پزشکی نظامی -- زندگی در شرایط سخت

[M@hdi42]

بسم الله الرحمن الرحیم

همکاری مابین بخش های نظامی وتالار بهداشت وسلامت انشالله فقط به همین تاپیک ختم نمیشه.

اینجا به مسائل بهداشتی وپزشکی نظامی ها وکسانی که به نحوی در شرایط سختی گرفتار می شوند پرداخته میشود. ومطالب مربوطه گرد اوری میشه

از قبیل: کمک های اولیه..تهیه غذای سالم .. بهداشت فردی .. جلوگیری از عفونت زخم ها .. و....

اینم باید بگم که این مسائل در اکادمی های مرتبط با ارتش دارای واحد های آموزشی بسیار سنگینی هست .

امیدواریم مفید واقع بشود.

موفق باشید

[M@hdi42]

survival actions

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت اول : اقدامات بقا

آموزش نظامی




معرفي

اين مطلب بطور كلي بر پايه كلمات كليدي مورد استفاده در آموزش زنده ماندن در شرايط سخت تهيه شده است . موضوعات مطرح شده در اين متن مي توان شما را جهت زنده ماندن در هر شرايط سختي كمك كند . هر زماني كه در شرايط سخت قرار گرفتيد ، راهنمايي هاي عنوان شده در اين متن را به ياد آوريد.
اقدامـــــات بقاء

در پاراگراف زير معناي واژه هاي مورد استفاده در آموزش زنده ماندن در شرايط سخت توضيح داده مي شود . معاني را كه هر واژه بر آن دلالت مي كند مورد مطالعه داده و به خاطر داشته باشيد زيرا ممكن است روزي به كار شما آيد.
حلّاجي و بررسي شرايط

اگر شما در شرايط رزمي قرار داريد ، محلي را پيدا كنيد و خودتان را از چشم دشمن پنهان نگه داريد . اين را به خاطر داشته باشيد كه همواره اولويت كار را به ايمني بدهيد . از حواس بينايي ، شنوايي و بويايي خودتان استفاده كنيد تا نسبت به شرايط موجود در منطقه رزم اطلاع پيدا كنيد .همواره بايد دنبال اين بود كه به سؤالاتي مثل سؤالات زير جواب داد و دانست كه :
دشمن چه كار مي كند ؟
پيشـروي چگونه است ؟
چگونه مي توان تجديد قوا كرد ؟
و شمــا بايد در زمانـي كه مشغـول تهيـه طرح بقاء هستيد ، به تحولاتي كه در منطقه رزم ايجاد مي شود توجه داشته باشيد.
حلّاجي و بررسي محيط اطراف

تعيين طرح و نقشه منطقه . از تغييراتي كه در اطراف شما ايجاد مي شود همواره آگاه باشيد . هر محيطي كه موجود باشد ( جنگل ، بيشه زار يا صحرا ) داراي طرح و ريتم مخصوص به خود است . اين ريتم يا طرح شامل حيوانات و پرندگان موجود در منطقه ، صداهاي آنها و نحوه حركت آنها و صداهاي حشرات مي شود . اين ممكن است همچنين شامل نحوه حركت دشمن و افراد بومي در منطقه باشد.
حلّاجي و بررسي شرايط فيزيكي خودتان

فشار و سختي درگيري كه شما در آن قرار داشته باشيد ، يا فشار روحي حضور پيدا كردن در يك شرايط سخت ممكن است سبب شود تا شما نسبت به آسيبهايي كه پيدا مي كنيد آگاهي پيدا كنيد . زخم هاي خود را چِك كنيد و به درمان اوليه خود بپردازيد . احتياط كنيد تا آسيب بيشتري نبينيد . براي مثال ، در هر شرايط آب و هوايي ،‌ مقدار كافي آب بخوريد تا مانع از دست رفتن آب بدن خود شويد . اگر در شرايط و آب و هواي سرد يا مرطوب قرار داريد ، لباس اضافي تن كنيد تا از كاهش دماي بدن خود جلوگيري كنيد .
حلّاجي و بررسي تجهيزات خود

قطعـاً در گرماگرم نبرد ، شما بعضي تجهيزات خود را از دست مي دهيد يا آسيب مي بينند . چك كنيد تا ببينيد كه كدام تجهيزات شما هنوز قابل استفاده هستند و در چه وضعيتي قرار دارند .
حالا كه شما شرايط ، محيط اطراف ، شرايط فيزيكي و تجهيزات خود را مورد بررسي قرار داده ايد ، آماده تهيه طرح بقاء هستيد . در ضمن انجام كار ، نيازهاي فيزيكي پايه اي خود را به ياد داشته باشيد . آب ، غذا ، سرپناه .
از تمامي حواس خود استفاده كنيد ، عجله و شتاب بيش از حد به ضرر شما است
وقتي كه شما ســريع و بدون فكر و طراحــي واكنش نشان مي دهيد ، احتمـال اشتباه شما فوق العاده مي شود . اين اشتباه ممكن است به اسارت يا مرگ شما منجر گردد . فقط به خاطر واكنش نشان دادن محض حركت نكنيد . قبل از حركت كردن و تصميم گرفتن تمامي جنبه هاي شرايطي را كه در آن قرار گرفته ايد حلّاجي كنيد . وقتي كه شما بطور شتابزده واكنش نشان دهيد ممكن است بعضي تجهيزات خود را از دست بدهيد يا فراموش كنيد . در واكنشهاي عجله اي شما ممكن است دچار گيجي شويد و ندانيد كه به كدام طرف بايد حركت كنيد . حركت هاي ود را طراحي كنيد . آماده شويد تا بدون به خطر انداختن خود سريع حركت كنيد . براي ارزيابي شرايط تمامي حواس خود را به كار گيريد . صداها و بوها را مورد توجه قرار دهيد . نسبت به تغييرات درجه حرارت حساس باشيد . همواره هوشيار باشيد .
به خاطرداشته باشيد كه كجا هستيد

موقعيت خود را در نقشه تعيين كنيد و آن را با عوارض اطراف خود مرتبط سازيد . اين يكي از اصول پايه اي مي باشد كه شما بايد همواره در ذهن داشته و از آن پيروي كنيد . اگر فرد ديگري نيز با شما هست مطمئن شويد كه او نيز موقعيت خود را در منطقه مي داند . همواره بدانيد كه در گروه شما چه كسي نقشه و قطب نما دارد . اگر آن فرد كشته شد ، شما بايد نقشه و قطب نما را از او بگيريد و عمليات را ادامه دهيد . توجه ويژه اي به اين امر داشته باشيد كه كجا هستيد و به سمت كجا مي رويد . جهت تعيين مسير و حركت در مسير هيچگاه بطور صد در صد به يك نفر اتكا و اعتماد نكنيد . بطور مستمر و منظم تعيين موقعيت كنيد .
● همواره سعي كنيد تا حداقل تعيين كنيد كه چگونه موقعيت شما ارتباط دارد با :
● موقعيت واحدهاي دشمن و منطقه كنترل شده
● موقعيت واحدهاي خودي و منطقه كنترل آنها
● موقعيت منابع آبي منطقه اي ( اين موضوع در صحراها مهم است )
● مناطقي كه پوشش خوب و اختفاء كاملي را ايجاد مي كنند .
اين اطلاعات به شما اجازه مي دهند تا تصميمات اطلاعاتي مناسبي بگيريد .
غلبه بر ترس و هراس

بزرگترين دشمن در شرايط سخت ترس و هراس مي باشد . اگر كنترل نشود ، آنها مي توانند توانايي شما را در اتخاذ تصميم هوشمندانه نابود كنند . آنها سبب مي شوند كه شما بر اساس احساسات و تصورات واهي خود نه عقل و منطق واكنش نشان دهيد . آنها همچنين سبب اتلاف انرژي شما نيز مي شوند و اين اثرات رواني منفي به دنبال دارد .
آموزش هاي قبلي در زمينه بقاء و داشتن اعتماد به نفس شما را قادر مي سازد بر ترس و هراس خود غلبه كنيد .
تعمير كردن

در ايالات متحده ما امكانات زيادي در دسترس داريم كه مي توانند به نيازهاي ما پاسخ دهند . بسياري از اين وسايل ارزان هستند و در زمان آسيب ديدن به راحتي قابل جايگزيني هستند . فرهنگ سهل الوصول بودن وسايل در دسترس سبب شده است كه به فكر تعمير و بازسازي اين وسايل نباشيم . اين عدم تجربه در تعمير وسايل مي تواند دشمني براي ما در شرايط سخت باشد . ياد بگيريد تا وسايل را تعمير كنيد . ابزاري را كه براي منظور خاصي طراحي شده است تهيه كنيد و بررسي كنيد و ببينيد چه استفاده هاي ديگري مي توان از اين وسايل برد .
از وسايل طبيعي در اطراف خود براي رفع نيازهاي مختلف استفاده كنيد . مثلاً از سنگ براي استفاده به جاي چكش . هر قدر كه كوله پشتي شما كامل باشد بعد از مدتي امكانات مـوجود در آن تمام مي شود . در چنين زماني شما بايد از قدرت خلاقيت خود جهت رفع نيازهاي خود بهره ببريد .
ارزش حيات

همه ما از كودكي همواره در ستيز جهت ادامه بقاء بوده ايم ، اما با زندگي راحت عادت كرده ايم . ما در حقيقت مخلوق آسايش و راحتي هستيم و از سختي و مشقت بيزاريم . حال وقتي كه ما با شرايط سخت مواجه مي شويم با استرسهايش ، عدم آسايشش و مشقتهايش چگونه خواهد شد ؟ در اين شرايط تجربه و دانش كسب شده از طرف شما و آموزشهايي كه در ارتش ديده ايد به زنده مانده شما خيلي كمك مي كند . سرسختي و عدم تسليم شدن در مقابل مشكلات و موانع پيش رو به شما توانايي رواني و فيزيكي كافي را مي دهد تا بر اين مشكلات غلبه كنيد .
عمل كردن مثل افراد بومي

افراد بومي و حيوانات منطقه نسبت به شرايط موجود خود را وفق داده اند . براي وفق پيدا كردن با محيط ، نگاه كنيد كه بوميان منطقه چگونه روزانه در آنجا به سر مي برند ؟ چه زماني و چه چيـزي مي خورند ؟ چه زمانـي ، از كجـا و چگونـه آن ها غذايشـان را به دست مي آورند ؟ چه زماني و از كجا آب مي خورند ؟ چه زماني آنها معمولاً مي خوابند و چه زماني بيدار مي شوند ؟ اين واكنــش ها براي كسي كه مي خواهد در منطقـه فعاليت كند بسيار مهم مي باشند .
نحـوه زندگي حيوانات منطقــه نيز مي تواند نكـات آموزنـده اي بـراي فردي كه مي خواهد در محل زنده بماند ارائه دهد . حيوانات نيز به آب ، غذا و سرپناه احتياج دارند . با نگاه كردن به آنها مي توان به منابع آب و غذا دسترسي پيدا كرد .
هشدار

حيوانات يك راهنماي قابل اعتماد به منابع آب و غذا نيستند . بسياري از حيوانات گياهاني را مي خورند كه براي انسان سمي هستند .
اين موضوع را به خاطر داشته باشيد كه حيوانات مي توانند وجود شما را براي دشمن آشكار كنند اگر در منطقه خودي قرار داريد ، يك راه كه توسط آن مي توانيد اطلاعات به دست آوريد اين است كه نسبت به ابزار آلات افراد بومي و نحوة تهيه آب و غذاي آنها كنجكاوي نشان دهيد . با مطالعه در مورد افراد منطقه شما ياد مي گيريد كه چگونه به آنها احترام بگذاريد ، دوستان خوبي پيدا كنيد و از همه مهم تر اين كه ياد بگيريد چگونه خود را با محيط اطراف تطبيق دهيد و شانـس زندگي خود را افزايش دهيد .
به كمك ظرافت و هوشمندي خود زندگي كنيد ، از هم اكنون مهارتهاي كليدي را ياد بگيريد
بدون يادگيري مهارتهاي پايه اي ادامه حيات و مانور كردن در منطقه نبرد شانس شما را براي زنده ماندن در طي رزم در شرايط سخت بسيار كم خواهد بود .
اين مهارتها را هم اكنون ياد بگيريد ، نه از زماني كه با آنها مواجه مي شويد يا در حال نبرد هستيد . اينكه چگونه شما تصميم مي گيريد تا خودتان را قبل از اجراي عمليات تجهيز كنيد ، بر زنده ماندن يا نمانــدن شما اثر مستقيــم دارد . شمـا نياز داريد تا در مورد محيطي كه به آنجا مي رويد بدانيد و بايد مهارتهاي پايه اي مورد استفاده در آن محيط را فرا بگيريد . مثلاً اگر قرار است كه به صحرا برويد ، شما نياز داريد كه بدانيد در صحرا چگونه آب پيدا كنيد .
در طي تمامي برنامه هاي آموزشي و تمرينات مربوطه مهارتهاي پايه اي بقاء را تمرين كنيد . انجام اين تمرينات و آموزش ها به شما اعتماد به نفس مي دهد . اين به شما مي آموزد كه با كمك هوشمندي و ظرافت خود زنده بمانيد .
s ا حلاجي كردن و بررسي شرايط
u د از تمامي حواس خود استفاده كنيد عجله و شتاب بيش از اندازه به ضرر شماست
r ا به خاطر داشته باشيد كه كجا هستيد
v م غلبه بر ترس و هراس
i ه تعمير كردن وسايل
v ب ارزش حيات
a ق عمل كردن مثل افراد بومي
l ا به كمك ظرافت و هوشمندي خود زندگي كنيد و از هم اكنون مهارتهاي كليدي را ياد بگيريد .

نقشه و طرح براي زنده ماندن

يك نقشه و طرح تهيه كنيد كه به شما كمك كند تا با دشمن مقابله كنيد . در اين طرح بايد به غذا ، آب ، سرپناه ، آتش ، كمكهاي اوليه . علامتهاي قرار داده شده براي اعلام اهميت چيزي توجه شود . مثلاً در هواي سرد شما بايد آتش تهيه كنيد ، سرپناهي آماده سازيد تا از سرما و بارندگي و باد در امان باشيد . تله گذاري كنيد تا غذا تهيه كنيد ، ابزاري داشته باشيد تا به هواپيماهاي خودي علامت بدهيد و كمكهاي اوليه داشته باشيد تا سلامت باقي بمانيد . اگر زخمي شديد كمكهاي اوليه از اولويت بسيار بالايي برخوردار مي شوند .
براي رسيدن به نيازهاي فيزيكي فوري خود در ضمن تغيير شرايط بايد طرح مورد استفاده براي زنده ماندن را تغيير دهيد .
در ضمن مطالعه بقيه قسمتهاي كتاب ، واژه هاي كليدي بحث شده در اين فصل را به خاطر داشته باشيد و نياز به فراهم كردن طرح زنده ماندن را فراموش نكنيد .



موفق باشید

[M@hdi42]

PSYCHOLOGY OF SURVIVAL

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت دوم : روانشناسی بقا

آموزش نظامی

روانشناسی زندگی در شرایط سخت

اين بخش در مقايسه با موضوعاتي مانند تهيه سرپناه ، غذا ، آتش و مسافرت بدون كمك وسايل ناوبري استاندارد نيازمند دانش و مهارت بيشتري است تا بتوان با موفقيت در شرايط سخت زنده ماند . بعضي افراد با حداقل آموزش در مورد زندگي در شرايط سخت طوري مديريت دارند كه مي توانند در اين شرايط به خوبي دوام بياورند . بعضي افراد كه در زمنيه زندگي در شرايط سخت آموزش ديده اند نيز هستند كه نمي توانند در شرايط سخت حتي از همان آموزش ها و مهارتهايي كه كسب كرده اند نيز استفاده كنند . داشتن مهارتهاي ويژه مهم است ، اما داشتن ميل و علاقه به بقاء مهمتر است . بدون داشتن ميل به بقا ، مهارتهاي مناسب حداقل كارايي خود را مي يابند و دانش افراد نيز كارايي لازم را ندارد .

يك روانشناسي براي زنده ماندن وجود دارد . سربازاني كه در يك شرايط سخت قرار دارند ، با استرس هاي زيادي مواجه هستند كه نهايتاً بر ذهن و روان آنها تأثير مي گذارند . اين استرس ها مي توانند فكر و خيال و توهماتي را ايجاد كنند كه مي توانند از ميزان اعتماد به نفس افراد بكاهند و توانايي آنها را براي زنده ماندن نابود سازند . بنابراين ، هر سرباز بايد هوشيار باشد و قادر باشد تا آن استرسهايي را كه معمولاً در ارتباط با زندگي در شرايط سخت هستند را شناسايي كند . بعلاوه اين لازم است كه نيروها نسبت به واكنش هاي خود نسبت به واكنش هاي خود گستره وسيعي از استرس ها كه در ارتباط با نوع مأموريتشان مي باشد‌ آگاه باشند . در اين فصل حقيقت استرس شناسايي شده توضيح داده مي شود ، استرس هاي زندگي در شرايط سخت بيان مي گردند و آن واكنشهاي دروني سربازاني كه در مقابله با استرسهاي واقعي تجربه شده اند تشريح مي گردد.
يك نگاه اجمالي به استرس ها

قبل از اينكه ما بتوانيم واكنشهاي رواني خود را در يك شرايط محيطي ست بفهميم ، اين مفيداست كه اول مقدار كمي در مورد استرس بدانيم .
استرس يك بيماري نيست كه بتوان آن را درمان كرد يا از بين برد . در مقابل ، اين يك شرايطي است كه همه ما تجربه كرده ايم . استرس را مي توان به عنوان يك واكنش مابه فشار شرح داد . اين نامي است كه به تجربه ي ما در مقابل سختي هاي فيزيكي ، رواني و روحي اطلاق شده است .
نياز به استرس

ما به استرس نياز داريم زيرا آن منافع زيادي براي ما ايجاد مي كند . استرس ما را به تكاپو مي اندازد و اين شانس را به ما مي دهد كه ارزشهاي خود و توانايي هايمان پي ببريم . استرس مي تواند توانايي ما جهت مقابله با فشارهاي موجود را نشان مي دهد ؛ اين ميزان قدرت وفق يافتن با شرايط و انعطاف پذيري ما را قسمت مي كند ؛ اين مي تواند ما را تحريك كند تا به بهترين وجه كار كنيم . به دليل اين كه ما معمولاً حوادث غير مهم را استرس نمي دانيم ، استرس مي تواند همچنين يك شاخص مهم باشد كه چيزهايي را كه براي ما مهم هستند مشخص سازد .
ما در زندگي معمولي نيز نيازمند استرس هستيم ، اما هر چيزي كه زيادتر از حد معمول خود باشد بد و ناشايسته است .
هدف ، داشتـن مقداري استرس مي باشد اما نه در حد افراط . استرس بيش از حد مي تواند اثرات سوء بر نيروها و سازمان داشته باشد . استرس زياد منجر به پريشاني مي شود . پريشاني موجب فشار عصبي ناراحت كننده اي مي شود كه به سبب آن ما سعي مي كنيم تا از معركه فرار كنيم . در زير تعدادي از علامات پريشاني آمده است كه ممكن است ما در ساير نيروها يا در خودمان زماني كه با استرس زيادي مواجه هستيم آنها را ببينيم :
● سخت شدن تصميم گيري

● فوران عصبانيت

● فراموشكار شدن
● پايين آمدن سطح انرژي
● نگراني مستمر
● افزايش سطح اشتباهات
● فكر كردن به موضوعاتي مثل مرگ يا خودكشي
● سخت شدن كنار آمدن با ساير افراد
●كناره گيري از ساير افراد
● شانه خالي كردن از مسئوليت
● بي دقتي
همان طور كه مي بينيد ، استرس مي تواند سازنده يا مخرب باشد . اين مي تواند تحريك كننده يا بازدارنده باشد ، ما را به جلو ببرد يا ما را در راه متوقف كند و زندگي را پيش چشم ما بامعني يا بي معني و پوچ جلوه دهد . استرس مي تواند به شما طوري الهام كند كه شما به طور موفقيت آميزي عمليات كنيد و با حداكثر توانايي خود در شرايط سخت به اجراي عمليات بپردازيد . اين مي تواند موجب شود كه شما وحشت زده شويد و تمامي آموزش هايي را كه ديده ايد فراموش كنيد . نكته كليدي جهت زنده ماندن شما اين است كه شما اين توانايي را داشته باشيد كه استرسهاي غير قابل اجتناب را به خوبي مديريت كنيد و با آنها مواجه شويد . سربازي زنده مي ماند كه او با استرس هايش كار كند نه اينكه اجازه دهد استرسهايش با وي كار كنند .
استرس زاها

هر حادثه اي مي تواند به استرس منجر شود و همينطور كه همه تجربه كرده اند ، حوادث معمولاً بصورت تكي در يك زمان حادث نمي شوند . اغلب ، حوادث پر استرس طور متواتر و همزمان به وقوع مي پيوندند . اين حوادث استــرس نيستند ، اما آن ها ايجاد استرس مي كنند و « استرس زا » ناميده مي شوند . وقتي كه بدن وجود استرس زا را درك كند ، شروع به انجام واكنش حفاظت كننده مي كند .
به منظور پاسخگويي به عامل استرس زا ، بدن خود را براي مبارزه و يا حتي فرار از اين شرايط حاضر مي نمايد . اين آماده سازي شامــل فرستادن يك پيــام داخلي جهت اعـلام خطر در سرتاسر بدن مي باشد . در حالي كه بدن به اين پيام پاسخ مي دهد چندين عمل اتفاق مي افتد . بدن مخازن سوخت ذخيره خود را آزاد مي نمايد ( چربي و قند ) تا بتواند اين انرژي را سريعاً تأمين كند ، سرعت تنفس به منظور فراهم كردن اكسيژن كافي براي خون افزايش مي يابد ؛ ماهيچه ها به منظور آماده كردن بدن براي انجام عمل منقبض مي شوند ، مكانيســم لخته شدن خون به منظور كاهش خونريزي از بريدگي ها فعال مي شود ، حواس بسيار دقيق و تند مي شوند ( شنوايي بسيار حساس مي شود ، چشمها درشت مي گردند و بويايي بسيار تيز مي گردد ) بدين ترتيب شما بسيار هوشيار نسبت به اطراف خود عمل مي نمائيد و ضربان قلب و فشار خون نيز به منظور تهيه خون بيشتري جهت ماهيچه ها افزايش مي يابند . اين حالت دفاعي به يك فرد اجازه مي دهد تا با خطرات بالقوه مواجه شود ، هر چند كه يك فرد نمي تواند به مدت زيادي در اين وضعيت باقي بماند . استرس زاها نسبت به همديگر ادب و نزاكت ندارند و اينطور نيست كه با رسيدن يك عامل استرس زا عامل ديگر صحنه را ترك كند . اثر افزايندة استرس زاهاي كوچك اگر بسيار نزديك به همديگر باشند مي توانند تبديل به يك پريشاني بزرگ شوند . با كاهش يافتن مقاومت بدن در مقابل استرس ها و ادامه يافتن ( يا افزايش ) اثــرات سوء استـرس ها در فرد دچار خستگي و فرسودگي مي گردد . در اين نقطـه توانايي براي استفاده مناسب كردن از استرس و مقــاومت در مقابل آن كاهــش مي يابد و علامات پريشاني ظاهر مي شوند . پيش بيني عوامل استرس زا و استراتژي هاي در حال توسعه جهت مقابله با استرس دو جزء اصلي سازنده برنامه مديريت مؤثر استرس مي باشند . بنابراين ضروري است كه نيروها در شرايط زندگي در شرايط سخت نسبت به انواع عوامل استرس زا كه ممكن است با آنها مواجه شوند آگاه باشند . بياييد نگاهي به بعضي از آنها بيندازيم .
جراحت ، بيماري يا مرگ

زخمي شدن ، مريضي يا مرگ احتمالات واقعي هستند كه فرد ممكن است با آنها مواجه شود . در واقع هيچ چيز از اين استرس زاتر نيست كه فرد در شرايط غريب و بيگانه اي قرار گيرد كه همواره در آنجا اين احتمال وجود دارد كه بر اثر واكنش دشمن ، يك تصادف يا خوردن چيزي مسموم كننده جان خود را از دست بدهد . احتمال مريض شدن يا مجروح شدن نيز با محدود كردن توانايي مانور شما ، تهيه آب و غذا ، يافتن سرپناه و دفاع كردن از خود عامل استرس زاي ديگري هستند . حتي اگر بيماري و جراحت طوري نباشد كه منجر به مرگ شود ، درد و ناراحتــي كه آنها ايجــاد مي كنند يكي از عوامل استرس زا براي فرد به حساب مي آيند . تنها با كنترل استرس هاي در ارتباط با آسيب پذيري نسبت به جراحت ، بيماري يا مرگ است كه مي توان اين شهامت را در نيروها ايجاد كرد كه خطراتي را كه مرتبط با مأموريت آنها هستند ، قبول كند .
ترديد و عدم كنترل

بعضي افراد براي انجام عملياتهايي كه در آنها همه چيز مشخص و گويا نيست دچار مشكــل مي شوند . تنها چيــزي را كه مي توان در عملياتهاي زنده ماندن تضمين كرد اين است كه هيچ چيز را نمي توان تضمين كرد . اين مي تواند عملياتي به شدت استرس زا باشد ، زيرا در محلي انجام مي شود كه اطلاعات محدودي در مورد محيط اطراف در دسترس است و حداقل كنترل محيط نيز وجود دارد . اين ترديد و عدم كنترل نيز مي توانند بر استرسهاي ديگر بيفزايند.
محيط اطراف

حتي در تحت بهترين شرايط محيطي ، طبيعت بسيار سرسخت است . در زمان زندگي در شرايط سخت ، يك سرباز بايد با عوامل استرس زاي آب و هوايي ، عوارض طبيعي و انواع مختلف مخلوقات ساكن در منطقه كنار آيد . گرما ، سرما ، بارندگي ، باد ، كوهستان ، باتلاق ها ، صحراها ، حشرات ، خزندگان خطرناك و ساير حيوانات منطقه تنها موارد اندكي از موضوعات هستند كه انتظار سربازي را مي كشند كه مي خواهد در شرايط سخت زنده بماند . بسته با اينكه چگونه يك سرباز با استرسهاي حاصل از محيط زيست كنار مي آيد ، محيط اطراف وي مي تواند به عنوان منبع غذا و حفاظت به حساب آيد يا اينكه سبب ناراحتي هاي شديدي شود كه منجر به جراحت ، بيماري يا مرگ فرد گردند .
تشنگي و گرسنگي

بدون آب و غذا فرد ضعيف مي شود و نهايتاً مي ميرد . بنابراين با افزايش مدت زمان استقــرار فرد در شرايط سخت تهيه و نگهداري آب و غذا از اهميت رو به افزايشي برخوردار مي گردد . براي سـربازي كه عادت كرده است تا غذا و آب را بدون هيچ دردسري به دست آورد ، جستجو كردن براي تهيه غذا مي تواند يك عامل استرس مهم تلقي شود .
خستگي

مجبور كردن خود براي ادامه عمليات زنده ماندن به مرور زمان و افزايش خستگي كار ساده اي نيست . اين امكان وجود دارد كه فرد به قدري خسته شود كه حتي بيدار ماندن نيز كار پر استرسي باشد .
انزوا

در هنگام برخورد با مشكلات جمع بودن مزايايي را دارد كه فرديت به همراه ندارد . به عنوان يك سرباز مهارتهاي شخصي زيادي را ياد مي گيريم اما آنها را همواره در قالب تيم به كار مي بنديـــم . هر چند ما ، به عنوان يك سرباز همـواره از فرماندهان مافوق خود شكايت مي كنيم اما به اطلاعات و راهنمايي هايي كه آنها فراهم مي كنند ، مخصوصاً در زماني ما كه دچار سردرگمي شده ايم ، بسيار متكي هستيم . همراه بودن با فرد يا افراد ديگر همچنين احساس امنيت بيشتري را در ما ايجاد مي كند و اين تصور به وجود مي آيد كه اگر اتفاقي بيافتد كه نياز به كمك كس ديگري باشد آن فرد حضور دارد . يك عامل استرس زاي مهم در شرايط سخت اين است كه اغلب يك فرد يا يك تيم بايد منحصراً به منابع خودشان اتكا كنند .
عوامل استرس زايي كه در اين بخش به آنها اشاره شد بدين معني نيست كه تنها اين عوامل هستند كه ايجاد استرس مي كنند و فرد ممكن است با آنها روبرو شود . به خاطر داشته باشيد كه ممكن است با آنها روبرو شود . به خاطر داشته باشيد كه ممكن است چيزي را كه براي فردي بسيار استرس زا باشد ، براي فرد ديگر هرگز چنين نباشد . تجربه شما ، آموزش ، نگاه شا به زندگي ، شرايط فيزيكي و رواني شما و ميزان اعتماد به نفس موجود در شما در اينكه چه چيزي را در شرايط سخت استرس زا بدانيد تأثير مستقيم دارد . هدف اجتناب از استرس نيست ، بلكه اين است كه عوامل استرس زا را مديريت كرد و آنها را مفيد ساخت .
هم اكنون ما يك اطلاعات كلي از استرس و عوامل استرس زا در شرايط سخت داريم ؛ قدم بعدي آزمايش واكنشهاي خودمان به عوامل استرس زايي است كه ممكن است با آنها روبرو شويم .
واكنش هاي طبيعي

انسان در طي قرنها قادر شده است تا با محيطهاي مختلف خود را وفق دهد . توانايي وي جهت تطابق يافتن فيزيكي و رواني با تغييرات جهان انسان را زنده نگه داشته است ، در حالي كه ساير گونه ها اطراف وي به مرور زمان بر اثر اين تغييرات منقرض شده اند . همان مكانيسم هاي بقاء كه پدران ما را زنده نگاه داشته اند ، مي توانند ما را نيز زنده نگه دارند !! با اين حال همين مكانيسم ها كه مي توانند به ما كمك كنند ، همچنين مي توانند بر عليه ما كار كنند . اگر ما آنها را درست نفهميم و وجود آنها را پيش بيني كنيم .
اين موضوع تعجب آوري نيست كه عموم مردم واكنش هاي رواني در يك شرايط سخت نشان مي دهند . هم اكنون ما بعضي واكنشهاي مهم داخلي را كه ممكن است هر كسي در مواجه با عوامل استرس زا آن را تجربه كرده باشد ، مورد بررسي قرار مي دهيم .
ترس

