تجاوز جنسی شدیدترین آسیب‌ وارده به کودکان

[نارون1]

یک فوق تخصص روانپزشکی کودکان با بیان اینکه بر اساس مطالعات صورت گرفته، امکان تبدیل شدن کودکان آسیب دیده به خصوص آسیب ناشی از تجاوزات جنسی به یک فرد متجاوز در بزرگسالی وجود دارد، اظهار کرد: کودکانی که در معرض مسایل جنسی نامتناسب با سن خود قرار می گیرند از اطلاعات ورای سن خود برخوردار می‌شوند، لذا از طریق کنجکاوی‌ بعد از وقوع تجاوز، تمایل بیشتری نسبت به برقراری رابطه جنسی نشان می‌دهند.



به گزارش نامه، دکتر مهین اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار «اجتماعی» ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، با بیان اینکه کودک آزاری یکی از پدیده‌های شایع در تمام جوامع بشری است، گفت: تجاوز جنسی را می‌توان به عنوان شدیدترین نوع کودک آزاری در کشورهای مختلف برشمرد. میزان فراگیری و شیوع کودک آزاری در جوامع مختلف بین 30 تا 35 درصد و با توجه به مطالعات صورت گرفته میزان آن در ایران 20 تا 25در صد تخمین زده شده است.


این فوق تخصص روانپزشکی، کودکان را به دلیل فقدان مهارت و توانایی‌های شناختی لازم در برابر حوادث و اتفاقات، آسیب پذیرتر دانست و افزود: پیامدهای ناشی از آسیب‌های وارده به کودکان بر اساس سن، جنس، محیط خانوادگی و اجتماعی آنان متفاوت است. بسته به محیط مراقبتی کودکان آسیب دیده، عواقب ناشی از حوادث می‌تواند به صورت کوتاه مدت یا بلندمدت باشد.


اسلامی در ادامه خاطر نشان کرد: شدیدترین آسیب‌های وارده به کودکان، تجاوز جنسی و خفیف‌ترین آن هرگونه احساس و نیت بد نسبت به کودک از جانب بزرگسال بر اساس رفتار و عمل آنان است. تمامی این موارد به صورت مادام‌العمر اثرات جدی بر مغز کودک وارد می‌کند.


وی با بیان اینکه وجود برخی از اختلالات موجب آسیب پذیرتر شدن کودک در برابر حوادث می‌شود، گفت: هنگامی که کودک مبتلا به آسیب‌های خاصی همچون اختلالات روان پزشکی از جمله اختلالات نقض توجه، بیش فعالی، اختلالات اضطرابی، بیماری‌های جسمی و مزمن، همچنین زندگی در محیط و شرایط نامطلوب خانوادگی و اجتماعی مبتلا باشد، این امر موجب تشدید آسیب‌های وارده به کودک در مقابل حوادث و اتفاقات به خصوص تجاوز جنسی می‌شود.


اسلامی ماهیت خاص تجاوزات جنسی و تهدید به ضرب و جرح از سوی فرد متجاوز را علت اصلی کتمان این اتفاق از جانب کودکان عنوان و تصریح کرد: در اغلب اوقات شرایط فرهنگی جوامع مختلف مانع بیان و پیگیری حادثه تجاوز جنسی وارد شده به کودکان می‌شود، لذا قربانی یا کودک مجبور است حتی با وجود ضعف توانایی خود به تنهایی فشار ناشی از این تجاوز را تحمل کند.



مخفی کردن تجاوزات جنسی از سوی کودک موجب بروز تغییرات رفتاری می‌شود

این فوق تخصص با اشاره به اینکه مخفی کردن تجاوزات جنسی از سوی کودک موجب بروز تغییرات در رفتار، عواطف و عملکردهای او می‌شود، افزود: والدین و مربیان آموزشی در صورت دقت، متوجه تغییرات ایجاد شده از جمله انزوا، گوشه گیری، اضطراب، ترس کودک به خصوص از انسان، تشدید وابستگی‌ها به مراقبینش، ناخن جویدن، بی‌اختیاری ادراری، مشکلات خورد و خوراک، دیدن کابوس‌هاس شبانه، از دست دادن علایق قبلی و افت شدید عملکرد تحصیلی که ناشی از تجاوزات جنسی وارده به کودک است، می‌شود.


این روانپزشک کودک و نوجوانان در ادامه، خاطر نشان کرد: در برخی موارد تجاوزات جنسی وارد شده به کودک در صورت مخفی کردن آن موجب پرسیدن سوالات در مورد مسائل جنسی از بزرگسالان و افزایش آگاهی در خصوص موضوعات جنسی می‌شود، این دسته از مسائل جز پیامدهای کوتاه مدت و حاد تروماهای جنسی است.

در صورت مداخله کمکی به موقع از سوی اطرافیان برای بهبود کودک بازهم کودک دچار عوارض ماندگار روانپزشکی از جمله اختلالات خلقی، اضطرابی، شخصیتی، افت عملکرد تحصیلی، سوء مصرف مواد و حتی مورد سوءاستفاده قرار گرفتن کودک می‌شود.


وی با بیان اینکه بر اساس مطالعات صورت گرفته، امکان تبدیل شدن کودکان آسیب دیده به خصوص آسیب ناشی از تجاوزات جنسی به یک فرد متجاوز در بزرگسالی وجود دارد، اظهار کرد: کودکانی که در معرض مسایل جنسی نامتناسب با سن خود قرار می‌گیرند از اطلاعات ورای سن خود برخوردار می‌شوند، لذا از طریق کنجکاوی‌های بعد از وقوع تجاوز تمایل بیشتری نسبت به برقراری رابطه جنسی نشان می‌دهند.


اسلامی تمامی اختلالات به وجود آمده در اثر تجاوزات جنسی را در تعاملات بین فردی او تاثیرگذار دانست و گفت: تجاوزات جنسی صورت گرفته بروی کودکان موجب می‌شود که این امر در عملکرد روابط بین فردی اعم از مسایل زناشویی، والد کودک و روابط دوستی با سایر همنوعانشان تاثیرات منفی بگذارد.


این فوق تخصص روان پزشکی اطفال، خانواده کودکان آسیب دیده ناشی از تجاوزات جنسی را به ارجاع سریع کودکشان نزد روانپزشک و روانشاس کودک و نوجوان توصیه و تاکید کرد: مهم‌ترین فاکتور پیشگیری کننده برای انواع سو رفتارها از جمله تجاوزات جنسی کودکان ایجاد محیط حمایتی گرم و صمیمی خانواده‌ها و تسلط والدین به مهارت‌های علمی فرزندپروری می‌شود