جراحی زیبایی بینی (راینو پلاستی - رینوپلاستی)

[mahmoodmah]

جراحی زیبایی بینی (راینو پلاستی - رینوپلاستی)



اندازه و شکل بینی یکی ازموثرترین عوامل در زیبایی صورت می باشد و حتی تغییر مختصر در آن با جراحی پلاستیک می تواند باعث بهبودی بسیار زیاد ظاهر فرد شود. جراحی بینی همچنین می تواند باعث بهبود اختلالات تنفس ناشی از اشکالات ساختمانی بینی شود. بنابراین عمل جراحی بینی میتواند موجب بهترشدن ظاهر٬ اعتماد به نفس بیشتر و حتی سلامتی شما شود.


هدف رینوپلاستی یا جراحی پلاستیک بینی٬ زیباترکردن بینی و ایجاد تعادل بین آن و اجزاء دیگر صورت می باشد. اگرچه شکل بینی شما معمولاً ناشی از عوامل ارثی است ظاهر آن ممکن است بعلت صدمات یا جراحی قبلی تغییرکرده باشد. قبل از تصمیم گیری برای رینوپلاستی٬ از جراح خود درمورد عمل اضافی که باعث بهتر شدن ظاهر صورت می شود سوال نمایید٬ بطورمثال در بسیاری از بیماران بزرگ کردن چانه همراه با راینوپلاستی باعث زیباترشدن صورت میشود.



در بسیاری از موارد جراحی زیبایی بینی ، علاوه بر زیباتر کردن بینی٬ بهبودی وضعیت تنفس هم مورد نظر می باشد. بعد از معاینه اولیه٬جراح از شما عکسبرداری نموده وتغییراتی که با جراحی پلاستیک قابل انجام است برروی عکس شما نشان داده می شوند و شما می توانید درمورد تغییرات مورد نظر خود و امکان یا عدم امکان آنها وصلاحدید جراح درموارد مورد نظر شما با او گفتگونمایید.


معنی لغت راینوپلاستی شکل دادن به بینی است.ابتدا برش های جراحی داده میشوند تا به سیستم اسکلتی بینی شامل غضروفها و استخوانها دسترسی پیداکنیم. اکثر برشها در داخل بینی داده میشوند و قابل دیدن نیستند.در بعضی موارد یک برش در روی پوست بین دو سوراخ بینی داده میشود٬سپس مقادیر معینی از استخوانها و غضروفها برداشته میشوند یا تغییر محل داده میشوند تا به شکل مورد نظربینی برسیم٬سپس پوست و بافتهای نرم روی اسکلت جدید گذاشته شده و برشها بسته میشوند.



در صورتی که عمل جراحی بینی برای اولین بار انجام شود رینوپلاستی اولیه نامیده می شود. مواردی که بیمار قبلاً عمل شده و در حال حاضر برای تصحیح مشکلات باقیمانده یا ناشی از عمل قبلی تحت عمل جراحی قرارمی گیرد رینوپلاستی ثانویه نامیده می شود. بطور معمول برای این جراحی حداقل باید یک سال از عمل جراحی قبلی گذشته باشد.

تصاویر جراحی بینی اولیه



گالری تصاویر جراحی بینی ثانویه( ترمیمی)

[mahmoodmah]

* قبل از جراحی:


· حداقل برای دو هفته قبل از عمل نباید از آسپرین یا داروهای حاوی آسپرین استفاده نمایید زیرا آسپربن از انعقاد طبیعی خون جلوگیری می کند.


· نیکوتین موجب تنگ شدن رگهای خونی می شود و می تواند موجب اختلال در گردش خون بافت بعد از جراحی شود. بنابراین باید قبل از جراحی و حداقل ٢ هفته بعد از آن از مصرف دخانیات اجتناب نمایید.

· از ٨ ساعت قبل از عمل، از خوردن و آشامیدن پرهیز نمایید.این باعث می شود که در زمان جراحی معده شما کاملا"خالی باشد و بیهوشی بی خطری داشته باشید.


· در مورد داروهایی که قبل از جراحی مصرف می کنید به ما اطلاع دهید.


* بعد از جراحی:


· در موقع خوابیدن در یک هفته اول بعد از عمل،حتی الامکان از دو بالش استفاده نمایید.


· در ٧٢ساعت ابتدایی بعد از جراحی،از یخ خرد شده یا ماسکهای یخی آماده استفاده نمایید تا تورم و کبودی کاهش یابند. توجه داشته باشید که روی گچ بینی فشار وارد نکنید.


· ادامه ورم بعد از ٤٨ ساعت اول طبیعی است .تورم در ٤٨ -٧٢ ساعت اول به حداکثر خود می رسد.


· در شب بعد از عمل فقط از مایعات استفاده کنید.روز بعد می توانید غذای معمولی نرم میل نمایید ولی برای مدت ٢ هفته از خوردن غذاهایی که نیازمند حرکت زیاد لب هستند مثل سیب ، بلال، و غیره خودداری نمایید.


· شما احتمالاً ترشحات خونی از بینی برای ٣ – ٤ روز خواهید داشت و می توانید گاز زیر بینی خود را هر وقت لازم بود عوض کنید .در صورتیکه ترشحات خونی قطع شدند می توانید گاز زیر بینی را بردارید.


· برای جلوگیری از خونریزی ، از فین کردن در دو هفته اول بعد از عمل خودداری کنید.سعی کنید عطسه نکنید یا از طریق دهان عطسه نمایید.


· برای جلوگیری از خیس شدن گچ بینی، موها باید از پشت ( مثل آرایشگاه )،شسته شوند. روزی که برای برداشتن گچ مراجعه می کنید به طور معمول دوش بگیرید.در این روز خیس شدن گچ اشکالی ندارد.


· لبه های داخلی سوراخ بینی و هر یک از بخیه ها را با گوش پاک کن آغشته به آب اکسیژنه تمیز نموده و سپس یک لایه نازک از پماد چشمی روی آن بمالید.ممکن است این کار در ٢ – ٣ روز اول چندین بار لازم باشد و در روزهای بعد کمتر انجام شود. نوک گوش پاک کن را تا انتهای پنبه آن می توانید وارد بینی کنید، نه بیشتر.· در سه هفته اول بعد از جراحی ، از فعالیتهای شدید که ضربان قلب شما را بیشتر از ١٠٠ ضربان در دقیقه نمایند خودداری کنید( مثل ایروبیک ، وزنه برداری ، و خم شدن ).بعد از دو هفته باید به تدریج فعالیتهای خود را افزایش دهید تا در پایان هفته سوم به حالت عادی برگردید.از ورزشهای برخوردی برای حداقل ٤ – ٦ هفته اجتناب نمایید.از برداشتن اجسام سنگین تر از ٥ گیلوگرم در سه هفته اول خودداری کنید .


· از ضربه به بینی برای ٤ هفته اول جلوگیری نمایید .


· بعد از برداشتن گچ بینی تا ٤ هفته عینک نزنید.در صورت لزوم می توانید عینک را با چسب به پیشانی بچسبانید. لنزها را می توانید به محض اینکه ورم در حدی کم شد که بتوانید آنها را داخل چشم بگذارید استفاده کنید.


· پوست بینی بعد از جراحی به نور آفتاب حساس می باشد . تا ٦ ماه از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید خودداری کنید. از کلاه لبه بلند یا کرم ضد آفتاب با spf معادل ٢٠ یا بیشتر با محافظت uva و uvb استفاده نمایید.محل برشها بخصوص ،در زمان ترمیم حساسیت زیادی به نور آفتاب دارند.


· گچ بینی حدود یک هفته بعد از جراحی برداشته می شود.


· نوک بینی گاهی بعد از جراحی بی حس است و دندانهای جلویی گاهی اختلال حسی دارند.این حالتها به تدریج از بین می روند.وقتی نوک بینی بی حس است بزرگ حس می شود مثل وقتی که در اعمال دندان پزشکی لب شما بی حس می شود و شما آن را بزرگتر حس می کنید.


· مقدار زیادی از ورم در٢ – ٣ هفته اول از بین می رود. حدودیک سال طول می کشد تا ١٠% آخر تورم از بین برود.

[mahmoodmah]

طراحی کامپیوتری قبل از جراحی پلاستیک بینی

نویسنده : دکتر فرشاد برزنجی

اکثر بیمارانی که جهت مشاوره جراحی پلاستیک بینی به من مراجعه می کنند پس از گفتگوی اولیه این سوال را از من میشنوند: آیا می خواهید نتیجه تقریبی عمل جراحی بینی خود را ببینید؟ تقریبا" همه افراد با خوشحالی به این سئوال پاسخ مثبت می دهند. مطمئنم بلافاصله در ذهن آنها سئوال دیگری نقش می بندد: "تصویری که به من نشان داده خواهد شد تا چه حد واقعی است و آیا نیتجه عمل دقیقا" همین خواهد بود؟" حتی اگر این سوال را به زبان نیاورند توضیح من را خواهند شنید: "این نتیجه تقریبی عمل است ولی مهمتر از آن این است که به این وسیله حرف هم را بهتر می فهمیم."


طراحی کامپیوتری قبل از جراحی پلاستیک بینی در سالهای اخیر بسیار عمومیت یافته است. اما آیا استفاده از آن به بیمار کمک می کند یا او را گمراه می سازد؟ پاسخ به این بستگی دارد که پزشک چه تصویری را به بیمار نشان خواهد داد؟ تصویری که زیباترین حالت ممکن روی صفحه مونیتور است یا نتیجه ای که با جراحی قابل انجام خواهد بود؟ یا بهتر از آن، نتیجه ای که جراح پلاستیک با توجه به تجربه اش امکان پذیر می داند و البته این نتیجه منطبق بر معیارهای زیبایی شناسی است.


یکی از امتیازات طراحی کامپیوتری این است که بیمار می تواند نتیجه خواسته اش را (که بسیاری درست هستند و بسیاری هم ناشی از کج سلیقگی های مرسوم در جامعه می باشند) را فورا"ملاحظه نماید تا بتواند تصمیم منطقی در مورد اینکه چه انتظاری از عمل بینی خود دارد بگیرد. در بسیاری از موارد بیماران از من می خواهند که در تصویر، قوس بیشتری روی بینی ایجاد کنم و بعد از انجام این عمل همان تصویری که قبلا" طراحی کرده بودم را بهتر می دانند و این مزیت بزرگ برای هر دو ماست. بیمار دیگر بعد از عمل در حسرت قوس بیشتر نیست و دیگر فکر نمی کند اگر بینی او قوس بیشتری داشت،زیباتر بود. این نکته در قسمتهای مختلف بینی مثل بالاتر یا پائین تر بودن نوک بینی، بیشتر یا کمتر بودن زاویه بینی با لب، جلوتر یا عقب تر بودن نوک بینی و.... کاربرد دارد.


یکی از کاربردهای جالب طراحی قبل از عمل، نشان دادن اهمیت چانه در زیبایی صورت است. در مورد کوچکی چانه، بهترین عمل بینی هم نمی تواند زیبایی مورد انتظار را ایجاد کند و جلو آوردن چانه همراه با جراحی پلاستیک بینی می تواند نیتجه فوق العاده ای از نظر زیبایی داشته باشد. بیشتر بیماران هیچ ایده ای در این مورد ندارند و نشان دادن تاثیر جلو آوردن چانه یکی از امتیازات طراحی کامپیوتری قبل از عمل است.


مثال های زیر نشان دهنده تشابه قابل قبول طراحی قبل از عمل با نتایج واقعی عمل جراحی در بیماران من می باشند:

بیمار اول:

مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:



مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:




مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:



بیمار دوم:

مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:



مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:



مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:



بیمار سوم:

مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:



مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:



مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:



بیمار چهارم:

مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:



مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:



مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:



بیمار پنجم:

مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:



مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:



مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:



بیمار ششم:

مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری در صورتی که فقط جراحی بینی انجام شود:



مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری در صورتی که جراحی بینی و پروتز چانه انجام شود:



مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی ( جراحی بینی و پروتز چانه ):



مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:





همانطور که گفتیم دونکته مهم باید در طراحی کامپیوتری قبل از عمل رعایت شود:

1-اصول زیبایی شناسی


2-واقع گرایی در طراحی براساس تجربه جراح. به بیان دیگر جراح باید تصویری را به بیمار نشان دهد که توان انجام آن را داشته باشد.

[mahmoodmah]

در اینجا نکاتی را در مورد اصول زیبایی شناسی بینی ذکر می کنیم:
در صورتهای جذاب تناسبهای خاصی وجود دارد که بین آنها مشترک است. در تجزیه و تحلیل بینی نکاتی وجود دارند که رعایت آنها باعث زیباتر شدن بینی چه در طراحی و چه در عمل میشوند:


*پهنای قسمت استخوانی بینی نباید بیشتر از 80% پهنای ناحیه پره های بینی باشد. درغیر این صورت، قسمت استخوانی را باریک می کنیم.

*پهنای قسمت پره های بینی باید تقریبا" مساوی فاصله گوشه داخلی دو چشم باشد که معادل پهنای یک چشم است.

