نبرد برای سیسیل : تجاوز متفقین به ایتالیا (۱۹۴۳)

[Joseph Goebbels]

نبرد برای سیسیل : تجاوز متفقین به ایتالیا (۱۹۴۳)

نبرد برای سیسیل : تجاوز متفقین به ایتالیا

گردآوری و ترجمه: سولیکانیدز

پیش گفتار: تجاوز متفقین به شمال غرب آفریقا نیروهای متفقین با هدف فشار وارد کردن بر نیروهای گنرال فیلدمارشال اروین رومل در پشت سر قوای دول محور مستقر در شمال آفریقا موسوم به سپاه آفریقا پس از پایان «نبرد دوم العلمین» و عقب رانده شدن قوای دول محور از مصر در ۸ نوامبر ۱۹۴۲ با نام عملیات «مشعل» در مستعمرات فرانسه ی ویشی شمال آفریقا پیاده شدند و از آنجایی که با مقاومت زیادی روبرو نگشتند پس از تصرف الجزایر به سوی تونس که اکنون با عقب نشینی قوای محور از مصر و سپس لیبی آخرین رزمگاه نبرد شمال آفریقا در جنگ دوم بود حرکت کردند.


این نیروها که عمدتا آمریکایی بودند تحت فرماندهی دوایت آیزنهاور و دست یارانش پتن و برادلی از غرب یورش می آوردند ونیروهای ارتش هشتم انگلیس زیر نظر برنارد مونتگومری از شرق و از راه لیبی به سوی تونس حمله ور میشدند. با وقوع نبرد «گذرگاه قیصرین» ( ۱۹-۲۵ فوریه ۱۹۴۳ ) و با وجود تلفات بسیار سنگین نیروهای متجاوز ارتش آمریکا و دلیری بسیار سربازان سپاه آفریقا سرانجام با عقب نشینی به ساحل شمال شرقی تونس در ۱۳ ماه می ۱۹۴۳ نبرد آفریقا با بزانو درآوردن نیروهای دول محور به پایان رسید.

یک پرسش، یک طرح: مدیترانه یا تنگه ی دوور؟
ستاد کل فرماندهی متفقین در انتخاب شک داشت تا اینکه در لندن انگلیسی ها پیشنهاد حمله به سیسیل را مطرح کردند آنان دلایلی داشتند که حمله به فرانسه در ۱۹۴۳ را ملغی میکرد: ۱-هیتلر پس از آغاز عملیات تورچ دستور حمله به فرانسه ی ویشی و کنترل کامل فرانسه را صادر کرد. ۲-به دستور هیتلر لوفت وافه در مدیترانه تقویت شد. * دو مورد فوق شک متفقین در ناتوانی ماشین جنگی آلمان برای دفاع از فرانسه را زیاد کرد. ۳-انتقال ۱۶ لشکر که آمادگی برای یک نبرد تابستانی را داشتند به بریتانیا برای نبردی که پیروزی در آن هنوز نامعلوم بود (نبرد فرانسه) هزینه بر مینمود. ۴-تجهیزات لازم برای حمله به فرانسه هنوز آماده نبودند. ۵-متفقین می دانستند روحیه ی جنگی ایتالیایی ها از همیشه ضعیف تر است و یک حمله ی تمام عیار ضربه ی پایانی را خواهد زد و کل مدیترانه را در آستانه ی سقوط قرار خواهد داد. ۶-سیسیل در مرکز مدیترانه واقع است و حداکثر فاصله ی آن کمی بیشتر از ۱۰۰ مایل از بنادر اصلی تونس و بیزارتا است. ۷-فرودگاه های بسیاری در اختیار متفقین است: ۳ تای آن ها در خود آفریقا ( ۲ تا در تونس و دیگری در الجزایر ) برای بمباردمان و ۲ فرودگاه در جزایر «مالتا» ( تا دسامبر ۱۹۴۲ تحت محاصره ی دول محور بود. ) و «پانتالریا» برای تامین هواپیمای جنگنده. ۸-اگر سیسیل سریع سقوط کند پیشروی و عبور از تنگه ی مسینا‌ (تنگه ای مابین سیسیل و شبه جزیره ی ایتالیا) بسیار آسان خواهد بود. ۹-در صورت سقوط سیسیل متفقین فرودگاه هایی برای بمباردمان خاک اصلی ایتالیا در اختیار خواهند داشت. ۱۰-باز کردن یک جبهه ی دوم اجازه ی تمرکز قوای ورماخت در شرق را نمی دهد. پس آنان برآن شدند تا در تابستان ۱۹۴۳ در سیسیل و سپس خاک اصلی ایتالیا پیاده شوند پس تمام ظرفیت بنادر شمال آفریقا را بکار بستند تا برای بارگیری آماده شوند و فرانسه تا تابستان سال بعد از یورش و تجاوز ایمن ماند.

