با سلام به همه دوستان خوب و کاربران عزیز سایت نخبگان جوان
دوستان امروز تصمیم داریم در خصوص بزرگترین مشکل اجتماعی جوانان که در زمینه فاصله جوانان از کانون خانواده و شکاف بین اونها و خانواده هاست باهم صحبت کنیم
واقعیت این امر مورد بیگانه ای نیست ....
و کم و بیش با این اصل ممکنه در گیر باشیم
عصر ارتباطات و محیط های مجازی و تغییر سبک زندگیها که باعث فاصله جوانان از محیط های سنتی خانواده ها شده...
و این شرایط گرایش جوانان به اجتماع و گروه های همسالان روشامل شده و که عموما این گروهها شناخته شده هم نیستند
همین امر باعث شده که جوانان با توجه به وابستگی و گرایشهاشون به محیط مجازی ارتباط شایسته ای در روابط اجتماعی شون با محیط و افراد حقیقی ندارند...
علاوه بر اون هر چه نوجوان به دوران بلوغ نزدیک تر میشه این شرایط رو بیشتر شاهد هستیم...
معمولا چنین شرایطی باعث بروز نگرانی در والدین میشه...
و نتیجتا مخالفت والدین و منع ارتباط با دوستان رو خواستار میشن و همین امر باعث شکاف و اختلافات بین والدین و جوانان میشه
و در اصل کمرنگ شدن رابطه ها از همینجا شروع شده و عواملی هم در این خصوص مزید بر علت میشن از اون جمله سختگیری و محدودیت های غیر منطقی برخی والدین که گاها توجیه مناسبی هم ندارند درخواست حذف بی چون و چرای ارتباطات دوستانه میشه اشاره کرد که باعث میشه این شکافها عمیق تر بشه
معمولا از دیدگاه نوجوانان و جوانان در سنین بلوغ عاقل ترین و کاملترین و آگاهترین فرد پیرامونشون رو دوستان و همسالان خود میدانند و سعی میکنند سوالاتشون رو با این قشر در میون بگذارند که پاسخ ها هم معمولا نتایج فاجعه باری رو به دنبال داره....
با شکل گیری این شرایط در محیط های خانواده روحیه پرخاشگری و ستیزه جویی در جوانان افزایش و ایجاد شکافها و رنگ باختن روابط رو به همراه داره
به طوریکه نوجوانان در این شرایط دچار حالات افسردگی و انزوا شده و عدم درک این روحیات از جانب والدین باعث گرایش و پناه بردن فرزندان به اجتماع با همه مخاطراتش میشه
و متاسفانه حضور افراد سودجو و گرگ صفت در لباس دوست در جامعه که با سودجویی از خلا و شکاف نوجوانان در صدد به بیراهه کشوندن نوجوان بر میان....
و عموما این دوستان گرگ صفت جوانان رو در دام اعتیاد ، سرقت، قاچاق و هزاران منجلاب خطر ناک میکشانند و در این شرایط عموما جوانان مرتکب رفتارهای پر خطر جنسی شده و در دام سودجویان اسیر میشوند
در حال حاضر سیستم تک فرزندی و اشتغال والدین از مهمترین عواملیه که گرایش فرزند رو به سوی همسالان موجب میشه چون نوجوان به دنبال راهی برای نجات از بحران تنهاییست اما در قدیم تعدد فرزندان و جمع گروهی خانواده و فامیل و نبود وسایل ارتباطی و تکنولوژی های امروزی بروز چنین مشکلاتی بسیار نادر بود
ایجاد رابطه ای دوستانه توام با صمیمیت از طرف والدین با نوجوانان که متاسفانه این امر در خانواده ها یا وجود نداره یا بسیار کمرنگ و نا محسوس هست و اکثر والدین دچار روزمرگی و مشکلات کاری خود هستند و با این شرایط تاب و تحمل روحیه پرخاشگری فرزندان خود را ندارند و این امر باعث وخامت هر چه بیشتر شرایط میشه...
حال از شما خوبان در خواست دارم نقطه نظراتتون و راهکار هاتون رو در زمینه این مشکل به اشتراک بزارید تا بتونیم به نتیجه مطلوب برای حصول راهکار های اصولی برسیم
1- شما به عنوان نوجوان چه انتظاراتی از والدین دارید؟؟؟؟
2- والدین چگونه میتونند در فراهم کردن بستر مناسب در خانواده از بروز چنین شکافهایی جلو گیری کنند؟؟
3- شما در آینده برای پیشگیری از چنین مشکلاتی چه روشهایی رو در تربیت فرزندانتون استفاده میکنید؟؟
و با نهایت صمیمیت و صداقت قدردان دوستانی که در ارائه نظرات رعایت حرمت همه عزیزان رو میکنند هستم
پیشاپیش از مساعدت شما سپاسگذارم
پیروز باشید و سرفراز
علاقه مندی ها (Bookmarks)