اگر فاصله بین دو چشم کمتر از پهنای چشم باشد بهتر است بینی کمی پهن تر از فاصله بین دو چشم باشد.


*در نمای روبرو سوراخهای بینی باید مثل شکل زیر نمای بالهای مرغ دریایی در حال پرواز را ایجاد کنند.

*در نمای سر بالا باید یک مثلث متساوی الاضلاع ببینیم. سوراخ های بینی باید به شکل قطره های اشک باشند.

*فرو رفته ترین ناحیه بینی در ناحیه اتصال به پیشانی در نمای نیمرخ بین مژه های بالایی و چین پلک بالایی است (در صورتیکه بیمار به جلو نگاه کند).

*یکی از معیارهای مهم در اندازه بینی، میزان جلو آمدگی (پروژکسیون) نوک بینی است (Tip projection ) .راههای مختلفی برای اندازه گیری میزان جلو آمدگی مناسب نوک بینی وجود دارد که یکی از آنها یکسان بودن اندازه جلوآمدگی نوک بینی با پهنای ناحیه پره هاست.

روش دیگر، اندازه گیری براساس طول بینی است. اگر طول بینی اندازه مناسب داشته باشد، میزان جلوآمدگی نوک بینی 0.67 این طول می باشد.

طول ایده آل بینی˟0.67=پروژکسیون ایده آل نوک بینی



در شکل زیر، طول ایده آل بینی(RT )باید معادل SM باشد که برابرTS˟ 1.67 است.

*بعد از اینکه میزان جلو آمدگی ایده آل نوک بینی را مشخص کردیم، پشت بینی را ارزیابی می کنیم .
در خانمها پشت بینی حدودا" 2میلی متر عقب تر از خطی است که زاویه بینی –پیشانی را به نوک بینی ایده آل وصل می کند. در مردان این خط کمی جلو تر است.با این اندازه گیری تصمیم میگیریم که در عمل جراحی از این ناحیه چیری برداریم یا به آن اضافه کنیم.

*یکی از معیارهای مهم ، میزان چرخش نوک بینی (Tip rotation ) است. این میزان را براساس زاویه بین بینی و لب (nasolabial angle ) تعیین می کنیم.

این زاویه بین دو خط زیر می باشد:




1) خطی که از قسمت جلو و عقب سوراخ بینی می گذرد.

2) خط عمود برصفحه افقی صورت در حالیکه بیمار به جلو نگاه می کند.




در خانم ها این زاویه 95 تا 100 درجه و درآقایان 90 تا 95 درجه مناسب به نظر می رسد. در افراد کوتاه قد این زاویه می تواند کمی بیشتر از افراد بلند قد باشد.



*زاویه کلوملا با لبول نوک بینی که در شکل زیر می بینید تقریبا"35 تا 40درجه است.

با نرم افزارهایی که امروزه در دست داریم، به راحتی می توانیم زوایای ذکر شده را اندازه گیری کنیم و قدم موثری در راه هر چه دقیق تر انجام دادن عمل جراحی بینی برداریم. بنابراین، مانند تمام حوزه های دیگر دانش، تکنولوژی به ما کمک می کند تا نتایج بهتری از به کار گیری دانسته های خود بگیریم.

تاریخ: ۱۳۹۱/۰۷/۲۳

منبع: منبع: سایت دکتر برزنجی

[mahmoodmah]

پرسش: جراح بینی خود را چگونه انتخاب کنم و چطور مطمئن باشم که نتیجه جراحی من خوب خواهد شد؟


پاسخ: رضایت شما بعد از عمل جراحی زیبایی بینی به دو عامل بستگی دارد:

1-شکل بینی شما بعد از عمل جراحی، به تصورات و انتظارات قبل از عمل نزدیک باشد.

2-مشکلات عملکردی مثل اشکالات تنفس و بویایی پیدا نکنید.
در مورد شکل بینی بعد از عمل، باید بفهمید که آیا درک شما از زیبایی بینی و صورت با درک پزشکتان هماهنگ است یا خیر؟
گرچه کلیات اصول زیبایی شناسی بینی و صورت در تمام دنیا تقریبا یکسان است، اختلافات نژادی هم درزیبا شناسی بینی مهم بوده و باید در نظر گرفته شوند. مثلا بینی زبیا در افراد اروپایی یا سیاهپوستان آمریکا یا زرد پوستان آسیای شرقی یکسان نیست .
نکته ای که شما باید به آن توجه کنید این است که آیا تصور شما از زیبایی بینی و انتظار شما از جراحی، مورد قبول جراحتان هست یا خیر؟ این مطلب رااز دو راه می توانید متوجه شوید:
1-دیدن عکس های قبل و بعد ازعمل . توجه داشته باشید که علاوه برعکس های نیمرخ ،عکس های روبرو هم برای دیدن نتایج جراحی ها بسیار مهم هستند .در ضمن، دیدن خود بیماران عمل شده از نزدیک و سئوال در مورد تجربیات و رضایت آنها بسیار سودمند می باشد.
2-طراحی کامپیوتری : پزشکانی که در مطب طراحی کامپیوتری می کنند به شما این امکان را می دهند که با دید زیبایی شناسی ایشان آشنا شوید.مهمترین نکته این است که شما متوجه می شوید جراح، قصد چه تغییراتی در بینی شما دارد و آیا نتیجه نهایی، شما را راضی میکند یا خیر؟ در صورتیکه تغییرات دیگری درعکس بعد ازعمل مد نظر شماست امکان انجام آن را از پزشک بپرسید.
در نهایت بعد از پایان مشاوره ، اتاق پزشک را با رضایت ترک خواهید کرد زیرا :
_اگر از نتیجه عمل بیماران قبلی و طراحی کامپیوتری راضی نیستید،خوشحالید که از جراحی، حداقل با این پزشک ، منصرف شده اید و بعد از عمل واقعی با منظره ای که دوست ندارید روبرو نخواهید شد.
_اگر از نتیجه طراحی کامپیوتری راضی هستید و دیدن بیماران قبلی هم به شما اطمینان خاطر بیشتری داده،خوشحال هستید که یک قدم به ظاهری که همیشه آرزویش را داشته اید نزدیک شده اید.

پرسش: آیا عمل جراحی زیبایی بینی در زمان خاصی از سال بهتر است؟



پاسخ: در جراحی بینی تفاوتی بین فصول مختلف وجود ندارد ولی اگر مبتلا به حساسیت یا آلرژی بینی فصلی می باشید بهتر است جراحی را به فصول دیگر موکول نمایید.

پرسش: آیا جراحی بینی من با بیحسی انجام خواهد شد یا بیهوشی؟



پاسخ: اگر چه جراحی به هر دو روش امکان پذیر است ولی اکثر جراحیها با بیهوشی انجام میشوند.در روش بیهوشی عمومی بیمار هیچگونه درد و ناراحتی را تحمل نخواهد کرد و با توجه به داروهای جدید و روشهای مدرن بیهوشی ، امکان ایجاد عوارض نزدیک به صفر می باشد.




پرسش: آیا جراحی بینی با لیزر هم انجام میشود؟



پاسخ: یکی از کاربردهای لیزر در جراحی ، انجام برشها می باشد که در مواردیکه نیازمند برش بسیار دقیق هستیم (مثلا در جراحی حنجره)، از آن استفاده میکنیم. در جراحی زیبایی بینی ،نتیجه عمل بستگی به دقت جراح در اندازه گیریها، ایجاد تعادل در قسمتهای مختلف براساس اصول زیبا شناسی و پیروی از اصول علمی جراحی دارد و استفاده از لیزر برای برش بجای تیغ جراحی هیچ تغییری در نتیجه عمل ایجاد نخواهد کرد و به این دلیل است که در بهترین مراکز دنیا هم از لیزر برای جراحی بینی استفاده نمیشود.



در یک مورد خاص، لیزر در جراحی بینی کاربرد دارد و این مورد، رینوفیما (Rhinophyma ) نام دارد.



رینوفیما یک بیماری پوست بینی و قسمت میانی صورت است که تقریبا" همیشه در مردان ایجاد میشود. این بیماری معمولا" در میانسالی شروع می شود و با افزایش ناهنجار غدد چربی و بافت همبندی تظاهر میکند. معمولا" برای درمان آن از لیزر دی اکسید کربن (CO2) استفاده می شود و با این لیزر بافت غیر طبیعی را از میان برمی داریم.

پرسش: چه زمانی بعد از عمل می توانم از بینی نفس بکشم؟



پاسخ: مدتهاست که ما در جراحی بینی از تامپون استفاده نمی کنیم و در صورت نیاز، به جای آن از لوله های نرمی استفاده می کنیم که به بیمار امکان می دهند بلافاصله بعد از پایان بیهوشی به راحتی از بینی تنفس کند. استفاده از این وسیله یکی از ترسهای قدیمی بیماران رینوپلاستی را از بین برده است.




پرسش: آیا امکان انجام جراحی های دیگر همراه با جراحی بینی وجود دارد؟



پاسخ: بله. بعضی جراحی های صورت مثل گذاشتن پروتز چانه، پروتز گونه، یا جراحی پلک و غیره گاهی همراه با جراحی بینی انجام میشوند و اتفاقا" به علت ایجاد تعادل بیشتر در صورت باعث زیبا تر شدن نتیحه عمل جراحی بینی هم میشوند.




پرسش: بعد از جراحی بینی به چقدر استراحت در منزل نیاز دارم؟



پاسخ: میزان استراحت در منزل بعد از عمل تا حد زیادی بستگی به وضعیت فیزیکی خودتان دارد. بسیاری از بیماران بعد از روز دوم فعالیت های عادی خود را از سر می گیرند و برخی هم تا حدود یک هفته که زمان باز کردن قالب بینی است در منزل استراحت میکنند. به طور کلی، اکثرا" از روز سوم به بعد، کارهایی که نیاز به فعالیت فیزیکی زیادی ندارند( مثل کارهای دفتری یا مطالعه درسی ) قابل انجام می باشند.



منبع این پست ها سایت دکتر برزنجی

[mahmoodmah]

جراحی پلاستیک بینی (راینوپلاستی) - بخش نخست

وظایف بینی:

1- بویایی.

2- چشایی.

3- مجرای تنفس.

4- فیلتر کردن ذرات بیگانه ی موجود در هوای استنشاقی (به کوچکی گرده های گیاهان)

5- گرم کردن و مرطوب ساختن هوای استنشاقی بمنظور جلوگیری از خشک شدن مخاط ریه ها.

نکته:روزانه 18 تا 20 هزار لیتر هوا از مجاری بینی عبور میکند.


آناتومی بینی:

1- گلابلا (GLABELLA):برآمدگی پیشانی میان دو ابرو میباشد.

2- ریشه و یا پل بینی (NASION OR BRIDGE):گودی انتهای بینی که پایین گلابلا قراردارد.

3- دورسم بینی(DORSUM ):شیب میان ریشه و نوک بینی، دورسم بینی نام دارد.

4- نوک بینی(APEX=NOSE TIP)

5- بوسه گاه(PHILTRUM):گودی و شیار میان لب بالا و بینی.

6- کالوملا و یا کالومنا(COLUMELLA/COLUMNA) :ستون و پوستی که دو سوراخ بینی را از هم جدا میسازد.

7- تیغه بینی(SEPTUM):دیواره داخلی بینی که مجرای بینی را به دو قسمت چپ و راست تقسیم میکند. بخش قدامی و مرکزی آن از غضروف و بخش خلفی آن از استخوان های نازکی بنام اتموئید و وومر تشکیل یافته است. تیغه بینی به عنوان تکیه گاه و هدایت جریان هوا عمل میکند.

8- شاخکهای بینی(TURBINATES OR CONCHAE): 6 برجستگی استخوانی (3 عدد در هر طرف- بنامهای شاخکهای تحتانی، میانی و فوقانی) که در جدار خارجی حفره بینی قرار دارند. شاخکهای بینی از پوشش مخاطی پوشیده شده اند. وظیفه شاخکها گرم و مرطوب کردن هوای استنشاقی و همچنین به دام انداختن ذرات خارجی است.

9- موهای بینی(VIBRISSAE):وظیفه موها به دام انداختن ذرات خارجی است.

10- غضروف طرفی فوقانی(UPPER LATERAL CARTILAGE):دو غضروف طولی و مثلثی شکل در دو طرف تیغه بینی.

11- غضروف طرفی تحتانی(LOWER LATERAL CARTILAGE): دو غضروف که به صورت دو حلقه ناقص بوده و پره های بینی را تشکیل میدهند. این دو غضروف، غضروف بالی بزرگ(GREATER ALAR CARTILAGE) نیز نامیده میگردند.

12- بافت فیبری-چربی (FIBROFATTY TISSUE):دو عدد در دو طرف بینی که دو نیمه خارجی پره های بینی(محل تلاقی پره ها و صورت) را تشکیل میدهند.

13- اسکلت استخوانی بینی شامل: استخوان بینی، زائده های پیشانی فک بالا،استخوان های اتموئید، وومر و کامی میباشد.