نقشه ی حمله: نیروهای متفقین:

گروه ارتش های پانزدهم: ارتش هشتم انگلیس باید در جنوب «سیراکوزا» پیاده شود شامل:لشکر اول کانادا و لشکرهای پنجاهم،پنجاهو یکم و پنجم بریتانیا.(زیر نظر ژنرال برنارد مونتگومری.) ارتش هفتم آمریکا باید بین «لیکاتا» و «اسکوگلیتی» پیاده شود شامل:لشکرهای سوم،یکم،چهل و پنجم و لشکر دوم زرهی آمریکا.(زیر نظر ژنرال جورج پتن.) هدف مقدماتی نیروهای آمریکایی تصرف فرودگاد دول محور در شمال «گلا» است. هدف مقدماتی نیروهای انگلیسی تصرف سیراکوزا و فرودگاه های محور گوشه ی جنوب شرقی جزیره است. پس از پیاده شدن بنادر مهم «آگاستا» و «کاتانیا» در شرق جزیره و تعدادی فرودگاه دیگر محور در غرب آن ها باید تصرف شوند. هدف نهایی دو نیرو: پیشروی تمام عیار به سوی «کوه اتنا» و تصرف شهر«مسینا» در ساحل شمال شرقی است. آماده سازی نهایی: در بهار ۱۹۴۳ زمانی که متفقین برای پیاده شدن آماده میشدند نیروی هوایی متفقین بمباردمان اهداف گسترده ای در ایتالیا از بنادر و راه ها تا کشتی های حمل و نقل و مراکز جمعیتی و صنعتی و….. را آغاز کرده بود که هدف آن به هوا کشاندن و انهدام لوفت وافه و نیروی هوایی ایتالیا بود. این بمباران ها در جنوب نیز با انهدام تمامی راه ها و خطوط ارتباطی سیسیل برای پایین آوردن روحیه ی ایتالیایی ها همراه بود. ابهامات هیتلر: متفقین در کجا پیاده میشوند؟
سیسیل،یونان،ساردینیا یاکورسیکا؟؟!!
)نقشه دفاع:نیروهای محور(

• نیروهای محور دریونان: ارتش یازدهم ایتالیا بهمراه لشگر یکم زرهی ورماخت که از فرانسه منتقل شده بود در یونان مستقر بودند.
• نیروهای محور در ایتالیا: ارتش های پنجم و هفتم ایتالیا و گروه ارتش های B شامل لشگرهای شانزدهم و بیست و ششم زرهی و لشگر بیست و نهم نارجک انداز از ارتش آلمان.
• نیروهای محور درسیسیل: ارتش ششم ایتالیا با ۳۰۰ هزار سرباز (۹ لشگر) (زیر نظر ژنرال آلفردوگودسونی.)، لشگر پانزدهم نارجک انداز و لشگر زرهی یکم فالشیرم هرمان گورینگ.
• نیروهای محور در ساردینیا: لشگر نودم نارجک انداز ورماخت.
• نیروهای محور در کورسیکا: لشگر شانزدهم اس اس نارنجک انداز.

