نگاه داشتن برده باشی ، خداوند امانت از تو هیچ منتی ندارد و گوید که چیز من بود و بمن باز داد ، و آن چندان رنج تو بی منت بماند و مزد تو ، آن کرد بود ، که جامه بپالاید ، اما اگر مستپلک شود و تو در آنجا هیچ خیانتی نه اندیشیده باشی ، هیچکس قبول نکند و بنزدیک جمله مردمان خاین باشی و میان امثال و اقران حرمت تو برود و نیز کسی دیگر بر تو اعتماد نکند ، و اگر حبه از آنمال تو بماند حرام بود ووبالی عظیم در گردن تو بماند ، و درین جهان برخورددار نباشی ، و آن جهان عقوبت حق تعالی حاصل شد
فصل
اما اگر بکسی ودیعتی نهی ، پنهان منه ، بلکه دو گواه عدل بگیر و بدانچه دهی حجتی ازو بستان تا از داوری دسته باشی ، پس اگر بداوری افتد، دلیر مباش که دلیری نشان ستمگاریست و تا توانی هرگز سوگند دروغ و راست مخور و خود را بسوند خوردن هرگز معروف مکن تا اگر وقتی سوگندی بایدت خودن و ضرور شود ؛ مردمان ...
علاقه مندی ها (Bookmarks)