14- سوراخهای قدامی بینی(NOSTRILS OR NARES):حفره بینی را به خارج مربوط میکنند.


15- گیرنده ها و پیاز بویایی(OLFACTORY RECEPTORS AND BULB):گیرنده های بویایی مستقر در سقف بینی، بوها را تشخیص داده و از طریق عصب بویایی به پیاز بویایی و سپس به مغز منتقل میکنند.


16- مخاط بینی(NASAL MUCOSA):تمام جدار داخلی بینی از مخاط نسبتا صافی فرش شده است.



جراحی پلاستیک بینی و یا راینوپلاستی(RHINOPLASTY):


راینوپلاستی و یا رینوپلاستی با بکارگیری تکنیکهای جراحی کارکرد و شکل ظاهری بینی را اصلاح میکند.

رینوپلاستی اولیه(PRIMARY):جراحی پلاستیک بروی بینی فردی که سابقه جراحی بینی نداشته است.

رینوپلاستی ثانویه و یا اصلاحی(SECONDARY OR REVISION):جراحی پلاستیک بینی بروی فردی که سابقه یک یا چند جراحی بینی داشته اما نتیجه عمل نامطلوب بوده است.

رینوپلاستی کارکردی(FUNCTIONAL):یک جراحی اصلاحی است که هدفش رفع ناهنجاریهای کارکردی و بدشکلیهای درون بینی و رفع انسداد بینی میباشد.

رینوپلاستی زیبایی(AESTHETIC OR COSMETIC): جراحی است که هدفش بهبود وضعیت ظاهری بینی است (از قبیل شکل، اندازه، زاویه، تقارن و تناسب)

رینوپلاستی داخلی و یا بسته(INTERNAL OR CLOSED):در این روش برش تنها در داخل بینی ایجاد میگردد.

رینوپلاستی خارجی و یا باز(EXTERNAL OR OPEN): در این روش برش هم در داخل و هم در خارج بینی ایجاد میگردد. برش خارجی به شکل "V" وارونه و یا "Z" بروی کالوملا میباشد.

مزایای رینوپلاستی بسته:

1- کاهش تورم پس از جراحی.
2- کاهش زمان جراحی.
3- کاهش اسکار (جوشگاه=جای زخم) و عوارض جانبی.
4- کاهش دوران نقاهت بیمار.
5- بازگشت سریعتر ظاهر طبیعی بینی.

معایب رینوپلاستی بسته:

1- محدودیت در اعمال تغییرات دلخواه از عمده ترین معایب رینوپلاستی بسته نسبت به جراحی باز است.

تاریخچه عمل جراحی بینی:


اولین بار در 2500 سال پیش توسط پزشک هندی بنام سوشروتا(SUSHRUTA) بصورت خیلی ابتدایی و سپس در سالهای 1887 و 1898 به ترتیب توسط جان اورلاندو رو (JOHN Orlando Roe) و ژاک ژوزفJacques Joseph)) صورت گرفت.


اقسام رینوپلاستی کارکردی:

1- سپتوپلاستی(SEPTOPLASTY) : به صاف کردن تیغه بینی منحرف، خمیده و یا پیچ خورده اطلاق میگردد. هدف سپتوپلاستی تسهیل عمل تنفس، درمان عفونتهای سینوسی و همچنین بهبود شکل ظاهری بینی (رفع بینی قوز دار، کوچک کردن فاصله بین پره های بینی و تغییر زاویه نوک بین) صورت میگیرد. در انحراف تیغه بینی، تیغه بینی خمیده، یچ خورده و دارای انحراف است. این انحراف باعث میشود مجرای بینی در یک سمت (و یا هر دو سمت) کوچکتر گردد. پوشش مخاطی مجرای بینی بطور طبیعی در طی روز چندین بار متورم (متسع) و منقبض میشود. بنابراین کوچکتر بودن یکی از مجاری بینی هنگام متورم شدن مخاط بینی، احتقان بینی و اشکال در تنفس (تنفس سخت و یا صدا دار) را در پی خواهد داشت. همچنین تخلیه ترشحات سینوسها به خوبی انجام نشده و عفونت تکرار شونده سینوسها ایجاد میشود. سایر علایم و عواقب انحراف تیغه بینی به قرار زیر است:


1- خشکی مخاط بینی و بروز خون دماغهای مکرر.
2- خرخر و یا وقفه تنفسی هنگام خواب.
3- انسداد جزئی و یا کامل یک و یا هر دو مجرای بینی.
4- احتقان (گرفتگی) بینی معمولا در یک سمت.
5- درد صورت، سردرد و ترشح پشت بینی.
6- در دراز مدت مشکلات گوش و قلبی ریوی.


نکته:انحراف بینی میتواند در بخش قدامی و یا خلفی تیغه باشد.


نکته: در 80 درصد افراد تیغه بینی کاملا صاف نبوده و اندکی انحراف دارد.


علل ایجاد انحراف تیغه بینی:

1- ممکن است مادر زادی باشد.
2- به علت آسیب فیزیکی ایجاد شده باشد.
3- بدنبال افزایش سن ایجاد شده باشد

تکنیک جراحی:


1- عمل با بیهوشی موضعی و یا عمومی و به شیوه بسته انجام میگیرد ( بدون برش قابل رویت)- ابتدا پوشش مخاطی روی تیغه بینی برش داده شده و سپس فرم تیغه اصلاح میگردد. عمل 2-1 ساعت بطول می انجامد. عمل سپتوپلاستی میتواند جداگانه و یا توام با جراحی زیبایی بینی صورت گیرد. پس از عمل بیمار بایستی آنتی بیوتیک مصرف کرده و بینی خود را تا 10 روز با سرم ویژه ای شستشو دهد

2- پولیپکتومی(POLYPECTOMY): به خارج ساختن پولیپ بینی اطلاق میگردد. پولیپ بینی(NASAL POLYP) یک توده انگوری شکل، خوش خیم، ملتهب و مخاطی است که از سینوسها به مجرای بینی رشد کرده و ایجاد انسداد میکند. (پولیپ ها در اطراف دهانه سینوسها پدید می آیند) پولیپ تنفس از بینی را مشکل کرده و تنفس را دهانی میکند، همچنین باعث کاهش حس بویایی،خرخر کردن ،سینوزیت ومشکلات گوش میگردد.پولیپ اغلب در افرادی که از آلرژی تنفسی (رینیت) و یا عفونت مزمن سینوس ها رنج میبرند بروز میکند.درمان اولیه پولیپ تجویز اسپری های حاوی کورتیکواستروئیدها و آنتی بیوتیکها می باشد.چنانچه پولیپ با درمان دارویی درمان نگردد، توسط جراحی پولیپکتومی خارج میگردد.اما معمولا پولیپ ها پس از مدتی مجددا عود کرده و ظاهر میشوند.برای جلوگیری از عود مجدد پولیپ ها پس از عمل اسپری های استروئیدی تجویز شده و بایستی مشکل زمینه ای (عفونت و یا آلرژی) رفع گردد. عمل با بیهوشی عمومی ویا موضعی انجام شده و حدود نیم ساعت بطول می انجامد. عمل برداشتن پولیپ نیز بسته است و برشی روی بینی ایجاد نمی شود. بیماران پس از عمل تا 10 روز بایستی آنتی بیوتیک مصرف کنند.

3- کوچک ساختن شاخک های بینی(TURBINECTOMY): به کوچک کردن شاخک های بینی بزرگ شده(معمولا شاخک های تحتانی) به منظور بهبود عمل تنفس اطلاق میگردد.هنگامی که انحراف تیغه بینی وجود داشته باشد در سمت مخالف انحراف(مجرای بزرگتر) شاخکها بمنظور جبران بزرگ شدن مجرا، شروع به بزرگ شدن میکنند.چراکه عملکرد بینی(فیلتر کردن،گرم و مرطوب ساختن هوای استنشاقی) زمانی بطور صحیح انجام میگرد که جریان هوا 3-2 میلی متر پهنا داشته باشد.اگر مجرای بینی در یک طرف بزرگتر باشد شاخکهای همان سمت برای جبران آن بزرگتر میشوند.بزرگ شدن شاخکها باعث انسداد مجرای بینی،خرخر و وقفه تنفسی حین خواب میشود.عمل بصورت بسته صورت میگیرد.

4- شکستگی بینی (NASAL FRACTURE):به آسیب فیزیکی به غضروف و استخوان های بینی ناشی از ضربه اطلاق میگردد.

علایم شکستگی:

1- درد و تورم بینی.
2- بد شکل شدن بینی.
3- کبودی دور بینی و چشمها.
4- سیاه شدن چشمها.
5- التهاب مخاط بینی.
6- خون دماغ و یا آبریزش بینی.
7- گرفتگی مجاری بینی.


عواقب و عوارض شکستگی:

1- عفونت بینی، سینوسها و استخوانهای صورت.
2- اشکال در تنفس دائمی.
3- آبریزش بینی طولانی مدت از یک یا هر دو مجاری بینی به علت تخلیه مایع مغزی نخاعی ناشی از آسیب فیزیکی به سر.
4- تغییر در شکل ظاهری بینی.
5- سوراخ شدن و یا انحراف تیغه بینی.
6- تجمع خون در تیغه بینی که باعث انسداد تنفسی در یک یا هر دو طرف بینی می شود.عدم درمان سریع آن موجب نکروز و از بین رفتن تیغه میانی گردیده و شکل ظاهری بینی "زین اسبی" میشود.
7-تغییر ویا از دست رفتن حس بویایی.


تشخیص:

معمولا بوسیله معاینات بالینی صورت میگرد. در مواردی ممکن است نیاز به سی تی اسکن باشد.

درمان:

1- بلافاصله پس از شکستگی باید روی بینی کمپرس یخ قرار داد و سر را بالا نگه داشت.

2- برای کاهش درد بایستی از استامینوفن استفاده کرد. از مصرف آسپرین و ایبوپروفن خودداری شود.

3- چنانچه مصدوم ظرف 3 ساعت پس از شکستگی به پزشک مراجعه کند، جا انداختن بینی شکسته قابل انجام است. اما چنانچه بیش از 3 ساعت از زمان شکستگی گذشته باشد، مصدوم بایستی 5-4 روز صبر کند تا تورم بینی کاهش یافته و سپس به پزشک مراجعه کند.

4- چنانچه 10-7 روز از شکستگی گذشته باشد ممکن است استخوانها به همان صورت جوش خورده و نیاز به جراحی پلاستیک باشد.

5- جا اندازی با بی حسی موضعی و یا بیهوشی غیر کامل انجام میگیرد. پس از جا اندازی روی بینی گچ طبی قرار داده میشود که بایستی برای محافظت از ضربات ناخواسته به مدت یک هفته روی بینی حفظ گردد.


چند نمونه از ابزار جراحی رینوپلاستی زیبایی:

شامل چکش ارتوپدی (1)، استئوتوم (ابزاری شبیه اسکنه) (2)، راسپ (ابزاری شبیه سوهان) (3) و قیچی جراحی (4):

[mahmoodmah]

جراحی پلاستیک بینی - بخش دوم

بینی ایده آل چه ویژگیهایی دارد؟

هـر گـاه سخن از بـیـنـی زیبـا مــی شود همـواره
بایستی متناسب بودن بینی با دیگر اجزاء صورت
را نیز مد نظر قرار داد. بنابراین شکل بینی ایده آل
در افـراد مختلف با یکدیگر فرق می کند. اما در کل
معیارهایی بـرای یـک بـیـنی خوش فرم وجود دارد
که جراحان پلاستیک از آنها پیروی میکنند.

1- پهنای صورت را میتوان به 5 قسمت مساوی که هر کدام به اندازه یک چشم است، تقسیم کرد. همچنین طول صورت را میتوان به 3 قسمت مساوی تقسیم کرد، طبق شکل زیر.

2- یک قاعده کلی آنست که بینی در هر 3 نمای روبرو، پایین و پهلو بایستی به فرم یک مثلث باشد

3- زاویه بین بینی و پیشانی باید (115-130) درجه باشد.



4- زاویه بین بینی و صورت باید (30-40) و بطور ایده آل 36 درجه

باشد.

5- زاویه بین لب و بینی باید در مردان (90-105) و در زنان (100-120) درجه باشد. ایده آل مردان (96) و در زنان (105) درجه است.

6- زاویه بین چانه و بینی باید (120-132) درجه باشد.

7- فاصله دو انتهای پره های بینی باید 70 درصد طول بینی باشد.

8- موقعیت لبها نسبت به خط واصل لبها و چانه باید: لب بالا 4 میلی متر و لب پایین 2 میلی متر عقب تر از خط قرار گیرد.

9- پهنای بینی (میان دو پره) باید مساوی با پهنای قاعده یک چشم باشد.

10- از نیمرخ نمای کالوملا باید 3-5 میلی متر باشد.

11- زاویه بین نوک بینی و کالوملا در مردان 37 و در زنان 47 درجه میباشد.

12- زاویه نوک بینی در مردان 100 و در زنان 106 درجه میباشد.