*بعدها نام نیروهای ورماخت به ((ارتش دهم آلمان)) تغییریافت.
هیتلر به توانایی رزمی هم پیمان ایتالیاییش مشکوک بود به همین خاطربر این عقیده بود که تنها قوای ورماخت میتوانند هرگونه پیاده سازی و تجاوز رادفع کنند.

*فرماندهی کل ارتش های متفقین در نبرد ایتالیا را ژنرال هارولد الکساندر و فرماندهی کل نیروهای دول محور را گنرال فیلد مارشال لوفت وافه آلبرت کسرلینگ عهده دار بودند.
آلمانی ها با تجهیزات بسیار پیشرفته شان مرکب از توپخانه،تانک های متوسط و سنگین،پشتیبانی هوایی،پیاده نظام کارآزمودهو چتربازان آماده ی مقابله با تجهیزات بسیار پر شمار متفقین بودند.

آغاز حمله:
متفقین برای حمله ۲۵۰ کشتی جنگی و ۲۰۰۰ نفربر دریایی تدارک دیده بودند در خط مقدم یورش ۸ لشگرمتمرکز بودند که ۲۰۰ هزار نفر را شامل میشدند که بهمراه ۲۰۰۰ توپ و تانک و ۱۴۰۰۰ وسیله ی نقلیه راهی سیسیل بودند که گروه ارتش های پانزدهم را تشکیلمیدادند.
در روز ۹ ژوییه بادها وزیدن گرفتند و طوفان در مدیترانه با سرعت ۴۰ مایل در ساعت آغاز شد که بخش آمریکایی نیروها را دچار مشکل کردهبود.
سرانجام در دهم ژوییه ۱۹۴۳ در هوایی تاریک و با غرش توپ های ناوها وپیاده سازی سربازان عملیات «هوسکای» آغاز شد. نیروهای متفقین در روزنخست تمامی نیروهای مدافع ایتالیایی ساحلی را به اسارت گرفتند و تنها مقاومت جدی در آن روز از طرف لوفت وافه روی داد که ناوگان حمله را با پرواز ازفرودگاه های جنوب ایتالیا به سختی زیر بمباردمان و آتش گرفت و در بخش انگلیسیبه تلفات سنگین و در قسمت آمریکایی به انهدام چندین کشتی از جمله ناوشکن «مدکس» با وارد آوردن تلفات سنگین انجامید.
در دو روز آینده نبرد هوایی همچنان ادامه داشت در این مدت دو ضد حمله ی لشگر زرهی یکم فالشیرم هرمانگورینگ با پشتیبانی توپخانه ی ناوها به عقب رانده شد در روز سیزدهم این لشگربه خطوط دفاعی عقب کشید. بدین ترتیب متفقین توانستند ۱۰ هزار وسیله ینقلیه و ۱۰۰۰ توپ و تانک را در سواحل مستقر کنند


دو سرباز انگلیسی و یک چترباز آمریکایی

نبردی نابرابر:
تا روز پانزدهم تقریبا تمامی جنوب جزیره به تصرفمتجاوزین درآمده بود در بخش انگلیسی سیراکوزا و اوگاستا سقوط کرده بودند و دربخش آمریکایی لیکاتا،گلا و اسکوگلیتی و دو فرودگاه محور نیز تصرف شدهبود.
اما این تازه آغاز ماجرا بود در مرکز جزیره آمریکایی ها با لشگرپانزدهم پانتزر گرندیر و لشگر زرهی یکم فالشیرم هرمان گورینگ برخورد کردندضمن آن آلمانی ها در شرق جزیره در کاتانیا اقدام به پیاده سازی لشگر یکمچترباز از هوا و ساخت خط دفاعی کرده بودند در این زمان تمامی نیروهای ورماخت در سیسل سپاه چهاردهم زرهی نامیده میشدند.
در ۱۶ همان ماه گنرال فیلدمارشال کسرلینگ دستور عقب نشینی قوای ورماخت به بخش شمال شرقی جزیره به خطدفاعی که از کاتانیا آغاز میشد از ترواین عبور میکرد و به سن فراتلو میرسید را صادر کرد در طول این عقب نشینی استراتژیکی-تاکتیکی لشگر بیست و نهم پانتزر گرندیر نیز از خاک اصلی شبه جزیره ایتالیا به کمک آنان شتافت.
درغرب ترواینا (در مرکز سیسیل) خط دفاعی ارتش ششم ایتالیا قرار داشت که در روز ۱۹ همان ماه با آغاز حمله ی تمام عیار ارتش آمریکا شکسته شد و آنان به شمال غربی جزیره رسیده شهر پالرمو را به تصرف خود درآوردند. بدین صورت درچهار روز تمام مقاوت ایتالیایی ها در هم شکست و غرب سیسیل نیز در دست متفقین سقوط کرد. سقوط پالرمو باعث سقوط موسولینی نیز شد.