ترس واكنش رواني ما به شرايط خطرناكي است كا ما در آن شرايط اين احساس را داريم كه احتمال آسيبهايي منجر به مرگ ، جرح يا بيماري وجود دارد . براي سربازي كه سعي مي كند تا زنده بماند ، ترس مي تواند مفيد باشد اگر او را تحريك كند تا دقت بيشتري كند و از سهــل انگاري كه منجـــر به آسيب ديدن خودش مي شود پرهيز كند . متأسفانه ، ترس همچنين مي تواند فرد را از قدرت بياندازد . اين مي تواند سبب شود كه به قدري بترسد كه نتواند فعاليهايي كه براي ادامه بقاء وي لازم هستند ، انجام دهد . بيشتر سربازان زماني كه در محل غريبي قرار مي گيرند كه تحت كنترل دشمن است دچار درجات مختلف ترس مي شوند . اين ترس هيچ مايه سرافكندگي نيست ! هر سرباز بايد خود را آموزش دهد تا تسليم ترسش نشود . ايده آل اين است كه در طي آموزش واقعي ، ما دانش و مهارتهايي را كسب كنيم كه ميزان اعتماد به نفس ما را افزايش دهند و نتيجتاً بتوانيم ترس خود را مديريت كنيم .
اضطراب

اضطراب در ارتباط با ترس است . همان طور كه ترس براي ما موضوعي طبيعي است ، اضطراب نيز بسيار طبيعي مي باشد . اضطراب مي تواند يك نوع دلواپسي باشد ، احساس تشويشي كه ما در هنگام روبرو شدن با شرايط خطرناك ( فيزيكي ، رواني و عاطفي ) احساس مي كنيم . وقتي كه از اين احساس به طور درست استفاده شود ما را تحريك مي كند تا به طور كامل به اتمام برسانيم . اگر ما هرگز دچار اضطراب و تشويش نشويم ، ميل چنداني براي ايجاد تغيير در زندگي ما وجود نخواهد داشت . سربازان براي كاهش دادن اضطراب خود آن وظايفي را انجام مي دهند كه مطمئن باشند به خوبي از پس آن بر مي آيند . همزمان با كاهش ميزان اضطراب ، منابع ايجاد كننده اضطراب ( ترس ) نيز تحت كنترل در مي آيند . در اين حالت ، اضطراب خوب است ؛ به هر حال اضطراب مي تواند اثرات مخربي نيز داشته باشد . اضطـــراب مي تواند سـرباز را به نقطه اي برساند كه به سادگي گيج شود و فكر كردن براي وي سخت شود . وقتي كه اين اتفاق مي افتد ، تصميم گيري خوب و منطقي سخت و سخت تر مي شود . براي بقاء ، سرباز بايد تكينكهايي را صحيح است كه مي توانند اضطراب وي را كاهش دهند و آنها را به سطحي برساند كه براي او مفيد باشند نه مضر .
عصبانيت و نااميدي

عصبانيت زماني افزايش مي يابد كه فرد در تلاشهايش جهت رسيدن به هدف مدام دچار ناكامي شود . هدف در عمليات زندگي در شرايط سخت اين است كه زنده بمانيم تا زماني كه كمك به ما برسد . جهت نيل به اين مقصود ، سرباز بايد بعضي وظايف را با حداقل امكانات و منابع انجام دهد . اين غير قابل اجتناب مي باشد ، در طي انجام وظيفه كه بعضي اشتباهات رخ مي دهند ، آن اشتباهات ممكن است خارج از قدرت كنترل سرباز نيز باشند ، هر اشتباهي به نوبه خود بسيار بزرگ مي باشد ، بنابراين دير يا زود سربازان وقتي كه با تعدادي خطا در طرحهاي خود مواجه مي شوند دچار يأس و نااميدي مي شوند . يكي از نتايج اين نا اميدي عصبانيت است . حوادث و اتفاقات زيادي وجود دارند كه در شرايط زندگي در شرايط سخت مي توانند سبب نااميدي و عصبانيت سرباز گردند . گم شدن ، آسيب ديدن يا فراموش كردن تجهيزات ، آب و هوا ، عوارض طبيعي نامساعد ، گشتي هاي دشمن و محدوديتهاي فيزيكي فقط تعداد اندكي از منابع ايجاد كننده نااميدي و عصبيت در افراد هستند . عصبانيت و نااميدي سبب واكنشهاي ناشايست ، ايجاد رنجش و تصميمات عجولانه مي گردد . اگر سرباز بتواند خود را مهار كند و حالت رواني خويش را متعادل سازد . او مي تواند بطور مولد عمل كند . اگر سرباز نتواند بخوبي بر احساس خشم خود تمركز كند او انرژي زيادي را در فعاليتهاي كه اثر كمي بر شانس زنده ماندن در شرايط سخت دارند تلف مي كند .
افسرگي

عده قليلي كه حقيقتاً هنگامي كه با مشقات زندگي در شرايط سخت مواجه مي شوند دچار ناراحي نشوند . با عمق يافتن اين ناراحتي ما به آن افسردگي مي گوييم . افسردگي ارتباط نزديكي با عصبانيت و نااميدي دارد . فرد نااميد بيشتر و بيشتر عصباني مي شود و نمي تواند به هدف خود برسد . اگر عصبانيت به فرد اجازه ندهد تا موفق شود ، سطح نااميدي در فرد بالاترو بالاتر مي رود . يك چرخه نابود كننده مابين عصبانيت و نااميدي ادامه مي يابد تا زماني كه فرد توان فيزيكي روحي و رواني خود را از دست بدهد . وقتي كه يك فرد به اين نقطه مي رسد ، او شروع مي كند به تسليم شدن و فكر او از « چه كار من مي توانم بكنم » به « هيچ كاري من نمي توانم بكنم » تغيير مي يابد . افسردگي در حقيقت بيان اين احساس ياس و نااميدي است . هيچ اشكالي ندارد كه بر اثر فكر كردن به عشق و علاقه هايمان و به خاطر آوردن زندگي و دوستانمان دچار ناراحتي شويم . چنين تفكراتي ، درحقيقت شما را تحريك مي كنند تا سخت تر سعي كنيد و يك روز بيشتر زنده بمانيد . از طرف ديگر ، اگر به خود اجازه دهيم كه در يأس و نااميدي غرق شويم ، اين ميتواند تمامي انرژي شما را تلف كند و مهمتر اينكه ميل شمــا به زنده ماندن را نابود مي سازد . اين لازم و ضروري است كه هر سرباز درمقابل افسردگي هاي از پاي درآورنده مقاومت كند .
دلتنگي و بي حوصلگي

انسان يك حيوان اجتماعي است اين بدين معني است كه انسان از مشاركت داشتن با ساير افراد لذت مي برد . عده قليلي هستند كه بخواهند همواره تنها باشند ! يك شانس واضح و آشكار براي منزوي شدن در طي زندگي درشرايط سخت براي فرد ايجاد مي شود كه اين بد نيست . تنهايي سبب مي شود كه فرد به قابليتهايي از خود پي ببرد كه قبلاً فكر مي كرد فقط ساير افراد آن توانايي ها را دارند . حتي ممكن است كشف بعضي از توانايي هايتان كه قبلاً در خود سراغ نداشته ايد شما را شگفت زده كند . درچنين حالتي بيشتر ما به گنجينه اي ازتواناييها و هوشمنديهاي داخلي خود پي مي بريم كه هرگز تصور هم نمي كرديم . از جهت ديگر ، دلتنگي و بيحوصلگي مي تواند منبع ايجاد افسردگي شود . بعنوان يك سرباز كه سعي مي كند به تنهايي زنده بماند يا با عده ديگري زنده بماند شما بايد راههايي را بيابيد تا مغز خود را به طور مولد درآوريد . بعلاوه ، شما بايد درجه اي از اعتماد به نفس نيز در خود ايجاد كنيد . شما بايد اعتقاد راسخ به اين موضوع داشته باشيد كه به تنهايي از پس همه كارها بر مي آييد .
ناراحتي ازمرگ دوستان

شرايطي كه در طي زندگي در شرايط سخت بر روابط ما حاكم مي شود ، گاهي اوقات بسيار دراماتيك و تراژديك مي باشد . اين ممكن است به دليل نوع مأموريت نظامي باشد كه در آن هر آن احتمــال مرگ مي رود . در واقع شما تنــها كسي بايد باشيــد كه حتماً زنده مي ماند . در حيني كه شما از زنده بودن خود راضي هستيد بايد براي مرگ ساير افراد تيم كه كم شانس تر بوده اند عزاداري كنيد . اين موضوع غير عادي براي باقي ماندگان نيست كه به خاطر جدا شدن از ديگران كه مرده اند ، احساس ناراحتي كنند . اين احساس اگر درست استفاده شود افراد را تشويق مي كند تا سخت و سخت تر تلاش كنند تا زنده بمانند و هدف از زنده ماندن خود را انجام كارهاي بزرگتر و مهم تر مي دانند . بعضي مواقع براي زنده ماندن لازم است تا وظايفي را كه قبلاً بر عهــده افراد كشتــه شده بوده است به دوش گرفت . هر طوري كه شما مي توانيد خود را قانع سازيد نگذاريد كه ناراحتي به سبب مرگ دوستان شما را از زنده بودن مأيوس سازد . زنده ماندن كسي كه از شانس بقاء خود چشم پوشي كرده است نيز ديگر هيچ فايده اي ندارد . چنين حالتي خود بزرگترين تراژدي مي باشد كه ممكن است خلق شود .
آماده شدن

مأموريت شما به عنوان يك سرباز در شرايط سخت تلاش كردن براي زنده ماندن است . همان طور كه خود شما مي توانيد ببينيد ، شما مي رويد كه آميزه اي از تفكرات و احساسات را تجربه كنيد . اينها مي توانند براي شما مفيد باشند ، يا اينكه شما را به هلاكت بكشانند . ترس ، اضطراب ، نااميدي ، حزن و اندوه ، افسردگي و دلتنگي همگي واكنشهاي محتملي هستند كه ممكن است در مقابل استرسهاي معمول در شرايط سخت از ما ساطع شوند . اين واكنشها اگر در مسير خود و بطور منطقي صورت پذيرند به سرباز در زنده ماندن وي كمك مي كند . آنها سرباز را مجبور مي كنندتا در هنگام آموزش بيشتر دقت كند . در هنگامي كه ترسيده است از خود خوب دفاع كند ، اعمالي را انجام دهد كه امنيت وي را تضمين مي كنند ، به طور منطقـي به همراهان خود اعتماد كند و در مقابل حوادث عجيب و غريب به خوبي بجنگد . وقتي كه فرد نتواند اين واكنشها را درست كنترل كند ، در جاي خود متوقف مي شود و توان پيشروي را از دست مي دهد . به جاي آنكه فرد به جمع آوري منابع و تواناييهاي داخلي خود بپردازد ، به ترسهاي داخلي خود گوش مي دهد . اين سرباز قبل از اينكه از نظر فيزيكي به زانو درآيد شكست رواني را تجربه خواهد كرد . به خاطر داشته باشيد كه ، ميل به بقاء براي هر كس طبيعي است ؛ اما ميل افراطي براي زنده ماندن به ترتيب كه مي شود و ترس افراطي از مرگ امري طبيعي نيست . اگر واكنش طبيعي خود به اين شرايط غير طبيعي هراس زده نشويد . خود را آماده سازيد تا بر اين واكنش ها غلبه كنيد و از آنها جهت نيل به مقصود نهايي خويش بهره ببريد .
اين شامل آماده شدن جهت اطمينان از اين است كه واكنشهاي شما در شرايط سخت سازنده هستند و نه مخرب . در طي انجام عمليات زنده ماندن مثال هاي بيشماري از شجاعت و دليري و اعتماد به نفس خلق شده است . برتري هايي در شما وجود دارند كه اگر شما خود را آماده كنيد مي توانيد آنها را كشف كرده و از آنها بهره ببريد . در زير تعدادي موضوعات اصلي مطرح شده اند كه شما را از لحاظ رواني جهت زنده ماندن آماده مي سازند . با مطالعه اين دستورالعمل و راهنمايي و شركت در آموزش بقاء شما مي توانيد توان بقاء خود را توسعه دهيد .
خود را بشناسيد

در طي آموزش خانواده شما و دوستانتان اين فرصت را پيدا مي كنند تا شخصيت درون شما را كشف كنند . قوي تر سازي كيفيت قدرت خود و توسعه دامنه آگاهي شما را براي زنده ماندنتان ضروري هستند .
به استقبال ترس رفتن

وانمود نكنيد كه از هيچ چيز نمي ترسيد اگر مجبور شديد كه به تنهايي در شرايط سخت قرار گيريد ، شروع كنيد به فكر كردن دربارة اينكه چه چيزي از همه بيشتر شما را مي ترساند . در مناطقي تمرين كنيد كه در آينده با آنها برخورد داريد . هدف اين نيست كه ترس شما از بين برود . بلكه اين است كه در شما يك اعتماد به نفس ايجاد شود كه بتوانيد علي رغم ترس بتوانيد درست عمل كنيد .
واقع بين باشيد

از انجام يك بازرسي درست از منطقه و شرايط موجود نترسيد . شرايط را همان طوري كه هست ببينيد نه آنطور كه انتظار داريد باشد . اميد خود و آرزويتان را در همه شرايط حفظ كنيد . وقتي كه شما در شرايط سختي قرار مي گيريد كه قبلاً پيش بيني نكرده ايد ، شما ممكن است دچار سرخوردگي شويد . در اين صورت از اين شعار پيروي كنيد « به بهترين سرانجام اميدوار باشيد ، خود را براي بدترين حالت آماده كنيد » . اين به شما كمك مي كند كه راحت تر خود را با شرايط پيش بيني نشده وفق دهيد تا زماني كه با عصبانيت با اين شرايط برخورد مي كنيد .
رفتاري مثبت گرايانه داشته باشيد

ياد بگيريد تا همواره به جنبه هاي خوب هر چيزي توجه كنيد . دنبال جنبه هاي مثبت بگرديد نه اينكه صرفاً بخواهيد تقويت روحيه كنيد . اين همچنين بسيار خوب است كه ايده آل هاي خود را تمرين كنيد .
به خاطرداشته باشيد كه چه كسي در خطر است

به خاطر داشته باشيد ، عدم توانايي جهت آماده سازي رواني خود براي وفق دادن با شرايط سخت به واكنشهايي مثل افسردگي ، بي دقتي ، بي توجهي ، از دست دادن اعتماد ، عدم توانايي در تصميم گيري و دست برداشتن از تلاش قبل از خسته شدن بدني منجر مي شود . در هنگام خطر زندگي شما و زندگي ديگران كه به شما وابسته هستند به عملكرد شما بستگي دارد .
تعليــــم

در طي آموزشهاي نظامي و تجارب زندگي ، از امروز شروع كنيد تا خودتان را با شرايط سخت وفق دهيد . نمايش مهارت هاي خود در آموزش به شما اين اعتماد به نفس را ايجاد مي كند كه در زماني كه به آنها نياز داريد به خوبي از آنها استفاده كنيد . اين را به خاطر داشته باشيد كه هر قدر آمـوزش شما واقعي تر باشد ، كمتر در شرايط سخت با مشكل مواجه مي شويد .
تكنيكهاي مديريت استرس را ياد بگيريد
افرادي كه تحت فشار هستند اگر خوب آموزش نديده باشند و آمادگي فيزيولوژيكي براي مواجهه با شرايط را نداشته باشند احتمال اينكه دچار اضطراب شوند زياد است . در حالي كه ما اغلب نمي توانيم شرايطي را كه در آن قرار مي گيريم كنترل كنيم ، اين در قدرت ماست كه پاسخ و واكنش خود را در اين شرايط كنترل كنيم . ياد گرفتن تكنيك هاي مديريت استرس مي تواند توانايي شما جهت آرام ماندن و تمركز كردن بر روي كار خود براي زنده نگه داشتن خود و ديگران را تقويت كند .تكنيكهاي خوب جهت توسعه شامل مهارتهاي آرام بودن ، مهارتهاي مديريت زمان ، مهارتهاي خودباوري و مهارتهاي از نو سازي شناختها ( توانايي كنترل نحوه مشاهده شرايط و نظر داشتن به آن ) .

به خاطر داشته باشيد « ميل به زنده ماندن » را مي توان همچنين به عنوان « عدم قبول شكست » در نظر گرفت .

[M@hdi42]

SURVIVAL PLANNING AND SURVIVAL KITS

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت سوم : طرح ريزي براي شرايط سخت و كيتهاي مورد استفاده در شرايط سخت

آموزش نظامی

طراحي براي شرايط سخت چيزي نيست جز پيش بيني چيزي كه ممكن است اتفاق بيفتد و شما را در شرايط سخت قرار دهد و مرحله بندي كردن براي افزايش دادن شانس زنده ماندن . بنابراين ، طراحي به معناي آماده شدن است . آماده شدن يعني داشتن وسايل لازم براي زنده مانــدن و دانستـن اين كه چگونه از آنها استفاده كرد . مردمي كه در مناطق برفي زندگي مي كنند خودروهاي خود را آماده عبور از جاده هاي خراب مي سازند . آنها به خودروهاي خود تايرهاي مخصوص حركت در برف مي بندند ، به انتهاي وسيله بار اضافي مي دهند و يك پارو و مقداري نمك و پتو با خود حمل مي كنند . مثال ديگري از آماده شدن ، پيدا كردن خروجي اضطراري در هواپيما در هنگام پرواز است . آماده شدن مي تواند همچنين به معني دانستن مسير خود جهت حركت و آشنا شدن با منطقه است . نهايتاً ، طراحي حالات فوق العاده نيز ضروري است .
نكات مهم در طراحي

طراحي جزئي نگر و دقيق در تمامي شرايط خصوصاً شرايط سخت بسيار ضروري است . گنجاندن ملاحظات مربوط براي زنده ماندن در طي مأموريت در ضمن طراحي شانس شما براي زنــده ماندن در شرايــط اضطراري را تقويت مي كند . مثلاً اگر وظيفه شما ايجاب مي كرد كه شما در يك محل كوچك و بسته كار كنيد كه نتوانيد مقدار زيادي بار به آنجا ببريد ، طراحي كنيد كه كجا مي توانيد شما كوله پشتي و ساير تجهيزات خود را قرار دهيد . آنها را در جايي قرار دهيد كه مانع خارج شدن سريع شما از محل نگردد و در عين حال آماده استفاده ودست پيدا كردن سريع نيز باشيد.
يك بُعد مهم در طراحي در نظر گرفتن ملاحظات بازدارنده پزشكي است . اطمينان از اينكه شما مشكل دنداني نداريد و ايمني زايي درست به شما كمك مي كند تا از مشكلات دندانپزشكي و بهداشتي در امان باشيد . يك مشكل دنداني در شرايط سخت تمركز شما را براي تفكر كردن در مورد مشكلاتي كه با آنها مواجه هستيد مي كاهد . عدم توانايي در سرحال نگه داشتن خود ممكن است بدين معني باشد كه بدن شما در مقابل بيماري هايي كه در منطقه هستند ايمن نيست .
آماده كردن حمل نمودن يك كيت مخصوص شرايط سخت به همان اندازه مهم است كه ملاحظات مطرح شده در بالا . تمامي هلي كوپترهاي ارتش داراي كيت هاي مخصوصي هستند كه طبق منطقه عملياتي آنها تهيه مي شوند . كيت هايي براي شرايط روي آب ، آب و هواي گرم و يك جليقه نجات هوانوردي در آنها وجود دارند . ( براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد اين كيت ها و محتوياتشان به ضميمه A مراجعه كنيد . ) اگر شما يك هوانورد نيستيد ، شما احتمالاً به اين كيت ها يا جليقه نجات دسترسي نداريد . با اين حال ، اگر شما بدانيد كه اين كيت ها محتوي چه چيزهايي هستند ، اين به شما كمك مي كند تا كيت خود را طراحي كرده و آماده سازيد .
حتي كوچــك ترين كيت ، اگر درست تهيه شده باشد ، وقتي كه با مشكل مواجه مي شويد بسيار باارزش است . قبل از تهيه كيت خود ، به مأموريت واحد خود ، شرايط حاكم بر عمليات و تجهيزات و ادوات واحدتان توجه كنيد .
كيت هاي مخصوص شرايط سخت

محيط در انتخاب وسايل مورد نياز در كيت شما نقش اساسي دارد . شما چقدر تجهيزات در كيت بگذاريد ؟ اين بستگي دارد كه چگونه آن را حمل مي كنيد . كيتي كه خودتان حمل مي كنيد بايد كوچكتر از آن باشدكه با خودرو حمل مي شود . همواره وسايل كيت خود را به صورت لايه لايه بچينيد و مهمترين وسايل را نزديك بدن قرار دهيد . مثلاً نقشه و قطب نما را همواره بايد در دسترس داشته باشيد . وسايل كم اهميت تر را در قسمت بار قرار دهيد . وسايل بزرگ را در كوله پشتي قرار دهيد .
در آماده سازي كيت خود ، وسايلي را انتخاب كنيد كه بيش از يك كاربرد دارند . اگر شما دو وسيله داريد كه كار يكساني مي كنند ، از يكي از آنها براي كار ديگري استفاده كنيد . وسايل را دولا نكنيد زيرا سبب افزايش وزن و اندازه كيت مي شوند .
كيت شما نياز به ارزيابي دارد ، شما فقط به وسايلي نياز داريد كه نياز شما را برطرف مي كنند و يك وسيلـه اي مي خواهيد كه آن وسايل را در خود نگه دارد . براي اين جعبه شما مي توانيد يك جعبه كمكهاي اوليه ، يك جعبه مهمات و يا وسيله مناسب ديگري انتخاب كنيد . اين جعبه بايد :
● ضد آب
● به راحتي قابل حمل يا متصل كردن به بدن
● قابل دسترس آسان
● بادوام باشد .
■ در داخل كيت شما بايد وسايل زير را داشته باشيد :
● وسايل كمكهاي اوليه
● قرص تصفيه آب
● وسايل تهيه آتش
● وسايل علامت دهي
● وسايل تهيه غذا
● وسايل تهيه سرپناه
■ مثالهايي از اين وسايل عبارتند از :
● آتش زنه ، كبريت فلزي ، كبريتهاي ضد آب
● سيم تله
● آينه علامت دهي
● قطب نماي مچي
●نخ ماهيگيري
● قلاب ماهيگيري
● شمع
● عدسي كوچك
● قرص اكسي تتراسايكلين ( ضد اسهال يا عفونت )
● قرصهاي تصفيه آب
● پتو
● تيغ جراحي
● اسكالپ وين ( سوزن پروانه اي )
●ظرف ذخيره اب
● چسب
● سوزن و نخ
● چاقو
● بعلاوه يك سلاح اگر شرايط ملزم كند .
تكنيكهاي زنده ماندن را در اين كتاب بخوانيد وتمرين كنيد . به مأموريت واحد خود و شرايط محيطي كه واحد عمليات مي كند توجه داشته باشيد ، سپس كيت خود را آماده كنيد .


موفق باشید

[M@hdi42]

BASIC SURVIVAL MEDICINE

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت چهارم : بنیان پزشکی زندگی در شرایط سخت

آموزش نظامی

از ميان تمامي مشكلاتي كه مي توانند توانايي فرد را براي زنده ماندن كاهش دهند ، مشكلات پزشكي و درماني كه ممكن است در ضمن چتربازي و فرود به وجود بيايد از اهيمت ويژه اي برخوردارند .

بسياري از افراد به دليل كمبود آموزش و پشتيباني درماني در بستن جراحات و مداواي بيماران خود دچار مشكل هستند . براي بعضي اين عدم توانايي به دستگير شدن يا مرگ آنها منجر مي شود .

افراد در چنين شرايط سختي به دليل اين كه نمي توانند خود را درمان كنند دچار نااميدي و يأس مي گردند . توانايي جهت درمان خود روحيه ي آنها را تقويت مي كند و به آنها كمك مي كند تا زنده بمانند و نهايتاً خود را به نيروهاي خودي برسانند . يك نفر با اطلاعات عمومي پزشكي مي تواند جان عدة زيادي را نجات دهد . بدون وجود پزشك اين شما هستيد كه بايد بدانيد چه كار كنيد تا زنده بمانيد .
نيازمنديهاي سالم ماندن

براي بقا شما به آب و غذا نيازمند هستيد . شما همچنين استانداردهاي بهداشتي را در سطح بالايي به كار ببنديد .

آب

بدن شما از طريق پروسه هاي معمولي بدن آب از دست مي دهد ( عرق كردن ، ادرار ، مدفوع ) . در طي فعاليتهاي روزانه زماني كه دماي هوا 20 درجه سانتيگراد ( 68 درجه فارنهايت ) مي باشد ، ميزان 2-3 ليتر آب بطور روزانه مورد نياز است . وجود فاكتورهاي ديگري مثل گرما ، سرما ، فعاليت شديد ، ارتفاع بالا ، سوختگي يا مريضي مي تواند بر بدن شما تأثير بگذارد تا آب بيشتري از دست بدهد . شما بايد اين آب را جايگزين كنيد . خشك شدن بدن نتيجه جايگزين كردن ناكافي مايعات از دست رفته بدن مي باشد . اين حالت از ميزان فعاليت شما مي كاهد و اگر آسيب ببينيد ، ميزان عمق آسيب ديدگي شما را افزايش مي دهد و دچار شوك مي شويد . در زير بعضي اثرات سوء از دست رفتن آب بدن آمده اند :
● با از دست رفتن 5 % از آب بدن فرد احسـاس تشنگي ، بي حوصلگي ، تهوع و بي خوابي مي كند .
● با از دست رفتن 10 % از آب بدن فرد احساس سرگيجه ، سردرد ، عدم قدرت تكلم و احساس سوزش در لبهاي خود مي كند .
● با از دست رفتن 15 % از آب بدن فرد احساس ضعف در بينايي ، سوزش در ادرار ، متورم شدن زبان ، كري و احساس كرختي در پوستش مي كند .
● با از دست دادن آب بيشتر فرد دچار مرگ مي شود .
■ متعارفترين علامات و عوارض كم آب شدن بدن عبارتند از :
● كدر شدن ادرار با بوي تند
● كاهش حجم ادرار
● تيره شدن و گود افتادن چشم ها
● احساس خستگي و كوفتگي
● بيقراري
●كاهش حالت الاستيكي پوست
● ايجاد خونريزي در مويرگهاي موجود در زير ناخن
● گود افتادن خط موجود در وسط زبان
● تشنگي
تشنگي در انتهــاي ليست آمده اسـت زيرا معمـولاً زماني كه شما احساس عطش مي كنيد حـدود 2 % آب از دست مي دهيد . در ضمنِ از دست دادن آب شــما آن را جايگزيــن مي كنيد . سعي در جايگزين كردن آب از دست رفته در شرايط سخت كاري دشوار است و تشنگي تعيين كننده ميزان دقيِق آب مورد نياز بدن نيست .
بيشر مردم به راحتي نمي توانند در يك زمان يك ليتر آب بيشتر بخورند . بنابراين ، حتي اگر تشنه نيستيد مقدار كمي آب به طور منظم بخوريد تا از ، از دست رفتن آب بدن جلوگيري كنيد .
اگر تحت استرس هاي فيزيكي و رواني قرار داريد ، ميزان دريافت آب خود را افزايش دهيد . مقدار كافي مايعات بنوشيد تا حجم ادرار خود را حداقل در 24 ساعت 5/0 ليتر نگه داريد .
در هر شرايطي كه جيره غذايي كم است ، 6-8 ليتر آب در هر روز بنوشيد . در شرايط آب و هوايي حاد ، مخصوصاً در بيابان ، هر فرد به طور متوسط 5/2-5/3 ليتر آب در هر ساعت از دست مي دهد . در چنين شرايطي شما بايد روزانه 13-14 ليتر آب بنوشيد .
همراه با از دست رفتن آب مقداري الكتروليت هاي بدن نيز كم مي شوند . رژيم غذايي متوسط مي تواند معمولاً با از دست رفتن اينها ثابت باقي بماند ، اما در شرايط ويژه بيماري منابع غذايي اضافي مورد نياز است . حداكثر يك چهارم قاشق چايخوري نمك را در يك ليتر آب حل كنيد ، غلظتي كه ايجاد مي شود سبب بهبود بافتها مي شود .
از ميان تمامي مشكلاتي كه در شرايط سخت فرد با آن مواجه مي شود ، از دست رفتن آب مهمترين موضوع است .
در زير راهنماييهاي پايه اي براي ممانعت از ، از دست رفتن آب فراهم آمده است :
● در هنگام خوردن همواره آب بنوشيد . آب به عنوان بخشي از سيستم تغذيه به هضم غذا كمك مي كند .
● عادت كردن بدن وقتي به شرايط عادت مي كند بهتر مي تواند كار كند .
● عرقهاي خود را ذخيره كنيد نه آب . فعاليتهايي را كه عرق انسان را در مي آورند محدود كنيد اما آب بنوشيد .
● جيره بندي آب . تا زماني كه يك منبع مناسب پيدا كنيد ، آب را جيره بندي كنيد . روزانه 500 سانتي متر مكعب ( 5/0 ليتر ) همراه با 2 قاشق چايخوري شكر براي ممانعت از دست رفتن آب بدن تا حداقل يك هفته مناسب هستند .
شما مي توانيد با وسايل مختلفي ميزان آب از دست رفته را تخمين بزنيد . يك پانسمان استاندارد حاوي حدود 25/0 ليتر خون است . يك تي شرت جذب كرده خون حاوي 5/0- 75/0 ليتر است .
شما همچنين مي توانيد با اندازه گيري ضربان و تنفس خود آب از دست رفته را حساب كنيد . از روش زير به عنوان راهنما براي انجام اين كار استفاده كنيد :
● با از دست دادن 75/0 ليتر سرعت ضربان نبض در مچ دست كمتر از 100 عدد در دقيقه و سرعت تنفس 12-20 دم در دقيقه مي باشد .
● با از دست دادن 75/0 –5/1 ليتر آب بدن ضربان نبض 100-120 عدد در دقيقه و سرعت تنفس 20-30 دم در دقيقه مي باشد .
● با از دست دادن 5/1-2 ليتر آب بدن ضربان نبض 120-140 عدد در دقيقه و سرعت تنفس 30-40 دم در دقيقه مي باشد .
غــــــــذا

هر چند شما مي توانيد هفته ها بدون غذا زنده بمانيد ، اما براي سالم ماندن نيازمند غذا هستيد . بدون غذا شما توانايي هاي فيزيكي و رواني خود را از دست مي دهيد و ضعيف مي گرديد . غذا موادي را تهيه مي كند كه بدن با سوزاندن آنها انرژي توليد مي كند . غذا ، ويتامين ، مواد معدني ، نمك و ساير عناصر ضروري لازم را براي سالم بودن فراهم مي سازد . از همه مهمتر اين كه وجود غذا به روحيه افراد نيز كمك مي كند .
دو منبع اساسي غذا ، گياهان و حيوانات ( شامل ماهي ها ) هستند . هر دوي اينها در سطوح مختلفي كالري ، هيدرات كربن ، چربي و پروتئين هاي مورد نياز براي فعاليتهاي روزانه بدن را تهيه مي كنند .
كالري ها ، سوختهاي اصلي وانرژي اصلي مورد استفاده بدن هستند . هر فرد به طور معمول براي انجام دادن حداقل كارهاي روزانه به 2000 كالري احتياج دارد . مقدار مناسبي هيدرات كربن ، چربي و پروتئين بدون مقدار كافي كالري سبب گرسنگي و مصرف كردن انرژي ذخيره در بافتهاي بدن مي گردد .
غذاهاي گياهي

