من عرف نفسه فقد عرف ربه

[محمد نظری گندشمین]

من عرف نفسه فقد عرف ربه

به عبارت های زیر توجه کنید...

- چند روز پیش جوانی را در خیابان دیدم که تنها در انتظار ایجاد درگیری با دیگران بود.
- در تلوزیون فردی را دیدم که در عین گناه و دوری از انسانیت، خود را در نظر دیگران فهیم و اندیشمند جلوه می کرد.
خوب چگونه انسان هایی که همگی از یک نوع بوده و برای یک هدف نیز آفریده شده اند، این قدر از یکدیگر متفاوت اند؟
این مطلب در پاسخ به این پرسش است...
چندین هزار سال پیش بود که انسان برای پرستش خدای خویش آفریده شد. از گل... تا اشرف مخلوقات باشد. ولی پس مدتی به سبب نافرمانی، از بهشت خدای خویش رانده شد.
با آمدن انسان ها بر زمین، هر کدام به سوی کاری رفتند... عده ای خوب شدند و عده ای بد. ولی باز هم برای آفرینش آن ها هدفی بود. پس می توان سوالی از این جا بیان نمود و آن هم این است که منشا این تفاوت های فکری و عملی چیست؟ بدون شک یکی از بهترین پاسخ هایی که به این پرسش می توان داد، شناخت هر فرد توسط خودش است که در نهایت به شناخت او از خدای خویش، منجر می شود.
یا به عبارتی دیگر: « مَن عَرَفَه نَفسَه فَقَد عَرَفَه رَبَّه»
ولی چگونه می توانیم خودمان را بشناسیم؟
امروزه با پیشرفت علم و فناوری بشر و برخورداری او از یک زندگی مدرن، انسان ها کمی از اصل واقعی خویش دور شده اند. زیرا گرفتاری های متعدد و برخورد با مشکلات و مسائل زندگی،انسان ها را از توجه به خویش بازداشته است. به این که:
برای چه آفریده شده اند؟
در نهایت به کجا میروند؟
حتی گاهی برخی از آنها به وجود خدا شک می کنند و یا به انکار آن می پردازند!
اما با این وجود نیز همگی بر این اتفاق نظر دارند که این جهان نمی تواند بدون صاحب و خالقی باشد. اگر به خودمان بنگریم و نظاره گر این شگفتی آفرینش باشیم، در می یابیم که ساخت این جهان بی هدف نبود و اگر به قرآن کریم مراجعه کنیم، در می یابیم که این بی هدف نبودن آفرینش نیز در نتیجه ی شناخت خدا به دست می آید. یعنی کاملا مانند یک معادله ساده!
انسان به خود می نگرد و با تفکر در پدیده های هستی به وجود خدا پی برده و در نهایت به شناخت خدا نزدیک میشود. و این بدان معنی ست که او به هدف متعالی آفرینش دست می یابد.
آفرینشی که مقصود از آن همین بود...!

در نهایت نیز هدف این مطلب عدم شناخت آن ها (افرادی که به عنوان مثال در ابتدا بیان شدند...) از خدا و مفهوم زندگی نبود... شاید هنوز آن ها خود را به درستی نشناخته اند و شایدم هنوز برای آن تلاش نکرده اند.
امیدوارم که روزی همگی ما به آن مرتبه ای دست یابیم که به جای انجام کارهای بیهوده، به خود واقعی مان نزدیک تر شویم...