بیماری به نام دکـــــتر شدن !

[Majid_GC]

به نام ایـزد یکتــــا

مدتی در این فکر بودم که چرا برای جویندگان علم ، دکتر شدن و گرفتن واژه ی دکترا به جای اینکه ارزش و مقام ش در حد یک لقب و یک واژه باشد برای عده ای شده است هدف ! چه اقیانوس شناسی باشد چه پزشکی .

البته در مورد همه اصلا نمی تونه صادق باشه اما خب وجودش را نمی شود انکار کرد !

تا اینکه با جستجو در زندگی مرحوم جلال آل احمد به روشنفکری و بزرگی روحی اش پی بردمـــ :

آل احمد که از دانشسرای عالی در رشته ادبیات فارسی فارغ التحصیل شده بود، او تحصیل را در دوره دکترای ادبیات فارسی نیز ادامه داد،

اما در 1330 پيش از آنكه از رساله دكتراي خود با عنوان «قصه هزار و يك شب» دفاع كند آن را نیمه کاره رها کرد و به قول خودش «از آن بیماری (دکتر شدن) شفا یافت».


آیا داشتن این انگیزه اشکالی دارد ؟

آیا این انگیزه را بیماری می دانید ؟

به نظر شما جامعه مقصر است یا خود فرد ؟

تا به حال از اینگونه بیماری ها مشاهده کرده اید ؟ برخوردتان با آن فرد چگونه بوده است ؟

این افراد پس از نیل به هدف خود چه احساسی دارند ؟

اخلاق این افراد پس از دکتر شدن شان چگونه است ؟

[zoh_reh]

به نام ایـزد یکتــــا


آیا داشتن این انگیزه اشکالی دارد ؟

برای انجام هر کاری انگیزه لازمه کاره و انگیزه به پایان بردن نشانه تکمیل کاره. دکترا هم به هر حال مرحله ای پس از مراحل دیگه هست.البته تکمیل کار فقط به مدرکهای متعارف در جامعه نمیتونه باشه.

به نظر شما جامعه مقصر است یا خود فرد ؟

از اونجائیکه هر فرد برا خودش با معیارهایی که داره تصمیم گیری میکنه ، اگر قصوری باشه درصد بالایی متوجه خودشه.

تا به حال از اینگونه بیماری ها مشاهده کرده اید ؟ برخوردتان با آن فرد چگونه بوده است ؟

بله فراوون مشاهده شده ، طرف انگیزه داشته ولی کاذب، نظرش اینه که تو این دوره زمونه بدون دکترا هیچی نیستی. البته مشابه این افراد باهوشون برخورد ظاهری متفاوتی نداشتم، ولی ذهنیتم راجع به افرادی که تا این مرحله اومدن ، به قول معروف خالص نیست، یعنی صرف اینکه بشنوم فلانی دکترا داره برام کفایت نمیکنه. احساس میکنم باید یه جورایی محک زده بشه.

این افراد پس از نیل به هدف خود چه احساسی دارند ؟

تا زمانیکه بیمار، بیماری خودش نپذیره و به اون اعتراف نکنه خب معلومه ضرر زیادی می بینه و ممکنه اطرافیانش هم بعضا دچار مشکل بشن.

اخلاق این افراد پس از دکتر شدن شان چگونه است ؟

فکر می کنم هر چند معمولا از خود متشکرن ولی همیشه هم گلایه مندن در واقع راضی نیستن از وضع موجود.


الان اکثریت شاغلین ما از کاری انجام میدن راضی نیستن. جدای از اینکه فرصت شغلی مناسب ممکنه در زمینه رشته تحصلی مورد علاقه اشون نبوده باشه ولی یه علتش همین واژه هاست که فقط داریم با خودمون یدک میکشیم. مثلا یکی کارشناسی رو تو یه رشته میخونه ، ارشد رو تو رشته ای دیگه ،بعدش هم دکترا بعد هم تا ثریا....