اين غذاها هيدراتهاي كربن را تهيه مي كنند ( مهمترين منبع انرژي ) . بسياري از گياهان پروتئين لازم جهت نرمال نگه داشتن بدن را فراهم مي آورند . هر چند گياهان ممكن است تعادل لازم را در رژيم غذايي ايجاد نكنند ، آنها حتي در قطب جنوب نيز مي توانند شما را حفظ كنند ، جايي كه گرماي حاصل از سوخته شدن گوشت در بدن ضروري است . بسياري گياهان غذايي مثل دانه ها و ميوه هاي فندقي پروتئين و روغنهاي لازم جهت نرمال كردن بدن تهيه مي كنند .
ريشه ها ، گياهان سبز و گياهاني كه حاوي شكر هستند ، كالري ها و كربوهيدراتهايي كه به بدن انرژي مي دهند فراهم مي آورند .
ارزش غذايي گياهان اگر شما در حال فرار از دست دشمن هستيد يا در جايي كه حيوانات وحشي كمياب هستند باشيد ، مهمتر و مهمتر مي شود . براي مثال :
● شما مي توانيد گياهان را با باد ، هوا ، خورشيد يا آتش خشك كنيد . اين فساد گياهان را به تأخير مي اندازد و شما مي توانيد آنها را ذخيره كرده و در هنگام نياز با خود همراه داشته باشيد .
● شما راحتتر و سريعتر مي توانيد گياه به دست آوريد .اين زماني كه دشمن به شما نزديك است بسيار مهم است .
غذاهاي حيواني

گوشت نسبت به غذاهاي گياهي مقوي تر است . در حقيقت اين ممكن است در بعضي جاها سهل الوصول تر از گياه باشد . به هر حال براي تهيه گوشت ، شما نيازمنديد تا نسبت به رفتار حيوانات وحشي و نحوه شكار آنها اطلاعاتي را كسب كنيد .
براي پاسخگويي به نيازهاي غذايي فوري خود ، اول دنبال حيواناتي بگرديد كه در دسترس تر بوده و به راحتي قابل شكار هستند . بعضي از آنها عبارتند از حشرات ، سخت پوستان ، نرم تنان ، ماهي ها و خزندگان . اينها مي توانند در مدت زماني كه طول مي كنند تا شما براي شكارهاي بزرگتر دام تهيه كنيد نيازهاي غذايي اوليه شما را تأمين كنند .
بهداشت فردي

در هر شرايطي ، پاكيزگي يك فاكتور مهم پيشگيري از عفونت و بيماري به حساب مي آيد . اين همچنين در شرايط سخت مهمتر مي باشد . بهداشت ضعيف شانس زنده ماندن شما را كاهش مي دهد .
يك حمام روزانه با آب داغ و صابون ايده آل است ، اما شما مي توانيد بدون اين تشريفات هم زنده بمانيد . يك تكه پارچه و آب صابون برداريد تا خودتان را بشوييد .توجه ويژه اي به پاها ، زير بغل ها ، لاي پاها ، دستان و موها داشته باشيد . زيرا اينها از مناطق اوليه ايجاد عفونت هستند . اگر آب كم است يك حمام هوا بگيريد . تا جايي كه امكان دارد لباسهاي خود را درآوريد و در هواي آزاد ، زير نور خورشيد حداقل يك ساعت دراز بكشيد . مراقب آفتاب سوختگي نيز باشيد .
اگر صابون نداريد از دوده يا شن استفاده كنيد ، يا از چربي حيوانات و دوده چوب صابون بسازيد . البته اگر شرايط ايجاب كرد . براي تهيه صابون :
● با بريدن چربي حيوانات به تكه هاي كوچك و پختن آن در تابه روغن تهيه كنيد .
● با افزودن آب به تابه از چسبيدن چربي به آن جلوگيري كنيد .
● چربي را آرام آرام بپزيد و همواره به هم بزنيد .
● بعد از به دست آمدن چربي آن را داخل ظرف بريزيد تا سفت شود .
● از لوله نزديك به انتهاي ظرف به روغن دوده اضافه كنيد .
● آب روي دوده ها بريزيد و مايعي كه از لوله پايين ظرف خارج مي شود را جمع آوري كنيد . اين مايع پتاس است . روش ديگر براي گرفتن پتاس ريختن مخلوط دوده و آب بر روي روغن شده از روي پارچه اي نازك است .
● در داخل تابه در بخشهاي ديگر گريس را به يك بخش پتاس تبديل كنيد .
● مخلوط حاصل را روي آتش بگذاريد تا زماني كه محكم شود .
● بعد از سرد شدن مخلوط ( صابون ) ، شما مي توانيد آن را بصورت نيمه جامد مستقيماً از داخل تابه استفاده كنيد . شما همچنين مي توانيد اين را در يك ظرف بگذاريد تا سفت شود سپس آن را بصورت قالبي ببريد .
دستان خود را تميز نگه داريد

چركهاي روي دست مي توانند غذا و آب را آلوده كنند . دستان خود را پس از حمل هر ماده اي كه احتمال آلوده بودن آن وجود دارد ، بعد از شستن مخرج ، بعد از تماس با افراد مريض و قبل از برداشتن هر نوع غذا ، ظرف غذا يا آب بشوييد . انگشتان خود را مرتب و تميز نگه داريد و داخل بيني نبريد .
موهاي خود را تميز نگه داريد

موهاي شما مي تواند محل استقرار ميليونها باكتري ، شپش و ساير پارازيتها قرار گيرد . با تميز نگه داشتن ، شانه كردن و كوتاه كردن موها مي توان آنها را از اين خطر دور نگه داشت .
لباس خود را تميز نگه داريد .

لباس و رختخواب خود را تميز نگه داريد تا شانس ايجاد عفونت در پوست و خطر مبتلا شدن به انگل كاهش يابد . هر وقت لباس شما كثيف شد آن را سريعاً تميز كنيد . اگر آب كم باشد با تكان دادن ، هوا دادن و زير نور گذاشتن آنها براي دو ساعت ، آنها را تميز كنيد . اگر از كيسه خواب استفاده مي كنيد ، پس از هر بار استفاده آن را پشت و رو كنيد ، باد بدهيد و بگذاريد تا خشك شود .
دندانهاي خود را تميز نگه داريد

حداقل يك بار در روز با مسواك دهان و دندان خود را تميز كنيد . اگر مسواك در دسترس نيست از چوبهاي جويدني براي تميز كردن دندان استفاده كنيد . يك تركه 20 سانتيمتري با يك سانتي متر عرض پيدا كيند . يك انتهاي تركه را بجويد تا رشته ها و فيبرهاي آن جدا گردند . حالا دندان خود را مسواك كنيد . روش ديگر پيچيدن يك تكه پارچه تميز دور انگشتــان و كشيدن آن ها روي دنــدان جهت زدودن تكه هاي غذاي روي دندان است . شما مي توانيد همچنين دندان خود را با مقداري شن ، جوش شيرين ، نمك ، يا صابون تميز نگه داريد . سپس دهان را با آب نمك يا آب ، آب بكشيد . همچنين تميز كردن دندان با نخ يا فيبر به بهداشت دهان كمك مي كند .
اگر در دندان شما حفره وجود دارد ، شما مي توانيد با پارافين شمع ، تنباكو ، آسپيرين ، خمير دندان ، فلفل يا بخشهايي از ريشه زنجبيل آن را پر كنيد . قبل از پركردن حفره مطمئن شويد كه داخل آن كاملاً تميز شده است .
مراقب پاهاي خود باشيد

به منظور ممانعت از ايجاد مشكل براي پاهايتان ، قبل از پوشيدن كفشهايتان براي انجام مأموريت به آن عادت كنيد . پاهاي خود را روزانه بشوييد و ماساژ دهيد . ناخنهاي پاهايتان را هر روز بگيريد . جوراب خشك و اندازه به پا كنيد . روزانه پاهاي خود را پودر بزنيد و تاولهاي آن را چك كنيد .
اگر تاول كوچك داريد آن را نتركانيد . يك تاول سالم در مقابل عفونت ايمن است . يك بالشتك كوچك اطراف تاول بگذاريد تا به آن فشار نيايد و آلودگي ايجاد نشود . اگر تاول تركيد ، آن را به صورت يك زخم باز درمان كنيد . روزانه آن را تميز كنيد و ببنديد . جهت اجتنــاب از تركيدن تاول يا فشار وارد شدن به آن و درد نازك شدن آن كارهاي زير را انجام دهيد :
● يك سوزن خياطي و يك تكه نخ تميز يا استرليزه تهيه كنيد .
● بعد از تميز شدن ، تاول آن را با سوزن و نخ ببنديد .
● سوزن را جدا كنيد و دو انتهاي نخ را در خارج از تاول محكم كنيد . نخ ، رطوبت داخل تاول را جذب مي كند . اين اندازة حفره اي را كه ايجاد مي شود كاهش مي دهد و اطمينان حاصل مي شود كه حفره بزرگ نمي شود .
● اطراف تاول را با بالشتك نرم بپوشانيد .
به اندازه كافي استراحت كنيد

تنها براي ادامه دادن مأموريت نيازمند مقدار مناسبي استراحت داريد . در طي فعاليتهاي روزانه طوري برنامه ريزي كنيد كه بطور منظم 10 دقيقه استراحت كنيد .تمرين كنيد تا بتوانيد در محلهاي نامناسب نيز استراحت خود را انجام دهيد . وقتي كه شرايط اجازه استراحت كامل را نمي دهد با تغيير دادن فعاليتهاي فكري به فيزيكي و بالعكس تجديد روحيه كنيد .
محل كمپ خود را تميز نگه داريد

محيط اطراف كمپ را با ادرار و مدفوع خود آلوده نكنيد . از مستراح هاي صحرايي در صورت امكان استفاده كنيد . وقتي كه مستراح صحرايي در دسترس نيست يك حفره بكَنيد و بعد از قضاي حاجت روي آن را با خاك بپوشانيد . آب آشاميدني را از قسمت بالاي سرچشمه موجود در محل كمپ جمع كنيد . تمامي آبها كه تهيه مي كنيد ، تصفيه كنيد .
اورژانس هاي پزشكي

اورژانس هاي پزشكي و مشكلاتي كه شما ممكن است با آن مواجه شويد شامل ايجاد اختلال در تنفس ، خونريزي شديد و شوك مي باشد .
مشكلات تنفسي

هر يك از عوامل زير مي توانند باعث ايجاد اختلال در تنفس گردند و جلوي راه تنفس را سد كنند :
● جسم خارجي در دهانه گلو كه جلوي ناي را سد مي كند .
● جراحت ديدن صورت يا گردن
● التهاب يا آماس دهان و گلو كه با استنشاق دود، شعله و واكنشهاي آلرژيك ايجاد مي شود.
● پيچ خوردگي در گلو ( با خم شدن گردن به جلو بطوري كه چانه بر روي قفسه سينه قرار گيرد ايجاد مي شود ) ممكن است راه عبور هوا را مسدود كند .
● پس از بيهوشي ، زبان ممكن است راه عبور هوا را در شش ها مسدود كند . وقتي كه فردي بيهوش است ، ماهيچــه هاي فك پايين و زبان شُل مي شوند و گردن به سمت جلو مي افتد ، اين سبب مي شود كه فك پايين پل شود و زبان به سمت عقب مي افتد و مسير عبور هوا را مسدود كند .
خونريزي شديد

خونريزي شديد از هر رگ خوني اصلي در بدن بسيار خطرناك است . از دست رفتن يك ليتر خون عوارض و علائم شوك را به دنبال دارد . با از دست دادن 2 ليتر خون به بدن حالت شوك شديد دست مي دهد و فرد كاملاً به خطر مي افتد . از دست رفتن 3 ليتر خون معمولاً مرگ فرد را به دنبال دارد .
شوك

شوك ( واكنش استرس حاد ) به خودي خود يك بيماري محسوب نمي شود . اين يك حالت كلينيكي است كه توسط علاماتي كه در هنگامي كه برونده قلب به اندازه اي نيست كه شريانها را با خون تحت فشار كافي پر كند تا خون كافي جهت پشتيباني از ارگانها و بافتها فراهم گردد .
مراحل زنده نگاه داشتن مصدوم

خودتان و فرد مصدوم هر دو سعي كنيد تا خونسرد باشيد . به او قوت قلب بدهيد و سعي كنيد او را آرام نگاه داريد .
يك معاينه فيزيكي سريع انجام دهيد . به دنبال عامل جراحت بگرديد و از اصل ABC مورد استفاده در كمكهاي اوليه پيروي كنيد ، با كنترل راههاي تنفسي مصدوم شروع كنيد، اما بسيار دقيق و ظريف عمل كنيد . يك فرد در بعضي موارد ممكن است به سبب خونريزي شرياني خيلي سريعتر بميرد تا مسدود شدن راه تنفس .
باز كردن راه هوايي و باز نگه داشتن آن

براي انجام اين كار طبق مراحل زير عمل كنيد :
مرحله 1 ـ معاينه كنيد تا ببينيد كه آيا بخشي از راه تنفس گرفته شده يا كل آن . اگر او مي تواند سرفه كند يا صحبت كند اجازه دهيد كه مسير به طور طبيعي باز شود . آماده باشيد مصدوم را دلداري دهيد و آماد شويد تا راه تنفسي او را باز كنيد و به انجام تنفس دهان به دهان بپردازيد . اگر راه هوايي وي كاملاً مسدود است ، محكم شكم او را فشار دهيد تا راه هوايي باز شود .
مرحله 2 ـ انگشت خود را به داخل دهان مصدوم بيندازيد و سطح زبان و داخل دهان وي را از اشياء خارجي ، دندان شكسته ، شن و دندان مصنوعي پاك كنيد .
مرحله 3 ـ از روش فشار آوردن به چانه استفاده كنيد ، زواياي چانه ي پايين مصدوم را بگيريد و با دو دست بالا بكشيد و شانه را به سمت جلو بياوريد . براي ثابت ماندن ، آرنجهاي خود را روي سطح كه مصدوم دراز كشيده قرار دهيد . اگر لبهاي او بسته است ، لب پايين را با شست خود باز كنيد . ( تصوير 1-4 )

زواياي چانه پايين را بگيريد و با دو دست بالا بكشيد و شانه را به سمت جلو بياوريد. اگر لبهاي مصدوم بسته است ، لب پايين او را با شست خود باز كنيد.

تصوير 1-4 . روش فشار آوردن به چانه
مرحله 4 ـ در حالي كه راه هوايي مصدوم باز است ، بيني وي را با شست و انگشت اشاره بگيريد و دو نفس عميق به داخل شش هاي او بزنيد . اجازه دهيد بعد از دو بار باد كردن ، شش ها باد خود را خارج كنند و طبق زير عمل كنيد :
● نگاه كنيد كه سينه مصدوم بالا و پايين بيايد .
●به صداي خارج شدن هوا در طي بازدم گوش دهيد .
● آزاد شدن هوا را روي گونه هاي خود حس كنيد .
مرحله 5 ـ اگر تنفسهاي عميق سيستم تنفسي مصدوم را تحريك نكرد ، به تنفس دهان به دهان ادامه دهيد تا مصدوم نجات يابد .
مرحله 6 ـ در طي انجام تنفس دهان به دهان خطر قي كردن مصدوم وجود دارد . دهان مصدوم را براي ممانعت از اين خطر مرتباً چك كنيد و در صورت نياز آن را پاك كنيد .
نكته : ممكن است بعد از باز شدن هوايي نياز به CPR ( زنده كردن مجدد سيستم ريوي بدن ) باشد ، اما اين كار فقط وقتي ميسر است كه خونريزي اصلي بدن تحت كنترل باشد . براي اطلاعت بيشتر به 20-21 FM ، كتابچه راهنماي انجمن قلب آمريكا ، دفترچه راهنماي صليب سرخ و ساير كتب كمكهاي اوليه مراجعه شود .
كنترل خونريزي

در شرايط سخت شما بايد خونريزي هاي مهم را سريعاً قطع كنيد ، زيرا جايگزيني خون از دست رفته ميسر نيست و مصدوم سريعاً مي ميرد . خونريزي هاي خارجي به ترتيب زير طبقه بندي مي شوند ( طبق اين منبع ) :
● شرياني . رگهاي خوني شريان ناميده مي شوند كه خون را از قلب در سرتاسر بدن منتشر مي كنند . هنگام برش شريان خون سرخرنگي به بيرون فواره مي زند كه نحوه فواره زدن آن با ضربان قلب منطبق است . به علت اينكه خون موجود در شريان تحت فشار بالايي است ، فرد در زمانـي كه شريان اصلي پاره مي شود ، خون زيادي را در مدت زمان كوتاهي از دست مي دهد . بنابراين خونريزي شرياني خطرناكترين نوع خونريزي است . اگر درست كنترل نشود مرگبار خواهد بود .
● وريدي . خون وريدي خوني است كه از طريق رگها به قلب برمي گردد . جريان مستمر خون سياه ، قرمز تيره يا آبي از خصوصيات اين نوع خونريزي است . شما خونريزي وريدي را راحت تر از شرياني مي توانيد كنترل كنيد .
● مويرگي . مويرگ ها رگهاي بسيار كوچكي هستند كه شريان ها را به وريد وصل مي كنند . اين خونريزي وريدي بر اثر جراحات سطحي ايجاد مي شود . كنترل اين نوع خونريزي اصلاً سخت نيست .
شما مي توانيد خونريزي هاي خارجي را با فشار مستقيم ، فشار غير مستقيم ، بالا آوردن ، با دست گرفتن بالاي رگ يا شريان بند مهار كنيد .
فشار مستقيم

مؤثرترين روش جهت مهار خونريزي فشار دادن مستقيم بر روي زخم است . اين فشار نه تنها بايد به حدي محكم باشد كه خونريزي را متوقف كند ، بلكه به اندازه كافي طولاني مدت باشد تا سطح آسيب ديدگي را هم ببندد .
اگر بعد از 30 دقيقه فشار خونريزي ادامه داشت ، با پارچه روي زخم را محكم با فشار ببنديد . اين بانداژ از يك گاز استريل ضخيم يا ساير مواد مناسب كه روي زخم قرار داده مي شوند و با چند دور پيچيدن باند دور زخم در محل محكم مي شوند . ( تصوير 2-4 ) اين بانداژ بايد از پانسمانهاي معمولي محكم تر باشد ، ولي نبايد به اندازه اي محكم باشد كه مانع جريان خون در ساير بخشهاي بدن شوند . وقتي كه شما از پانسمان استفاده مي كنيد ، آن را باز نكنيد ، حتي وقتي كه پانسمان خون زيادي جذب كرده است .

پانسمان كردن، بانداژ وصل شده

زخم

فشار اضافي به زخم با فشار دست ايجاد مي شود

با بانداژ متصل شده به پانسمان به محل زخم فشار وارد مي شود

براي فشار اضافي بر زخم بالشتكي را محكم روي زخم قرار دهيد يا باساير طنابها و تسمه هاي موجود آن را محكمتر كنيد

تصوير 2-4 . كاربرد بانداژ فشاري
بانداژ فشاري را 1 يا 2 روز در محل خود باقي نگه داريد ، بعد از آن مي توانيد آن را با بانداژهاي سبكتر جايگزين كنيد . جهت انجام عملياتهاي بقاء طولاني مدت ، بانداژ را تازه نگه داريد ، روزانه آن را عوض كنيد و وجود عفونت را در آن جستجو كنيد .
بالا آوردن

جراحت را در سطحي بالاتر از قلب قرار دهيد تا به بازگشت خون به قلب و كاهش فشار خون در محل زخم كمك كنيد . با اين حال ، بالا آوردن جراحت به تنهايي نمي تواند مانع خونريزي شود ؛ شما بايد همچنين به محل جراحت فشار مستقيم وارد كنيد . هنگامي كه در حال درمان مارگزيدگي هستيد ، محل جراحت را تا جايي كه مي توانيد پايين تر از قلب قرار دهيد .
نقاط فشار

يك نقطه فشار يك محل است كه در آن شريانهاي اصلي نزديك سطح پوست قرار مي گيرند يا جايي كه شريان مستقيماً از روي برجستگي استخوان عبور مي كنند ( تصوير 3-4 ) و شما مي توانيد از فشار انگشت بر روي نقطه استفاده كنيد تا خونريزي از شريان را كُند كنيد تا زماني كه زخم پانسمان شود . استفاده از روش فشار بر نقاط كنترل به اندازه فشار مستقيم بر زخم مؤثر نيست تا بتواند جلوي خونريزي را بگيرد . اين بسيار كمياب است كه يك فشار بر نقطه مهم شريان بتواند جلوي خونريزي را بگيرد .

گيجگاه

كنار چانه

بالاي استخوان ترقوه

زير بالاي بازو

جلوي مچ دست

مايه كشاله ران

پشت زانو

جلوي مچ بالا

تصوير 3-4 نقاط فشار
اگر محل دقيق نقاط فشار را نتوانيد به خاطر بياوريد از قانون زير پيروي كنيد : فشار بر انتهاي مفصل بالاي منطقه آسيب قرار دهيد . بر روي دستها ، پاها و سر ، اين مي تواند مچ ، قوزك پا و گردن باشد .
هشـــــــدار

در هنگام فشار به گردن به نكات ايمني مربوطه توجه كنيد . فشار زياد براي مدت طولاني سبب بيهوشي يا مرگ مي گردد . هرگز يك شريان بند دور گردن نگذاريد .
با قرار دادن يك بانداژ در مفصل فشار بر روي نقاط فشار را حفظ كنيد و آن را با گره هاي اضافي محكم كنيد . با استفاده از اين متد جهت حفظ فشار ، دستان شما آزاد مي شود تا كار كند .
با انگشت گرفتن بالاي رگ

شما مي توانيد خونريزي را سريعاً يا به آرامي متوقف كنيد با استفاده كردن از فشار توسط يك انگشت يا دو انگشت در انتهاي سرخرگ يا سياهرگ خونريزي كننده ، فشار را حفظ كنيد تا زماني كه خونريزي متوقف شود يا كاهش يابد تا زماني كه از بانداژ استفاده شود .
شريان بند

از شريان بند زماني استفاده كنيد كه فشار مستقيم بر نقاط خونريزي و ساير متدها نمي توانند خونريزي را متوقف كنند . اگر براي مدت زيادي شريان بند را ببنديد ، آسيب وارد شده به بافت مي تواند سبب پيشرفت قانقاريا شود . استفاده نامناسب از شريان بند مي تواند همچنين آسيبهاي جبران ناپذيري به عروق و ساير بافتها وارد آورد . اگر شما بايد از شريان بند استفاده كنيد ، آن را اطراف انتهاي زخم قرار دهيد ، مابين زخم و قلب ، 5-10 سانتيمتر بالاي محل جراحت ديده ( تصوير 4-4 ) . هرگز شريان بند را مستقيماً روي زخم يا شكستگي قرار ندهيد . از يك تكه چوب براي محكم كردن شريان بند استفاده كنيد . و‌ آن را فقط تا حدي محكم كنيد كه جلوي خونريزي را بگيرد . بعد از محكم كردن شريان بند ، انتهاي آزاد طناب را مهار كيند تا از باز شدن آن جلوگيري كنيد .

1ـ يك حلقه در اطراف عضو بزنيد . با يك گره مربعي محكم كنيد .

گره مربعي

2ـ يك تكه چوب ، غلاف ، سرنيزه از زير حلقه عبور دهيد .

3ـ فقط تا اندازه اي شريان بند را سفت كنيد كه خونريزي از شريان را متوقف كند .

4ـ انتهاي آزاد چوب يا سرنيزه را در جايي مهار كنيد تا از باز شدن آن جلوگيري كنيد

تصوير 4-4 . استفاده از سرنيزه

بعد از اينكه شريان بند را محكم كرديد ، زخم را پاك كرده و باندپيچي كنيد . يك فرد به تنهايي نمي تواند شريان بند را به تنهايي مورد استفاده قرار دهد . روش مشاركتي ، همراه فرد مصدوم مي تواند شريان بند را متناوباً هر 10-15 ديقه به مدت 1-2 دقيقه باز كند تا اجازه دهد خون عبور كند .
ممانعت و درمان شوك

در مورد هر فرد مجروح احتمال وقوع شوك را بدهيد . تمامي مجروحين را به ترتيب زير درمان كنيد ، بدون توجه به اينكه چه علائمي در فرد وجود دارد ( تصوير 5-4 ) :
● اگر مصدوم به هوش باشد ، او را روي زمين بخوابانيد و پايين تنه وي را 15-20 سانتيمتر بالاتر بگذاريد .
● اگر مصدوم بيهوش باشد ، او را روي پهلو يا شكم بخوابانيد و سر او را به يك طرف بچرخانيد تا از خفه شدن فرد به سبب خونريزي و قي كردن اجتناب كنيد .
● اگر از درست بودن حالت فرد مطمئن نيستيد ، مصدوم را راحت روي زمين بخوابانيد ، وقتي كه مصدوم در وضعيت شوك زده مي باشد او را حركت ندهيد .
● دماي بدن را با دور كردن مصدوم از محيط اطراف و در بعضي موارد با استفاده كردن از حرارت خارجي ثابت نگه داريد .
● اگر مصدوم خيس است ، لباسهاي خيس وي راسريعاً در آوريد و لباس خشك تنش كنيد.
● با تهيه يك سرپناه مصدوم را از تماس با هوا دور نگه داريد .
● از مايعات و غذاهاي گرم ، يك كيسـه خواب از قبل گرم شده ، فرد ديگر ، آب گرم در ظرف ، سنگهاي گرم پيچيده شده در پارچه در هر يك از پهلوهاي مصدوم را گرم نگه داريد .
● اگر مصدوم به هوش است ، به آرامي مقدار كمي آب شور يا آب شيرين به او بخورانيد .
● اگر مصدوم بي هوش است و داراي جراحات شكمي است از خوراندن مايعات به او اجتناب كنيد .
● بگذاريد مصدوم حداقل 24 ساعت استراحت كند .
● اگر شما تنها هستيد ، در يك گودال ، پشت يك درخت يا هر محل ديگر كه مناسب باشد طوري دراز بكشيد كه سر شما پايين تر از پاهايتان باشد .
● اگر شما همراه كسي هستيد ، مصدوم را متناوباً جابجا كنيد تا راحت باشد .
صدمات استخواني و مفصلي

صدمات استخواني و مفصلي مي توانند شامل شكستگي ، دررفتگي ورگ به رگ شدن باشند.

شكستگي ها

اساساً دو نوع شكستگي وجود دارند : باز و بسته . در شكستگي باز ، استخوان از پوست بيرون مي زند و شكستگي با ايجاد زخم باز پيچيده تر مي شود . بعد از جا افتادن شكستگي ، زخم را مثل زخمهاي معمولي درمان كنيد .

مصدوم به هوش ● او را روي زمين بخوابانيد ● بين او و زمين فاصله بيندازيد ● همه لباسهاي تر وي را در بياوريد ● او را از برخورد با هوا مصون كنيد ● مايعات گرم به او بدهيد ● دماي بدن وي را حفظ كنيد ● بگذاريد 24 ساعت استراحت كند ● پايين تنه وي را 15-20 سانت بالاتر از سر قرار دهيد

مصدوم بيهوش همانند مصدوم به هوش عمل كنيد ، مگر اينكه : ● مصدوم را به يك پهلو بخوابانيد و سر او را به يك طرف بچرخانيد تا از خفه شدن وي به سبب خونريزي يا قي كردن جلوگيري كنيد.● دستها و پاها را بالا نياوريد .● به او مايعات نخورانيد

تصوير 5-4 . درمان شوك

شكستگي بسته جراحت به همراه ندارد ، از راهنماييهاي مطرح شده در مبحث فلج شدن پيروي كنيد و شكستگي را جا انداخته و آتل ببنديد .
علامات و عوارض شكستگي عبارتند از درد ، شكنندگي ، تغيير رنگ ، التهاب ، تغيير حالت ، از كار افتادگي و غژغژ كردن مي باشد ( صدايي كه با ساييده شدن انتهاهاي استخوان شكسته شده ايجاد مي شود ) .
خطري كه در هنگام شكستگي ما را تهديد مي كند ، پاره شدن عروق خوني نزديك محل شكستگي هستند . براي اين عارضه حركت محل زخم را به حداقل ميزان برسانيد و بسيار با دقت آن را حركت دهيد . اگر شما متوجه شديد كه منطقه پايين شكستگي كرخت شده است ، متورم شده ، سرد شده يا رنگ محل تغيير كرده است و در مصدوم علائم شوك ظاهر گرديده است ، احتمالاً يك رگ اصلـي بدن پاره شده است . شما بايد اين خونريزي داخلي را كنترل كنيد . مصدوم را در حالتي قرار دهيد كه افراد شوك زده را قرار مي دهيد و خون از دست رفته را جايگزيــن كنيد . شما بايد در هنگام بستن آتل و درمان شكستگي كشش ماهيچه ها را حفظ كنيد .
شما استخوان هاي كوچكتر مثل استخوانهاي بازو يا ساق پا را با دست جا بيندازيد . شما مي توانيد با گير انداختن يك دست يا پا در شكاف V شكل يك درخت و كشيدن آن به طرف مقابل آن را بكشيد . سپس شما مي توانيد پا را آتل ببنديد .
● ماهيچه هاي خيلي قوي شكستگي را محكم مي گيرند و حفظ كشش را سخت مي كنند . شما مي توانيد با استفاده از مواد طبيعي ماهيچه هاي عضو شكسته را كش بياوريد ، به ترتيب زير ، ( تصوير 6-4 ) :
● دو چوب دو شاخه حداقل با قطر 5 سانت برداريد . اندازه يكي از زير بغل فرد مصــدوم تا حدود 20-30 سانت بعد از محل شكستگي باشد . اندازه ديگري از كشاله ران تا 20-30 سانتيمتري بعد از محل شكستگي باشد . اطمينان حاصل شود كه در قسمت پايين چوبهاي به يك اندازه پايين تر از كف پا باشند .
● محلهاي دولاخه را با بالشتك نرم كنيد . در انتهاهاي بدون دولاخه شكاف ايجاد كنيد و با يك رابط 20-30 سانتي اين تنهاها را به يكديگر متصل كنيد .
● از هر چيز در دسترس استفاده كنيد ( پارچه ، تسمه ، طناب و ..... ) دولاخع را به بالاتنه و عضو شكسته شده محكم ببنديد . از دستورالعمل بيان شده براي تهيه آتل استفاده كنيد .
● با وسايل موجود ، دور قوزك پا را ببنديد ، در حالي كه دو انتهاهاي آزاد آن به رابط گره زده شده است .
● يك تكه چوب 10 در 5/2 سانتيمتري در وسط انتهاهاي آزاد پيچش دور قوزك پا مابين رابط و پا قرار دهيد . اين چوب سبب مي شود كه كشش عضلات آسانتر شود .
● آنقدر پيچيدن دور قوزك پا را ادامه دهيد تا پاي شكسته به كشيدگي و اندازه پاي سالم درآيد
● تكه چوب را به جايي مهار كنيد تا كشيدگي باقي بماند .
نكته : در طي گذشت زمان اين اتصالات شل خواهنــد شد و ميــزان كشيدگــي عضلات كم مي شود . ميزان كشيدگي را متناوباً چك كنيد . اگر لازم است تا آتل را عوض كنيد تا تعمير كنيد ، كشيدگي را براي مدت زماني با دست نگه داريد.