نکته: سـه پـیــکر بـنـدی محتمل را می تـــوان برای کالوملا طراحی
کرد (معمولی، افتاده و واپس رفته):


انواع راینوپلاستی:


1- راینوپلاستی کاهنده (REDUCTION): در طـی جـراحــی، بــا
تراشیدن و بریدن بافت اضافه اندازه بینی کوچک میشود.


2- راینوپلاستی افزاینده(AUGMENTATION): در طی جراحی،
بیـنی را بزرگتر و حـجـیم تر میکنند. در این روش یا از ایمپلنت های
سیلیکونی و یا پلی اتیلنی، و یا از بافت خود بیمار به عنوان پیوند
استفاده میشود. استخوان از لگن، دنده ها، سطح کاسه سر و یا
پشـت آرنج، و غضروف از گوش، غضروف میان دنده ها و یـا غضروف
تیغه بینی شخص برداشته می شـود. از مـعـایـب ایـمــــپلنت های
سیلیـکـونـی آنست که ممکن است موجب عفونت بیــنی شده و
یا با نازک شدن پوست ایمپلنت نمایان و قابل لمس گردد. در زیر تصویر چند نمونه ایمپلنت سیلیکونی را میتوانید مشاهده کنید:

نکته: در تصاویر زیر نحوه استفاده از پیوند استخوان کاسه سر نشان داده شده است (1- جدا کردن قسمتی از استخوان کاسه سر 2- تراش دادن پیوند 3- استخوان پیوندی در بینی بیمار قرار داده میشود):

بهترین سن برای جراحی زیبایی بینی:

در سن 16 تا 17سالگی رشد بینی متوقف می شود و پس از آن جراحی زیبایی بینی میسر است.


عوارض و ریسکهای مرتبط با جراحی زیبایی بینی:

1- عفونت ریه ها (به ویژه در افراد سیگاری)

2- عفونت بینی.

3- کاهش و یا از دست رفتن حس بویایی بطور موقت که ممکن است دائمی باشد.

4- نیاز به جراحی اصلاحی و مجدد.

5- واکنش حساسیتی به داروهای بیهوشی.

6- باقی ماندن بافت اسکار (جای زخم).

7- تجمع خون زیر پوست (هماتوما) که بایستی خارج گردد.

8- کرختی پوست.

9- پاره شدن عروق خونی پوست صورت.

10- تورم که ممکن است تا چندین ماه باقی بماند.

11- احتقان بینی به علت تورم مخاط بینی که ممکن است چند هفته تا چند ماه باقی بماند.

12- حلقه های سیاه رنگ زیر چشم (که به علت باقی ماندن رنگدانه های خون در پوست پس از رفع کبودی ایجاد میشود) که ممکن است تا چند ماه باقی بماند.

13- خونریزی خفیف تا شدید از بینی.

14- تجمع لخته خونی در بینی.

15- کرختی بینی که ممکن است تا چند ماه باقی بماند.

16- نتیجه و فرم بینی نهایی غیر دلخواه.

17- آسیب به اعصاب بینی.

18- از دست رفتن تکیه گاه ساختمانی بینی.

19- سوراخ شدن تیغه بینی.

20- نکروز (مرگ) بافت پوست. به ویژه در افراد سیگاری.

21- افسردگی.

22- سینوزیت.

23- درد.



کاندیدهای این جراحی:


1- افرادی که بدنبال بهبود شکل ظاهری بینی خود هستند و نه ایده آل ترین و مطلوبترین فرم و زیبایی مطلق.

2- افرادی که از سلامت جسم و روان کامل برخوردار میباشند.

3- افرادی که دارای انتظارات معقول از نتیجه جراحی میباشند.

4- مبتلا به اختلالات استخوانی ،ایمنی و خونی نباشند.

موارد منع جراحی پلاستیک بینی:

1- افراد با وضع روانی متزلزل (مثلا مبتلا به اسکیزوفرنی)

2- انتظارات غیر واقعی داشتن از عمل.

3- سابقه جراحی های متعدد که طی آن تحلیل پوست، جای زخم (اسکار) و یا افتادگی نسج نرم ایجاد گردیده است.

4- جراحی اصلاحی بایستی حداقل 9 ماه بعد از نخستین عمل صورت گیرد.

محدودیتها و عوامل تاثیر گذار بروی جراحی بینی:

1- شدت و ماهیت بدشکلی، نتیجه قابل دستیابی را تحت الشعاع قرار میدهد.

2- در طی جراحی نباید زیاد از بافت بینی برداشته شود چرا که ساختار بینی ضعیف میشود.

3- نتیجه نهایی قابل پیش بینی نیست.

4- جراحی زیبایی بینی موفقیت، خوشی و اعتماد بنفس را در تمام جوانب زندگی تضمین نمی کند.

5- تورم و کبود شدگی حین عمل جراحی ممکن است بدشکلی ها و اختلالات موجود را پنهان ساخته که بعد ها آشکار خواهند شد.

6- روند التیام غیر قابل پیش بینی استخوان و غضروفهای بینی ممکن است نتیجه جراحی را نامطلوب سازند.

7- هر قدر میزان خونرسانی نسوج بینی و اطراف آن بهتر باشد، نتیجه عمل نیز بهتر خواهد بود.

8- محکم بودن و یا ضعیف بودن اسکلت استخوانی و غضروفی بینی در جراحی بسیار تاثیر گذار است.

9- نوع پوست بیمار (ظریف، معمولی، ضخیم و یا چرب) نیز در جراحی بینی حائز اهمیت است. پوست ضخیم ممکن است در ترمیم شکل ظاهری بینی مشکل ساز شود.

10- مراقبت پس از عمل و نوع تغذیه بیمار.

11- نوع سیستم ایمنی بدن متقاضی.

سبب شناسی بدشکلی بینی:

1- ارثی و خانوادگی.

2- آسیب فیزیکی.

3- نتیجه غیر دلخواه از جراحی پیشین.

انگیزه های غلط و ناسالم در تن دادن به جراحی زیبایی بینی:

1- کسب شهرت.

2- جذب جنس مخالف.

3- افزایش اعتماد بنفس. (البته تاثیر گذار است مشروط بر اینکه شکل ظاهری بینی بطور محسوس بد شکل باشد)

4- برای خوشایند فرد دیگر.

5- به علت اختلالات تصویر ذهنی جسم.



اختلالات تصویر ذهنی فرد از جسم خود:


1- اختلال بد شکلی بدن(BODY DYSMORPHIC DISORDER): عبارت است از مشغولیت ذهنی در باره ناهنجاریها و عیوب واهی و یا اندک جسمی (بینی، اندازه سینه، فرم چانه، وزن) که شخص برای رفع و ترمیم آنها بطور وسواس گونه به جراحی های پلاستیک روی می آورد. اینگونه افراد معمولا از اجتماع کناره گیری کرده، مرتبا ظاهر خود را در آینه و یا هر جسم با قابلیت انعکاس چهره بررسی میکنند، حتی برخی اوقات از ایستادن مقابل آینه اجتناب ورزیده و مدام با لباس، آرایش،کلاه، دست و یا وضعیت ایستادن میکوشند نقص جسمی خود را از دید دیگران پنهان سازند.

2- عقده آدونیس و یا بدشکلی عضلات(MUSCLE DYSMORPHIA=ADONIS COMPLEX): این اختلال گریبانگیر پسران و مردان میشود. شخص از اینکه از جسمی عضلانی برخوردار نیست دچار اضطراب و وسواس میشود.

3- اختلالات تغذیه ای از جمله پرخوری و بی اشتهایی عصبی.


پیش از عمل چه اقداماتی صورت میگیرد:

1- تاریچه پزشکی شما بطور دقیق بررسی میگردد.

2- معاینه بالینی از بینی شما به عمل می آید.

3- از بینی شما از زوایای مختلف عکس گرفته میشود. این تصاویر در ارزیابی تغییرات قبل و بعد از جراحی و به عنوان مرجع در حین جراحی مورد استفاده قرار میگیرند.

4- پزشک جراح در مورد انتظارات و انگیزه های شما سوال خواهد کرد.

5- بینی دلخواه و متناسب صورت شما توسط نرم افزارهای رایانه ای طراحی میگردد.

6- پس از آگاه ساختن شما از تغییرات قابل حصول و کسب رضایت شما عمل جراحی بروی بینی شما صورت میگیرد.


چگونه برای روز عمل آماده شوید:

1- از 3 هفته قبل و بعد از عمل از مصرف آسپرین، ایبوپروفن و ویتامین E خودداری کنید.

2- از یک هفته قبل از عمل و تا 3-6 ماه پس از عمل پوست صورت خود را در معرض نور آفتاب قرار ندهید.

3- روز عمل صورت خود را آرایش نکرده و هیچگونه عطر و اودکلنی به خود نزنید.

4- روز قبل از عمل استحمام کرده و خود را کاملا بشویید.

5- از 8 ساعت قبل از عمل هیچ چیزی نخورید و نیاشامید.(ناشتا باشید)

6- شب قبل از عمل خوب بخوابید.

7- جواهرآلات و ساعت همراه خود به مرکز جراحی نیاورید.

8- پیش از عمل با فین کردن کاملا بینی خود را تمیز کنید. بهتر است در صورت امکان موهای بینی را 3 روز قبل از عمل کوتاه کنید.

9- از چند هفته قبل از عمل شروع به مصرف ویتامین C کنید. چراکه ویتامین C روند التیام را سرعت بخشیده و کبودی پس از عمل را کاهش میدهد. اما از مصرف دوز بالای آن خودداری کنید چراکه شکل گیری بافت اسکار را افزایش میدهد.

10- چنانچه سیگار میکشید. از دو هفته قبل و تا بهبودی کامل از مصرف سیگار جدا خودداری کنید. چراکه استعمال دخانیات ریسک عوارض جراحی بینی و نکروز(مرگ) پوست را افزایش میدهد.

چگونه خود را از لحاظ روحی مهیای عمل کنید:

1- شما پس از عمل خسته، تحریک پذیر، افسرده، کسل، مضطرب و بی قرار خواهید بود.

2- در طی بهبودی بینی و صورت شما ممکن است نامتقارن، متورم، کبود، حساس به لمس، دارای درد و کرختی، سخت و یا سفت و یا دچار آکنه گردد.

3- پس از عمل صورت شما پف کرده خواهد بود و لب بالا و بینی ممکن است تا چند ماه کرخت و بی حس باقی بماند.

4- خون دماغ اندک طی چند روز پس از عمل طبیعی است.

5- چنانچه شما حین عمل خون بلعیده باشید ممکن است پس از بهوش آمدن احساس تهوع داشته و استفراغ کنید.

6- افسردگی به علت تاثیر داروی بیهوشی، داروهای مصرفی، استرس پس از عمل، نحوه برخورد دیگران با شما و یا عدم برآورده شدن انتظارات شما پس از باز شدن گچ بینی ایجاد می گردد. شخص پس از برداشته شدن گچ بینی انتظار مشاهده بینی دلخواه خود را دارد اما در عوض با یک بینی متورم و کبود مواجه میشود.


عمل چه مدت بطول می انجامد:

مدت زمان عمل 1-3 ساعت میباشد. بیمار معمولا چند ساعت پس از عمل مرخص میشود و نیازی به بستری شدن نخواهد داشت.

نکته: عمل با بی حسی موضعی و یا بیهوشی کامل انجام میگیرد.

روند عمل چگونه خواهد بود:

1- جراحی بسته(CLOSED=ENDORSAL) :که برشهای جراحی لازم تنها در درون بینی ایجاد میشود.

2- جراحی باز(OPEN):در این روش غیر از برشهای جراحی داخل بینی، برای آزادی عمل بیشتر، بروی کالوملا نیز برشی ایجاد میشود.

نکته: در تصویر زیر میتوانید برشهایی که ممکن است بروی بینی زده شده و سپس بخیه گردد را مشاهد کنید:

چگونه شکل بینی اصلاح میشود:



1- قوز و بـرجـسـتگی روی بیـنـی کـه عــلت آن بزرگ بودن غضروف
طــــرفی فوقانی و استخوان بینی است را توسط راسپ (سوهان
جراحی) و اسـتئوتوم (ابزاری شبیه اسکنه) تراش داده و با چاقوی

جراحی کوچک میکنند.







2- بـرای کـوچـک کـردن استخوان بینی پهن، با استئوتومی محل
اتـصـال استـخـوان بینی و استخوان کامی را می شـکـنـنـد و دو
اسـتخوان را با فشار به یکدیگر نزدیک می کنند. این عمل پس از
تـراشـیدن قوز بینی نیز انجام میگرد چراکه پس از تراشیدن قوز،
سقف بینی شکافته میشود.









3- زاویه بینی با تراشیدن تیغه بینی اصلاح میگردد






4- برای کوچک کردن نوک بینی غضروف طرفی تحتانی تراش داده میشود.












5- برای باریک کردن پره های بینی دو برش 3 گوش در دوطرف بینی و در محل تلاقی با صورت ایجاد شده و سپس لبه های برش داده شده را به یکدیگر نزدیک کرده و بخیه میزنند.














