چیستی منظر شهری" مجله منظر، سال دوم، شماره 9,پژوهشکده نظر، مرکز تحقیقات هنر، معماری و شهر¬سازی, تهران.
علاقه مندی ها (Bookmarks)