آنچه از معراج‌نامه‌ در ادب فارسی وجود دارد

[چکامه91]

*توضیحات:

19.
فیروزه فرش: صفت مرکب، هرجا که فرش ان از فیروزه باشد، در این جا کنایه از دنیا است.

ساق عرش: پایه عرش الهی.

20.
پرده نشینان: کنایه از فرشتگان اسمانی است.

21.
قلم درکشیدن: کنایه از محو ناپدید کردن.

استی: مخفف استین

علم برکشیدن: کنایه از نصب کردن علم است.

22.
گهرخانه ی اصلی: کنایه از جوار و قرب حق سبحانه و تعالی است.

23.
قِدم: مقابل حدوث است و راه قدم در این جا منظور راهی است که به ذات حق تعالی مربوط می شود.

پرده برگرفتن: اشکار ساختن.

24.
عرض: به فتح اول و دوم، در اصطلاح منطقیان ان چه قائم به چیزی دیگر باشد.

جوهر: ضد عرض است و قیام عرض وسیله ی جوهر است، زیرا جوهر در اصطلاح منطقیان چیزی است که به ذات خود قائم باشد.