6- برای بزرگ کردن اجزاء بینی نیز از ایمپلنت های سیلیکونی و یا پیوند استخوان و غضروف استفاده میشود.




نکته:برخی اوقات پس از عمل در داخل بینی اسپلینت(SPLINT) قرار داده میشود تا بینی شکل خود را حفظ کند. همچنین یک گازاستریل زیر بینی قرار داده میشود تا خونآبه های بینی را جذب خود کند. پس از برداشته شدن گچ برای کمک به خوابیدن ورم میتوانید بینی خود را توسط 3 نوار چسب مانند شکل ببندید:

نکته:در زیر مراحل عمل تا بهبودی را میتوانید مشاهده کنید:

مراقبت های پس از عمل:


1- بمنظور کاهش تورم بایستی تا یک هفته در زیر سر 3 بالش قرار داده شود تا نیروی گرانش از ورم بینی بکاهد.

2- 10-7 روز پس از عمل گچ طبی و بخیه ها برداشته میشود.مراقب باشید تا گچ بینی شما در طی این مدت خیس نشود.

3- تا 6 هفته پس از عمل از انجام فعالیتهای بدنی شدید اجتناب ورزید.از ورزشهای سنگین و دارای احتمال تصادم تا 4 ماه پس از عمل اجتناب ورزید.

4- تا یک هفته پس ازعمل باید آنتی بیوتیک مصرف کنید.

5- تا برداشته شدن گچ طبی از خم شدن از ناحیه کمر خودداری کنید.

6- از بلند کردن اشیاء سنگین تر از 8 کیلو گرم خودداری کنید.

7- از مصرف مشروبات الکلی تا یک ماه پس از عمل خودداری کنید.

8- رژیم غذایی خود را با مایعات و غذاهای نرم شروع کنید. البته تا 5 ساعت پس از عمل چیزی نخورید و نیاشامید.

9- در محیطهای پر گردو غبار و پر دود قرار نگیرید.

10- تا یک هفته پس از عمل فین و عطسه نکنید.

11- هنگام تعویض لباس مراقب باشید به بینی فشار وارد نشود.

12- پس از یک هفته میتوانید بینی را به ملایمت شستشو دهید.

13- تا یک ماه پس از عمل نباید عینک بزنید و باید از لنز استفاده کنید و یا عینک را به پیشانی با چسب بچسبانید تا سنگینی عینک روی بینی قرار نگیرد.

14-3-6 ماه پس از عمل از محصولات ضد آفتاب و کلاه استفاده کنید و از قرار گرفتن در برابر نور شدید آفتاب اجتناب ورزید.

15- از 24 ساعت پس از عمل روی بینی به ملایمت کمپرس سرد و خشک قرار دهید.

16- تا 2 هفته در خانه دستگاه مرطوب کننده هوا(بخور) روشن کنید.

17- پس از برداشته شدن اسپلینت های داخلی و خارجی پزشک نحوه ماساژ بینی را به شما آموزش میدهد تا تورم بینی سریعتر رفع شود.


نکته:نتیجه نهایی عمل پس از 12 تا 18 ماه قابل ارزیابی خواهد بود.


در صورت بروز علایم زیر به پزشک مراجعه کنید:

1- خونریزی ودرد شدید.

2- تورم غیر عادی بینی.

3- سر درد شدید و یا عدم تحمل نور .



سایت مردمان + و +

[mahmoodmah]

با توجه به اینکه رشته فوق تخصصی راینولوژی بیشترین ارتباط را با جراحی های بینی دارد، مفهوم راینولوژی را توضیح دهید.

راینولوژی از کلمه لاتین راینو به معنای بینی منشا گرفته است. راینولوژی یک شاخه فوق تخصصی در دانش پزشکی است که به جراحی ها و درمان بیماری های بینی، سینوس ها و ساختمان های اطراف بینی در سر و صورت می پردازد. با گسترش روزافزون دانش پزشکی، روش های جدید جراحی برای کاهش مشکلات بیماران پس از جراحی های بینی و تشکیلات مجاور بینی ابداع می شوند. از جمله این روش ها که در سال های اخیر دگرگونی شگرفی در حیطه راینولوژی ایجاد کرده، می توان به روش های جراحی اندوسکوپیک بینی و سینوس اشاره کرد. به کمک این روش ها بسیاری از جراحی هایی که پیش از این با برش های مختلف صورت می گرفته، بدون برش و با نتایج مطلوب تر انجام می گیرد. تمامی بیماری های التهابی و عفونی، آسیب های ناشی از ضربه های بینی، تومورها و ناهنجاری های مادرزادی بینی و سینوس ها و همچنین تمامی جراحی های بینی، سینوس ها و نواحی مرتبط در سر و صورت در حیطه علم راینولوژی است. اختلالات تنفسی در هنگام خواب و تمامی عوامل ایجاد گرفتگی بینی در راینولوژی مورد بحث قرار می گیرند. یکی از مباحث مهم در رشته فوق تخصصی راینولوژی، جراحی پلاستیک و زیبایی بینی با حفظ عملکرد آن است. تنفس مهمترین فیزیولوژی بدن انسان و مهمترین عملکرد بینی است. هنر راینولوژیست حفظ آمیزه ای از زیبایی و عملکرد بینی است چرا که توجه به عملکرد های حیاتی بینی از مهمترین اهداف دانش راینولوژی به شمار می آید. راینولوژی نوین دسترسی به ظریف ترین عناصر بینی را با حداقل آسیب بافتی و روش های پیشرفته امکان پذیر ساخته است. هر سال همایش های علمی متعددی در زمینه دانش راینولوژی در سراسر جهان برگزار می گردد که در آنها دیدگاه های جدید در جهت حل معضلات این دانش و ارتقای سطح درمان بیماری های وابسته به بینی ارائه می شود. به عنوان نمونه تنها در چند سال های اخیر بسیاری از نقطه نظرات جدید ارائه شده در زمینه علل، تشخیص و درمان سینوزیت های مزمن، دورنمای درمان این بیماری را روشن تر نموده است.





منظوراز عملکردهای بینی چیست؟

بینی یکی از مهمترین اعضای بدن در نگهداری سلامت فرد و حفظ سایر اعضاء است. بینی دارای فیزیولوژی بسیار پیچیده ای است. وظايف‌ اساسي‌ بينی‌ شامل‌ ايجاد راه‌ هوايي‌، حس بويايی‌، تنظيم‌ دما، تنظيم‌ رطوبت‌، تصفيه‌ ذرات‌ هوا و نقش درتكلم‌ است‌.


مهمترین عملکرد بینی ایجاد راه هوایی برای تنفس طبیعی است.‌ کوچکترین تغییرات درمجرای تنفسی بینی می تواند موجب مقاومت قابل ملاحظه ای در برابر عبور هوا شود به طوری که اگر قطر مسيرعبور هوای‌ تنفسي‌ از راه‌ بينی‌ به‌ نصف‌ تقليل‌ يابد، مقاومت ‌راه‌ هوايي‌ بينی‌ 16 برابر مي‌شود.



تنظيم‌ دماي‌ هوا زماني‌ صورت‌ مي‌گيرد كه‌ هوای ‌استنشاقي‌ از روی‌ سطوح‌ وسيع‌ ساختمان های پیچیده داخل بینی که حاوی شبكه ‌غنی‌ مويرگی‌ است مي‌گذرد. صرف ‌نظر ازحرارت‌ هوای‌ تنفسی‌، دماي‌ هوا در حلق‌ به‌ ندرت‌ بيش‌ از 4 درجه‌ نسبت‌ به‌ دمای‌ طبيعی‌ بدن‌ نوسان‌ دارد. تغيير دماي‌ محيط به‌ ميزان‌ 25 درجه‌ موجب‌ تغييری‌ كم‌تر از 1 درجه‌ در هوای‌ دمی‌ مي‌شود.



شمار زيادی‌ از غددمخاطي‌ مستقر در مخاط بيني‌ امكان ‌مرطوب‌ سازی‌ دائم هواي‌ تنفسی‌ را می‌دهد. تخمين‌ زده ‌شده است كه‌ طي‌ 24 ساعت‌ تنفس‌، حدود يك‌ ليتر مايع‌صرف‌ اشباع‌ هوای‌ دمی‌ شود. هواي‌ دمی بيش‌ از 75% ازرطوبت‌ اشباع‌ می‌شود.



تصفيه‌ ذرات‌ استنشاقي‌ بر عهده‌ سيستم مخاطی‌ بينی‌ است ‌که ترشحات‌‌ ممتد چسبنده‌ای‌ را شكل‌ مي‌دهد. اكثر ذرات‌ بين‌ 2تا5 ميكرون‌ در اين‌ ترشحات‌ به‌ دام‌ مي‌افتند. اين‌ ترشحات ‌شامل ايمونوگلوبولين‌ و عوامل دفاعی است‌. حركات‌ منظم‌مژك‌های‌ سلولی، اين‌ ترشحات‌‌ چسبنده را با سرعت‌ چند ميلی‌ متر در دقيقه‌ حركت‌ داده‌، اجازه‌ می‌دهد كه‌ اين‌ترشحات‌ هر 20 دقيقه‌ يك‌ بار جايگزين‌ شود. توليد روزانه ‌اين‌ ترشحات‌ حدود يك‌ ليتر است‌.



بيني‌ نقش مهمی در تکلم دارد و موجب‌ افزايش ‌رزونانس‌ صدا می شود. در موقع‌گرفتگی‌ بينی‌ صدای‌ ناشی از تلفظ حرف م‌ به‌ صورت‌ ب شنیده می‌شود.



وظيفه‌ سينوس‌های اطراف بینی شامل‌ سبك‌ كردن‌ وزن‌جمجمه‌، تكميل‌ عملكرد بينی‌، تعدیل حرارتی‌ ‌مغز، شركت‌ در بويايی‌، تشديد صدا و تهيه‌ پشتيبانی‌ سپرمانند برای محافظت‌ صورت‌ از ضربه‌ است‌.





اختلال در این عملکردهای ارزشمند حیاتی چه علائم و عواقبی را درپی خواهد داشت؟

اختلال در عملکردهای حیاتی بینی عواقب ناگواری در سلامت و زندگی افراد وجامعه برجا خواهدگذاشت. تنفس حیاتی ترین عملکرد زندگی است که نتیجه آن رسیدن اکسیژن به بافت های بدن است. هنگامی که تنفس از مسیر طبیعی خود از راه بینی منحرف شود عوارض آن تمام بافت های بدن را تحت تاثیر قرار خواهد داد. فردی که تنفس از راه بینی را از دست بدهد نه تنها در زندگی فردی، بلکه در روابط اجتماعی نیز مشکلات زیادی را تجربه خواهد کرد. بی حالی، خواب آلودگی، کسالت، بی حوصلگی و عصبی بودن ممکن است در اثر اختلال تنفسی بینی پدید آید. محرومیت از تنفس بینی، خشکی مجاری تنفسی و ضعف سیستم دفاعی آن را در پی خواهد داشت. گرفتگی بینی‌ اغلب‌ سبب‌ بروز مشكلاتي‌ در ساير ساختمان‌های‌ وابسته‌ مي‌شود. از آنجا كه‌ وجود اين‌ مشكلات‌ مي‌تواند ديگر مشكلات‌ مربوط به‌ بيني‌ را تحت‌الشعاع‌ خود قرار دهد، لازم است بدانیم كه‌ چنين ‌مشكلاتي‌ نتيجه‌ گرفتگی بيني ‌است. برای ‌مثال‌ با تنفس‌ دهاني‌ مزمن‌، دندان‌ها جرم‌ مي‌گيرند وممكن‌ است‌ زبان‌ خشك‌ يا باردار شود و بيمار دچار بوي‌ بددهان‌ شود. تنفس‌ مزمن‌ از دهان‌ همچنين‌ سبب‌ ايجاد خشكي‌ ‌و درد در ناحیه حلق می‌گردد و ممكن‌ است ‌منجر به‌ احساس‌ توده‌اي‌ در گلو شود. گاه‌ التهاب‌ بينی‌ همراه‌، موجب‌ بسته شدن موقت تخليه‌ سينوس‌هاي‌ اطراف ‌بينی‌ و نيز درد سينوسی، سردرد یا احساس پری، سنگینی و فشار در ناحیه سر و صورت می‌شود. بسته شدن شيپوراستاش‌ ـ ناشي‌ از گرفتگی بیني‌ ـ مي‌تواند سبب‌ احساس‌ گرفتگی یا پري‌ گوش‌ شود. سوزش‌ چشم‌ يا اشك‌ريزش‌ ممكن‌ است ‌نشان‌دهنده‌ بسته شدن مجراي‌ اشكي‌ در بخش پایینی بینی‌ باشد. ترشحات‌ مزمن‌ بينی‌ يا خشكی حلق‌ ممكن‌ است‌ سبب‌ تحريك‌ حنجره‌ شود كه‌ با‌ خشونت‌ صدا، سرفه‌ و احساس‌ نياز مداوم‌ براي‌ صاف‌ كردن‌ گلو همراه است‌. صداي‌ تودماغی علامتي‌ از گرفتگی راه‌ هوايی‌ بيني ‌است‌. اختلال بویایی، احساس سرماخوردگی طولانی، خرخر و مشکلات تنفسی حین خواب از علائم دیگر اختلال عملکرد بینی است. وجود علائم فوق موجب افت قابل ملاحظه در کیفیت زندگی افراد می شود.