آتل بزرگ آتل كوچك پيچش قوزك پا چوب مانع باز شدن پيچشرابط

تصوير 6-4 . آتل كششي موقتي

دررفتگي ها

دررفتگي عبارت است از جدا شدن نقاط اتصال استخوان به سبب قرار گرفتن آن در محلي نامناسب . اين حالت مي تواند بسيار دردزا باشد و سبب ايجاد آسيب ديدن اعصاب يا جريان خون در پايين بخش آسيب ديده مي شود . شما براي درمان اين حالت بايد هر چه سريعتر استخوان دررفته را جا بيندازيد .
علامات و عوارض دررفتگي ها عبارتند از درد ، كشيدگي ، التهاب ، بيرنگ شدن ، محدود شدن قدرت حركت عضو دررفته و تغيير شكل مفصل . شما مي توانيد دررفتگي ها را با جا انداختن ، بي حركت كردن و انجام فعاليتهاي توان بخشي درمان كنيد .
جا انداختن عبارت است از قرار دادن مجدد استخوان در محل مناسب خود . براي اين كار مي توان از روشهاي مختلفي استفاده كرد ، اما روش دستي يا استفاده از وزن براي جا انداختن عضــو دررفته ساده ترين و ايمـن ترين متد است . با انجام اين كار درد مصدوم كم مي شود و اجازه مي دهد كه جريان طبيعي خون ادامه يابد . بدون وجود عكسبرداري مي توان با ديدن حالت مصدوم و مقايسه مفصل دررفته با طرف مقابل سالم آن ، درست بودن جاافتادگي را تأييد كرد .
بي حركت سازي چيزي جز همان بستن آتل نمي باشد كه بعد از جا انداختن دررفتگي انجام مي شود . شمـا مي توانيد از هر ماده و وسيله در دسترس جهت آتل بستن استفاده كنيد . راهنمايي هاي پايه اي براي آتل بندي عبارتند از :
● بالا و پايين محل آسيب ديده را آتل ببنديد .
● از بالشتك در آتل استفاده كنيد تا از خراشيده شدن پوست جلوگيري كنيد .
● با هر گره اي كه به آتل مي زنيد ، جاري بودن جريان خون در بخش پايين آتل را چك كنيد.
بازگرداندن عضو دررفته به معني برداشتن آتل بعد از 7-14 روز مي باشد . مفصل آسيب ديده را تا زمان سالم شدن كامل بطور مستمر و آرام مورد استفاده قرار دهيد .
پيچ خوردگي ها

كشيده شدن بيش از حد يك تاندوم مي تواند سبب ايجاد پيچ خوردگي يا رگ به رگ شدن گردد . علامات و عوارض آن شامل التهاب ، كشيدگي و تغيير رنگ محل ( سياه يا آبي ) مي باشد .
در هنگام پيچ خوردگي ها به RICE فكر كنيد :
R منطقه آسيب ديده را در وضعيت راحتي قرار دهيد .
I براي 24 ساعت از كمپرس آب سرد استفاده كنيد ، سپس آن را گرم كنيد .
C با ثابت نگه داشتن عضو آسيب ديده از باندكشي و يا آتل استفاده كيند .
E بالا نگه داشتن منطقه آسيب ديده
گازگرفتگي و گزيدگي

حشرات و حيوانات موذي موجودات خطرناكي در شرايط سخت مي باشند . آنها فقط ايجاد التهاب مي كنند ، اما اغلب آنها حاصل بيماري هايي هستند كه سبب واكنشهاي آلرژيك مختلفي در افراد مي گردند . در بسياري از نقاط جهان شما با بيماريهاي خطرناك ، حتي كُشنده مواجه مي شويد كه هرگز در كشور خودتان با آنها مواجه نشده ايد .
ـ كنه ها مي توانند بيماريهايي مثل تب كوه راكي كه در بسياري از بخشهاي آمريكا متداول است با خود انتقال دهند . كنه ها همچنين مي توانند بيماري لايم را انتقال دهند .
ـ پشه ها همچنين مي توانند مالاريا ، تب دانگ و بسياري ديگر از بيماريها را انتقال دهند .
ـ مگسها مي توانند با اتصال پيدا كردن به منابع عفونت زا بيماري را انتقال دهند . آنها عامل بيماري خواب ، تيفوئيد ، وبا و ديسنتري ( اسهال ) مي شوند .
ـ كك ها مي توانند طاعون را انتقال دهند .
ـ شپش ها مي توانند تيفوس و تب عودكننده را انتقال دهند .
بهترين راه براي اجتناب از گزش هاي حشرات و گازگرفتگي ، ايمن سازي روزانه ، اجتناب از مناطق تجمع اين حيوانات ، استفاده از پشه بند و پوشيدن لباس مناسب مي باشد .
اگر دچار گزش يا گازگرفتگي شديد ، محل مربوطه را نخارانيد زيرا ممكن است عفوني گردد . حداقل روزانه يك بار بدن خود را وارسي كنيد كه مطمئن شويد به آن حشره اي نچسبيده است . اگر كنه اي محكم به بدن شما چسبيده بود‌، آن را با موادي مثل وازلين ، روغنهاي سنگين يا شيرة درخت بپوشانيد تا بدين طريق جلوي تنفس او را مسدود كنيد . بدون هوا كنه خود را شُل مي كند و شما مي توانيد او را از روي بدن خود برداريد . در صورت داشتن پنس از آن براي برداشتن حشره استفاده كنيد . كنه را از بخشي بگيريد كه دهانه آن به پوست شما متصل است . بدنه كك را بر روي بدن متلاشي نكنيد . بعد از لمس كك دست خود را بشوييد . محل ايجاد زخم را روزانه بشوييد تا درمان شود .
درمـان

ليست كردن روش درمان تمامي انواع مختلف گزشها و گازگرفتگي ها عملاً غيرممكن است . گزشها و گازگرفتگي ها را بايد به ترتيب زير درمان كرد :
● اگر آنتي بيوتيك در دسترس باشد ، قبل از استفاده از آنها كاملاً با آنها آشنا شويد .
● با واكسيناسيون قبل از حضور در منطقه از ابتلا به بسياري از بيماريهاي كه توسط پشه ها و مگس ها انتقال مي يابند جلوگيري كنيد .
● بسياري از بيماريهايي كه توسط مگسها منتقل مي شوند ، با پني سيلين يا اريترومايسين درمان مي شوند .
● بيشتر بيماريهايي كه توسط كنه ، كك ، مگس و مايت منتقل مي شوند توسط تتراسايكلين قابل درمان هستند .
● بيشتر آنتي بيوتيك ها بصورت قرصهاي 250-500 ميلي گرم ارائه مي گردند . اگر ميزان دوز لازم براي درمان بيماري را به خاطر نمي آوريد ، 2 قرص 4 بار در روز براي 10-14 روز معمولاً همه باكتري ها را مي كُشد .
نيش زنبور

اگر توسط زنبور گزيده شديد ، به سرعت زنبور را دور كنيد و با ناخن يا چاقو محل گزش را ببُريد و سم را خارج كنيد . در حين گزش گزنده را روي بدنتان نكُشيد ، زيرا اين سبب مي شود كه زخم بيشتري ايجاد شود و نيش بيشتر فرو برود . محل گزش را با صابون و آب بشوييد تا احتمال عفونت ثانويه را كاهش دهيد .
اگر مي دانيد كه به گزش آلرژي داريد ، همواره يك كيت درمان گزيدگي همراه داشته باشيد .
براي درمان خارش و ناراحتي ايجاد شده توسط حشرات گزنده به ترتيب زير عمل كنيد :
● كمپرس يخ
● يك خمير سرد از گل و دوده
● شيرة گياهي گل قاصدك
● شيرة نارگيل
● دانه ي له شدة سير
● پياز

گازگرفتگي هاي عنكبوت و گزش هاي عقرب

عنكبــوت معروف به بيــوه سيــاه با يك ساعـت شني قرمز در شكم آن شناخته مي شوند . فقط نوع مادة آن گاز مي گيرد و داراي سم نوروتوكسيك است . درد اوليه ي ناشي از گازگرفتگي شديد نيست ، اما چندين درد موضعي به سرعت گسترش مي يابند ، درد آرام آرام در سراسر بدن پخش مي شود و سپس در شكم و پاها متمركز مي شود . انقباضات شكمي و تهوع ، استفراغ و جوش ظاهر مي شوند . ضعف ، رعشه ، عرق و آبريزش بيني ممكن است ظاهر شود . واكنشهاي آنافيلاكتيك نيز ظاهر مي گردد. عوارض بعد از چندين ساعت شروع به كم شدن مي كنند و بعد از چند روز كاملاً از بين مي روند . جهت درمان شوك آماده انجام C PR باشيد . براي كاهش خطر عفونت محل گازگرفتگي را تميز كرده و بشوييد .

عنكبوت فانل وب يك عنكبوت بزرگ قهوه اي يا خاكستري است كه در استراليا يافت مي شود . عوارض و درمان گزش اين عنكبوت مانند عنكبوت بيوه سياه است .
عنكبوت براون هاوس يك عنكبوت كوچك ، به رنگ قهوه اي روشن است كه به واسطه خطوط قهوه اي تيره در انتهاي آن شناخته مي شود . گزش آن هيچ دردي ندارد و فرد اصلاً متوجه نمي شود . بعد از چند ساعت يك محل دردناك قرمز با لكه لكه هاي سيانوتيك در مركز آن ظاهر مي گردد . در همه گزش ها نكروز ديده نمي شود ، اما معمولاً در 3-4 روز ، يك منطقه سفت شده تغيير رنگ يافته ستاره اي شكل در محل گزش ظاهر مي شود و منطقه بعد از يك يا دو هفته تيره شده و خشك مي گردد . حاشيه هاي زخم جدا مي شوند و پوسته روي آن مي افتد و يك زخم باز باقي مي ماند . در اين مرحله احتمال عفونت ثانويه و التهاب گره هاي لنفاوي زياد مي شود . شِماي خارجي زخم ايجاد شده بر اثر گزش عنكبوت براون هاوس يك زخم مي باشد كه بعد از هفته ها يا ماهها درمان مي شود . علاوه بر ايجاد زخم ، يك واكنش سيستماتيك نيز ايجاد مي شود كه ممكن است به مرگ منتهي شود . اين واكنش ها ( تب ، خارش ، درد ، تهوع و جوش ) در كودكان يا افراد ناتوان بسيار شديد است .
رتيل ها ، عنكبوت هاي بزرگ و پرمويي هستند كه بيشتر در مناطق استوايي يافت مي شوند . بيشتر آنها سمي را ضمن گزش وارد بدن نمي كنند ، اما نوع جنوب آمريكايي آن بسيار سمي است . آنها نيشهاي بلندي دارند . در صورت گزش آنها درد و خونريزي قطعي است و احتمال عفونت زياد است . درمان گزش توسط رتيل مانند درمان ساير زخمهاي باز است و بايد سعي كرد كه از عفونت جلوگيري كرد . اگر علائم مسموميت ظاهر شد ، مانند كسي كه به سبب گزش عنكبوت بيوه سياه درمان مي شود ، آن را درمان كنيد .
عقربها در درجات مختلف همگي سمي هستند . بستگي به نوع عنكبوت دو واكنش ظاهر مي شود :
● واكنش موضعي شديد ، با درد و التهاب در اطراف منطقه گزش ، سوزش در اطراف دهان و باردار شدن زبان .
● واكنش سيستماتيك شديد با واكنش موضعي غير قابل ديدن يا بسيار ضعيف . درد موضعي ممكن است باشد . واكنشهاي سيستماتيك شامل سخت شدن تنفس ، باردار شدن زبان ، اسپاسم بدني ، افزايش بزاق ، عوارض روده اي ، دوبيني ، كوري ، حركت سريع چشمها ، ادرار و مدفوع غير ارادي و عوارض قلبي مي باشد . مرگ نادر است و اغلب در بچه ها و بالغين با فشار خون بالا يا بيمار رخ مي دهد .
درمان اين نوع گزيدگي نيز مانند درمان گزيدگي عنكبوت بيوه سياه مي باشد .

مارگزيدگي ها

اگر شما با انواع مارها و رفتارهايشان آشنا باشيد ، احتمال مارگزيدگي شما در حين مأموريت خيلي نادر مي شود . با اين حال ، اين اتفاق ممكن است بيفتد و شما بايد بدانيد كه چگونه آن را درمان كنيد . مرگ بر اثر مارگزيدگي بسيار نادر است . بيش از نيمي از قربانيان مارگزيدگي به مسموميت كمي دچار مي شوند و فقط يك چهارم آنها دچار مسموميت سيستماتيك شديد مي شوند . با اين حال ، احتمال مارگزيدگي مي تواند همواره ذهن فرد را به خود مشغول دارد و وجود نقص در اقدامات پيشگيري يا نقص و كمبود درمان درست مارگزيدگي مي تواند اثرات غم انگيزي همراه داشته باشد .
اولين موضوع در درمان مارگزيدگي محدود كردن ميزان سم پخش شده در بافت در اطراف محل گزش مي باشد . يك زخم حاصل از گزش ، بدون توجه نوع حيواني كه فرد را گزيده است ، مي تواند توسط باكتري هاي موجود در دهان حيوان مربوطه عفوني شود . زخم گاز گرفتن مارهاي غير سمي مانند مارهاي سمي مستعد عفوني شدن مي باشد .
سموم مارها نه تنها حاوي سمــومي هستند كه به سيستم عصبي مصدوم حملـــه مي كنند ( نوروتوكسين ها ) و سيستم جريان خون ( هوموتوكسين ها ) حمله مي كنند ، بلكه آنزيمهاي تجزيه كننده اي ( سيتوتوكسين ها ) نيز دارند كه به طعمه آنها را هضم مي كند . اين سموم مي توانند سبب مرگ بخش وسيعي از بافت شوند و زخم باز بزرگي ايجاد كنند . اين حالــت مي تواند منجر به نياز به قطع عضو گردد . وجود شوك و اضطراب در فرد مار گزيده مي تواند همچنين بر درمان وي اثر سوء بگذارد . هيجان زدگي ، اضطراب و بيهوشي مي تواند سرعت حركت سم را در بدن افزايش دهد و سبب شود كه سم به سرعت توسط بدن جذب گردد . علامات شوك در 30 دقيقه ابتداي وقوع مارگزيدگي ظاهر مي شوند .
قبل از درمان مارگزيدگي ابتدا بايد تعيين كرد كه آيا مار سمي بوده يا غير سمي . در محل گزش مارهاي غير سمي اثر رديفي از دندانها ديده مي شود ، اما داراي يك يا بيشتر سوراخ در محل ظاهر مي شود كه توسط دندانهاي نيش ايجاد مي شوند . علامات و عوارض گزيده شدن توسط مارهاي سمي خونريزي غير ارادي از بيني و مقعد ، خون در ادرار ، درد در محل گزش ، التهاب در محل گزش بعد از چند دقيقه يا حداكثر تا 2 ساعت بعد از گزش .
سخت شدن تنفس ، فلج شدن ، ضعف ، انقباض غير ارادي عضلات و بيحسي همچنين از علامات مسموميت توسط سموم نوروتوكسين مي باشد . اين علامات 5/1-2 ساعت بعد از گزش ظاهر مي شوند .
اگر شما تشخيص داديد كه فرد را يك مار سمي گزيده است ، مراحل زير را اجرا كنيد :
● به مصدوم دلداري دهيد و او را آرام كنيد .
● براي شوك آماده شويد و يك تزريق داخل وريدي انجام دهيد .
● ساعت ، انگشتر ، النگو يا ساير وسايل كه محكم دور بدن مي پيچند را درآوريد .
محل گزش را تميز كنيد .
● راههاي هوايي وي را باز نگه داريد ( مخصوصاً اگر در اطراف صورت و گردن گزش انجام شده ) و براي تنفس دهان به دهان يا C PR خود را آماده كنيد .
● مابين محل زخم و قلب را با پارچه يا تسمه اي محكم ببنديد .
● محل را حركت ندهيد .
● با استفاده از ساكشن مكانيكي يا با فشار دادن اطراف زخم هر چه سريع تر سم را خارج كنيد
■ هرگز كارهاي زير را انجام ندهيد :
● دادن نوشيدني هاي الكلي يا سيگار به مصدوم
● دادن آرام بخش هاي مرفين يا ساير آرام بخشهاي سيستم عصبي مركزي
● زدن برش عميق در محل زخم ، بريدن مويرگهاي باز كه به دنبال آن راه مستقيمي به خون باز مي شود و احتمال عفونت افزايش مي يابد .
نكته : اگر درمان پزشكي بيش از يك ساعت طول كشيد ، يك چاك ( نه بيشتر از 6 ميليمتر و نه عميق تر از 3 ميلي متر ) بر روي هر يك از دو سوراخ حاصل از دندانهاي نيش ايجاد كنيد . اين چاك بايد به اندازه اي بزرگ باشد كه محل زخم را باز كند ، اما فقط اولين و دومين لايه پوست را باز كند . يك ساكشن روي زخم طوري قرار دهيد كه به خوبي وكيوم داشته باشند . 3-4 بار روي زخم ساكشن بزنيد . فقط زماني از ساكشن دهاني استفاده كنيد كه آخرين راه باشد و شما هيچ زخمي در دهان نداشته باشيد . در نهايت خوني را كه وارد دهان شده است را به بيرون تُف كرده و دهان خود را آب بكشيد . اين متد سبــب خارج شـــدن 25-30 % سم مي شود .
● گذاشتن دستان روي صورت يا ماليدن چشم ، وقتي كه احتمال مي رود دستان شما سمي باشد ، زيرا سم مي تواند سبب كوري شود .
● باز كردن تاولي كه در اطراف محل گزش ايجاد مي شود
■بعد از برخورد با مصدوم طبق روش فوق براي كاهش اثرات موضعي سم به ترتيب زير عمل كنيد :
●اگر عفونت ظاهر شد زخم را باز نگه داشته و بشوييد .
● بعد از 24-48 ساعت از گرما جهت ممانعت از پخش عفونت موضعي استفاده كنيد . حرارت همچنين به ممانعت از ايجاد عفونت نيز كمك مي كند .
● زخم را با گاز استريل خشك بپوشانيد .
● تا زماني كه عفونت از بين برود به مصدوم مقدار زيادي مايعات بخورانيد .
جراحات

يك گسيختگي در انسجام پوست زخم ناميده مي شود . اين جراحات مي توانند زخمهاي باز ، بيماريهاي پوستي ، سرمازدگي ، شكاف خوردگي ها و يا سوختگي ها باشند .
جراحات باز
زخمهاي باز در شرايط سخت بسيار مضر هستند . نه تنها به علت آسيب بافت و از دست رفتن خون بلكه به علت اينكه آنها ممكن است عفوني شوند . باكتريهايي كه روي زخم ايجاد كننده زخم ، روي پوست يا لباس فرد ، يا روي ساير مواد خارجي يا آلودگي هايي كه لمس مي شوند هستند ، ممكن است سبب عفونت شوند .
با دقت كردن و تميز كردن زخم شما مي توانيد آلودگي اضافي و بيشتر را از بين ببريد . زخم ها را هر چه سريع تر پاك كنيد . بعد از اينكه ايجاد شدند ، به واسطه :
● برداشتن زخم از روي لباس
● همواره اگر يك شيي تيز ، گلوله تفنگ يا تركش ايجاد زخم كرد ، همواره دنبال يك زخم خارجي باشيد .
● متناوباً پوست موجود در اطراف زخم را پاك كنيد .
● زخم را با مقدار زيادي آب با فشار بشوييد . اگر آب نبود مي توانيد از ادرار مياني استفاده كنيد .
« درمان باز » امن ترين متد براي درمان زخم ها در شرايط سخت مي باشد . سعي نكنيد تا زخم را با بخيه زدن يا كارهاي مشابه آن ببنديد . زخم را باز بگذاريد تا از ايجاد هر گونه چرك حاصل از عفونت جلوگيري شود . تا زماني كه زخم خشك نشده باشد ، هر قدر كه چهرة زخم كريه و بدبو باشد نبايد آن را بست و پانسمان كرد .
زخم را با گاز استريل بپوشانيد . يك بانداژ روي گاز قرار دهيد تا در جاي خود ثابت بماند . پانسمان را روزانه عوض كنيد تا از ايجاد عفونت جلوگيري شود .
اگر زخم بصورت شكاف باشد ، لبه هاي آن را با نوار چسبي كه بصورت پروانه اي بريده شده است به هم بچسبانيد . ( تصوير 7-4 ) .

تصوير 7-4 انسداد پروانه اي شكل

در شرايط سخت ، درجاتي از عفونت زخم غير قابل اجتناب است . درد ، التهاب و قرمزي اطراف زخم ، افزايش دما و ايجاد چرك در زخم يا روي پانسمان نشانگر وجود عفونت است .
براي درمان يك زخم عفوني بايد :
● يك كمپرس داغ و مرطوب مستقيماً روي زخم عفوني شده قرار دهيد . در صـورت سرد شدن كمپرس را عوض كنيد ، كمپرس گرم را حداكثر 30 دقيقه روي زخم بگذاريد . روزانه 3-4 بار از كمپرس استفاده كنيد .
● زخم را خشك كنيد . زخم عفوني شده را باز كنيد و با دقت با وسيله اي استريل مورد وارسي قرار دهيد .
● زخم را ببنديد و باندپيچي كنيد .
● آب زيادي بنوشيد .
اين درمان را ادامه دهيد تا زماني كه همه علامات عفونت محو شوند .
■ اگر شما آنتي بيوتيك نداريد و زخم به شدت عفوني شده است ، درماني وجود ندارد و تازه نگه داشتن زخم ميسر نيست . از روش حشره ( لارو حشرات ) درماني ، هر چند دردناك است استفاده كنيد :
● زخم را براي يك روز بدون پوشش در معرض پشه ها قرار دهيد .
● روزانه چك كنيد تا لارو حشرات را روي زخم ببينيد .
● در مدتي كه لاروها رشد مي كنند زخم را بپوشانيد اما روزانه آن را چك كنيد .
● بعد از اينكه لاروها همه بافتهاي مُرده را خوردند و قبل از اينكه شروع به از بين بردن بافتهاي سالم كنند آنها را پاك كنيد . افزايش درد و وجود خون قرمز روشن در زخم نشانگر اين است كه لاروها به بافتهاي سالم رسيده اند .
● زخم را روزانه با آب تميز يا ادرار مياني بشوييد تا لاروها بروند .
● زخم را هر 4 ساعت براي چندين روز چك كنيد تا مطمئن شويد كه لاروها كاملاً زدوده شده اند .
● زخم را مانند ساير زخمها پانسمان كنيد . بعد از اين مراحل زخم التيام مي يابد .
بيماريهاي پوست

هر چند جوشها ، عفونتهاي قارچي و كهيرها ندرتاً مشكلات بهداشتي خطرناك و وخيم تيديل مي شوند ، آنها ايجاد مشكلاتي به نوبه ي خود مي كنند كه علي رغم جزئي بودن بايد درمان شوند .
جـوش ها

از كمپرس آب گرم استفاده كنيد تا جوش سرباز كند . سپس جوش را با استفاده از چاقو ، سيم ، سـوزن و وسايلي مشابه كه استريل شده اند باز كنيد . براي تميز كردن چرك نيز مي توانيد از آب و صابون استفاده كنيد . محل جوش را بپوشانيد ، آن را متناوباً كنترل كنيد تا مطمئن شويد كه عفونت بيشتري ايجاد نشود .
عفونتهاي قارچي

پوست را تميز نگه داريد و محل عفوني شده را تا مي توانيد در مقابل نور خورشيد قرار دهيد . پوست محل عفوني شده را نَكَنيد . در طي جنگ در جنوب شرق آسيا ، سربازان پودرهاي ضد قارچ ، صابون ، ماده رنگ بَر و سفيد كننده ، كلرين ، الكل ، سركه ، آب نمك غليظ و يُد براي درمان عفونتهاي قارچي استفاده مي كردند كه هر كدام موفقيتي در درجات مختلف داشتند . مانند هر روش نامتعارف و ناشناخته درماني ، با احتياط در هنگام اجراي آن عمل كنيد .
كهيرها

براي درمان مؤثر كهيرها ، اول تعيين كنيد كه عامل آن چيست . تعيين اين ممكن است حتي در بهترين شرايط نيز سخت باشد . براي درمان كهيرها از قوانين زير پيروي كنيد :
● اگر مرطوب است ، آن را خشك نگه داريد .
● اگر خشك است ، آن را مرطوب نگه داريد .
● آن را نخارانيد .
از كمپرس سركه يا تانيك اسيد گرفته شده از چاي يا دانه هاي بلوط جوشيده شده يا پوست درختان سخت چوب جهت خشك كردن كهيرهاي مرطوب استفاده كنيد . كهيرهاي خشك را با كشيدن يك مقدار كم پي ورقه ورقه شده حيوان يا روغن آن بر روي محل كهير زده مرطوب كنيد .
به خاطر داشته باشيد كه كهيرها را مثل يك زخم تميز كرده و روزانه پانسمان آن را عوض كنيد . مواد زيادي در محيط وحشي وجود دارد كه مي توانند به عنوان آنتي سپتيك مورد استفاده واقع شوند .
● قرص هاي لُدين . تعداد 5 ـ 15 قرص در يك ليتر آب جهت توليد يك محلول شست و شو خوب براي شستشو زخم توليد مي كند .
● آب نمك تعداد 2 ـ 3 قاشق چاي خوري در هر ليتر آب ميتواند همه باكتريها را بكُشد .
● سير . آن را روي زخم بكشيد يا آنرا بجوشانيد تا روغن آن را جدا كنيد و از آب جهت شستشو استفاده كنيد .
● عسل زنبور . آن را مستقيماً يا به صورت حل شده در آب استفاده كنيد .
● خزه ها . آنها در مناطق باتلاقي سرتاسر جهان يافت مي شوند و يك منبع طبيعي يُد هستند . از آنها براي پانسمان كردن ميتوان استفاده كرد .
دوباره در اينجا تأكيد مي شودكه در هنگام استفاده از مواد دارويي غير تجاري دقت كافي را داشته باشيد .
سرما زدگي

اين صدمه حاصل از يخ زدگي بافتها است . در سرمازدگي جزئي پوست فقط اندكي كبود شده و رنگ پريده و سفيد مي شود . سرمازدگي عميق تا مرگ بافت زير پوست گسترش مي يابد . بافتها جامد و غيرقابل حركت مي شوند . پاها ، دستان و صورت احتمال سرمازدگي را دارند .
هنگامي كه باديگران هستيد با چسبيدن به همديگر جلوي سرمازدگي را بگيريد . صورت همديگر را چك كنيد تا وجود علائم سرمازدگي را دريابيد . اگر شما تنها هستيد ، متناوباً بيني خود و بخش مابين صورت خود را با دستكشهاي خود بپوشانيد .
سعي نكنيد كه مناطق سرمازده را با قرار دادن در نزديك شعله باز گرم كنيد . به آرامي آنها را در آب ولرم قرار دهيد و ماساژ دهيد . سپس آن را خشك كنيد و نزديك پوست بدن بياوريد تا با دماي بدن گرم شود .
شكاف خوردن پاها

اين حالت نتيجه قرار گرفتن پاها براي ساعتها يا روزها در شرايط مرطوب يا نمناك در درجـه حرارتي كه فقط اندكي بالاتر از صفر است . اعصاب و ماهيچه ها بيشترين آسيب را مي بيند ، اما احتمال وجود قانقاريا نيز وجود دارد . در شرايط ناگوار گوشت بدن مي ميرد و ممكن است لازم باشد تا پا را قطع كرد . بهترين پيشگيري اين است كه پاها را خشك نگه داشت . چندين جوراب اضافي همراه داشته باشيد در يك پاكت ضد آب . جورابهاي مرطوب را با بدن خود خشك كنيد . پاها را روزانه بشوييد و جورابهاي خشك بپوشيد .
سوختگي ها

روش هاي درماني زير در هنگام برخود با سوختگي ها تا حدودي درد را كاهش داده ، به درمان زخم سرعت مي بخشند و تا حدودي جلوي عفوني شدن زخم را مي گيرند :
● اول ، جلوي سوختن را بگيريد . با در آوردن لباسها ، آب يا شن پاشيدن ، يا بوسيله غلت خوردن روي زمين آتش را خاموش كنيد . پوست سوخته شده را با آب يا يخ سرد كنيد . براي سوختگي هايي كه توسط فسفر سفيد ايجاد مي شوند ، فسفر سفيد را با پنس يا موچين برداريد ؛ با آب آن را سرد نكنيد .
● باندها يا كهنه ها را براي مدت 10 دقيقه در محلول اسيد تانيك جوش قرار دهيد ( اين محلول از چاي ، پوست داخلي درخت سخت چوب يا دانه ي بلوط جوشيده شده در آب به دست مي آيد ) .
● بانداژ يا پارچه هاي تميز را سرد كنيد و بر روي سوختگي بگذاريد .
● به صورت يك زخم باز آن را درمان كنيد .
● آبي كه از زخم خارج مي شود را تميز كنيد .
● آن را در معرض هوا قرار دهيد .
● آماده درمان شوك باشيد .
● استفاده از مرفين را مورد نظر قرار دهيد ، مگر در موقعي كه سوختگي نزديك صورت باشد .
صدمات محيط زيستي

گرمازدگي ، يخ زدگي ، اسهال و انگل هاي روده اي همگي جزو صدمات محيط زيستي مي باشند .
گرمازدگي