یا افرادی که در زمینه صنعت مثلا طرف استعداد خوبی در زمینه کار با چوب داره(نجاری) هر چند تو رشته خوبی هم دکترا داره ولی خودش اعتراف میکنه هر وقت فراغتی داشته باشم ناخودآگاه یه اره دستمه و.... ولی متاسفانه استعدادش رو فدای افتخارات کاذب میکنه.

[SaSaMc2]

سلام...

به نظر من داشتن سواد بعلاوه مدرك مثل زن گرفتن با عقد نامه هست... مزايا + تعهد

و داشتن سواد بدون مدرك مثل زن گرفتن بدون عقد نامه هست... مزايا - تعهد

و نداشتن سواد با مدرك مثل زن نگرفتن با عقد نامه هست... نداشتن مزايا + تعهد

و نداشتن سواد بدون مدرك يعني خوشبختي...

خوش به حال ديوونه كه هميشه خندونه...

[یاسمین5454]

آیا داشتن این انگیزه اشکالی دارد ؟

سلام ممنون از ایجاد این بحث
وقتی ک من عنوان تاپیک رو دیدم اول ذهنم رفت سمت اینکه شما منظورتون از دکتر شدن همون پزشکیه
چون الان دیگه به هر کسی ک میخواد بره تجربی میگی به چه هدفی این رشته رو انتخاب کردی میگه پزشکی

خب حالا جواب این سوالتون رو اگه منظورتون رو همون پزشکی بگیریم
به نظر من یکم رویایی فکر کردن هیچ اشکالی نداره مخصوصا واسه کسی ک میخواد انتخاب رشته کنه و سنش
ایجاب میکنه رویایی فک کنه
فکر دکتر شدن اگه ک منظور پزشکی نباشه و رویایی فک کردنم کنار بذاریم
خیلی خوبه بالاخره هدف داشتن تو زندگی هم مهمه ولی به قول معروف میگن دکترای الان اندازه دیپلم قبلنا هم نیس
پس دکتر شدن ملاک با سواد بودن نمیتونه باشه البته من منظورم همشون نیستا

به نظر شما جامعه مقصر است یا خود فرد ؟
مقصر واسه چی؟؟
مگه هدف داشتن اشکالی داره

تا به حال از اینگونه بیماری ها مشاهده کرده اید ؟ برخوردتان با آن فرد چگونه بوده است ؟

من اینو بیماری نمیدونم همون طورم ک گفتم هدف وانگیزه داشتن اصن بد نیس
یکی از دبیرامون ک دکترای ادبیات داشت دکتر شدن خودش رو اینطور میگفت ک
من لیسانس گرفتم دیدم همه لیسانس دارن دیگه از لیسانس بدم اومد رفتم برا فوق لیسانس خوندم
بعد دوباره دیدم همه اطرافیام فوق لیسانس دارن رفتم واسه دکترا
اون انگار دکتر شدنش رو یه راهی برای متفاوت بودن از بقیه میدونست

این افراد پس از نیل به هدف خود چه احساسی دارند ؟

بستگی داره بعضی ها فقط دنبال رسیدن به خواسته هاشونن
تا به یکی از اهدافشون میرسن باز میرن دنبال یه هدف دیگه یکم از اینکه به هدفشون رسیدن لذت نمیبرن

اخلاق این افراد پس از دکتر شدن شان چگونه است ؟
اونم بستگی داره به اینکه چرا اونا دکتر شدن رو انتخاب کردن

[AaZaAdeh]

کاش ارتقای مدرک از روی نیازه خود فرد بود نه ترس از نگاه و قضاوت مردم...
اگه با علاقه پیش بریم هم موفق تریم هم سطح اطلاعات و معلوماتمون قابل توجه میشه....