به طور کلی جراحي های بيني با چه اهدافي صورت مي گيرد؟

جراحي هاي بينی با اهداف متعددی انجام مي شود كه می توان آنها را به دودسته كلی تقسيم كرد:



دسته اول جراحي هايي هستند كه درجهت اصلاح عملكرد بيني انجام مي شوند. شايع ترين مشكل در عملكرد بينی، گرفتگي راه تنفسی بينی است. جراحی هايی كه در جهت رفع مشكلات عملكرد بينی صورت مي گيرد بطور عمده اصلاح انحراف تيغه ميانی بيني را شامل می شود. مشكلات ديگري مانند پوليپ و تورم بافت هاي داخل بينی نيز ممكن است موجب مشكلات تنفسي شوند. دراين حالات ممکن است جراحي هاي پیچیده تری مورد نياز باشد كه دربسياری از موارد مستلزم استفاده از روش های اندوسكوپیک است.



دسته دوم جراحي هايي باهدف تغيير شكل خارجي بيني و زيباسازی است. اختلالات زيبايی نيز نيز به دودسته مادرزادي واكتسابي تقسيم مي شوند. درحالت نخست شايعترين آن قوز پشت بيني و نوك پهن آن است. درحالت دوم شايعترين دليل آن عفونت، ضربه، و مشكلات جراحي هاي پيشين است. در بسياري از موارد، اين دو هدف بايد به طور همزمان مورد توجه قرارگيرند چرا كه غفلت از يكي از آنها موجب عوارضي براي بيمار مي شود. بنابراين در جراحي زيبايي بايد به اختلالات داخلی بينی توجهي ويژه داشت. همين توجه دو جانبه، عمل جراحي بيني را بي نهايت مشكل و پيچيده مي سازد. هنر جراح بيني ايجاد تعادل بين بيشترين حد عملكرد و زيبايي بينی پس از انجام جراحي است. به همين دليل برای موفقيت در جراحي پلاستيك بينی، جراح به چيزي بالاتر از مهارت نياز دارد.




آيا وضعيت روحی و روانی فرد درانجام عمل جراحی بينی تأثير دارد؟

بي ترديد تأثير بسزايي دارد. چه بسيار بيمارانی كه پس از عمل باوجود نتيجه رضايت بخش، به دليل مشكلات روحی-روانی، وسواس فكري يا شخصيت هاي متزلزل و بيش از اندازه تأثيرپذير از ديگران، از نتيجه عمل خود ناراضي اند. شمار زيادي از افرادي كه خواهان جراحي زيبايي بينی هستند، از نظر خود دلايل موجهي دارند، به مانند كسب موفقيت درتشكيل زندگي زناشويی، يافتن اعتماد به نفس بيشتر دربرخوردهاي اجتماعي، جلب رضايت خانواده ودوستان و..... . دراين مقطع بايد ضمن ارزيابی بيمار به او گوشزد شود كه تغييرات ظاهري به نجات ازدواج درحال شكست، بدست آوردن شغل جديد يا بهبود چشمگير در زندگي كمك معجزه آسايي نمي كند. درضمن ضروري است كه افرادي كه از جراحي انتظاري غیرواقع بینانه دارند، از عمل صرف نظركنند. همچنين لازم است كه جراحي زيبايي درافرادي كه دچار بحران هاي شديد روحي، اضطراب يا هيجان هاي ناپايدار هستند، به تعويق افتد. به طورمعمول داوطلب مناسب جراحي پلاستيك بيني فردي است كه از عمل انتظار واقع بينانه اي دارد و براي انجام عمل تحت فشار ديگران نيست و مهمتر آنكه انتظار تغييرات بزرگي رادر بهبود روابط فردي واجتماعي پس از عمل خود ندارد وقوي ترين دليلش براي انجام جراحي بينی خشنودی شخص خود باشد.




رابطه بينی با ساير اجزاء صورت چه تأثيری برشيوه جراحی دارد؟

جراحی پلاستيك بينی، افزون بر ايجاد تناسب درخود بينی، ارتباط خوشايندتری را بين بينی وديگر اجزای صورت برقرار مي كند. به همين دليل نبايد بينی را به عنوان عضوي مجزا و مجرد درنظر گرفت. رابطه تنگاتنگ بينی با پيشانی، چشم، لب وچانه به گونه ای است كه هرنوع نقص دراجزای صورت مي تواند براين ارتباط ظريف تأثير گذارد. به عنوان مثال چانه كوچك موجب برآمده تر به نظر رسيدن بيني مي شود. بی توجهی نسبت به تناسب بينی با اجزای صورت موجب عدم دسترسی به نتيجه رضايت بخش خواهد شد.




چه سنی براي عمل جراحی پلاستيك بينی مناسب است؟

در دختران از سن 15سالگي ودر پسران از سن 17 سالگی به شرط رشد كامل جسمي وفكري وداشتن انگيزه كافي فرد امكان پذير است.




آيا عمل جراحی پلاستيك بينی در افراد مسن امكان پذير است؟




از آنجا كه باافزايش سن بافت هاي بيني دچار افتادگي وسستي مي شوند اين امر برظاهر وعملكرد بيني تأثير مي گذارد. بالا بردن نوك بيني دراين افراد موجب جوان به نظر رسيدن وبهبود تنفس مي شود.




آيا جاي برش ها يا آثارعمل بر روی بينی باقی خواهند ماند؟

درجراحي پلاستيك بين معمولا تمام برش ها از داخل بيني انجام مي گيرد ودر صورت مهارت جراح هيچگونه ردپايی از عمل برجاي نخواهد ماند.




نقش ليزر واندوسكوپ در جراحی زيبايی بينی چيست؟

هدف اصلی استفاده از اين دوروش پيشگيري از به مخاطره افتادن عملكرد بيني است. يعني اگر عملكرد بيني بهتر نشود، دست كم بايد وظايف خود را به خوبي پيش از عمل انجام دهد. هرچند در بسياري از جراحي هاي ظريف بيني استفاده از ليزر اين مزيت را دارد كه با خونريزي كمتري همراه است، در جراحي زيبايي بيني، ليزر نقش عمده اي در نتيجه نهايي ندارد وآنچه تعيين كننده نتيجه عمل است در دستان هنرمند جراح نهفته است. اندوسكوپي بيني با فراهم كردن ديد عالي، دسترسي به قسمت هاي عمقی تر جهت رفع مشكلات داخلي بيني را تسهيل مي كند.





آيا نوع بيني بر الگوي عمل تأثيري دارد؟

بعضي بيني ها به بيني گوشتي معروفند كه مشخصه آنها بيني پهن با پوست ضخيم وبافت غضروفي ناچيز است. روش اصلاح اين گونه بيني ها با روش جراحي بيني هاي استخواني متفاوت است. درجراحي بيني گوشتي استفاده از روش هاي تقويت اسكلت بيني براي افزايش حمايت بافت هاي نرم بيني ضروري است و حتی جراحی این نوع بینی ها با استفاده از تکنیک های جدید با نتایج مطلوب همراه است.




بيش از عمل به چه نكاتي بايد توجه داشت؟

- آسپرين وداروهاي مشابه آن مانند بروفن دست كم دو هفته بيش از عمل نبايد مصرف شوند زيرا تمايل به خونريزي را افزايش مي دهند.
- درصورت سرما خوردگي ويروسي لازم است عمل جراحي به مدت چند هفته به تعويق بيافتد.




آيا عمل جراحي پلاستيك بيني با درد همراه است؟


برخلاف تصور عمل جراحي پلاستيك بيني با درد قابل توجهي همراه نيست.





عمل جراحی راينوپلاستي‌ شامل چه مراحلی است؟

راينوپلاستي‌ اصلاح‌ جراحي‌ ساختمان‌ خارجي‌ بيني ‌براي‌ رفع‌ نقص‌هاي‌ زيبايي‌ يا عملكردي‌ مادرزادي‌ و اكتسابي‌ بيني‌ است‌. بيماران‌ ابتدا در مورد گرفتگی يك‌ طرفه‌ يا دو طرفه‌ بيني‌، مشکلات سينوس‌هاي‌ اطراف ‌بینی‌، ضربه‌ بيني‌ يا سابقه‌ جراحي ‌پيشين‌ بر روي‌ بيني مورد پرسش قرار مي‌گيرند. نظرات ‌بيمار در مورد ظاهر بيني‌ خود ارزيابي‌ مي‌شود. هم‌ ساختمان‌داخلي‌ و هم‌ ساختمان‌ خارجي‌ بيني‌ مورد معاينه‌ قرارمي‌گيرند. از نماي‌ نیمرخ‌، تناسب‌ بيني‌ با ديگر قسمت‌هاي‌ صورت‌ بررسي‌ مي‌شود. یک سوم بالایی بینی استخواني‌است‌ و دوسوم پائینی آن غضروفي‌ می باشد. در نماي‌ نيم‌رخ،‌ برآمدگي‌ پشت ‌بيني‌ و افتادگي‌ نوك‌ بيني‌ مورد بررسي‌ قرار مي‌گيرد.



به‌ طور كلي‌، راينوپلاستي‌، دستيابي‌ به‌ اسكلت ‌استخواني‌ و غضروفي‌ از طريق‌ برش‌ داخل‌ يا خارج‌ بيني‌، بر اساس‌ موقعيت‌ ناهنجاري‌ است‌. مي‌توان‌ قوزهاي ‌استخواني‌ و غضروفي‌ را متناسب‌ كرد و اندازه‌ و شكل‌ نوك ‌بيني‌ را تغيير داد. نقايص‌ گوناگون‌ بيني‌ را مي‌توان‌ با كاستن ‌بافت‌، برطرف‌ و با افزودن‌ بافت‌ها استتار كرد. براي‌دستيابي‌ به‌ اين‌ هدف‌ استفاده‌ از بافت‌هاي‌ خودي‌ نظير غضروف‌ تيغه بینی‌ پيشنهاد مي‌شود، چون‌ كاشت‌ مواد مصنوعي‌در بيني‌، با عوارض‌ فراواني‌ همراه‌ است‌. پس‌ از برش‌هاي‌مختلف‌ و دسترسي‌ به‌ اسكلت‌ غضروفي‌ و استخواني‌ بيني، اعمال مختلف و متنوعی بر روی ساختمان های داخل بینی صورت می گیرد که بر حسب نوع بینی متفاوت است. مراحل ‌مختلف‌ زير ممكن‌ است‌ بخشی از‌ يك‌ عمل‌ راينوپلاستي را تشکیل دهند:



1ـ اصلاح‌ ناهنجاري و انحراف‌ تيغه‌ بيني‌ (سپتوپلاستي)
2ـ برداشتن‌ قوز استخواني‌ و غضروفي‌
3ـ ترميم‌ نوك‌ بيني‌ مانند باريك‌ كردن‌ و بالا بردن
4ـ بریدن استخوان های بینی جهت‌ باريك‌ كردن‌ قسمت‌ فوقاني‌ و مياني‌ بيني‌
5ـ افزودن‌ پيوندهاي‌ استخواني‌ و غضروفي‌ در موارد ضعف‌ حمايتي‌ اسكلت‌ بيني‌ يا دفورميتي‌هايي‌ مانند بيني‌زيني‌ شكل




آیا خنده و حرکات صورت بر شکل بینی تاثیر می گذارد؟

عضلات متعددی در بینی و صورت وجود دارند که در هنگام ابراز احساسات مانند خنده موجب حرکت دادن نوک بینی به سمت پایین می شوند. روش های جراحی گوناگونی برای مقابله با افت بینی وجود دارد. امروزه سعی بر این است که از روش هایی که متکی بر افزایش بافت ها ( بجای برداشتن و کم کردن بافت ها) است در جلوگیری از روند افت بینی استفاده شود. بدین ترتیب که بافت هایی که از قسمت های اضافی و ناهنجار بینی برداشته می شوند، در محل مناسب در قسمت های دیگری از بینی مورد استفاده قرار می گیرند تا در درازمدت، حمایت اسکلتی بینی بطور مطلوب تری حفظ شود و بینی دچار فروافتادگی پس از گذشت زمان نشود. یک نمونه از کاربرد این روش ها، برداشتن قطعه ای باریک از غضروف تیغه بینی و جاگذاری آن به عنوان ستون و پایه حمایتی بینی در پایین ترین قسمت بینی است. در روشی که در کنگره جراحان بینی آمریکا در نیویورک ارائه کردم، نشان دادم که می توان از خاصیت ارتجاعی غضروف جهت مقابله با نیروی کشش عضلات متعددی که به بینی متصل بوده و تمایل به پایین کشیدن بینی دارند، استفاده نمود. بدین ترتیب حتی در شدیدترین حالات خنده، مقابله با افت بینی امکان پذیر شده است.