آسيب ديدن و ايجاد اختلال در سيستم تنظيم كننده دماي بدن ( افزايش دماي بدن بيـــش از 5/40 درجه سانتيگراد ) سبب گرمازدگي مي شود . ساير صدمات گرمايي مثل كرامپس ها يا از دست دادن آب ، اغلب منجر به گرمازدگي نمي شوند . علامات و عوارض گرمازدگي عبارتند از :
● التهاب و قرمز شدن صورت
● قرمز شدن سفيدي چشم
● عرق نكردن مصدوم
● بيهوشي يا هذيان گويي كه مي تواند سبب رنگ پريدگي شود ، كبود شدن لبها و ناخنها و سرد شدن پوست .
نكته : در اين زمان مصدوم در شوك شديدي وجود دارد . مصدوم را هر چه سريع تر خنك كنيد . با انداختن او در يك رود يا نهر خنك او را خنك كنيد . اگر رودخانه اي در دسترس نيست مصدوم را با آب ، ادرار و يا نهايتاً با استفاده از كمپرس مرطوب در همه بخشهاي بدن مصدوم ، مخصوصاً در گردن ، زير بغل و وسط پا استفاده كنيد . مطمئن شويد كه سر مصدوم مرطوب است . بهتر است پوست سر نيز خنك شود . به مصدوم مايعات خنك بخورانيد و او را باد بزنيد .
در هنگام خنك كردن فرد انتظار موارد زير را داشته باشيد :
● قي كردن
● اسهال
● تقلا كردن
● لرزيدن
● فرياد زدن
● بيهوش طويل المدت
● بازگشت به گرمازدگي در طي 48 ساعت
● ايست قلبي ؛ آماده باشيد تا CPR را انجام دهيد .
نكته : براي درمان گرمازدگي از آب نمك استفاده كنيد .
يخ زدگي

به عنوان عدم توانايي حفظ دماي 36 درجه بدن تعريف مي شود . رسيدن دماي بدن به دماي سرد در حالي كه زماني كوتاه يا بلند مي تواند سبب يخ زدگي شود . از دست دادن دماي بدن و كمبود غذا و استراحت مي تواند سبب يخ زدگي شود .
بر خلاف گرما زدگي شما بايد آرام آرام مصدوم يخزده را گرم كنيد . به مصدوم لباس گرم بپوشانيد ، آب از دست رفته ي بدن وي را جايگزين كنيد و او را گرم كنيد .
اسهال

يك بيماري ضعيف كننده كه به سبب تغيير در آب و غذا ، نوشيدن آب آلوده ، خوردن غذاي فاسد ، ضعيف شدن و استفاده از ظروف كثيف ايجاد مي شود . شما مي توانيد با تمرين پيشگيري هاي پزشكي جلوي بسياري از اين عوامل بيماري را بگيريد . اگر به هر ترتيب دچار اسهال شديد و داروهاي ضد اسهال نداشتيد ، يكي از روش هاي درماني زير را پيگيري كنيد :
● خوردن مايعات را تا 24 ساعت محدود كنيد .
● تا زماني كه اسهال كمتر شود يا متوقف شود ، هر دو ساعت يك فنجان چاي غليظ بنوشيد . اسيد تانيك موجود در چاي به كنترل اسهال كمك مي كند . پوست داخلي درختان سخت چوب را استفاده كنيد و براي 2 ساعت يا بيشتر بجوشانيد تا اسيدتانيك آزاد كند .
● يك محلول از يك مشت پر از خاك زمين ، زغال چوب يا استخوانهاي خشك شده تهيه كنيد . اگر شما مقداري پوست سيب يا پوست مركبات در دسترس داريد ، به محلول اضافه كنيد تا قوي تر شود . هر 2 ساعت 2 قاشق غذاخوري محلول را بخوريد تا اسهال كم شود يا متوقف گردد .
انگل هاي روده اي

اگر شما از پيشگيري پزشكي استفاده مي كنيد از مبتلا شدن به كرم هاي روده اي يا ساير انگلهاي روده اي مصون هستيد . مثلاُ هرگز پابرهنه راه نرويد . مؤثرترين راه جهت جلوگيري از ابتلا به انگل نخوردن گوشت نپخته و گياهاني است كه با فاضلابهاي انساني و حيواني آلوده شده اند . با اين حال ، چون اين احتمال همواره وجود دارد كه شما به انگل آلوده شويد ، شما بايد از درمانهاي خانگي استفاده كنيد . به خاطر داشته باشيد كه درمانهاي خانگي بر پايه تغيير دادن شرايط زندگي و نامساعد كردن ربوده براي انگل تهيه شده اند . در زير درمانهاي خانگي كه شما مي توانيد انجام دهيد آمده است :
● آب نمك . 4 قاشق چايخوري نمك را در يك ليوان آب حل كرده و بنوشيد . اين درمان را تكرار نكنيد .
● تنباكو . تعداد 1-5/1 سيگار بخوريد . نيكوتين موجود در تنباكو مي تواند كرم هاي انگل را بكُشد تا دفع شوند . اگر عفونت عميق باشد ، اين درمان را 24-48 ساعت بعد تكرار شود ،نه زودتر .
● نفت سفيد . 2 قاشق غذاخوري نفت سفيد بخوريد نه بيشتر . در صورت لزوم شما مي توانيد اين كار را 24-48 ساعت بعد تكرار كنيد . دقت كنيد تا دود استنشاق نكنيد . دود مي تواند سبب التهاب ريه ها شود .
● فلفـل تند . فلفل ها زماني مؤثر هستند كه بخشي از رژيم غذايي ما باشند . شما مي توانيد آنها را خام يا همراه با سوپ برنج يا گوشت بخوريد . آنها شرايطي را ايجاب مي كنند كه سد كننده اتصال انگل ها به روده مي شود .
درمانهاي گياهي

داروهاي مدرن . آزمايشگاهها و تجهيزات ما تهيه داروهاي ساده را بسيار پيچيده تر ساخته اند . در بسياري از مناطق جهان هنوز مردم به گياهان منطقه اي خود براي انجام درمان بيماري هايشان اعتقاد دارند . بسياري از گياهاني كه آنها مورد استفاده قرار مي دهند به همان مؤثري هستند كه بيشتر داروهاي مدرن كنوني هستند . در واقع ، بسياري از داروهاي مدرن همه ماده تصفيه شده به دست آمده از همان گياهان است .
هشـــــــدار

به گياه درماني با احتياط زيادي بپردازيد و فقط زماني كه با محدوديت پشتيباني مواجه هستيد به آن رو آوريد . بعضي درمانهاي گياهي بسيار خطرناك هستند و ممكن است سبب آسيب بيشتر يا مرگ شوند . براي اطلاعات بيشتر در زمينه استفاده از گياهان در شرايط سخت به فصل 9 مراجعه كنيد .




موفق باشید

[M@hdi42]

SHELTERS

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت پنجم : سرپناه

آموزش نظامی

سرپناه


يك سرپناه مي تواند شما را از نور خورشيد ، حشرات ، باد ، باران ، برف ، گرما و سرما و ديد دشمن حفظ كند . اين به شما احساس آرامش مي دهد . اين به شما كمك مي كند تا علاقه خود به زنده ماندن را حفظ كنيد .
در بعضي مناطق ، نياز شما به سرپناه از نياز شما به غذا و حتي نياز شما به آب نيز ضروري تر جلوه مي كند . براي مثال ، براي مدت زيادي در معرض سرما قرار گرفتن مي تواند سبب ضعف و ناتواني ( خستگي ) شما شود . يك فرد خسته ممكن است نگرش منفي پيدا كند و بدين ترتيب ميل خود را براي زنده ماندن از دست بدهد .
متداول ترين اشتباه در ساختن يك سرپناه ،‌بزرگ بودن آن است . سرپناه بايد تا حدي بزرگ باشد كه شما را حفظ كند . اين بايد همچنين به اندازه كافي كوچك باشد تا گرماي بدن شما را حفظ كند . مخصوصاً در آب و هواي سرد .
انتخاب محل تهيه سرپناه

وقتي كه شما در شرايط سخت قرار داريد كه در آن سرپناه از اولويت بالايي برخوردار است ، بايد هر چه سريعتر شروع به جستجوي محل تهيه سرپناه كنيد . در ضمن انجام اين كار همواره بايد به خاطر داشته باشيد كه چه چيزي احتياج داريد ؟ دونياز اصلي عبارتند از :
● اين محل بايد حاوي موادي باشد كه شما براي تهيه نوع سرپناه مورد نيازتان به آنها احتياج داريد .
● سرپناهي كه تهيه مي كنيد بايد به اندازه كافي بزرگ و تراز باشد تاشما راحت دراز بكشيد .
در ضمن اينكه به اين دو موضوع توجه داريد شما نبايد شرايط تاكتيكي و ايمني مورد نياز را فراموش كنيد . شما بايد همچنين توجه داشته باشيد كه آيا محل سرپناه :
● پوشش كافي براي مخفي شدن از ديد دشمن را فراهم مي آورد .
● راههاي فرار مناسبي در اطراف آن وجود دارد .
● براي علامت دادن در صورت نياز مناسب است .
● حفاظت لازم را در مقابل حيوانات وحشي و قلوه سنگها و كُنده درختان كه ممكن است بيافتند فراهم آورد .
●دور از محل حشرات ، مارها و گياهان سمي باشد .
■ شما بايد همچنين مشكلاتي كه ممكن است در محيط شما بوجود آيند توجه كنيد . براي مثال :
● از مناطق كوهستانـي كه احتمال ريزش بهمن يا قلوه سنگ وجود دارد اجتناب كنيد .
● از مناطق نزديك آب كه پايين تر از سطح آب هستند اجتناب كنيد
در بعضي مناطق ، فصل سال اثر مهمي بر انتخاب محل سرپناه دارد . محل سرپناه ايده آل در زمستان و تابستان متفاوت است .
در ماههاي سرد زمستان طبيعتاً شما به دنبال سرپناهي هستيد كه شما را در مقابل سرما و باد حفظ كند ، اما منبعي براي سوخت و آب داشته باشد . در طي ماههاي گرم تابستان در همين منطقه شما احتياج به يك منبع آب داريد كه از دسترس حشرات دور باشد .
در هنگام انتخاب محل سرپناه از واژه BLISS بعنوان راهنما استفاده كنيد .
B ـ كاملاً آن را با محيط اطراف همرنگ كنيد .
L ـ نيمرخ پاييني داشته باشد .
I ـ شكل نامرتب .
S ـ كوچك باشد .
S ـ محلي دور افتاده باشد .
انواع سرپناه ها

در هنگام جستجوي محل سرپناه ، انواع سرپناه در دسترس را به خاطر داشته باشيد . با اين حال شما بايد همچنين به موارد زير توجه كيند :
● چه مقدار زمان وانرژي براي ساختن سرپناه مورد نياز است ؟
● آيا سرپناه به خوبي شما را از نور خورشيد ، باد ، باران و برف حفظ مي كند ؟
● آيا شما ابزارهاي ساختن آن را در دسترس داريد ؟ اگر اين طور نيست ، آيا شما مي توانيد با مواد موجود در محل آن راتهيه كنيد ؟
● آيا شما نوع و ميزان مواد مورد نياز براي ساختن سرپناه را داريد ؟
براي پاسخگويي به اين سؤالات شما نيازداريد تا بدانيد چگونه انواع سرپناه را بسازيد و چه موادي براي اين كار نياز داريد .
پانچو متصل شده

اين فقط يك مدت كوتاه و حداقل تجهيزات براي تهيه نياز دارد ( تصوير 1-5 ) شما يك پانچو ، 2-3 متر طناب يا طناب چتربازي ، 3 تيرك چوبي 30 سانتي و دو درخت يا دو قطب كه 2-3 متر از هم دور هستند احتياج داريد . قبل از انتخاب درختان شما محل آنها را بايد كنترل كنيد و مسير باد را چك كنيد . مطمئن شويد كه پشت سرپناه تهيه شده به باد باشد



براي تهيه پانچو متصل شده :

● سرپوش پانچو را گره بزنيد . ريسمان مساوي را محكم بكشيد ، سرپوش پانچو را از درازا تا كنيد ، آن را براي سومين بار تا كنيد و نهايتاً آن را به ريسمان گره بزنيد .
● طناب را از وسط ببُريد . در يك طرف بلند پانچو ، نصفه طناب را به مركز تنه درخت گره بزنيد و نيمه ديگر را به مركز تنه درخت ديگر گره بزنيد .
● يك ناودان به هر طناب در فاصله 5/2 سانتيمتري درخت وصل كنيد تا زماني كه بارندگي مي شود آب باران از روي طنابها به پانچو نفوذ نكند . ريسمانهايي ( به طول حدوداً 10 سانتيمتر ) به هر درخت به موازات لبه بالاي پانچو گره بزنيد تا آب بدون نفوذ به سرپناه به پايين برود .
● طناب را به اندازة ارتفاع كمر به درختان ببنديد . با يك دور چرخاندن طناب دور درخت و دو گره نيم حلقه اي .
● پانچو را باز كنيد و آن را به زمين وصل كنيد . با استفاده از دو جسم نوك تيز كه در زمين فرو مي روند .
اگر مي خواهيد از اين نوع سرپناه براي بيش از يك شب استفاده كنيد ، يا اينكه احتمال بارندگي مي رود ، يك پشتيباني كننده مركزي براي پانچو تهيه كنيد . اين پشتيباني را با يك طناب انجام دهيد . يك انتهاي طناب را به سرپوش پانچو و انتهاي ديگر را به يك شاخه ي آويزان و برآمده وصل كنيد . مطمئن شويد كه طناب شُل نباشد .
يك متد ديگر قرار دادن يك تكه چوب در زير وسط پانچو است . اين روش به هر حال ممكن است فضا و حركت شما را در محل محدود كند .
براي حفاظت در مقابل باد و باران ، مقداري بوته در كوله پشتي خود و يا تجهيزات ديگر را در كناره هاي پانچو قرار دهيد . براي جلوگيري از تقليل يافتن گرما توسط زمين ، تعدادي مواد عايق مانند برگ كاج يا ساير برگهاي درختان ديگر را در زير خود قرار دهيد .
نكته : در هنگام استراحت شما حداكثر 80 % گرماي بدن را به زمين مي دهيد .
جهت افزايش ميزان امنيت شما از ديد دشمن ، با انجام دو تغيير نيمرخ سرپناه را پايين بياوريد . اول ، طناب هاي پشتيباني كننده را براي محكم شدن به ارتفاعي در اندازه زانوها وصل كنيد ( نه به اندازه كمر ) از دو تكه چوب نيز مي توان استفاده كرد كه به اندازه زانوها باشد . دوم ، پانچو را روي زمين زاويه بدهيد و آن را با اشياء نوك تيز محكم كنيد .
چادر پانچويي

اين چادر ( تصوير 2-5 ) يك نيمرخ كوتاهي ايجاد مي كند . اين همچنين شما را از دو طرف محافظت مي كند . با اين حال اين فضا و منطقه ديد كمتري فراهم مي آورد و زمان واكنش شما به دشمن را افزايش مي دهد . براي تهيه اين چادر شما به يك پانچو ، دو طناب 5/1-5/2 متري ، 6 ميخ نوك تيز 30 سامتيمتري و دو درخت 2-3 متري نياز داريد .

براي تهيه اين چادر :

● سرپوش پانچو را مانند قبل گره بزنيد .
● يك طناب 5/1-5/2 متري را به انتهاي هر طرف پانچو گره بزنيد .
● طرف ديگر اين طنابها را به دو درخت ديگر در ارتفاعي به اندازه زانوها گره بزنيد و پانچو را محكم بكشيد .
● يك طرف پانچو را پايين بكشيد و آن را به زمين محكم كنيد .
● همين كار را براي طرف ديگر انجام دهيد .
اگر نيازمند پشتيباني مياني هستيد ، همان متد را كه قبلاً براي پانچو متصل شده استفاده كرديد ،‌ استفاده كنيد . پشتيباني مركزي ديگر يك چهارچوب A مانند در خارج اما بالاي مركز چادر است كه در آنجا قرار مي گيرد ( تصوير 3-5 ) . از دو تكه چوب 90-120 سانتيمتري استفاده كنيد كه يكي از آنها انتهايي چنگكي شكل داشته باشد تا فرم A مانند بگيرد . پانچو را به شكل A مانند گره بزنيد تا مركز چادر را پشتيباني كند .

چادر سرخپوستي سه پايه

اگر شما چتـر مخصوص چتربازي و سه تكه چوب داريد و شرايط تاكتيكي اجازه مي دهد ، يك چادر سرخپوستي درست كنيد . تهيه اين چادر بسيار ساده بوده و وقت كمي تلف مي شود . اين انسان را به خوبي محافظت مي كند و به عنوان وسيله علامت دهي بوسيله ميزان كمي نور از يك آتش يا شمع عمل مي كند . اين به اندازه كافي بزرگ است تا چندين نفر همراه با تجهيزاتشان را در خود جا دهد و اجازه طبخ غذا ، خواب و ذخيره مواد سوختي را مي دهد .
شما براي تهيه اين چادر مي توانيد از بخشي يا تمامي چترهاي اصل يا ذخيره افراد استفاده كنيد . اگر از يك چتر انفرادي استاندارد استفاده مي كنيد ، شما نيازمند 3 چوب 5/3-5/4 متري به قطر تقريبي 5 سانتيمتر هستيد .
براي تهيه چادر ( تصوير 4-5 ) شما بايد :
● چوبها را روي زمين بگذاريد و همگي را در يك نقطه به همديگر وصل كنيد .
● سپس اين شكل را بلند كنيد و چوبها را از هم باز كنيد تا يك سه پايه درست كنيد .
● براي پشتيباني بيشتر پايه هاي اضافي مقابل سه پايه قرار دهيد . 5-6 پايه اضافي به خوبي كار مي كند ، اما آنها را به سه پايه وصل نكنيد .
● باد را تعيين مسير كنيد و ورودي چادر را در زاويه 90 درجه يا بيشتر نسبت به وزش باد قرار دهيد .
● چتر را روي بخش خارجي سه پايه پهن كنيد و حلقه ي نايلوني موجود در آن را در مقابل سه پايه قرار دهيد .
● حلقه را روي قسمت بالايي پايه ها قرار دهيد . سپس پايه را در مقابل سه پايه قرار دهيد . بدين ترتيب نوك كانوپي درهمان ارتفاعي قرار مي گيرد كه محل اتصال سه پايه قرار دارد .
● كانوپي دور يك طرف سه پايه بپيچيد . كانوپي بايد داراي ضخامت دو لايه باشد . در ضمن كه شما آن را اطراف كل چتر مي پيچيد . شما نياز داريد كه فقط كانوپي را دور نيمي از سه پايه بپيچيد و قسمت باقي مانده كانوپي در مسير مخالف خود به خود دور سه پايه مي پيچد .
● ورودي چادر را با پيچيدن لبه هاي تا شده كانوپي در اطراف دو پايه ثابت تهيه كنيد . سپس شما مي توانيد با كنار هم قرار دادن پايه ها ورودي چادر را ببنديد .
● يك كانوپي اضافي زير پايه هاي چادر و داخل قرار دهيد تا يك كف براي سرپناه خود تهيه كنيد .
● يك سوراخ 30-50 سانتيمتري در بالاي چادر باقي بگذاريد اگر مي خواهيد كه داخل چادر آتش درست كنيد .

چادر سرخپوستي يك پايه

براي تهيه اين چادر شما نيازمند كانوپي ، ميخ ، يك پايه مياني و حلقه و داخلي و سوزن هستيد و طنابهاي آويزان در پايين كانوپي را به اندازه 40-45 سانتيمتري ببُريد .
جهت تهيه اين چادر ( تصوير 5-5 ) :
● يك محل را براي سرپناه انتخاب كنيد و يك دايره به قطر حدود 4 متر روي زمين بكشيد .
● ميخها را در زمين فرو كنيد ، با استفاده از ريسمانهايي كه در طرف پايين قرار دارند .
● بعد از قرار دادن ميخ ها اولين طناب را محكم به ميخ ببنديد .
● مواد چتربازي را به سمت طناب بعدي بكِشيد ، يك ميخ روي طناب كشيده شده بزنيد و آن را با گره محكم كنيد .
● اين كار را ادامه دهيد تا همه طنابها گره زده شوند .
● بالاي مواد چتربازي را به پايه مركزي با طناب كه بُريده ايد بطور شُل وصل كنيد و نقطه اي را كه در آن مواد چتربازي در زماني كه پايه مركزي برافراشته است بايد كشيده شده باشند تعيين كنيد .
● سپس مواد را محكم به پايه وصل كنيد .
● با استفاده از طناب آويزان ( يا حلقه داخلي ) ، داخل كانوپي را به همديگر بدوزيد و 1-2/1 متر از آن را براي تهيه درب آزاد بگذاريد .

چادر سرخپوستي بدون پايه

براي تهيه آن از همان وسايل استفاده مي كنيد كه در بالا استفاده شد به جز پايه مركزي .
براي ساختن اين چادر ( تصوير 6-5 ) ؛
● يك طناب به بالاي كانوپي چتربازي گره بزنيد .
● طناب را روي شاخه ي درخت بيندازيد و آن را به تنه درخت گره بزنيد .
● از طرف مخالف درب چادر شروع كنيد و ميخ هاي چادر را در دايره اي به قطر 5/3-5/4 متر به زمين بكوبيد .
● اولين ميخ را به طرف پايين باند متصل به كانوپي چتربازي وصل كنيد .
● سپس كوبيدن ميخ ها و گره زدن طنابها به آنها را ادامه دهيد .
● بعد از محكم شدن ميخ ها ، طناب گره خوده به بدنه درخت را باز كنيد و با كشيدن اين طناب چادر را محكم كنيد و سپس دوباره طناب را به بدنه درخت وصل گره بزنيد .

سرپناه يك نفره

يك سرپناه يك نفره كه شما مي توانيد به سادگي بسازيد ، نيازمند يك چتر و يك درخت و سه پايه است . يك پايه بايد حدود 5/4 متر و دو پايه ديگر بايد حدود 3 متر بلند باشند .
براي تهيه اين سرپناه ( تصوير 7-5 ) :
● پايه 5/4 متري را در ارتفاعي به اندازه كمر به درخت محكم كنيد .
● دو پايه 3 متري ديگر را روي زمين در دو طرف و در همان جهت پايه 5/4 متري قرار دهيد .
● كانوپي جمع شده را روي پايه 5/4 متري قرار دهيد .
● بخشهاي اضافي كانوپي را زير پايه هاي 3 متري تو بزنيد و سپس آن ها را باز كنيد تا به عنوان كف محل آنجا را بپوشاند .
● مابين دو پايه 3 متري فاصله بيندازيد و آنها را در زمين محكم كنيد ( درب قسمت ورودي سرپناه ) تا به طرف داخل ليز نخورند .
● از باقي مانده كانوپي چتربازي براي پوشاندن ورودي استفاده كنيد .

لباس چتربازي اين سرپناه را نسبت به باد مقاوم مي كند و اين سرپناه به اندازه كافي كوچك است تا گرم شود . يك شمع مي تواند دماي داخل سرپناه را مطلوب سازد . با اين حال اين سرپناه نسبت به برف نامقاوم است و حتي با يك بارش برف سبك فرو مي ريزد .
نَنــــو

شما مي توانيد با استفاده از 6-8 عدد كانوپي چتربازي و 2 درخت به فاصله ي 5/4 متر از همديگر يك ننو بسازيد ( تصوير 8-5 ) .

2ـ از يك طرف شروع كنيد ، دو تا بزنيد و يك قسمت از 6 قسمت بُريده شده را در عرض قرار دهيد و آن رابه صورت سه لايه كنيد

1ـ چتر را پهن كنيد و از آن 6 قسمت جدا كنيد .

طناب سايبان ، ميله هاي پهن كننده 3ـ ننو را مابين دودرخت قرار دهيد . به طوري كه بخش پايين آن پايين تر از قسمت بالا باشد . يك ميله پهن كننده بين طنابها در قسمت بالا قرار دهيد . يك طناب براي سايبان مابين دو درخت قرار دهيد .

ميله هاي تثبيت كننده 4ـ سه قسمت بُريده شده از چتر را روي طناب سايبان بيندازيد و 6 قسمت بُريده شده قبل را در سرپناه بيندازيد . شاخه هاي برآمده درخت را زير ميله پهن كننده قرار دهيد تا سرپناه محكم شود .

سرپناه متصل شده به زمين

اگر شما در محلي جنگلي باشيد و مــواد طبيعـي كافـي در دسترستان باشد ، شما مي توانيد اين نوع سرپناه را با كمك يك چاقوي ساده تهيه كنيد . تهيه اين نوع سرپناه نسبت به ساير انواع سرپناه وقت بيشتري مي برد ، اما اين نوع سرپناه به خوبي از شما محافظت مي كند .

شما دو درخت كه حدود 2 متر از هم فاصله دارند پيدا كنيد ؛ يك پايه 2 متري به قطر 5/2 سانتيمتر ؛ 5-8 پايه حدوداً 3 متري با قطر 5/2 سانتيمتر براي شعاع نور خورشيد ، طناب براي محكم كردن پشتيباني افقي از درختان و ساير پايه ها يا گياه پيچك و شاخه مو براي شبكه شبكه كردن اشعه نور خورشيد .
براي تهيه اين نوع سرپناه :

● پايه 2 متري را به 2 درخت در ارتفاعي به اندازه كمر گره بزنيد . اين پشتيباني كننده افقي است . اگر درخت در دسترس نباشد ، يك پايه 2Υ شكل يا دو سه پايه استفاده كنيد .
● يك انتهاي ستونهاي 3 متري را روي يك طرف پشتيباني افقي قرار دهيد . مانند تمامي سرپناه هاي مشابه مطمئن شويد كه بخش عقب اين سرپناه به سمت باد باشد .
● بصورت ضربدري پيچك ها يا نهال هاي نو را از پايه هاي 3 متري عبور دهيد .
● چهارچوب سرپناه را با بوته ، برگ ، برگ كاج يا علف به شروع كردن از انتهاي سرپناه بپوشانيد .
براي تهيه تختخواب در سرپناه از برگ ، برگ كاج و بوته استفاده كنيد .
در هنگــام سرما با تهيه يك ديوار باز تابنــده آتش درون سرپنـاه را راحت سازيد . ( تصوير 9-5 ) . براي پشتيبانــي از ديوار 4 تكه چوب 5/1 متري ذر داخل زمين فرو كنيد . كُنده هاي سبز را روي يكديگر مابين چوبهاي پشتيباني كننده قرار دهيد . دو رديف كُنده تهيه كنيد تا يك فضاي داخلي درون ديوار ايجاد كنيد كه شما مي توانيد با نخاله پر كنيد . اين دو جداره شدن نه تنها ديوار را محكم مي كند بلكه آن را نسبت به گرما محافظت مي كند . بالاي كُنده هاي پشتيباني كننده را طوري محكم كنيد كه كُنده هاي سبز و نخاله ها در محل خود ثابت بمانند .
با مقداري تلاش شما مي توانيد يك بند را براي خشك كردن لباس ها نيز تهيه كنيد . تعدادي پايه با قطر 2 سانتيمتر ببُريد ( طول بستگي دارد به فاصله مابين پشتيباني كننده افقي بالاي سرپناه و قسمت بالاي ديوار منعكس كنندة آتش ) . يك انتهاي ستون را به پشتيباني كننده و انتهاي ديگر آن را به قسمت بالاي ديوار ببنديد . آن را به تكه چوبهاي كوچكتر موجود در اين فاصله محكم كنيد . حالا شما يك محل براي خشك كردن لباس ، گوشت يا ماهي داريد .
در باتلاق ها هر جايي كه زمين مرطوبي دارد ، تختخواب شما را از آب محافظـت مي كند ( تصوير 10-5 ) . وقتي كه چنين محلهايي را انتخاب مي كنيد ، به آب و هوا ، باد ، شرايط و مواد موجود توجه كنيد .

براي تهيه يك تخت مورد استفاده در مناطق باتلاقي :

دنبال محلي بگرديد كه چهار درخت بصورت متقابل نسبت به همديگر قرار گرفته باشند ، يا 4 شاخه ببُريد ( ترجيحاً خيزران ) و آنها را محكم در زمين فرو كنيد تا بصورت مستطيل درآيند . آنها بايد به اندازه كافي دور باشند و محكم باشند كه بتوانند وزن شما را تحمل كنند .
● دو تكه چوب به اندازه عرض مستطيل ببُريد ، آنها نيز بايد به اندازه كافي محكم باشد كه وزن شما را تحمل كنند .
● اين دو تكه چوب را به درختان محكم كنيد . مطمئن شويد كه آنها به اندازه كافي از سطح زمين بالا هستند كه در صورت بالا آمدن آب به آنها نفوذ نكند .
● چوبهايي به اندازه قبل ببُريد و آنها را موازي با دو چوب قبلي قرار دهيد و محكم كنيد .
● با قرار دادن برگ يا علف ، سطح تختخواب را نرم كنيد و بپوشانيد .
● يك بالشتك آتش با استفاده از خاك رُس ، لجن يا گِل در يك طرف تختخواب تهيه كنيد و اجازه دهيد تا خشك شود .
سرپناه ديگري كه شما را بالا و خارج از زمين مرطوب قرار مي دهد ، از شكل مستطيلي مشابه تختخواب باتلاق بهره مي برد .
سرپناه هاي طبيعي

تشكيلات طبيعي را كه براي شما سرپناه فراهم مي آورد ناديده نگيريد . مثلاً غارها ، صخره ها ، شكاف ها ، بوته ها ، گودال هاي كوچك ، صخره هاي بزرگ در طرف پشت به باد تپه ها ، درختــان بلند با شاخه هاي از پايين آويزان شده ، يك درخت افتاده با شاخه هاي ضخيم . به هر حال در هنگام انتخاب يك سرپناه طبيعي :
● از انتخاب زمين هاي پست مثل مسيل ها ، دره هاي باريك يا بستر نهرها اجتناب كنيد . اين مناطق در هنگام شب نسبت به ساير مناطق اطراف خود سردتر مي شوند و همچنين حشرات بيشتري در آنجا هستند .
● وجود مارهاي سمي ، عقرب ،‌ عنكبوتهاي سمي و مورچه را در محل چك كنيد .
● مراقب شاخه هاي درختان ، سنگها ، نارگيل يا ساير روييدني هاي طبيعي كه ممكن است روي سرپناه سقوط كنند باشيد .
آلونــك

براي داشتن سرپناهي گرم و راحت براي ساخت اين سرپناه بهترين است . وقتي كه سرپناه براي زنده ماندن ضروري مي شود ، اين سرپناه را بسازيد .( براي تهيه يك آلونك ( تصوير 11-5 )
● براي تهيه اين نوع سرپناه يك سه پايه با دو پايه كوتاه و يك پايه نوك تيز بسازيد و يا يك انتهاي پايه بلند و نوك تيز را روي يك پايه محكم و قوي قرار دهيد .
● با استفاده از روش سه پايه نوك تيز را محكم كنيد يا بوسيله متصل كردن آن به يك درخت در ارتفاعي به اندازه كمر آن را محكم كنيد .
● تكه چوبهاي بلندي به دو طرف پايه نوك تيز تكيه دهيد تا يك شكل مثلثي در آوريد . مطمئن شويد كه اين مثلث به اندازه كافي عريض باشد تا بدن شما را در خود جاي دهد و به اندازه كافي شيبدار است كه نم و باران را به پايين هدايت كند .
● تكه چوبهاي سبكتري بطور برعكس با زاويه 90 درجه روي تكه چوبهاي قبلي روي سه پايه قرار دهيد . اينها كار شبكه را مي كنند كه موادي مانند علفها و برگها را از افتادن از روي سه پايه نگه مي دارد .
● نخاله هايي سبك ، خشك و نرم روي اين شبكه بريزيد تا زماني كه مواد يك متر عمق پيدا كنند . هر چه عمق بيشتر باشد بهتر است .
● يك لايه 30 سانتيمتري عايق در داخل سرپناه تهيه كنيد .
● درب ورودي سرپناه ، مواد عايقي كه مي توانند به شما بچسبند قرار دهيد .
● به عنوان مرحله نهايي تهيه سرپناه ، مقداري شاخه بر روي لايه نخاله ها قرار دهيد تا در هنگام وقوع طوفان مواد عايق پخش نشوند .