[masoume.a.92]

سلام...
جامعه مقصر است یا خود فرد؟
مقصر در ایجاد این نوع نگرش و تفکرات رو اگه میگید، بنظرم من جامعه بیشتر مقصره...
منم باهاش مخالفم فکر میکنم بیشترش رو هم جامعه مقصره (یعنی اطرافیان دانشجویان) تا خود فرد...
چه احساسی دارن؟
احساسشون که خب....
ولی مهم تر از احساس فردی شون تاثیریه که مجموعا روی تفکرات جامعه علمی و غیر علمی میذارن...
کلا گند میزنن به جامعه...
دیدین؟
بعله فراااااااااوون...
برخوردتون؟
چه برخوردی میتونم داشته باشم وقتی جامعه انقد پذیرای این آدمای از خود متشکر و درواقع بیسواد هست؟؟؟
تو پرانتز:همه نه ها؟ خوباش جای خود که اگه متخصص یا پروفسور باشن هم معرفتو انسانیتشون بجاست...

[نارون1]

سلام

واقعا بعضی افراد علاقه به ادامه تحصیل دارن بدون اینکه بخوان کلاس بذارن پیش بقیه و ...

ولی در کنارش بعضیا هم هستن که هدف خاصی رو دنبال نمیکنن و فقط به خاطر اینکه فلان فرد مدرکش بالاتره ، میخوان ازش بالاتر باشه

البته اینم خودش نوعی انگیزه هستا ، ولی خب لذتی توش نیست ...چون وقتی بهش میرسن اونارو ارضا نمیکنه

من بیشتر تو رشته های تجربی دیدم که میگن به هرقیمتی میخوام دکتر بشم ، اصلا ازیک رشته تجربی نپرس میخوای چه رشته ای بخونی چون طبعا پزشکیه ... اون یکی میگه خب بهت میگن دکتر دیگه



فهم و درک بالاتر خیلی ارزشمندتره ولی متاسفانه جامعه مدرک گراست

[M@hdi42]

سلام علیکم

دکتر شدن به خودی خود موردی ایجاد نمی کند اما اینکه دکتر شدن هدف نهایی باشد درست نیست.

درد جامعه مدرک گراییست. ادامه تحصیل بد نیست اما زمانی که همراهش ادامه علم آموزی هم باشه ولی در حال حاظر فقط تبدیل شده به ادامه ی پز دادن.

کی جامعه ما میخواد ارزش واقعی یک چیز رو بدونه من نمیدونم . ارزش دکتر شدن به علمی هست که می آموزیم نه به دانشگاهی که مدرک رو میده.

ارزش دکتر شدن به روندی هست که طی میشه وانسان پخته تر میشه نه اینکه به رتبه کنکور اوردنش.

صد حیف که میخ آهنی نرود در سنگ....


مانا باشید

[حسین متقی]

من دیپلم ردی هستم و واقعا هیچ نیازی حس نمیکنم و هنوز خیلی مونده نیمی از اطلاعات رو استفاده کنم!
من عقل ندارم به قول sasamc2 دیوونه ام و خوشبخت ولی
دکترا یعنی یه کتابخونه ی متحرک به شرطی که واقعی باشه
اما یه دیپلم واقعی به 100 تا دکتر الکی میارزه
علم بدون عمل مثل 100 تا کتابخونس که هیچکس استفاده نمیکنه
مثل لیوان بدون آب میمونه و به هیچ دردی جز دکوری نمیخوره
باید بزاری ویترین حالشو ببری و از تشنگی بمیری

[k.ahmadi]

من كه دوست ندارم تا دكترا برم و خيلي وقته ياد گرفتم براي خودم زندگي كنم نه با حرف اينو اون و اگه يه روزي خواستم دكترا بگيرم مطمئنا به خواست و علاقه خودم خواهد بود نه به خاطر كلاس گذاشتن يا مدرك بالايي داشتن ويا هر چي...

الانم بتونم ارشدمو كاريش كنم خودش كليه ه ه ه...... چون فك ميكنم اون بار علمي كه بايد داشته باشم ندارم و خيلي از قافله عقبم. حالا بجز اون علم و دانشي كه بايد داشته باشي مهمتر به كاربردن علمت در راه درست و خدمت به خلق هست اون موقع حتي با نداشتن مدرك دكترا خيلي از دكترا بالاتري.