تانک آمریکایی

با این حال پیشروی متفقین بسیار کند شده بود آنان با وجود برتری کامل نفرات و شمار تجهیزات درزمین های ناهموار اطراف کوه اتنا با مقاومت دلیرانه ی نیروهای سپاه چهاردهم زرهی روبرو شدند. نبرد در خط اتنا برای متفقین مبارزه با دو چیزبود:۱-ناهمواری ۲-تاکتیک های بی نظیر دفاعی آلمان.
خط اتنا تا پایان اولین هفته ی ماه اوت تلفات سنگینی به متفقین وارد کرده بود و وقتی شکسته شد که نیروهای ورماخت با یک عقب نشینی منظم به شرق رفته بودند آنان تنها چند مایل عقب رفته بودند و خط دفاعی جدید را از شهر چزروهدایت میکردند در همین زمان آلمانی ها مشغول انتقال تجهیزات سنگین خود به آن سوی تنگه ی مسینا نیزبودند.
در دهم اوت مقر سرفرماندهی ارتش ششم ایتالیا به رجیودر جنوب خاک اصلی ایتالیا منتقل شد و دفاع از شمال شرقی سیسیل به گردن سپاه چهاردهمزرهی ورماخت افتاد. گنرال فیلد مارشال کسرلینگ،گنرال اوبرست هانسهوبر(کهنه سرباز جبهه ی شرق با هوبر موسیقی دان اشتباه نشود.) را به فرماندهی سپاه چهاردهم زرهی گمارده بود و او با یک عقب نشینی سیستماتیک بیش از ۴۰ هزارسرباز رایش سوم و بیش از ۶۰ هزار سرباز ایتالیایی را به خاک اصلی شبه جزیره منتقل کرد


سمت چپ فیلدمارشال رومل و سمت راست فیلدمارشال کسلرینگ در حال گفتگو

نتیجه گیری:
نبرد سیسیل تابستان ۱۹۴۳ نه تنها متفقین را غافلگیر کرد و آنان بخصوص سربازان آمریکایی را بر ضعفهایشان آگاه ساخت بلکه به سردمداران متفقین نشان داد جنگ تمام نشده است وماشین جنگی رایش سوم و بالاتر از آناراده ی ناسیونال سوسیالیسم همچنانپابرجاست.
این نبرد گرچه در نابرابرانه ترین شکل خود در حالی اتفاق افتادکه عملیات تزیتادل در جبهه یشرق در جریان بود و امکان کمکی وجود نداشت و بخش اصلی و بدنه ی ورماخت درشوروی مشغول نبرد بودند اما آلمانی ها با هرآنچه که داشتند به مقابله ی بامتجاوزین شتافتند و در میدان نبرد با آنان روبرو شدند و این نمود روشنی استاز جمله ی :
اراده ی ما خلل ناپذیر است. -آدولف هیتلر

(این مطلب برای نخستین بار در سایت قدیم منتشر گردید. پس از چندین سال مجددا این مطلب را قرار دادیم.)

http://www.reich-history.com/?p=129