سرپناه چاله درختي برفي

اگر شما در يك منطقه سرد و برفي هستيد كه درختان هميشه سبز هستند و ابزار حفر زمين نيز داريد ، شما مي توانيد سرپناه چاله درختي برفي بسازيد ( تصوير 12-5 ) .

شاخه هاي هميشه سبز

برف سفت شده

برف سفت شده

سطح زمين

شاخه هاي هميشه سبز

براي تهيه اين نوع سرپناه :

● يك درخت با شاخه هاي پر پيدا كنيد كه پوشش خوبي بالاي سر شما ايجاد كند .
● برف اطراف تنه درخت را بكَنيد تا به عمق و قطري دلخواه برسيد يا به زمين برسيد .
● برف اطراف و بالاي چاله را با بيل بكوبيد تا محكم شود .
● ساير شاخه هاي هميشه سبز را پيدا كنيد و ببُريد . آنها را روي چاله بگذاريد تا پوشش اضافي بالاي سر برداشته شود . براي عايق كاري مقداري از آنها را كف چاله بريزيد .
براي اطلاعات بيشر در مورد شرايط برفي و پناهگاههاي مربوطه به فصل 15 مراجعه كنيد .
سرپناه ماسه اي

اين سرپناه شما را از خورشيد ، باد ، باران و گرما محافظت مي كند . تهيه اين سرپناه با استفاده از مواد طبيعي موجود بسيار ساده است .
براي تهيه اين نوع سرپناه ( تصوير 13-5 ) :
● يك تكه چوب يا موادي مشابه پيدا كنيد تا به عنوان محافظت كننده و وسيله ي حفر چاله استفاده شود .
● يك محل كه بالاي سطح آب است پيدا كنيد و علامت بزنيد .
● يك خندق در مسير جنوب به شمال حفر كنيد تا حداقل نور خورشيد به آن بتابد . اندازه طول و عرض چاله بايد به قدري باشد كه بتوانيد به راحتي در آن دراز بكشيد .
● در سه طرف خندق خاك را تپه كنيد . هر قدر تپه بلندتر باشد فضاي بيشتري داخل سرپناه است .
● تكه چوب تهيه شده را روي چاله بگذاريد تا سقف آن درست شود .
● با حفر كردن بيشتر شن هاي موجود در جلوي درب ورودي سرپناه را بزرگ كنيد .
●با استفاده از علف يا برگ يك تختخواب داخل سرپناه درست كنيد .

سرپناه هاي صحرايي

در سرزمين هاي خشك بايد به زمان ، انرژي و مواد مورد نياز براي تهيه سرپناه توجه كرد .اگر وسايلي مثل پانچو ، برزنت يا چتر داريد مي توانيد از آنها همواره با عوارض طبيعي مانند سنگ ، تپه هاي شني يا گودي مابين ماسه ها يا صخره ها براي تهيه سرپناه استفاده كنيد .
استفاده از بيرون سنگها :
● انتهاي پانچوي خود را به لبه بيرون سنگ متصل كنيد .
● انتهاي ديگر را نيز بكِشيد ومتصل كنيد . بدين ترتيب بهترين سايه ممكن است ايجاد شود.
در يك منطقه شني :
● يك تپه شني درست كنيد يا از يك طرف تَل ماسه براي يك طرف سرپناه استفاده كنيد .
● انتهاي ديگر وسيله مورد استفاده براي ايجاد سايه را به بالاي تپه با استفاده از شن يا وزنه اي متصل كنيد .
با كشيدن آن وسيله بهترين سايه ممكن ايجاد مي شود .
نكته : اگر به اندازه كافي وسيله داريد ، آن را از وسط تا كنيد و يك هواكش 30-40 سانتيمتري درست كنيد و اين هواكش دماي زير سرپناه را كاهش مي دهد .
يك پناهگاه زيرزميني ( تصوير 14-5 ) مي تواند دماي نيم روز را 16-22 سانتيگراد كاهش دهد . البته تهيه اين نوع سرپناه نيازمند انرژي و زمان بيشتري دارد . به علت اينكه تلاش فيزيكي سبب عرق كردن مي شود ، آب زيادي از دست مي رود . بنابراين بايد اين كار را قبل از گرماي روز انجام داد .

آسترپانچو

حفره حفرشده 45-60 ساتني متري

پانچو

تكيه گاه شني

هواكش 45-30 سانتي متري

براي ساختن اين سرپناه :

● يك شيار مابين تَل ماســه ها يا صخره ها پيدا كنيد . در صورت نياز يك خندق به عمق 45-60 سانتيمتر و طول و عرض كافي براي دراز كشيدن حفر كنيد .
● شن هايي كه شما از خندق خارج مي كنيد به صورت يك تپه اطراف سه طرف خود قرار دهيد .
انتهاي باز خندق را بيشتر بكَنيد تا ورود و خروج به سرپناه راحتتر شود .
● خندق را با مواد در دسترس خود بپوشانيد .
● مواد را با استفاده از شن ، سنگ يا ساير مواد سنگين محكم كنيد .
اگر شما مواد زيادي در اختيار داريد مي توانيد دماي داخل سرپناه را با محكم كردن مواد به اندازه 30-40 سانتيمتر بالاي پوشش محكم كنيد . اين قرار دادن مواد اضافي دماي خندق را 11-22 درجه كاهش مي دهد .
نوع ديگري از سرپناه زيرزميني شبيه اين سرپناه مي باشد ، جز اينكه تمامي اطراف آن بادگير مي باشد . براي حداكثر محافظت . حداقل شما به دو لايه چتر نياز داريد ( تصوير 15-5 ) . سفيد بهترين رنگ براي انعكاس دادن گرما است ؛ رنگ مواد داخل سرپناه بايد تيره تر باشد.

30-45 سانتيمتر مابين لايه ها

40 سانتيمتر بالا يا زيرسطح زمين

[M@hdi42]

WATER PROCUREMENT

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت ششم : تهیه آب آشامیدنی
آموزش نظامی

تهيه آب آشاميدني

آب يكي از نيازهاي ضروري در شرايط سخت مي باشد . شما نمي توانيد بدون آب براي مدت زيادي زنده بمانيد ، مخصوصاً در آب و هواي گرم كه از طريق تنفس و عرق كردن مقدار زيادي آب از دست مي رود . حتي در هواي سرد نيز شما حداقل 2 ليتر آب به طور روزانه نياز داريد تا بتوانيد فعال باشيد .
بيش از سه چهارم بدن شما از آب تشكيل شده است . آب بدن شما به سبب گرما ، سرما . استرس يا تلاش از ست مي رود . براي فعال بودن شما بايد آب از دست رفته را جايگرين كنيد . بنابــراين يكــي از اهداف اوليه شما فراهم كردن يك تداركات مناسب از آب آشاميدني مي باشد .
منابع آب

عموماً در هر شرايط محيطي داراي مقداري آب در درجات مختلف است . در تصوير 1-6 منابع احتمالي آب در شرايط مختلف ليست شده است . در اينجا همچنين اطلاعاتي در مورد چگونگي تهيه آب فراهم آمده است .
تصوير 1-6 . منابع آب در محيطهاي مختلف

نكات مهم	وسايل و ابزار تهيه آب	منبع آب	محيط
بدون ذوب كردن نخوريد ! خوردن يخ و برف سبب كاهش بيشتر دماي بدن مي شود و در نهايت آب بيشتري از دست مي رود . برف و يخ مانند آبي كه از آن تهيه مي شوند پاك و تصفيه شده نيستند . يخهاي دريايي كه رنگي هستند نمكي مي باشند . بدون جدا كردن نمك آن آب را نخوريد . يخ دريايي كه آبي مي باشد نمك كمتري دارد .	ذوب كردن و تصفيه كردن	برف و يخ	مناطق خشك
بدون جدا كردن نمك ، آب دريا را نخوريد	استفاده از كيت رفع كننده نمك	دريا	در دريا
اگر ظرف جمع آوري آب با نمك آغشته شده باشد قبل از استفاده از آن ظرف را بشوييد	آب را در برزنت يا ساير ظروف نگهدارنده آب جمع كنيد	باران
همان نكات مطرح شده در مورد مناطق خشك در اينجا نيز كاربرد دارد .		دريا يخ

نكات مهم	وسايل و ابزار تهيه آب	منبع آب	محيط
اگر ظرف داريد از روش ديگري استفاده كنيد و مقداري آب درون ظرف بريزيد ؛ آتش درست كنيد و آب را بجوشانيد تا بخار ايجاد شود ؛ پارچه اي بالاي ظرف بگيريد تا آب را جذب كند .	يك حفره به اندازه اي حفر كنيد كه آب به آن تراوش كند ، تعدادي سنگ پيدا كند ؛ آتش درست كنيد و سنگهاي داغ را درون آب بيندازيد ، پارچه اي را روي حفره نگه داريد تا بخار را جذب كند ، آب را از پارچه بچلانيد .	زمين	ساحل
در يك تپه شني هر آبي ممكن است يافت شود . در زير كف دره ، در لبه تپه شني .	يك حفره به اندازه اي حفر كنيد كه آب به آن تراوش كند	زمين ●در مناطق پست ● در سواحل مقعر يا بستر رودهاي خشك ● در اولين شكاف پشت اولين تپه شني هر جا كه شما سطح نمداري پيدا كنيد هر جا كه شما گياه سبز بيابيد	صحرا
بدون قمه بُريدن كاكتوس بسيار دشوار مي باشد و وقت زيادي مي گيرد	بالاي شاخه كاكتوس را ببُريد و آن را له كنيد تا خمير شود . هشدار : خمير درست شده را نخوريد . خمير را در دهان بگذاريد و بمكيد و سپس بيرون بيندازيد.	كاكتوس
بارانهاي فصلي ممكن است در استخرها جمع شوند يا در حفره هاي موجود در سنگها		شيارها يا حفره ها ، در سنگها	صحرا
	يك لوله قابل انعطاف شكاف سنگها وارد شكاف كنيد . اگر شكاف به اندازه كافي بزرگ باشد ، مي توانيد ظرف داخل آب كنيد .
	يك لوله قابل انعطاف سنگهاي پر منفذ وارد شكاف كنيد و آب را بيرون بكشيد
تغيير زياد دما مابين شب و روز سبب شبنم زدن روي فلزات مي شود . در زير نشانه هاي وجود آب در صحرا آمده است: ● تمامي ردپاها به آب منتهي مي شوند . شما بايد اين ردها را بگيريد تا جايي كه ردها با هم تلاقي پيدا بكنند . علامتهايي از كمپها ، خاكستر آتش و فضولات حيواني . و ردهاي زير پاله شده نيز جزء رد به حساب مي آيند .دسته پرندگان معمولاً دور آب چرخ مي زنند . بعضي پرندگان در هنگام غروب به سمت آب پرواز مي كنند . در اين زمان آنها سريع و نزديك به زمين پرواز مي كنند و صداي پرندگان در عصر يا نزديك صبح نشان مي دهد كه آب نزديك است	از پارچه براي جذب آب استفاده كنيد ، سپس پارچه را بچلانيد .	ميعان از روي فلزات

تصوير 1-6 . منابع آب در محيطهاي مختلف
نكته : اگر شما ظرفي براي نگهداري آب نداريد ، از يك پارچه پلاستيكي يا ضد آب استفاده كنيد . پارچه را بصورت يك ظرف در آوريد با چين دار كردن آن . براي چين دار كردن پارچه از سوزن يا ساير وسايل در دسترس حتي دستان خود استفاده كنيد .
اگر شما منبع قابل اعتمادي نداريد تا آب شما را تأمين كند ، هوشيار باشيد تا بتوانيد از محيط براي تأمين آب خود حداكثر استفاده را ببريد .
هشــدار : مايعاتي كه در تصوير 2-6 آمده اند را جايگزين آب نكنيد .

مايع	نكات مهم
مشروبات الكلي	آب بدن را مي گيرد و تصميم گيري را براي مغز مشكل مي كند .
ادرار	مواد دفعي خطرناكي همراه دارد و 2 % نمك دارد .
خون	نمكي است و غذا به حساب مي آيد . بنابراين آب اضافي مورد نياز است تا هضم شود . ممكن است بيماري نيز منتقل كند .
آب دريا	4 % نمك دارد . براي دفع مواد اضافه در 1 ليتر آب دريا به 2 ليتر آب شيرين نياز است . با خوردن آب دريا شمــا بيشتر تشنــه مي شويد كه نهايتاُ اين تشنگي به مرگ مي انجامد .

تصوير 2-6 . اثرات مايعات جايگزين
شبنمهاي بزرگ مي توانند آب فراهم كنند . يك پارچه يا يك دسته علف اطراف زانوي پاي خود ببنديد و در محلي كه از چمن پوشيده شده است قبل از طلوع آفتاب راه برويد . همينطور كه پارچه يا دسته علف شبنم ها را جذب مي كند . آب را به داخل ظرفي بچلانيد . اين كار را انجام دهيد تا زماني كه شما به منبع قابل ملاحظه اي آب دست يابيد يا شبنم ها تمام شوند . بوميان استراليا گاهي اوقات با استفاده از اين روش در طي يك ساعت به يك ليتر آب دست مي يافتند . آب گاهي اوقات در خلل و فرج درختان يا شكاف سنگها جمع مي شود . از روش بالا براي جمع كردن آب استفاده كنيد . در مناطق خشك ، فضولات پرندگان در اطراف شكاف نشانگر اين است كه در داخل شكاف يا نزديك آن آب وجود دارد يا ندارد .
بيشه هاي ني هاي سبز جاي بسيار مناسبي براي آب تازه هستند . آب گرفته شده از ني سبز زلال و پاكيزه است . براي تهيه آب ، ني را از ساقه ببنديد .گره را محكــم و بالاي ني را ببُريد ( تصويــر 6-3 ) . آب در هنگام شب از ني بيرون مي ريزد ، ني هاي قديمي نيز ممكن است حاوي آب باشند.

تصوير 3-6 . آب حاصل از ني سبز

هشدار : قبل از نوشيدن آب آن را تصفيه كنيد .
هر كجا كه شما موز يا درختزار پپدا كرديد آب نيز وجود دارد . درخت را ببريد يك كُنده 30 سانتي متري از آن را باقي بگذاريد ، وسط كُنده را خالي كنيد تا به شكل كاسه درآيد . آب جذب شده توسط ريشه بسرعت شروع مي كند به پر كردن كاسه . سه كاسه اول آب تلخ خواهد بود ، اما بعد از آن آب به دست آمده قابل شُرب است . اين روش مي تواند تا 4 روز آب مورد نياز راتأمين كند ( تصوير 4-6 ) ، مطمئن شويد كه براي جلوگيري از افتادن حشرات در آب روي كُنده را بپوشانيد .

تصوير 4-6 . تصفيه آب از كُنده درخت موز

برخي گياهان پيچنده نيز مي توانند براي شما آب فراهم كنند . يك شكاف بسيار ظريف در گياه بزنيد ، سپس شكاف را به سمت پايين امتداد دهيد . مايع ريخته از گياه را در يك ظرف يا داخل دهانتان جمع آوري كنيد . ( تصوير 5-6 )

تصوير 5-6 . آب به دست آمده از گياه پيچنده

هشدار

اگر مايع چسبناك ، شيري يا تلخ مزه بود از خوردن آن اجتناب كنيد .
شيره نارگيل نارس ( سبز ) به خوبي رفع عطش مي كند . با اين حال ، شيرة نارگيل رسيده حاوي روغني است كه به عنوان يك مسهل عمل مي كند ، آن را با اعتدال بنوشيد .
در نواحي استوايي امريكا شما ممكن است درختتان بزرگي ببينيد كه شاخه هاي آنها هوا را از خود عبور مي دهند . در برگ اين گياهان ممكن است مقدار قابل ملاحظه اي آب باران جمع شود . آب را از يك پارچه عبور دهيد تا آشغال ها و حشرات موجود در آن را پاك كنيد .
شما مي توانيد گياهاني با برگهاي مقعر و مومي پيدا كنيد . گياهاني نيز وجود دارند كه داراي مركزي مومي و مرطوب هستند . يك بخشي از گياه را ببُريد و موم موجود در مركز را فشار دهيد تا مايع خارج شود . مايع را در يك ظرف جمع كنيد . ريشه گياهان نيز ممكن است آب فراهم آورد . ريشه را از زمين بيرون بكشيد و آن را به قطعات كوچك ببُريد ، آن را فشار دهيد تا آب آن خارج شود ، مايع را در ظرف جمع كنيد .
برگهاي تازه ، ساقه ها يا دُمگل ها ، مثل ني حاوي آب هستند . ساقه ها را ببُريد و شكاف بدهيد . در نزديكي پايه ساقه ها آب آن را بگيريد .
درختان زير نيز آب فراهم مي آورند :
● نخل ها . نخل ها مثل نارگيل حاوي مايع هستند . براي تهيه آب در گياه ايجاد خراش كنيد و از محل خراش آب بيرون مي ريزد .
● درخت تراولز . اين درخت در ماداگاسكار يافت مي شود . در پايه اين درخت يك غلاف فنجاني شكل يافت مي شود كه آب را در خود جمع مي كند .
● درخت چتـــري . پايه برگ ها و ريشه هاي اين درخت كه در غرب آفريقا يافت مي شود مي تواند آب فراهم كند .
● درخت بااُباب . اين درخت كه در شمال استراليا و آفريقا يافت مي شود آب را در تنه بطري شكل خود در طي فصل مرطوب سال جمع مي كند . معمولاً بعد از هفته ها هواي خشك شما مي توانيد در اين درختان آب تازه پيدا كنيد .
هشدار

شيرة گرفته شده از درخت را بيش از 24 ساعت نگه نداريد . اين شيره شروع به تخمير شدن مي كند و خطرناك مي شود .
دستگاه تقطير

شما در شرايط مختلف جهاني مي توانيد از دستگاههاي تقطير استفاده كنيد . آنها آب را از زمين و گياهان به بالا مي كشند . براي تهيه يك دستگاه تقطير شما به مواد خاص نياز داريد و به زمان احتياج داريد تا آب را جمع آوري كنيد . حدوداً 24 ساعت طول مي كشد تا 5/0 ليتر آب جمع شود .
دستگاه تقطير روي زميني

براي تهيه ي اين نوع دستگاه ، شما به يك سطح شيبدار آفتاب خور احتياج داريد تا دستگاه تقطير را در آن قرار دهيد . به يك كيسه پلاستيكي تميز ، گياه برگدار سبز و سنگهاي كوچك نيز احتياج است . ( تصوير 6-6 )

تصوير 6-6 . دستگاه تقطير روي زميني

گره يا درپوش لوله يابي

سنگ

نور بيشتر

كيسه پلاستيكي تميز 2/1 تا 4/3 از آن پر از گياه برگدار سبز شور

زمين شيب دار

براي ساختن دستگاه تقطير :

● كيسه پلاستيكي را با گرفتن دهانه آن جلوي نسيم يا با دميدن داخل آن پر از هوا كنيد .
● يك دوم تا سه چهارم كيسه پلاستيكي را از گياه سبز پر كنيد . مواظب باشيد كه هر گونه شيء نوك تيز را كه ممكن است كيسه پلاستيكي را پنچر كند از داخل گياهان بيرون بياوريد .
هشدار

از گياهان سمي استفاده نكنيد زيرا آب جمع آوري شده سمي مي شود .
● يك سنگ كوچك يا چيزي مشابه آن در كيسه بگذاريد .
● كيسه را محكم ببنديد و دهانه آن را محكم گره بزنيد تا جايي كه حداكثر فضا براي هوا فراهم آيد . اگر شما يك تكه لوله يا ني داريد قبل از محكم كردن دهانه كيسه پلاستيكي ، يك انتهاي آن را وارد كيسه كنيد . اين لوله به شما كمك مي كند تا بدون باز كردن دهانه كيسه آب آن را بيرون بكشيد .
● كيسه را بصورت سر و ته در سطح شيبدار در معرض نور مستقيم خورشيد قرار دهيد . قسمت دهانه ي كيسه را مقدار كمي بالاتر از نقطه پاييني كيسه قرار دهيد .
● كيسه را در جايي قرار دهيد كه سنگ در نقطه پاييني كيسه قرار گيرد .
براي به دست آوردن آب جمع آوري شده ، گره اطراف دهانه كيسه را شُل كنيد و كيسه را برگردانيد . بدين ترتيب آب جمع آوري شده در اطراف سنگ را مي توان جدا كرد . سپس دوباره دهانه كيسه را ببنديد و آن را در حالت سابق قرار دهيد تا آب بيشتري تقطير شود .
بعد از گرفتن آب گياه موجود در كيسه گياه را عوض كنيد . اين سبب مي شود كه خروجي آب حداكثر شود .
دستگاه تقطير زيرزميني

براي تهيه ي اين نوع دستگاه شما نيازمند يك ابزار حفر كردن زمين ، يك ظرف ، يك ورقه پلاستيكي تميز و يك لوله براي نوشيدن و يك سنگ هستيد ( تصوير 7-6 ) .

لوله نوشيدن

شن يا نخاله براي اتصال دادن ورقه پلاستيكي

ورقه پلاستيكي تميز سنگ ظرف شاخ و برگ سبز توليد كننده رطوتب

تصوير 7-6 تقطير زير زميني

محلي را انتخاب كنيد كه شما فكر مي كنيد زمين آن رطوبت دارد ( مثلاً بستر يك رود خشك شده ) خاك اين محل بايد به راحتي كنده شود و نور خورشيد بايد در بيشتر طول روز به آن محل بتابد .
براي ساختن اين دستگاه تقطير :

● يك حفره كاسه اي شكل حدود يك متر عرض و 60 سانتي متر عمق حفر كنيد .
● در مركز حفره يك محل براي قرار دادن ظرف بكَنيد . عمق و اندازه اين محل به اندازه ظرف مورد استفاده شما بستگي دارد . ته اين حفره بايد به ظرف اجازه دهد تا به طور راست بايستد .
● لوله را به انتهاي ظرف وصل كنيد با يك گره روي دستي در لوله .
● ظرف را در محل مربوط به خود به طور راست قرار دهيد .
● انتهاي ديگر آزاد لوله را بطور راست و در عقب لبه حفره روي زمين قرار دهيد .
● ورقه پلاستيكي را روي حفره قرار دهيد و لبه هاي آن را با خاك بپوشانيد تا لبه آن را نگه دارد .
● سنگي در مركز ورقه پلاستيكي قرار دهيد .
● ورقه پلاستيكي رادر حفره پايين بياوريد تا 40 سانتيمتر زير زمين قرار گيرد . اين حالا يك مخروط واونه را تشكيل مي دهد كه در نوك آن سنگ قرار دارد . مطمئن شويد كه نوك مخروط دقيقاً روي ظرف قرار دارد . همچنين مطمئن شويد كه مخروط پلاستيكي داخل حفره را لمس نكرده باشد زيرا زمين آب را جذب مي كند .
● براي محكم نگه داشتن پلاستيك در محل خود وممانعت از ، از دست رفتن آب خاك بيشتري بر لبه هاي پلاستيك قرار دهيد .
● با درپوش دهانه ي لوله راببنديد و در زماني كه استفاده نمي شود تا آب بخار نشود .
شما مي توانيد بدون اينكه دستگاه تقطير خود را خراب كنيد از آب به دست آمده استفاده كنيد .
ممكن است شما بخواهيد در حفره از گياهان به عنوان منبع رطوبت استفاده كنيد . اگر اينطور است ، مقداري بيشتر خاك از كناره هاي حفره برداريد تا سطح شيبداري ايجاد كنيد كه گياهان را در آن قرار دهيد . سپس طبق روش فوق عمل كنيد . اگر منبع رطوبت شما آلوده شد ، يك حفرة كوچك 25 سانتي در لبه دستگاه تقطير حفر كنيد ( تصوير 8-6 ) . عمق حفره 25 سانتيمتر و طول آن 8 سانتيمتر مي باشد . آب آلوده شده رادر اين آبشخور بريزيد . مطمئن شويد شما هيچگونه آب آلوده اي در اطراف لبه حفره در محلي كه صفحه پلاستيكي خاك را لمس مي كند نريخته باشيد . در اين حالت آبشخور آب آلوده را در خود نگه مي دارد و خاك در ضمن كه دستگاه تقطير آب را بالا مي كشد آن را تصفيه مي كند . آب سپس بر روي پلاستيك مايع ريخته مي شود و داخل ظرف مي ريزد . اين پروسه وقتي كه تنها منبع آب شما آب شور است بسيار مفيد است .
براي تأمين آب مورد نياز روزانه خود شما حداقل به 3 دستگاه تقطير احتياج داريد .

تصوير 8-6 . تقطير كنندة زيرزميني براي تهيه آب از آب آلوده

تصفيه آب

آب باراني كه در ظرف يا در گياهان جمع مي شوند براي نوشيدن پاكيزه است . با اين حال بايد آبي را كه از حوضچه ها ، تالابها ، باتلاقها يا رودها ، مخصوصاً آبي را كه از محل استقرار بوميان به دست مي آيد حتماً تصفيه كرد .
وقتي كه ممكن باشد همه آبي را كه شما از گياهان يا زمين به دست مي آوريد بايد با كلر يا جوشاندن تصفيه كنيد .
آب را با استفاده از موارد زير تصفيه كنيد :
● استفاده از قرصهاي تصفيه كنندة آب
● ريختن 5 قطره از تنتوريد 2 % در يك ظرف پر از آب تميز . اگر ظرف پر از آب خنك است از 10 قطره استفاده كنيد ( قبل از خوردن آب 30 دقيقه صبر كنيد ) .
● آب را به مدت يك دقيقه در سطح دريا بجوشانيد و به اندازه هر 300 متر ارتفاع گرفتن از سطح دريا يك دقيقه بر ميزان مدت جوشاندن بيفزاييد يا آب را 10 دقيقه بجوشانيد ، بدون توجه به اينكه در كجا هستيد .
بر اثر نوشيدن آب تصفيه نشده شما ممكن است به بيماريهايي خطرناك دچار شويد يا ارگانيسم هاي خطرناكي را ببلعيد كه براي شما خطرناك هستند . مثالهايي از چنين بيماريها و ارگانيسم هاعبارتند از :
● ديسنتري . اسهال شديد و ممتد با مدفوع خوني ، تب و ضعف .
● وبا يا تيفوئيد . شما ممكن است بدون توجه به اينكه واكسن زده باشيد يا خير دچار چنين بيماريهايي شويد .
● تك ياخته ها . آبهاي آلوده راكد ، مخصوصاً در مناطق استوايي ، اغلب حاوي تك ياخته هاي خوني هستند . اگر شما آنها را ببلعيد آنها در داخل بدن بالغ مي شوند و به عنوان پارازيت خوني عمل كرده و وارد خون مي شوند .
● زالوها . اگر شما يك زالو ببلعيد ، اين مي تواند به گلوي شما يا در داخل بيني شما خود را قلاب كند . اين مي تواند خون بمكد ، ايجاد تهوع كند و به ساير بخشهاي بدن حركت كند . هر زخم خونريزي كننده داخلي نيز ممكن است عفوني گردد .
وسايل فيلتراسيون آب

اگر آبي پيدا كرديد گِل آلود ، راكد و بدبو باشد ، شما مي توانيد آب را با استفاده از روش زير پاك كنيد :● با گذاشتن آن در يك ظرف . اجازه دهيد كه 12 ساعت همينطور باشد تا ناخالصي هاي آن رسوب كند .
● با صاف كردن .
نكته : اين اقدامات فقط آب را تميز مي كند و آنرا خوشمزه تر مي كند . شما بايد اين آب را حتماً تصفيه كنيد . براي تهيه يك سيستم فيلتراسيون ، چندين سانتيمتر يا لايه از مواد فيلتر كننده مثل شن ، خرده سنگ ، زغال چوب يا پارچه درني ، يك كُنده توخالي يا يك تكه پارچه مورد نياز است . ( تصوير 9-6 ) .

تصوير 9-6 . سيستم هاي فيلتر كننده آب

با اضافه كردن زغال آتش خود مواد زائد را از آب خود بزدايئد . قبل از نوشيدن براي 45 دقيقه صبر كنيدتا مواد زائد رسوب كنند .