رواج روش های راینوپلاستی تقویتی که متکی بر تقویت حمایت بافت های بینی است، نقطه عطفی درتکامل روشهای مدرن جراحی پلاستیک بینی است. بیشتر عوارض طولانی مدت تنفسی و زیبایی از کاهش بیش از حد بافت های بینی ویا دستکاری های بیش از اندازه روی بافت های بینی ناشی می شود. تغییر شکل و زیبا ساختن بینی از طریق افزایش بافت بجای کاهش، یک راه منطقی جلوگیری از این گونه عوارض است.





آیا درجراحی بینی حد و مرزی برای کوچک نمودن بینی وجود دارد؟

بطور قطع این حد و مرز وجود دارد. نکات زیر مطلب را بهتر روشن می کند:
نخست آن که زیبایی لزوما به معنای کوچکی نیست بلکه زیبایی بینی درگرو تناسب قسمت های مختلف بینی با هم و نیز تناسب کل بینی با قسمت های مختلف چهره است. هدف جراحی زیبایی بینی زیباتر به نظر رسیدن چهره است نه صرفا کوچک کردن بینی. چه بسیار بینی هایی که با وجود اندازه های بسیار کوچک نه تنها بر زیبایی چهره نیفزوده اند بلکه تناسب قبلی را هم از بین برده اند.
دوم آن که نوع بافت های بینی فاکتور محدود کننده ای در جراحی بینی است. بینی های با پوست ضخیم و بافت غضروفی ناچیز بارزترین نمونه تاثیر بافت بینی بر نتیجه عمل است. این بینی ها تمایل دارند در مقابل تلاش جراح برای زیبایی مقاومت کنند و با ضخامت پوست ظرافت های بینی را کم کنند. این هنر، دانش و تجربه جراح است که باید در چنین تنگناهایی بر محدودیت های بافتی فائق آید.
سوم آن که کوچک شدن بینی تا حدی مطلوب است که عملکرد تنفسی بینی به مخاطره نیفتد. کاهش بیش از حد اندازه سوراخ های بینی وبرداشته شدن بیش از اندازه بافت های استخوانی، غضروفی و پوست، ممکن است سلامت فرد را بخاطر از دست دادن مسیر تنفسی بینی با مشکلات جدی مواجه سازد. جراح بینی با ارزیابی دقیق وضعیت داخل بینی پیش از جراحی، با پیش بینی بسیاری از احتمالات، می تواند ریسک عوارض تنفسی را به حداقل برساند.




آیا بر روی بینی که دچار مشکلات تنفسی از راه بینی است، می توان جراحی پلاستیک بینی انجام داد؟




در صورتی که پیش از جراحی، در حین عمل و پس از جراحی، تمامی شرایط لازم برای حفظ سلامت بینی از نظر تنفسی مورد توجه قرار گیرد، می توان حتی دراین حالات اقدام به جراحی بینی نمود. البته در این حالت جراح با مشکلات زیادی درعمل مواجه است که با تسلط خود بر مشکلات داخل بینی باید بتواند بر آنها فائق آید.




این مشکلات چیستند و چگونه توسط جراح بینی رفع می شوند؟

یکی از مهمترین مشکلات داخل بینی که در جراحی های پلاستیک و زیبایی بینی فراروی جراحان بینی است، انحراف تیغه بینی است. در بسیاری از بیماران، انحراف بیرونی بینی با درجات مختلفی از انحراف تیغه داخلی بینی همراه است. در تعدادی از بیماران، بدون هیچ انحرافی درظاهر بینی، تیغه داخلی بینی دچار انحراف شدید است و این نوع از انحراف ها فقط با معاینه دقیق داخل بینی قابل تشخیص است. گاهی این بیماران از شنیدن این که در داخل بینی دارای تیغه بینی به شدت منحرف هستند، متعجب می شوند. باید دانست که انحراف داخل و ظاهر بینی لزوما با هم موازی نیستند. به هر حال انحراف تیغه بینی در هر دو دسته یاد شده نیاز به اصلاح در حین جراحی دارد. در ابتدای جراحی، قبل از شروع اقدامات مربوط به زیبایی و تغییر شکل ظاهری بینی، لازم است جراح بینی تمام تلاش خود را مصروف رفع انحراف تیغه بینی و باز نمودن راه تنفس نماید و پس از اطمینان از برقراری راه طبیعی تنفس، به قسمت دوم عمل جراحی که اصلاح ساختار ظاهری بینی با ایجاد تناسب در قسمت های مختلف بینی و صورت است، پردازد. در صورتی که اصلاح تیغه داخلی بینی صورت نگیرد، پس از عمل، بیمار با مشکلات تنفسی از راه بینی مواجه خواهد شد.



مشکل شایع دیگر داخل بینی، رشد بیش از حد شاخک های داخل بینی است. در هر فرد به طور طبیعی، در هر سمت بینی سه بر آمدگی استخوانی در داخل بینی وجود دارد که در فارسی شاخک و در اصطلاح پزشکی توربینیت بینی نامیده می شوند. هوای تنفسی در حین عبور از راه بینی، از لابلای این برآمدگی ها عبور کرده و اعمال مختلف بینی مانند تصفیه، مرطوب سازی و گرم کردن هوا بر روی آن انجام می شود. بنابر علل مختلف، ممکن است این شاخک های داخل بینی بیش از اندازه رشد کنند و موجب تنگ نمودن راه هوایی داخل بینی شوند. در صورتی که رشد بیش از حد آنها با درمان های دارویی قابل معالجه نباشد و مشکلات تنفسی برای بیمار ایجاد نموده باشد، با روش های مختلف جراحی می توان از اندازه آنها کاست. در گذشته روش های جراحی شامل برداشتن تمام یا قسمت زیادی از این شاخک ها بوده است که این گونه اعمال جراحی با عوارض مختلفی همراه بوده است. با پیشرفت های صورت گرفته در جراحی بینی، بدون برداشتن و یا دادن برش بر روی شاخک ها، کاهش حجم آنها با استفاده از روش های نوین امکان پذیر شده است. به عنوان مثال، با وارد کردن امواج رادیویی با فرکانس چند مگاهرتز به داخل شاخک ها، یا با وارد نمودن فیبرهای بسیار ظریف لیزری به داخل آنها، تغییرات بافتی در داخل بافت شاخک ها رخ می دهد که در درازمدت منجر به کوچک شدن آنها می شود.


مشکل شایع سوم که موجب اشکال در تنفس قبل و بعد از جراحی بینی می شود، وجود پولیپ های بینی است. پولیپ های بینی بافت های اضافی متورم و برخاسته از داخل سینوس ها هستند که کم کم رشد کرده و از مجرای سینوس وارد فضای بینی شده و راه تنفسی را مسدود می کنند. در صورتی که بیماری برای جراحی زیبایی بینی مراجعه نماید ومبتلا به پولیپ بینی باشد، در ابتدا باید درمان پولیپ بینی برای او صورت گیرد و بعد جراحی پلاستیک بینی انجام شود چرا که انجام جراحی پلاستیک بینی در بیمارانی که مشکل پولیپ های بینی در آنان رفع نشده است موجب تشدید بیماری در آنها می شود. با توجه به منشا اصلی پولیپ های بینی که از سینوس های اطراف بینی است، و نیز با توجه به این که اغلب این بیماران از سینوزیت مزمن زمینه ای نیز رنج می برند، درمان ریشه ای پولیپ های بینی بدون درمان سینوزیت مزمن امکان پذیر نیست. از این رو است که درمان سینوزیت مزمن در این بیماران هم زمان با درمان پولیپ ها، از طریق جراحی اندوسکوپیک سینوس انجام می شود. با توجه به ظرافت و حساسیت بسیار زیاد عمل جراحی اندوسکوپیک سینوس که از دشوارترین جراحی ها در بدن از لحاظ تکنیک عمل می باشد، بهتر است در این بیماران، جراحی پلاستیک بینی در مرحله دیگری پس از درمان و بهبودی وضعیت سینوس ها صورت گیرد.



نتیجه این که از سه علت شایع مشکلات تنفسی در بیماران داوطلب جراحی پلاستیک بینی، دو علت آن، یعنی انحراف تیغه بینی و رشد بیش از اندازه شاخک های بینی، هم زمان با جراحی پلاستیک بینی قابل اصلاح اند. اما علت سوم که شامل پولیپ های بینی و سینوزیت مزمن است، بهتر است در مرحله جداگانه ای، پیش از انجام جراحی پلاستیک بینی، تحت درمان مناسب قرار گیرد.
در صورت تشخیص صحیح و دقیق هر کدام از این مشکلات تنفسی، با درمان مناسب، بیمار داوطلب جراحی پلاستیک بینی می تواند از رفع مشکل تنفسی و سلامت بینی بعد از جراحی اطمینان داشته باشد. در این راستا، انجام اندوسکوپی تشخیصی بینی قبل از جراحی، کمک مهمی در تشخیص علت و یا علل ایجاد کننده مشکلات تنفسی بینی می کند.





دربعضی از افرادی که تحت جراحی پلاستیک بینی قرار گرفته اند، مشاهده می کنیم که نوک بینی از حالت طبیعی خارج شده و فرورفتگی های عمیقی بر روی آن ظاهر می شود ویا نوک بینی بیش ازحد بالا رفته است که ظاهری شبیه بینی خوکی پیدا می کند. علت ایجاد این پدیده چیست و چگونه باید از آن پیشگیری کرد و در صورت وقوع آیا درمان پذیر است؟

ظربف ترین قسمت بینی نوک آن است. نوک بینی ساختمان پیچیده ای مرکب از پوست، بافت همبندی و داربست غضروفی است. نسبت و میزان این بافت ها در افراد مختلف متفاوت است به گونه ای که در هر فرد با یک آناتومی مخصوص خود فرد در نوک بینی مواجه هستیم. این تفاوت ها، به همراه پیچیدگی های فرآیند های التیامی در بافت های نرم نوک بینی در گذر زمان، جراحی نوک بینی را به یکی از پر مجادله ترین مباحث جراحی پلاستیک بینی بدل ساخته است به طوری که نظرات و سلایق بسیار متفاوت جراحان در جراحی نوک بینی، بخش های مفصلی از کتاب های جراحی پلاستیک بینی را به خود اختصاص داده است.



دار بست غضروفی نوک بینی وظیفه حمایت و نگهداری پوست نوک بینی و باز بودن سوراخ های بینی را به عهده دارد. این داربست از یک جفت غضروف تشکیل شده است که به گونه ای مجاور هم واقع شده اند که در هر طرف اجازه ایجاد تونلی در زیر خود را می دهند. در جهت باریک کردن نوک بینی، قسمت هایی از غضروف نوک بینی برداشته می شو د تا حجم نوک بینی کاهش یابد. ممکن است کوچک نمودن نوک بینی با استفاده از نزدیک کردن غضروف سمت راست و چپ نوک بینی به کمک بخیه زدن دو غضروف به هم انجام شود. در هر صورت درحین جراحی پلاستیک بینی باید دقت زیادی از جانب جراح اعمال شود تا حمایت ایجاد شده توسط این غضروف ها تضعیف نشود. برداشته شدن بیش از حد این غضروف ها در جراحی منجر به تورفتگی بیش از حد نوک بینی و ایجاد چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود.. اگر میزان برداشته شدن بافت از این هم بیشتر باشد، موجب افتادگی پره های بینی و بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود. از طرفی بر داشته شدن بیش ازاندازه این بافت ها موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و ایجاد نمای بینی خوکی شکل می شود. بنابراین آنچه که در جراحی نوک بینی اهمیت دارد محافظه کاری کامل از جانب جراح و حفظ کامل حمایت غضروفی نوک بینی است. فرد داوطلب جراحی پلاستیک بینی باید با منطقی نمودن توقعات خود از میزان باریک شدن نوک بینی، دست جراح را در حفظ بیشتر غضروف های نوک بینی باز نگاهدارد.



در صورت وقوع چنین مشکلاتی، علاوه بر ظاهر نامتناسب بینی، تنفس از راه بینی نیز ممکن است دچار اختلال شود. بنابراین برخی از این افراد نیازمند اصلاح مشکلات ایجاد شده هستند. باید توجه داشت که اصلاح مشکلات بینی های عمل شده پیچیده تر از اعمال جراحی بار اول است زیرا در بسیاری از موارد برای جبران بافت های ازدست رفته باید پیوندهای غضروفی از مناطق دیگر تهیه شود. با انجام جراحی های ترمیمی معمولا به طور نسبی مشکلات ایجار شده قابل اصلاح اند.