[M@hdi42]

FIRECRAFT

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت هفتم : هنر و صنعت آتش

آموزش نظامی

آتــــش

در بسياري از شرايط سخت ، توانايي ايجاد آتش به معني تفاوت بين زنده ماندن و مُردن مي باشد . آتش بسياري نيازهاي ما را برآورده مي سازد . اين مي تواند توليد گرما و آرامش كند . اين نه تنها غذاها را مي پزد و نگهداري مي كند ، بلكه همچنين گرمايي را بصورت حرارت فراهم مي آورد كه كالري هايي كه بدن ما بطور نرمال استفاده مي كند تا ايجاد گرما كند فراهم آورد . شما مي توانيد از آتش براي تصفيه آب ، استريليزه كردن بانداژ ، علامت دادن و حفاظت كردن از خود در برابر حيوانات استفاده كنيد . اين مي تواند با فراهم آوردن احساس امنيت ، سبب تقويت فيزيولوژيكــي شما شود . شما همچنن از آتش براي تهيه ابزار آلات و مهمـات مي توانيد استفاده كنيد .
آتش همچنين ممكن است مشكلاتي ايجاد كند . دشمن مي تواند با دود و نور آن محل ما را تعيين كند . اين مي تواند سبب ايجاد آتش سوزي در جنگل يا انهدام تجهيزات ضروري گردد . هنگامي كه از آتش در داخل سرپناه استفاده مي شود توليد گاز سمي مونوكسيد كربن مي كند .
همواره بايد به خاطر داشته باشيد كه نياز خوب به مخفي ماندن از ديد دشمن را بر نياز خود به آتش ارجحيت دهيد .
اصول پايه اي آتش

براي تهيه آتش ضروري است كه اصول پايه اي آتش را بدانيم . سوختهاي غيرگازي بطور مستقيم نمي سوزند . وقتي شما به يك سوخت ( هيزم ) حرارت مي دهيد اين گاز توليد مي كند . اين گاز با اكسيژن موجود در هوا مي آميزد و مي سوزد . فهميدن و شناخت مثلث آتش در تهيه و نگهداري صحيح آتش بسيار تأثير بسزايي دارد . سه ضلع مثلث عبارتند از هوا ، گرما و سوخت . اگر شما يكي از اين سه ضلع را حذف كنيد ، آتش خاموش مي شود . وجود نسبت مناسب بين اجزاء براي درست سوختن آتش ضروري است . تنها راه ياد گرفتن اين نيست فقط تمرين كردن است .
انتخاب محل و آماده شدن

شما بايد تصميم بگيريد كه چه محلي را انتخاب كنيد و آن محل را براي استفاده آماده سازيد . قبل از تهيه ي يك آتش به موارد زير توجه كنيد :
● منطقه اي ( عوارض آب و هوا ) كه شما عمليات مي كنيد .
● مواد و ابزار در دسترس
● زمان : چقدر شما وقت داريد ؟
● نياز : چرا شما به آتش نياز داريد ؟
● امنيت : چقدر دشمن نزديك است ؟
■ دنبال يك محل خشك بگرديد كه :
● از باد در امان باشد .
● در ارتباط با سرپناهي كه تهيه مي كنيد مكان مناسبي باشد .
● گرما را در مسيري كه شما مي خواهيد هدايت و متمركز كند .
● داراي يك تداركات قابل ملاحظه از چوب يا هر سوخــت در دستــرس باشــد ( تصوير 4-7 موادي كه مي توان به عنوان سوخت استفاده كرد آمده است ) .

سوخت	آتش گيره	آتش زنه
چوب خشك از شاخه هاي مرده	تركه هاي كوچك	پوست درخت
داخل درختان مرده ، افتاده و شاخه هاي بزرگ آنها	تكه هاي كوچك چوب	پوست داخلي شاه بلوط و نارون قرمز
چوب سبزي كه خرد شده	چوب خرد شده	تراشه هاي ريز چوب
علفهاي خشك پيچيده شده به شاخه ها	تكه هاي جوب جدا شده از داخل تكه بزرگتر	علف خشك ، خزه ، قارچ
كود گياهي خشك	چوبي كه با مواد مشتعل شونده قوي آغشته شده است مثل گازوئيل ، بنزين يا روغن	ني
پِهِن خشك شده حيوانات		خاك اره
پيه حيوانات		خرده چوبهاي نرم
زغالسنگ يا نفت ريخته شده روي سطوح		برگ خشك گياهان هميشه سبز
		كُنده خشك شده درخت
		گره هاي درختان هميشه سبز
		پر ريخته شده پرندگان
		دانه هاي ريخته شده درختان
		فيبرهاي خشك گياهان
		چتر اسفنجي قارچها
		برگ خشك نخل ها
		پوسته هاي ني
		آستر داخل جيب
		پارچه نيمسوز
		كاغذ چرب
		غلاف خارجي ني
		باروت
		كتان
		پارچه زخم

تصوير 4-7 . موارد مورد استفاده براي توليد آتش

اگر شما در محلي پر از چوب يا بيشه زار هستيد ، محل ايجاد آتش را تميز كنيد . يك دايره حداقل با قطر يك متر درست كنيد تا از پخش شدن آتش جلوگيري كنيد .
اگر زمان فرصــت داد ، يك ديواره آتش با كُنــده ها يا سنـگ ايجاد كنيد . اين ديواره كمك مي كند تا مستقيماً حرارت را به محلي كه شما مي خواهيد منعكس كنيد ( تصوير 1-7 ) . اين همچنين جرقه هاي آتش را كم مي كند و از باد خوردن به آتش جلوگيري مي كند . به هر حال شما براي اين كه آتش بسوزد به مقداري باد احتياج داريد .
هشدار

ازسنگهاي مرطوب استفاده نكنيد ، زيرا ممكن است بر اثر گرما بتركد .

تصوير 1-7 . انواع ديوار آتش

در بعضي شرايط ممكن است كه يك محل آتش زيرزميني بهتر براي شما كار كند . اين آتش را مخفي نگه مي دارد و غذا را بهتر مي پزد . براي ساختن يك محل آتش زيرزميني ( تصوير 2-7 ) :
● يك حفره را در زمين بكَنيد .
● در قسمت بالاي سمت باد حفره ، يك حفره بكَنيد و به حفره اول وصل كنيد .
● آتش خود را در داخل حفره مطابق شكل زير درست كنيد .

تصوير 2-7 . پايه اي خشك براي آتش در محل برفي

اگر در محل برفگيري هستيد ، از تنه هاي سبز براي تهيه يك پايه خشك استفاده كنيد ( تصوير 3-7 ) . درختـان با تنه اي به اندازه قطر مچ دست در هواي بسيار سرد به راحتي شكسته مي شوند . چندين تنه سبز را بشكنيد و كنار همديگر روي برف بگذاريد .

تصوير 3-7 . پايه اي خشك براي آتش در محل برفي

انتخاب مواد توليد آتش

شما براي تهيه آتش به سه نوع مواد ( تصوير 4-7 ) نياز داريد : آتش زنه ، آتش گيره و سوخت . آتش زنه موادي خشك هستند كه با حرارت كمي مشتعل مي شوند . آنها بايد كاملاً خشك باشند تا اطمينان داشته باشيم كه با يك جرقه كوچك مشتعل مي شوند . . اگر شما فقط يك وسيله داريد كه توليد جرقه مي كند ، وجود پارچه نيم سوز بسيار ضروري است . يك جرقه را براي مدت مديدي نگــــه مي دارد و اجازه مي دهد به شما تا آتش زنه ها را روي محل داغ بريزيد تا يك شعله كوچك درست كنيد . شما مي توانيد با حرارت دادن پارچه كتاني به حدي كه سياه شود ، اما نسوزد پارچه نيمسوز درست كنيد . به محض سياه شدن پارچه آن را داخل ظرفي درز گرفته اي بيندازيد تا خشك بماند . سپس آن را به كيت لوازم شخصي خود اضافه كنيد.
آتش گيره موادي آماده اشتعال مي باشند كه شما به آتش زنه در حال سوختن اضافه مي كنيد . دوباره اين مواد نيز بايد كاملاً خشك باشند تا به خوبي بسوزند . مواد آتش گيره دماي آتش را بالا مي برند و بدين ترتيب موادي كه ديرتر مشتعل مي شوند نيز آتش مي گيرند .
سوخت ، موادي هستند كه ديرتر از همه مشتعل مي شوند ولي براي مدت طولاني تري به حالت اشتعال مي مانند
چگونه آتش بسازيم

چندين روش براي تهيه يك آتش وجود دارد كه هر كدام مزايايي دارند . شرايطي كه شما خود را در آن مي يابيد تعيين مي كند كه چه آتشي درست كنيد .
آتش به شكل چادر سرخپوستي

براي تهيه اين آتش ( تصوير5 –7 ) ، مقداري مواد آتش زنه و آتش گيره بصورت چادر سرخپوستي درست كنيد . مركز آن را آتش بزنيد . همين طور كه مركز چادر آتش مي گيرد مواد خارجي به درون آن مي ريزند وآتش مي گيرند و بدين ترتيب آتش تغذيه مي شود . اين نوع آتش حتي با چوب تر نيز آتش مي گيرد و خوب مي سوزد .

تصوير 5-7 . روش هاي تهيه آتش

روش متصل شده به جايي

براي تهيه اين نوع آتش ( تصوير 5-7 ) ، يك تكه چوب سبز با زاويه 30 درجه داخل زمين فرو كنيد . انتهاي چوب را در مسير باد قرار دهيد . مقداري آتش زنه روي اين تكه چوب قرار دهيد . آتش زنه ها را روشن كنيد . همينطور كه آتش زنه ها مشغول به آتش كشيدن آتش گيره ها هستند ، مقداري بيشتري آتش گيره اضافه كنيد .
شكل ضربدر زهكشي شده

براي استفاده از اين روش ( تصوير 5-7 ) يك ضربدر در حدود 30 سانتيمتري روي زمين بكَنيد . عمق ضربدر 5/7 سانتي متر باشد . مقدار زيادي آتش زنه در وسط ضربدر بريزيد . يك منشور از آتش گيره روي آتش زنه درست كنيد . حفره كم عمق به هوا اجازه مي دهد تا از زير آتش زنه عبور مي كند و مقدمات سوختن را فراهم مي كند .
روش منشوري شكل

براي تهيه اين آتش ( تصوير 5-7 ) ، دو كُنده كوچك يا شاخه را به موازات همديگر قرار دهيد ، روي زمين يك لايه از كُنده هاي كوچك با زاويه 90 درجه روي دو كُنده موازي قرار دهيد . چند لايه ديگر به كُنده ها بيفزاييد و هر چه بالاتر مي رويد لايه ها را نازكتر كنيد . يك فتيلــه روي منشور قرار دهيد و به محض آتش گرفتن فتيله كُنده هاي زير آن نيز مشتعل مي شوند . اين شكل آتش را توليد مي كند كه به سمت پايين مي سوزد و در شب نيازي نيست كه از آن حفاظت كرد . راههاي مؤثر ديگري نيز وجود دارند كه براي تهيه آتش مورد استفاده واقع مي شوند . شرايط شما و مواد موجود در منطقه ممكن است روشهاي ديگر را بسيار كارآمدتر نشان دهند .
چگونه مي توان يك آتش را روشن كرد

در هنگام شب روشن كردن آتش دقت كنيد كه ابتدا آتش زنه ، سپس آتش گيره و نهايتاً سوخت را آتش بزنيد تا بدين ترتيب آتش شما تا هر زماني كه به آن نياز داريد روشن بماند . فتيله ها حرارت اوليه مورد نياز براي شروع سوختن آتش زنه را فراهم مي آورند . آنها به دو نوع تقسيم مي شوند : روشهاي مدرن و روشهاي ابتدايي .
روش هاي مدرن

فتيله هاي مدرن از ابزار و وسايل مدرن نيز استفاده مي كنند . وسايلي كه ما معمولاً براي روشن كردن آتش به آنها فكر مي كنيم :
كبريت ها

مطمئن شويد كه كبريت ها ضد آب هستند . همچنين آنها در ظرف ضد آب نگهداري شوند .
عدسي هاي محدب

از ايـن روش تنها در هنگام وجود نور استفاده مي شود ( تصوير 6-7 ) عدسي را مي توان از چشم دوربينهاي دوچشمي ، دوربين عكسبرداري ، تلسكوپ يا عينكهاي با شماره بالا به دست آورد . عدسي را زاويه دهيد تا اشعه خورشيد را روي آتش زنه متمركز كند . اشعه را روي يك نقطه متمركز نگه داريد تا وقتي كه آتش زنه شروع به دود كردن كند . در اين هنگام آرام آرام به آتش زنه بدميد تا خوب آتش بگيرد و پس از آن براي بزرگتر كردن آتش استفاده كنيد .

تصوير 6-7 . روش استفاده از لنز

كبريت فلزي

يك ورقه صاف و خشك زير آتش زنه خود قرار دهيد . نوك كبريت فلزي را روي ورقه خشك قرار دهيد ، كبريت فلزي را در يك دست و چاقو را در دست ديگر قرار دهيد . چاقوي خود را مقابل كبريت فلزي حركت دهيد تا ايجاد جرقه كند . جرقه با آتش زنه برخورد مي كند . وقتي كه آتش زنه ها شروع به دود كردن نمودند ، مانند بالا عمل كنيد .
باتري

از يك باتري براي ايجاد جرقه استفاده كنيد . استفاده از اين روش به نوع باتري در دسترس بستگي دارد . يك سيم به هر ترمينال متصل كنيد . انتهاي لخت سيمها را نزديك آتش زنه به همديگر متصل كنيد تا جرقه هاي توليد شده بتوانند آتش زنه را مشتعل كنند .
باروت

اغلب شما مقداري مهمات همراه تجهيزات خود داريد . اگر اينطور است به دقت مرمي را از پوكه فشنگ جدا كنيد و از باروت به عنوان آتش زنه استفاده كنيد . يك جرقه باروت را آتش مي زند . در هنگام جدا كردن مرمي از پوكه بسيار دقت كنيد .
روشهاي ابتدايي

فتيله هاي اوليه آنهايي هستند كه به آبا و اجداد ما تعلق دارند .
چخماق و فولاد

روش جرقه مستقيم ساده ترين راه از روشهاي ابتدايي مورد استفاده مي باشد . چخماق و فولاد قابل اعتمادترين روش براي توليد جرقه مستقيم هستند . يك چخماق يا جسم سخت ديگري را از لبه تيز آن به فولاد كربن دار بكشيد . ( فولاد ضد زنگ جرقه خوبي ايجاد نمي كند ) . انجام اين روش نيازمند تمرين است . وقتي كه يك جرقه داخل آتش زنه مي اُفتد به آرامي به آن بدميد .
روش اصطكاك ( شخمي )

اين روش بر اساس ايجاد اصطكاك عمل مي كند ( تصوير 7-7 ) . شما يك استوانه خشن را روي يك پايه چوب نرم بكشيد . براي استفاده از اين روش ، يك شيار در چوب نرم ايجاد كنيد و چوب استوانه اي خشن را در داخل شيار بالا و پايين بكشيد . با شخم زدن استوانه خشــن تكه هاي كوچك چوب يبرون مي ريزد . سپس با فشار بيشتري اين تكه ها كه بيرون مي ريزند ايجاد آتش مي كنند .

تصوير 7-7 . روش اصطكاكي ( شخمي )

كمان و مته

تكينيك شروع آتش با كمان و مته ( تصوير 8-7 ) بسيار ساده است . اما شما بايد براي تهيه آتش تلاش زيادي انجام دهيد و با حوصله بوده و زياد تمرين كنيد . براي استفاده از اين متد شما به موارد زير نيازمنديد :
● حفره . حفره يك سنگ معمولي با يك تكه چوب سخت يا استخوان با يك گودي خفيف در يك طرف آن مي باشد ، از آن استفاده مي كنند تا دريل را در محل خود ثابت نگه دارند و فشار رو به پايين را حفظ كنند .
● دريل . دريل يك تكه چوب راست به قطر 2 سانتيمتر و طول 25 سانتيمتر است . انتهاي بالايي آن گرد و پايين آن نوك تيز است . ( براي ايجاد اصطكاك بيشتر ) .
● تخته آتش . اندازه آن به شما بستگي دارد . يك تكه چوب به قطر /2 سانتي مترو عرض 10 سانتيمتر براي استفاده مناسب است . يك حفره حدوداً به فاصله 2 سانتي متراز لبه يكي از اضلاع تخته ببُريد . روي ضلع داخلي آن يك شكاف V شكل به سمت لبه فرو رفته ايجاد كنيد .
● كمان . يك چوب سبز و قابل ارتجاع حدوداً 5/2 سانتيمتر قطر و سيم درا است . جنس چوب مهم نيست . سيم كمان مي تواند هر نوع ريسماني باشد . سيم را به دو انتهاي كمان ببنديد بدون هيچگونه گره خوردگي .

تصوير 8-7 . كمان و دريل

كمان و دريل

براي استفاده از اين روش اول محل آتش را آماده كنيد . سپس يك مقدار آتش زنه زير شكاف Vشكل در تخته آتش بريزيد . يك پاي خود را روي تخته بگذاريد . طناب كمان را روي دريل حلقه كنيد و دريل را در فرورفتگي موجود در تخته آتش قرار دهيد . دريل را در حفره بگذاريد ، آن را با يك دست بگيريد ، ترجيحاً آن را از قسمت بالا بگيريد تا در محل خود ثابت بماند . دريل را به پايين فشار دهيد و كمان را به عقب و جلو حركت دهيد تا دريل بچرخد ( تصوير8 –7 ) . در حيني كه شما به نرمي حركت مي كنيد ، فشار بيشتري به سمت پايين بدهيد و كمان را نيز سريعتر حركت دهيد . اين حركت سبب مي شود كه پودر سياه و گرمي ايجاد شود كه به عنوان آتش زنه در مي آيند كه با جرقه هاي كوچكي كه در ضمن كار ايجاد مي شوند مشتعل گردد .
نكته : روشهاي ابتدايي ايجاد آتش بسيار خسته كننده بوده و نيازمندتمرين زيادي هستند تا موفق باشند .
نكات مفيد

● در صورت امكان از چوبهاي سخت غير آروماتيك به عنوان سوخت استفاده كنيد .
● در ضمن حركت كردن به جمع آوري آتش زنه و آتش گيره بپردازيد .
● به مواد آتش زنه مواد ضد حشره نيز اضافه كنيد .
● چوب هاي آتش را خشك نگه داريد .
● آتش را بصورت توده در آوريد تا زغال هاي آن روشن باقي بمانند .
● در صورت امكان مواد ايجاد جرقه براي توليد آتش را با خود حمل كنيد .
● قبل از ترك محل كمپ مطمئن شويد كه آتش خاموش است .
● چوبهايي را كه روي زمين هستند انتخاب نكنيد . اينها ممكن است خشك به نظر برسند ، اما كاملاً خشك نباشند .

موفق باشید

[M@hdi42]

FOOD PROCUREMENT

ANIMALS FOR FOOD

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت هشتم : تهیه غذا - بخش اول

غذای حیوانی

آموزش نظامی

تهيه غذا


بعد از آب ، مهمترين نياز انسان غذا است . در هنگام قرار گرفتن در شرايط سخت ذهن انسان به طور اتوماتيــك وار به سمت نحوه تهيــه غذا متمركــز مي شود . افرادي كه در شرايط سخت زندگي مي كنند بايد به خاطر داشته باشند كه سه نياز ضروري زنده ماندن ـ آب ، غذا و سرپناه ـ بر اساس شرايطي كه در آن قرار مي گيرند اولويت بندي مي شود . اين اولويت بندي بايد به موقع و دقيق باشد . در بعضي شرايط نياز به فراهم آوردن سرپناه از دو نياز ديگر (آب و غذا ) مهمتر جلوه مي كند.
غذاي حيواني

به جز در مواردي كه شما شانس زيادي براي شكار حيوانات بزرگ داريد همواره به دنبال شكار حيوانات كوچكتر باشيد ، زيرا شكار آنها راحت تر مي باشد و آماده سازي آنها براي خوردن نيز ساده تر است . شما نيازي نداريد كه تمامي گونه هاي حيواني قابل خوردن را بشناسيد . عدة كمي از حيوانات سمي هستند و ليست خيلي كمي دارند . چيزي كه مهم است اين است كه عادات و خصوصيات حيوانات را بشناسيم . براي مثال ، حيواناتي كه بهترين انتخاب براي شكار شدن هستند . آنهايي هستند كه در مسير ثابتي نوسان مي كنند و پاتوق و آشيانه معيني دارند ، آنهايي كه چراگاههاي ثابتي دارند و آنهايي كه براي رفتن از محلي به محل ديگر مسير ثابتي را مي گذرانند . حيوانات بزرگتر و گله اي مثل گوزن شمالي يا بوفالو ، در منطقه وسيعي پخش مي شوند و به دام انداختن آنها بسيار مشكل است . همچنين شما بايد نوع غذايي كه گونه خاصي مي خورد را بشناسيد .
شمـــا مي توانيد با استثناءهـاي كمي ، هر چيزي را كه شنا مي كند ، راه مي رود ، مي خزد يا پرواز مي كند بخوريد . اولين موضوع اين است كه شما بايد بر تنفر ذاتي خود نسبت به نوعي خاص غذا دست بكشيد . اين ثابت شده است كه كسي كه گرسنه است براي رفع گرسنگي به خوردن هر چيزي متوسل مي شود . فردي كه از يك غذا به سبب بهداشتي نبودن يا تعصب فردي خود چشم مي پوشد ، يا به علت بي اشتهايي چشم مي پوشد زنده ماندن خود را به خطر انداخته است . هر چند ابتدائاً اين سخت به نظر مي رسد ، فرد بايد هر چيزي را كه به دستش مي رسد بخورد تا زنده بماند.
حشرات

بيشترين نوع حيوانات زنده روي زمين را حشرات تشكيل مي دهند ، آنها به راحتي قابل شكار شــدن هستند . حشرات 65-80 % پروتئين دارند و اين در حالي است كه گاو 20 % پروتئين دارد . اين حقيقت سبب مي شود كه حشرات را به عنوان يك منبع با ارزش غذايي به حساب آورد . حشرات شامل تمامي حشرات بالغي هستند كه نيش مي زنند يا گاز مي گيرند ، مودار هستند يا بي مو و رنگي و كرمها و حشراتي هستند كه بوي مشمئز كننده اي دارند . از اين نوع حشرات بايد اجتناب كرد . همچنيــن بايد از حشراتي كه ناقل بيماري هستند مثل كنه ها ، ساس ها ، كك ها و پشه ها بايد اجتناب كرد .
ريشه كُنده هاي به زمين افتاده مكانهاي بسيار مناسبي براي جستجوي حشرات مثل مورچه ها ، موريانه ها ، سوسك ها و كرم حشرات هستند . لانه حشرات در رو يا زير زمين را فراموش نكنيد . مناطـــق علفزار مناطــق خوبي براي جستجــو هستند زيرا حشرات به راحتي ديده مي شوند . سنگها ، تخته ها يا ساير مواد كه روي زمين هستند محلهاي خوبي براي آشيانه حشرات فراهم مي آورند . اين محلها را بگرديد . لارو حشرات نيز قابل خوردن هستند . حشرات مانند موريانه ها و ملخ ها كه داراي پوسته محكمي هستند انگل دارند . قبل از خوردن آنها را بپزيد . بالها و پاهاي خاردار آنها را قبل از خوردن بچينيد . شما مي توانيد بيشتر حشرات را خام خام بخوريد . مزه حشرات نيز در يك گونه با گونه ديگر متفاوت است . نوزاد حشرات بي مزه هستند ، در حالي كه بعضي از انواع مورچه ها عسل در بدن خود ذخيره مي كنند و اين سبب مي شود كه شيرين مزه شوند . شما مي توانيد مجموعه اي از حشرات را در يك خمير خرد كنيد و با هم مخلوط كنيد . شما مي توانيد آنها را با گياهان خوراكي مخلوط كنيد . براي خوشمزه شدن آنها مي توانيد آنها را بپزيد .
كرم ها

كرم ها يك منبع پروتئين ويژه هستند . براي جستجوي كرم ها زمين هاي مرطوب را حفر كنيد يا روي زميــن بعد از بارش باران به دنبال آنها بگرديد . بعد از گرفتن كرم ها آنها را درون آب تميز براي مدتي بيندازيد . كرم ها بطور طبيعي خودشان را مي شويند و بعداز تميز شدن آنها را مي توانيد به طور خام بخوريد .
سخت پوستان

ميگوي آب شيرين در اندازه هاي مختلفي از 25/0 سانتيمترتا 5/2 سانتيمتري يافت مي شود . آنها كلوني هاي بزرگي در زير جلبكهاي شناور يا در لجن ته حوض ها و خليج ها توليد مي كنند .
آنها خانواده خرچنگ هاي دراز دريايي و خرچنگ پهن مي باشند . شما مي توانيد آنها را با كمك اسكلت خارجي و 5 جفت پا كه جفت پاي جلويي داراي انبرك هاي بزرگي است تشخيص دهيد . آنها در شب فعال هستند اما شما مي توانيد آنها را در روز نيز با جستجو كردن زير سنگ هاي اطراف رودخانه ها پيدا كنيد . شما مي توانيد آنها را با جستجو كردن در ميان لجن هاي شل نزديك بخش دود شكل مانند سوراخ هاي لانه هاي آنها پيدا كنيد . شما مي توانيد با بستن يك طعمــه ( دل و جگر يا ساير ارگانهاي داخلي ) به انتهاي يك نخ نايلوني آنها را شكار كنيد . بعد از آنكه شكار طعمه را گرفت نخ را به سمت ساحل بكشيد قبل از آنكه حيوان بتواند خود را رها كند .
شما مي توانيد خرچنگ هاي دراز و گرد را از لبه سطح آب تاعمق 10 متري پيدا كنيد . ميگوها ممكن است در شب جلوي نور بيايند و شما مي توانيد با نور آنها را بالا بكشيد . شما مي توانيد خرچنگها را با قلاب يا طعمه شكار كنيد . خرچنگ هاي دراز و پهن شب كور هستند و راحت تر در شب شكــار مي شوند .
نرم تنان

اين گروه شامل اختاپوس و صدفهاي آب شور و شيرين مثل حلزونها ، صدف هاي سياه ، دو كفه اي ها ، كشتي چسب ها ، صدف هاي حلزوني و ستــاره هاي دريايي مي شود . ( تصوير 1-8 ) شما مي توانيد دوكفه اي هايي شبيه صدف آب يرين و حلزون درياي را در سراسر جهان در زير تمامي آبها پيدا كنيد.

صدف حلزوني

اورچين

حلزون

صدف سياه

صدف اويستر

ماهي مركب

كشتي چسب ها

خيار دريايي

هشت پا

ليمپت

صدف دو كفه اي

تصوير 1-8 . نرم تنان خوراكي

حلزون هاي رودخانه اي يا كشتي چسب هاي آب شيرين در رودخانه ها و نهرها و خليج هاي موجود در جنگلهاي كاجي جنوب يافت مي شود . اين حلزون ها ممكن است مدادي شكل يا مدور باشند .
در آبهاي شيرين ، در بخشهاي كم عمق ، مخصوصاً در جاهايي كه شني يا لجني است به دنبال نرم تنان بگرديد . دنبال رده هاي نازكي كه از آبها بر روي لجن ها باقي مي مانند يا سوراخهاي بيضوي شكلي كه از كفه ي دوكفه اي ها باقي مي ماند بگرديد .
در نزديكي دريا ، داخل حوضچــه هاي باقي مانده از جــزر و مد و سنگهاي مرطوب دنبال نرم تنان بگرديد .
صخره هاي كنار ساحل يا امتدادهايي مانند تپه هاي دريايي كه به سمت مناطق عميق كشيده شده اند ، اغلب مقدار زيادي نرم تن در خود دارند . حلزون ها و ليسه ها كه به سنگ ها مي چسبند و جلبك ها از قسمت پايين آب به بالا حركت مي كنند و اين يك علامت وجود آنها است .
نرم تنان اغلب كلوني هاي متراكمي در داخل حوضچه هاي سنگي ، روي كُنده ها يا كف آب ايجاد مي كنند .
هشــــــدار

نرم تنان در مناطق استوايي در طي تابستان ممكن است سمي باشند .
نرم تنان صدف دار را حرارت دهيد ، بجوشانيد و يا صدف آنها را بشكنيد . آنها همراه با سبزيجات و سيب زميني خورشت خوشمزه اي مي شوند .
هشــــــدار

صدف هايي را كه در زير آب صدف آنها باز شده است را نخوريد
ماهــــــي

ماهي ها منبع پروتئين و چربي خوبي هستند . آنها فوايد ويژه اي براي فردي كه در شرايط سخت زندگي مي كند ، دارند . آنها از پستانداران وحشــي قابل دستـرس تر بوده و شكار آنها راحت تر مي باشد . براي موفقيت در صيد ماهي بايد عادتهاي آنها را بدانيم . مثلاً ماهيها قبل از وقوع طوفان ميل زيادي به خوردن دارند ، اما بعــد از طوفــان كه آب گِل آلود است ، ميل به خوردن غذا در ماهي ها كم مي شود . شب هنگام نور ، ماهيها را به سمت خود جذب مي كند . وقتي كه جريان سريعي از آب وجود دارد ماهيها به سمت بخشهاي راكد آب مانند نزديك سنگ ها پناه مي برند . ماهيها اغلب در حوضچه هاي عميق زير شاخه هاي آويزان شدة درختها ،‌ زير شاخ و برگ ، كُنده ها و يا هر چيزي كه سايه ايجاد كند جمع مي شوند .
هيچ نوع ماهي سمّي در آبهاي شيرين وجود ندارد با اين حال گربه ماهيها داراي برآمدگيهايي تيز و سوزني شكل در قسمت پشتي باله هاي خود هستند . اينها مي توانند زخمهاي دردناكي ايجاد كنند كه به عفوني شدن منجر مي شود .
تمامي ماهيهاي آبهاي شيرين را طبخ كنيد تا انگلهايشان كشته شوند . همچنين به عنوان يك پيشگيري ماهيهاي آبهاي شور را نيز كه در نزديكي تپه هاي دريايي يا منابع آب هاي شور صيد مي شوند را نيز طبخ كنيد . هر موجود دريايي كه در آبهاي شور دوردست صيد مي شود به دليل شوري زياد آب فاقد انگل مي باشند . شما مي توانيد آنها را خام بخوريد .
گونه هاي ويژه اي از ماهيهاي آب شور داراي گوشت سمي هستند . در بعضي از انواع آنها اين سمي بودن مقطعي بوده و در بعضي ديگر دائمي است . مثالهايي از ماهيهاي سمي آب شور ، دلقك ماهي ، تريگرفيش ( پاشنه ماهي ) ، كاوفيش ( گاو ماهي ) ، ماهي خاردار ، اُيل فيش ، ماهي شلاقي قرمز ، جك ماهي ، ماهي بادكنكي ) ( تصوير 2-8 ) هستند . باراكودا در حالي كه خود طبيعتاً سمي نمي باشند ، اما اگر ماهيها سمي را خورده باشند خود سمي مي باشد.

دلقك ماهي حدود 30 سانت

گاو ماهي 15-30 سانتي

جك حدود 60 سانت

ايل فيش 90-150 سانتي

تريگر فيش 30- 60 سانتي

ماهي خاردار حدود 30 سانت

تصوير 2-8 . ماهيهاي با گوشت سمي

ماهي بادكنكي 25-38 سانت

ماهي قرمز شلاقي 60-90 سانتي

دوزيستــــان

قورباغه ها و سمندرها را مي توان به سادگي اطراف آبهاي شيرين يافت . قورباغه ها به ندرت از مكانهاي امن موجود در لبه ي آب جا به جا مي شوند . با ديدن اولين علامت خطر آنها به درون آب پريده و خود را زير گِل و لاي آب مخفي مي كنند . گونه هاي سمي كمي از قورباغه ها وجود دارد . از انواعي كه داراي رنگهاي روشن بر روي پوست خود هستند و نوعي كه يك علامت X بر روي بدن خود دارند اجتنـاب كنيد . وزغ ها را با قورباغه ها اشتباه نگيريد . وزغ ها معمولاً در مكانهاي خشك تر يافت مي شوند . گونه هاي سمي زيادي از وزغها كه داراي پوست سمي هستند ( به عنوان وسيله دفاعي ) يافت مي شود . بنابراين بهتر آن است كه هيچ نوع وزغي را نخوريد .
سمندرها شب خيز هستند . بهترين زمان براي شكار آنها در شب هنگام با استفاده از نور است . اندازة آنها از چند سانتيمتر تا 60 سانتيمتر متفاوت است . اطراف سنگها و لجن اطراف آبها به دنبال آنها بگرديد.
خزندگان

خزندگان منبع پروتئيني خوب و سهل الوصولي هستند . شما بايد آنها را قبل از خوردن طبخ كنيد ، اما در شرايط اضطراري مي توان آنها را خام خورد . گوشت خام آنها ممكن است انگل داشته باشد ، اما به دليل خونسرد بودن خزندگان آنها عوامل بيماري زايي كه مي توانند در موجودات خونگرم ايجاد بيماري كنند را ندارند .
لاك پشت جعبه اي مهمترين لاك پشتي است كه نبايستي بخوريد . اين لاك پشت از قارچهاي سمي تغذيه مي كند و ممكن است در گوشت آن سمّ زيادي جمع شود . پختن نيز نمي تواند اين سم را نابود كند . از لاك پشت هاكسبيل ، بومي اقيانوس اطلس ، به علت غده هاي سمي موجود در سينه ي آن اجتناب كنيد . مارهاي سمي ، سوسمارها ، كروكوديل ها و خزندگان بزرگ دريايـي براي فردي كه در شرايط سخت زندگي مي كند ، بسيار خطرناك هستند .
پرندگان

تمامي پرندگان خوراكي هستند . هر چند مزة مختلفي دارند ، شما مي توانيد پوست پرندگان ماهيخوار را جدا كنيد تا مزة بهتري داشته باشند . مانند همه انواع حيوانات وحشي شما بايد ويژگيها و رفتارهاي پرندگان را بدانيد تا بتوانيد آنها را بهتر شكار كنيد . شما مي توانيد كبوترها را ( همينطور ساير انواع پرندگان را ) در شب هنگام كه در حال استراحت هستند با دست بگيريد . در فصل لانه سازي بعضي انواع پرندگان حتي اگر گرفته شوند نيز لانه ي خود را ترك نمي كنند . دانستن زمان و مكان اين فصل صيد پرندگان را راحتتر مي سازد ( تصوير 3-8 ) . پرندگان مسير ثابت پروازي از لانه ي خود به محل تهيه غذا يا آب دارند . با زير نظر گرفتن دقيق پرندگان اين مسيرهاي پروازي را مي توان شناسايي كرد و با بستن تور در اين مسيرها پرندگان را شكار كرد ( تصوير 4-8 ) . محل هاي استراحت و آبخوري پرندگان مكانهاي بسيار مناسبي براي به دام انداختن آنها مي باشد.

تصوير 4-8 . شكار پرنده با تور

در استراحتگاه پرندگان منبع پروتئيني ديگري نيز يافت مي شود . تخمها ! دو يا سه تخم در لانه باقي بگذاريد و همه ي تخمها را مورد استفاده قرار ندهيد . تخمهاي باقيمانده را علامتگذاري كنيد . با اين كار پرنده به تخمگذاري ادامه مي دهد تا لانه را پر كند . به برداشتن تخمهاي جديد ادامه دهيد ولي تخمهاي علامت گذاشته شده را باقي بگذاريد .
پستانداران

براي شكار پستانداران وجود دارد . در منطقه ي دشمن تله هايي كه براي به دام انداختن پستانداران گذاشته مي شود ممكن است توسط دشمن كشف شود . ميزان زخم و جراحتي كه مي تواند يك پستانـدار را از بين ببرد رابطه ي مستقيم با اندازه جثه ي آن حيوان دارد . تمامي پستانداران داراي دندان بوده و تقريباً همگي آنها براي دفاع از خود گاز مي گيرند . حتي يك سنجاب مي تواند با گاز گرفتن زخم قابل ملاحظه اي ايجاد كند كه احتمال دارد به شــدت عفــوني شود . ماده هاي پستــانداران براي دفـاع از توله هاي خود به شدت وحشي مي شوند . هر كدام از آنها وقتي كه ببينند به دام افتادند ، دست به حمله مي زنند .
تمامي پستانداران خوراكي هستند . با اين حال خرس قطبي و ( سيل ) خوك آبي داراي حدّ مسموميت زايي از ويتامين A در جگر خود هستند . پلاتي پوس ( بومي استراليا و تاسماني ) تخم گذار بوده و نيمه پستاندار مي باشد و داراي غدد سمي مي باشد . پستانداران كثافت خوار مانند موش اپاسوم ممكن است ناقل بعضي بيماريها باشند.

تمامي پستانداران خوراكي هستند . با اين حال خرس قطبي و سيل ( خوك آبي ) داراي حدّ مسموميت زايي از ويتامين A در جگر خود هستند . پلاتي پوس ( بومي استراليا و تاسماني ) تخم گذار بوده و نيمه پستاندار مي باشد و داراي غدد سمي مي باشد . پستانداران كثافت خوار مانند موش اپاسوم ممكن است ناقل بعضي بيماريها باشند .

[M@hdi42]

FOOD PROCUREMENT

TRAPS AND SNARES

زنده ماندن در شرایط سخت

قسمت هشتم : تهیه غذا - بخش دوم

دامها و تله ها

آموزش نظامی

دام ها و تله ها


براي فرد غير مسلحي كه در شرايط سخت قرار گرفته است يا زماني كه صداي شليك گلوله مي تواند ايجاد مشكل كند ، تله گذاري بهترين راه شكار حيوانات مي باشد . چندين تله خوب كار گذاشته شده مي تواند نقشي به مراتب بهتر از يك تفنگ را بازي كند . براي مفيد بودن انواع تله هاي كار گذاشته شده شما بايد :
● با گونه حيواني كه مي خواهيد شكار كنيد آشنا باشيد .
● قادر به تهيه مناسب تله باشيد .
● با ايجاد علامتهايي مبني بر وجود شما در محل حيواني را كه مي خواهيد شكار كنيد فراري ندهيد .
يك نوع ثابت تله براي به دام انداختن همه انواع حيوانات وجود ندارد . شما بايد گونه اي را كه مي خواهيد شكار كنيد تعيين كرده و تله اي مخصوص شكار آن گونه تهيه كنيد . در هنگام تهيه تله به موارد زير توجه داشته باشيد :
● ردّ پاها
● مسيرها
● فضولات حيواني
● علفهاي خورده شدة يا پايمال شده
● محلهاي آشيانه سازي يا استراحت
● محلهاي آب و غذا
تله هــاي خود را در جايي قــرار دهيد كه مطمئن هستيد حيوان از آنجا عبور مي كند . شما مي توانيد اين محل ها را با بررسي ردّ پاها تعيين كنيد . ردّپا تعيين مي كند كه از يك مسير چند گونه حيواني عبور مي كنند يا اينكه فقط يك گونه عبور مي كنند . شما ممكن است تله ي خوبي تهيه كنيد ، اما اگر به خوبي محكم نشده باشد نمي توانيد حيواني را شكار كنيد . حيوانات داراي مناطقي براي استراحت ، آب خوردن و غذا خوردن مي باشند كه ردّپاها شما را از محلي به محل ديگر هدايت مي كند . براي مؤثر بودن تله ها شما بايد آنها را اطراف چنين محلهايي قرار دهيد .
براي كسي كه در منطقه دشمن قرار دارد ، پنهان نگه داشتن تله ها از اهميت بيشتري برخوردار است . به همين نسبت مهم است كه علامتهايي را كه ممكن است به حيوان آگاهي دهد تا از تلـه دوري كند را پنهان نگه داشت . بنابراين اگر لازم است براي تهيه تله جايي را حفر كنيم ، تمامي خاكهاي تازه اي را كه در محل مي باشد را بايد از محل خارج كرد . بيشتر حيوانات از تله هاي چاله اي به طور غريزي دوري مي كنند . تمامي بخشهاي مختلف سازندة تلـه را در محلي دورتر تهيه كنيد و سپس آنها را به محلي كه مي خواهيد انتقال داده و نصب كنيد . چنين كاري سبب مي شود كه از تغيير دادن در شكل طبيعي منطقه اجتناب كرد و به همين ترتيب از آشكار شدن تله جلوگيري كرد . براي تهيه تله از قطع كردن گياهان تازه در محل كار گذاشتن تله اجتناب كنيد . از برش ايجاد شدة از گياهان تازه صمغي خارج مي شود كه بوي خاصي داشته وحيوان با استشمام آن بو به وجود تله پي مي برد .
شما بايد بوي خود را از اطراف تله بزداييد . هر چند پرندگان قوة بويايي ندارند ، اما تقريباً همه پستانــداران داراي قوة بويايــي قويتر از قوة بينايي مي باشند . حي كمترين بوي انسان در محل تله سبب مي شود كه آنها از تله دوري كنند . به طور عملــي زدودن بوي انســان از اطراف تله كار بسيار مشكلي مي باشد ، اما مي توان اين بو را پوشش داد . از مواد موجود در صفرا و مثانه ي شكارهاي قبلي براي پوشش دادن به بوي خود استفده كنيد . از ادرار خودتان براي انجام اين كار استفاده نكنيد . گِل و لجن محلي كه مقدار زيادي گياهان فاسد شده در آن قرار دارد نيز براي پوشش مناسب است . از اين گِل براي پوشاندن دست خود در هنگام انتقال دادن تله به محل آن و در هنگام كار گذاشتن تله استفاده كنيد . تقريباً در تمامي بخش هاي جهــان حيوانات بوي گياهــان در حال سوختن ( سوخته شده ) و دود را تشخيص مي دهند . بنابراين استفاده از دود در پوشش دادن به بوي شما بسيار مؤثر است . اگر هيچيك از تكنيكهاي بالا براي شما قابل استفاده نباشد و اگر زمان فرصت مي دهد تله را چند روز در معرض هواي باز قرار دهيد تا بوي آن از بين برود . در هنگامي كه تله را كار مي گذاريد ، تا جايي كه ممكن است سعي كنيد با محيط اطراف خود هم شكل باشيد تا از كشف شدن توسط دشمن و حيوانات در امان باشيد .
تله هايي كه در مسير حركت حيوانات كار گذاشته مي شوند بايد حركت آن را كاناليزه كند . براي ساختن يك كانال ، يك مانع قيفي شكل كه از كناره هاي مسير حركت حيوان به سمت تله كشيده شده است ، درست كنيد و تله را در بخش باريك شدة مسير حركت حيوان قرار دهيد . كاناليزه كردن مسير حركت نبايد طوري باشد كه حيوان متوجه تله گذاري شود . همينطور كه حيوان در مسير كاناليزه شده حركت مي كند نبايد بتواند به سمت راست يا چپ تله حركت كند يا بچرخد . در كاناليزه كردن لازم نيست كه از موانع غير ممكن استفاده كرد . شما فقط مي بايست موانع را طوري قرار دهيد كه حيوان در مسيري كه مي خواهيد حركت كند . براي بهتر نتيجه گرفتن كاناليزاسيون بايد عرض مسير حركتي حيوان را به قدري تنگ كرد كه فقط مقدار اندكي از عرض بدن حيوان بزرگتر باشد.
استفاده از طعمه

طعمه گذاري در تله شانس شما را براي شكار افزايش مي دهد . در هنگام ماهيگيري تقريباً از هر وسيله اي كه استفاده كنيد بايد طعمه نيز همراه آن باشد . موفقيت يك تله ي بدون طعمـه به كار گذاشته شدن آن در محل بسيار خوبي بستگي دارد . طعمه ي قرار گرفته در تله مي تواند حيوانات را به سمت خود بكشد . طعمه بايد چيزي باشد كه حيوان بشناسد . طعمه نبايد براي حيوان سهل الوصول باشد تا‌ آن بتواند به سرعت طعمه را ربوده و فرار كند . استفاده از طعمه اي مثل ذرت در وسط يك مزرعه ذرت هيچگونه كارايي ندارد . همچنين اگر در يك منطقه ذرت نرويد يك تله ي طعمه گذاري شدة با ذرت ممكن است حس كنجكاوي حيوانات را برانگيزد و آنها را به سمت دام بكشاند . يك طعمه ي خوب كه براي پستانداران كوچك بسيار مؤثر است روغن بادام زميني موجود در جيرة غذايي مي باشد . نمك نيز طعمه ي خوبي است . هنگامي كه از چنين طعمه هايي استفاده مي كنيد مقداري از آنها را در اطراف تله بريزيد تا حيوان با چشيــدن مقدار كمــي از آنها براي خوردن بيشتر آنها به سمت تله حركت كند . اين سبب مي شود كه حيوان قبل از اين كه به تله بيفتد مقداري از سطح هوشياري خود را از دست داده باشد .
اگر شما طعمه را براي شكار گونه ي خاصي فراهم كرده باشيد ، اما گونه ي ديگري طعمه را بربايد سعي كنيد تعيين كنيد آن حيوان چه بوده است ، سپس يك دام براي شكار آن حيوان فراهم آوريد و از همان طعمه استفاده كنيد .
نكته : وقتي كه شما با موفقيت حيواني را شكار كرديد نه تنها اعتماد به نفس بيشتري به دست مي آوريد بلكه خود را براي طعمه گذاري در تله هاي بيشتري تجهيز مي كنيد .
ساختن تله

تله ها شكار را له كرده ، خفه كرده ، آويزان كرده يا گير مي اندازد . يك تله ي ساده معمولاً از دو يا چند راه براي گرفتن حيوان استفاده مي كنند . مكانيسم هايي كه تله را براي گرفتن حيوان قوي مي كنند ، ممولاُ بسيار ساده هستند . كردن حيوان نيروي جاذبه زمين ، نيروي كشش ناشي از بستن تله به يك نهال ، قدرت كافي براي شكار را در تله ايجاد مي كند .
مهمترين قسمت تله ، ضامن آن است . وقتي كه شما يك تله را طراحي مي كنيد از خود سؤال كنيد كه آن چگونه بايد بر حيوان اثر بگذارد ؟ منبع انرژي آن چيست ؟ و بهترين ضامني كه مي توان براي آن طراحي كرد چه مي باشد ؟ پاسخ شما به اين سؤالات به شما كمك مي كند تا تله ي اختصاصي براي گرفتن گونه ي خاص داشته باشيد . تله ها براي گرفتن و نگه داشتن يا گرفتن و كشتن طراحي شده اند . تله هايي كه از طناب استفاده مي كنند يكي از دو عملكرد ذكر شده را دارند.
تله ساده

يك تله ساده ( تصوير 5-8 ) از يك طناب كه در مسير قرار گرفته و به يك تكيه گاه محكم بسته شده است ، تشكيل شده است . اگر طناب از نوعي باشد كه در بالاي سمت راست مسير قرار گيرد از تركه ها و علفها براي آماده نگه داشتن آن استفاده كنيد . فيبرهاي شبكه اي نيز براي باز نگه داشتن كمند درست شده با طناب بسيار مفيد هستند . مطمئن شويد كه كمند به اندازه كافــي بزرگ باشـــد تا سر حيــوان به راحتي از داخل آن عبور كند . همين كه حيوان مي خواهد به حركت خود ادامه دهد طناب بر دور گردن آن محكم مي شود . هر قدر حيوان بيشتر تقلا كند طناب محكمتر مي شود . اين نوع تله ها معمولاً حيوان را نمي كُشد . اگر از طناب استفاده مي كنيد بايد به اندازه كافي شُل باشد تا روي گردن حيوان ليز بخورد . بنابراين سيم ها بهترين انتخاب براي ساختن تله ساده مي باشد .

تصوير 5-8 . تله ساده

تله قلابي

از يك قلاب براي گرفتن حيوان در اين نوع استفاده مي شود . ( تصوير 6-8 ) . چندين تكه چوب ( شاخه دار ) را كه محكم در زمين فرو رفته اند را در دو طرف مسير حركت حيوان قرار دهيد و با يك رابط تكه چوبها را به هم وصل كنيد . قلاب را به رابط گره بزنيد و آن را در ارتفاع متناسب با سر حيوان مورد نظر قرار دهيد . ( قلابي كه براي گرفتن سر حيوان طراحي شده است نبايد به اندازه اي پايين باشد كه به پاي حيوان گير كند . هميطور كه قلاب دور گردن حيوان محكم مي شود ، حيوان چوب رابط موجود در بين تكه چوبهاي شاخه دار را نيز مي كشد . اين سبب مي شود كه تمامي تكه چوبها به همراه چوب رابط به روي او ريخته و حيوان در زير آنها گير كند.

تصوير 6-8 . تله قلابي

تله ارتجاعي بالا رونده

در اين نوع تله از يك نهال نوپا استفاده مي شود و طناب به آن گره زده شده و با يك ضامن محكم مي شود . اگر شما تمامي شاخه هاي اضافي نهال را بچينيد و فقط طناب را بايك شاخه نهال محكم كنيد تله سريعتر عمل مي كند و انرژي بيشتري خواهد داشت .
يك تله ي ارتجاعي بالاروندة ساده از دو تكيه گاه شاخه دار كه يكي بزرگ و ديگري كوچك است درست مي شود ( تصوير 7-8 ) . نهال را خم كنيد و مسير زير آن را علامتگذاري كنيد . تكيه گاه بلند را محكم در نقطه اي بر روي زميني محكم كنيد تا مطمئن شويد كه برش روي تكيه گاه كوچك موازي زمين باشد . پايه بلند تله را به تكه هاي طناب كه به بخش ارتجاعي محكم شده اند گره بزنيد . پايه كوتـاه را طوري قطع كنيد كه پايه كوتاه ساير چوبهاي شاخه دار را نيز بگيرد . كمند را روي مسير قرار دهيد . وقتي كه يك حيوان سر خود را داخل كمند كند ، اين سبب كشيده شدن چوب مي شود و بخش ارتجاعي تله را به حركت در مي آورد و بدين ترتيب حيوان آويزان مي شود.

تصوير 7-8 . تله ارتجاعي الارونده

تله سنجاب

يك تله سنجاب شامل يك تكه چوب بلند مي باشد كه در مقابل يك درخت قرار گرفته و بر اساس حركت هاي مختلف سنجــاب بر روي آن حلقــه هايي درست شـده است (تصوير 8-8 ) چندين حلقه ي سيمي بر روي و اطراف چوب درست كنيد تا وقتي كه سنجاب سعي مي كند از آن بالا و پايين برود در يك يا چند حلقه به دام بيفتد . حلقه ها را از فاصله 5/2 سانتيمتري پايين چوب به سمت بالا درست كنيد . فاصله حلقه ي ابتدايي از زمين و حلقه ي انتهايي از انتهاي چوب 45 سانتيمتر بايد باشد . سنجابها طبيعتاً كنجكاو هستند . بعد از بررسي اوليه آنها شروع به بالا و پايين رفتن از چوب نموده و بدين ترتيب در حلقه ها گير مي افتند . حيوان در ضمن تقلّا كردن از روي چوب مي افتد و خفه مي شود . بقيه سنجابها به دنبال سنجاب به دام افتاده رفته و آنها نيز به دام مي افتند . براي شكار بيشتر شما مي توانيد از چوبهاي حلقه دار بيشتري استفاده نمائيد.

تصوير 8-8 . تله سنجابي

تله پرنده اوجيبوا

يك تله اوجيبوا تله اي است كه توسط بوميان آمريكا مورد استفاده واقع مي شده است ( تصوير 9-8 ) . براي مؤثر بودن اين تله آن را در يك منطقه باز دور از درختان بلند قرار دهيد . براي بهتر نتيجه گرفتن آن را در نزديكي مناطق غذايي پرندگان يا گودالهاي آبخوري پرندگان قرار دهيد . يك انتهاي 1 / 2 متري تا 8/1 متري را ببُريد و شاخ و برگهاي اضافي آن را بچينيد . از چوبهاي صمغ دار مثل كاج استفاده نكنيد . انتهاي چوب را تيز كنيد ، سپس يك سوراخ به قطر 5-5/7 سانتيمتر پايين تر از قسمت بالاي چوب ايجاد كنيد . يك چوب 10 تا 15 سانتيمتري ببُريد و يك انتهاي آن را طوري شكل دهيد كه داخل سوراخ قرار گيرد . به اين كار قرار دادن روي چوب مي گويند . ( پرچ )پايه بلند تهيه شده را طوري روي زمين قرار دهيد كه انتهاي آن به سمت بالا باشد . يك وزنة كوچك ، حدوداً هم وزن گونه اي كه مي خواهيد شكار كنيد به يك سر طنــاب ببنديد ، انتهــاي آزاد طناب را از سوراخ بگذرانيد و يك حلقه كه پرچ را مي پوشاند درست كنيد . يك گره روي دستي ساده در طناب ايجاد كنيد و مقابل سوراخ قرار دهيد اجازه دهيد طنــاب به راحتي از سوراخ عبور كند تا زماني كه گره روي دستي مقابل پايه و قسمت بالاي پرچ برسد . كشيده شدن گرة روي دستي در مقابل پايه و پرچ سبب ثابت شدن پرچ در محل خود ثابت بماند . حلقه را روي پرچ بگسترانيد و اطمينان حاصل كنيد كه كاملاً پرچ را پوشش داده است . بيشتر پرندگان ترجيح مي دهند كه بر روي چيزي بالاي زمين بنشينند و آنها روي پرچ مي نشينند ، پرچ مي افتد گرة روي دستي آزاد مي شود و اجازه مي دهد تا وزنه بيفتد . در اين هنگام حلقه دور پاهاي پرنده محكم مي شود ، و آن را مي گيرد . اگر وزنه خيلي سنگين باشد پاهاي پرنده بريده مي شود و پرنده فرصت مي يابد تا دوباره پرواز مي كند.

تصوير 9-8 . تله پرنده اوجيبوا

چوب حلقه دار

يك چوب حلقه دار براي گرفتن پرندگان در حال استراحت يا پستانداران كوچك مناسب مي باشد . ( تصوير10-8 ) شكار با اين وسيله نياز به صبر و حوصله زيادي دارد . اين چوب بيش از اينكه طناب باشد يك سلاح است . اين از يك چوب ( به انداه اي كه لازم است ) با يك حلقه اي از سيم يا طناب در يك انتهاي آن درست شده است . براي گرفتن حيوان شما حلقه را دور گردن يك پرندة در حال استراحت قرار مي دهيد و به شدت مي كشيد . شما همچنين مي توانيد حلقه را بالاي سوراخ لانه حيوانات قرار دهيد . وقتي كه حيوان از لانه خارج مي شود ، شما چوب را مي كشيد و به اين ترتيب حلقه دور گردن حيوان محكم مي شود . حتماً يك چماق با خود داشته باشيد تا حيوان را پس از گرفتن بكشيد.

تصوير 10-8 . چوب حلقه دار

تله فنري ركابي

از اين نوع تله براي شكار حيوانات كوچك استفاده مي شود . ( تصوير 11-8 ) يك حفرة كم عمق در مسير حركت حيوان حفر كنيد ، سپس يك چوب شاخه دار در داخل زمين در هر دو طرف حفره و در يك سمت جاده قرار دهيد . سپس دو چوب نسبتاً راست كه روي دو چوب قبلي پل مي زند انتخاب كنيد . اين دو چوب را طوري قرار دهيد كه سرهاي آنها با دو چوب شاخه دار قبلي درگير شود . چندين چوب روي حفره در جاده با قرار دادن يك سرشان روي چوبهاي افقي پايين تر و يك سر ديگرشان روي زمين در طرف مخالف حفره قرار دهيد . حفره را با تكه چوبهايي به انداز كافي بپوشانيد ، به طوري كه حداقل شكار با يكي از آنها برخورد كند و تله فعال شود . يك سر طناب را به يك وزنه كه از روي يك درخت آويزان شده است يا به يك نهال تازه گره بزنيد . آن نهال تازه را خم كنيد يا وزنه را بالا بياوريد تا جايي كه بتوانيد تعيين كنيد كجا شما يك ضامن 5 سانتيمتري مي توانيد داشته باشيد . در سر ديگر طناب يك حلقه درست كنيد . حلقه را بالاي چوبهاي موجود در حفره بگسترانيد . ضامن تله را مقابل چوبهاي افقي قرار دهيدو طناب را پشت چوبها بگذاريد به طوري كه كشيده شدگي حاصل از خم شدن درخت يا آويزان شدن وزنه آن را نگه دارد . انتهاي چوبهاي افقي را طوري درست كنيد كه دقيقاً در مقابل ضامن قرار گيرد . حيواني كه براي برداشتن طعمه موجود بر روي چوب هاي روي حفره به سمت آن مي روند سبب مي شود كه انتهاي چوبهاي افقي به پايين حركت كنند ، ضامن آزاد شود و حلقه دور پاهاي حيوان پيچيده شود . به علت به هم خوردن وضع طبيعي جاده در طي ساختن اين نوع تله حيوان كاملاً هوشيار مي شود ، بنابراين شما بايد مسير حركت حيوان را كاناليزه كنيد.

تصوير 11-8 . تله فنري ركابي

تله سقوط آواري ( 4 ) چهاري شكل

شكل 4 در واقع همان ضامن تله مي باشد كه براي انداختن يك وزنه بر روي يك حيوان و له كردن آن استفاده مي شود ( تصوير 12-8 ) . انواع وزنه هايي كه استفاده مي شوند ممكن است مختلف باشند اما بايد به اندازه اي سنگين باشند كه حيوان را كشته و يا به سرعت ناتوان سازند . براي ساختن شكل 4 از سه تكه چوب به هم گره خورده استفاده كنيد اينها شكل 4 را هنگامي كه تحت فشار وزنه قرار دارند حفظ مي كنند . قبل از اقدام به ساختن اين تله ها ، ساختن ضامن 4 شكل را تمرين كنيد . چوبهايي كه براي ساختن ضامن 4 شكل شما به چوبهايي با استقامت خوب نياز داريد و بايد زاويه قرار گرفتن آنها نيز دقيق باشد.

تصوير 12-8 . سقوط آواري ( 4 ) چهاري شكل

تله سقوط آواري وزنه اي

اين نوع تله شبيه تله نوع 4 شكل است ، اما فقط ازيك تكه طناب و يك تركه درست شده است ( تصوير13-8 ) . اين نوع تله اين مزيت را دارد كه ساده تر بوده و راحت تر از تله چهاري شكل ساخته مي شود . يك سر طناب را به قسمت پايين تر كه عمودي گره بزنيد ، سر ديگر طناب را به يك تركه ديگر 5 سانتيمتري ببنديد . اين تركه 5 سانتيمتري تركه شكار مي باشد . طناب را بصورت نيمه در اطراف تركه عمودي در حالي كه تركه ي شكار با آن زاويه ي 90 درجه ساخته است ببنديد . تركه طعمه به طوري كه يك انتهاي آن جلو وزنه و انتهاي ديگر آن مقابل تركه ي شكار قرار گرفته است قرار دهيد . وقتي كه حيــوان تركه طعمــه را بيندازد تركـه شكار نيز آزاد مي شود ، وزنه مي افتد و شكار زير آن لِه مي شود.

تصوير 13-8 . سقوط آواري وزنه اي

تله كماني

تله كماني يكي از انواع تله هاي سقوط آواري است . اين همين طور كه براي حيوانات خطرناك است براي انسان نيز خطرناك مي باشد ( تصوير 14-8 ) . براي ساختن اين تله ، يك كمان برداريد و آن را با يك تركه به زمين تكيه دهيد . همينطور كه كمان را تكيه مي دهيد ، نقطه هدف را تعيين كنيد . چوب ضامن را به چوب گيره محكم ببنديد . دو چوب صاف كه در زمين محكم شده اند ، چوب ضامن را در محلي كه چوب گيره با آن درگير مي شود ثابت مي كنند . چوب شكار را مابين چوب گيره و يك چوب محكم شده در روي زمين قرار دهيد . يك سيم ارتجاعي يا طناب به چوب شكار گره بزنيد و آن را دور چوب هاي ثابت شدة دور زمين بپيچيد ( مانند تصوير 14-8 ) وقتي كه شكار به سيم يا طناب گير كند كمان يك تير را به سمت او پرتاب مي كند . وجود يك شكاف كوچك در كمان به دقيقتر شدن شليك تير كمك مي كند .
هشــــــدار

اين يك تله كشنـده است . در هنگام نزديك شدن به آن بسيار احتياط كنيد و از عقب نزديك شويد.

تصوير 14-8 . نيزة استوانه اي

نيزة استوانه اي

براي ساختن اين نوع تله نياز به يك پايه حدوداً 5/2 متري داريم ( تصوير 15-8 ) در انتهاي كوچكتر چندين تكه چوب كوچك را محكم ببنديد . انتهاي بزرگتر را محكم به يك درخت كه در مسير حركت حيوان مورد نظر قرار گرفته است گره بزنيد . يك طناب ديگر به يك درخت ديگر كه در عرض مسير قرار دارد گره بزنيد . يك چوب بزرگ و قوي و بادوام به انتهاي ديگر طناب ببنديد . از درخت اول يك سيم يا طناب از پايين به جاي مناسب ديگري گره بزنيد . يك حلقه دور چوب محكم تهيه شده با سيم ايجاد كنيد . انتهاي چوب ضخيم و محكم را داخل حلقه تهيه شده قرار دهيد و انتهاي ديگر آن را مقابل درخت دوم بگذاريد . انتهاي كوتاهتر نيزة استوانه اي را در عرض مسير و در محلي مابين طناب كوچك و چوب ضخيم و محكم قرار دهيد . وقتي كه حيوان به سيم يا طناب گير كند ، چوب شكار حلقه درست شده را مي كشد ، نيزة استوانه اي آزاد مي شود و در عرض مسير حركت كرده و حيوان را به جلو درخت ميخكوب مي كند .
هشــــــدار

اين يك تله كشنده است . با احتياط به آن نزديك شويد .

تصوير 15-8 . نيزة استوانه اي

تله بطری
از يك تله بطري شكل براي به دام انداختن موشها استفاده مي شود ( تصوير 16-8 ) . يك حفره با عمق 30-45 سانتيمتري حفر كنيد كه قسمت پايين آن از بالا عريض تر باشد . دهانه ي حفره را تا جايي كه مي توانيد كوچك درست كنيد . مقداري شاخ و برگ و چوب بر روي دهانه حفره قرار دهيد و زيرآنها تعدادي سنگ كوچك بگذاريد تا آنها را 5/2 - 5 سانتيمتر از روي زمين بالاتر قرار دهند . موشها براي فرار كردن از خطر سعي مي كنند زير اين پوشش پنهان شوند و وقتي به زير آن روند به داخل حفره مي افتند . آنها نمي توانند از زير حفره بيرون روند ، زيرا ديواره هاي حفره داراي شيب معكوس است . وقتي كه به اين تله ها سر مي زنيــد كاملاً دقت كنيــد ، زيرا مكــان مناسبـي براي پنهان شدن مارها نيز مي باشند.



تصوير 16-8 . تله بطري شكل