آیا این مشکلات در بینی های گوشتی بیشتر است؟

بینی های با پوست ضخیم ویا بافت چربی زیرپوستی زیاد معضلاتی را در جراحی نوک بینی ایجاد می کنند. ضخامت بیش از حد پوست مانع ظریف شدن نوک بینی می شود. ممکن است جراح با برداشتن بیش از حد غضروف ها سعی در جبران این نقیصه نماید ولی تجربیات درازمدت نشان داده است که برداشتن زیاد بافت های نوک بینی در این بینی ها احتمال عوارض نامطلوب را بیشتر می کند. بهتر است با تقویت حمایت داربست غضروفی بینی، شکل مناسب به نوک بینی داده شود. بنابراین بسیاری از بینی های گوشتی در حقیقت به جای این که بافت زیاد داشته باشند، حمایت داربستی کم دارند و با افزودن این حمایت می توان تعادل بین بافت های نرم نوک بینی و داربست های حمایت کننده آن را فراهم کرد. دانش، تجربه و هنر جراح قادر است این تعادل و توازن ظریف را در جهت ایجاد نوک بینی طبیعی و با ثبات ایجاد نماید.





در جراحی پلاستیک بینی، بالا بردن نوک بینی به چه عواملی بستگی دارد؟

در بینی هایی که دچار افتادگی نوک بینی هستند، تصمیم گیری در مورد این که چه میزانی از بالا بردن نوک بینی به زیبایی چهره کمک می کند، باید بر اساس معیارهای زیبایی برای تناسب صورت باشد. اصل "یک سوم" یکی از معیارهای زیبایی است. یک سوم بالای صورت پیشانی است و یک سوم تحتانی از زیر بینی تا زیر چانه امتداد دارد. یک سوم میانی صورت فاصله بین ریشه بینی در بالا و قاعده بینی در پایین را در بر می گیرد. کوتاه نمودن طول بینی و بالا بردن نوک آن باید در حدی باشد که این نسبت ها را حفظ نماید. در صورتی که بدون توجه به این نسبت ها اقدام به بالا بردن بیش از حد نوک بینی شود، اشکالات متعددی در تناسب صورت پدیدار خواهد شد که شامل بلندی لب بالا، کاهش نسبت بینی به طول صورت، و نمود بیش از حد بعضی از قسمت های صورت می شود.



حفظ ظاهر بینی طبیعی از نکات مهم دیگری است که در میزان بالا بردن نوک بینی باید مورد توجه قرار گیرد. در جراحی پلاستیک بینی همیشه این اصل باید مورد توجه قرار گیرد که یک بینی متناسب با سایر قسمت های صورت به مراتب زیبایی بیشتری را برای فرد به ارمغان می آورد تا یک بینی کوچک و نامتناسب. از این رو است که امروزه بیشتر متقاضیان جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییرات طبیعی در بینی هستند. در بینی هایی که افتادگی کمی دارند، میزان بالا بردن باید اندک باشد تا تغییرات ایجاد شده کاملا طبیعی به نظر آید. اصطلاحاتی مانند بینی عروسکی یا بینی سرسره ای مقبولیت خود را سال ها است که از دست داده اند چرا که این بینی ها از بعضی از الگوهای دهه 1960 اقتباس شده اند و در جامعه امروزی نوعی بینی تصنعی تلقی می شوند.



وضعیت لب ها و رابطه بینی و لب بالا از نکات مهم دیگر در تصمیم گیری برای بالا بردن نوک بینی است. لب بالای کوتاه و یا بلند در تناسب نهایی بینی در صورت تاثیرگذارند. افتادگی بینی روی لب بالا نه تنها ظاهر مسن تری به فرد میدهد، بلکه در حالات شدید ممکن است بر روند عبور هوای تنفسی از راه بینی نیز موثر باشد. در این بینی ها چرخش نوک بینی به بالا باید با تقویت پایه اسکلتی بینی همراه باشد تا از افت درازمدت بینی جلوگیری شود. این امر با قرار دادن ستون غضروفی در پایه بینی انجام می شود. در این صورت ظاهر جوان تر بینی با طبیعی بودن آن منطبق می شود.



از آنجا که بالا بردن بیش از اندازه نوک بینی مستلزم برداشت بیش از حد بافت های بینی است، در بسیاری از موارد، این پدیده با عواقب نامطلوب تنفسی همراه است. در این بیماران، پره های بینی در هنگام دم بر روی هم می افتند و مانع تنفس راحت در حین خواب می شوند.
با توجه به نکات ذکر شده، پارامترهای متعددی بر میزان و نحوه بالا بردن نوک بینی تاثیر می گذارند که در هر فرد با توجه به ویژگی های اختصاصی وی ارزیابی شده و بر اساس این داده ها بهترین رویکرد انتخاب می شود.





آیا نتایج راینوپلاستی در افراد میانسال و مسن با افراد جوان تفاوتی دارد؟

جراحی پلاستیک بینی در سنین بالا با احتیاط بیشتری باید انجام شود. چهار دلیل عمده برای تامل در این زمینه وجود دارد: نخست آن که در سن بالا تغییراتی در بافت همبند ایجاد می شود. این تغییرات موجب تضعیف نتایج عمل نیست، به شرط آن که جراح تمهیدات لازم را برای جبران سستی های بافت همبندی و مقابله با فرورفتگی های ظاهر بینی اندیشیده باشد. دوم آن که در بیماران مسن تر باید پس از انجام معاینات قلبی و آزمایشات لازم، اطمینان از سلامت بدن در حین عمل حاصل شود. سوم آن که انگیزه بیماران و توقعات منطقی آنان باید با شرایط زندگی خانوادگی و امکانات بافتی بینی هماهنگ باشد. چهارم آن که مشکلات تنفسی در سنین بالاتر عواقب نامطلوب تری را بر سلامت فرد می گذارد، بنابراین بیماران مسن باید پیش از تصمیم به عمل، توجه به فیزیولوژی بینی و مشکلات داخل بینی را در انتخاب جراح بیشتر مورد نظر قرار دهند. در جراحی بینی در سنین بالا مرزهای باریکی بین حفظ سلامت بینی و زیبایی بینی وجود دارد. چه بسا کوچکترین دستکاری هایی در دریچه های تنفسی بینی، یک عمر اختلال تنفس را به همراه داشته باشد.



بسیاری از موارد، متقاضیان مسن جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییراتی در دیگر قسمت های صورت در جهت رسیدن به ظاهری جوان ترند. بیشترین تقاضا بعد از اصلاح بینی، رفع چروک های دور چشم است. این کار با برداشتن پوست اضافه در پلک بالا انجام می شود. گاهی این دو عمل همزمان با هم انجام می شود.



بیشترین مشکلات زیبایی بینی در سنین بالا، افتادگی نوک بینی و برآمدگی پشت آن است. افتادگی بینی موجب مسن تر به نظر رسیدن چهره فرد می شود. در حالات شدیدتر افتادگی، تنفس از راه بینی ممکن است دچار اختلال شود. این بیماران وقتی نوک بینی خود را با انگشت به بالا می برند احساس مطلوب تری از تنفس از راه بینی دارند.





اصطلاح بینی پینوکیویی چیست و اصلاح آن تا چه حد امکان پذیر است؟

بعضی از بینی ها بیش از حد از صفحه صورت برآمده شده اند. گاهی برای این نوع از بینی ها اصطلاح بینی پینوکیویی به کار می رود. خصوصیت بارز این بینی ها افزایش اندازه بینی از جلو به عقب در مقایسه با اندازه بینی از بالا به پایین است. این بینی ها باید با احتیاط و دقت زیادی تحت جراحی قرار گیرند زیرا کاهش بلندی بینی منجر به افزایش پهنای قاعده بینی می شود و باید با تمهیداتی این افزایش قاعده را جبران کرد. به طور کلی جراحی زیبایی در بینی هایی که نیمه پایینی آنها برآمده تر است مشکل تر از جراحی در بینی هایی است که پشت استخوانی بلند دارند. با رعایت محافظه کاری در برداشتن بافت های بینی می توان از نتایج مطلوب زیبایی و تنفس در این بینی ها نیز بهره برد، مشروط بر این که بیماران توقع متناسبی برای جمع شدن بینی داشته باشند.





یک سال پیش تحت عمل جراحی پلاستیک بینی قرار گرفتم، سوراخ های بینی من آنقدر کوچک شده که تنفس برایم بسیار مشکل و زجرآور شده است. همچنین جای بخیه ها در کنار پره های بینی نمایان است. ظاهر بینی ام طوری است که همه متوجه می شوند که عمل شده ام. حالا از ظاهر مهمتر تنفسم است. شب ها تا صبح خواب ندارم و چندین بار بخاطر کمبود نفس بیدار می شوم. آیا راهی هست که از این وضع نجات پیدا کنم؟

در جراحی پلاستیک بینی مرزهای حفظ سلامت بینی حتی با تغییراتی در حد میلیمتر قابل تهدید است. به طور کلی بینی دارای دو دریچه در مدخل خود می باشد. دریچه خارجی همان سوراخ های بینی هستند که ممکن است در عمل جراحی بینی بیش از حد کوچک شده و موجب مشکلات تنفسی شوند. دریچه داخلی بینی در قسمت داخل تر از سوراخ های بینی قرار گرفته و تنگترین قسمت بینی است. بنابراین کوچکترین دستکاری هایی در دریچه داخلی با تغییرات شدیدی در مقاومت در مقابل جریان هوا همراه است. به صورتی که کاهش قطر دریچه داخلی به حد نصف میزان قبلی موجب می شود که مقاومت به جریان هوا به میزان 16 برابر افزایش یابد. این تنگی در مسیر جریان هوای تنفسی عواقب نامطلوبی بر سلامت افراد می گذارد. محرومیت از اکسیژن کافی سلامت سایر اعضای بدن را تحت تاثیر قرار می دهد تا حدی که حتی در رفتار و روابط اجتماعی افراد نیز تاثیرگذار است. علاوه بر این، خشکی گلو و حنجره و تودماغی شدن صدا از عوارض بسته شدن راه هوایی بینی است.



برداشته شدن بیش از حد غضروف های بینی در جراحی منجر به تورفتگی های بیش از حد در قسمت پایینی بینی و ایجاد چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود. این تورفتگی های ظاهری، در داخل بینی خود را به صورت برآمدگی هایی نشان می دهد که مانع از عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی می شود. اگر بیش از حد برداشته شدن غضروف های بینی در پایین ترین قسمت بینی باشد، موجب بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود. دراین حالت اشکال در دریچه خارجی بینی هم وجود دارد.



اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچه داخلی بینی از شایعترین عوارض تنفسی در بینی هایی است که بیش از حد کوچک شده اند.
بنابراین در روش های راینوپلاستی امروزه سعی بر این است که حتی الامکان ازبرداشتن بافت در ناحیه سوراخ های بینی احتراز شود. برگرداندن سوراخ های بینی به حالت قبل از عمل از مشکلترین اقدامات در راینوپلاستی و گاهی امکان ناپذیر است. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. هیچگاه از جراح خود درخواست نکنید که بینی را تابیشترین حد ممکن کوچک کند. داشتن بینی کمی بزرگتر ولی با تنفس بهتر بمراتب بر بینی بسیار کوچک و بدون عملکرد مناسب تنفسی ارجحیت دارد.



به طور کلی در عوارضی که ناشی از برداشتن بیش از حد بافت های بینی است، می بایست به صورتی مناسب این نقصان بافتی جبران شود. در این حالات ممکن است لازم شود که بافت هایی از قسمت های دیگر بینی و یا از قسمت های دیگر بدن برای جایگزینی مورد استفاده قرار گیرند. این بافت ها پیوند نامیده می شوند. پیوند هایی ارجحیت دارند که از خود هر فرد، در همان زمان برداشته شود و برای همان فرد مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده است می توان با افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک نمود. در موارد تنگی خفیف تا متوسط دریچه داخلی بینی، این پیوندها از خود بینی قابل حصول است اما در موارد شدید ممکن است نیاز به برداشتن پیوند از غضروف دنده باشد.



در مورد کوچک شدن بیش از حد سوراخ های بینی موضوع قدری مشکلتر است. در مواردی که کمبود شدید پوست پره های بینی به علت بیش از حد برداشته شدن پره ها وجود داشته باشد، ممکن است لازم شود قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد استفاده قرار گیرد.
مجددا تاکید می شود که اعمال جراحی برای اصلاح اشکالات پیش آمده در جریان اعمال جراحی قبلی به مراتب دشوارتر از اعمال جراحی بار اول است زیرا برداشتن بافت آسانتر از افزودن بافت آن هم در بینی است که یک بار بافت های آن برداشته شده است.



عمل جراحی پلاستیک بینی یک عمل جراحی اورژانس نیست، از طرفی مشکلترین جراحی پلاستیک در بدن جراحی پلاستیک بینی است چراکه با عضوی با عملکردهای حیاتی پیچیده سروکار داریم. بنابراین بیماران باید پس از بررسی های دقیق و تحقیق لازم و صرف وقت در مورد انتخاب جراح، احتمال پیش آمدن عوارض را به حداقل برسانند.



منبع

[davoodmo1]

جراحی زیبایی بینی (راینو پلاستی - رینوپلاستی)



اندازه و شکل بینی یکی ازموثرترین عوامل در زیبایی صورت می باشد و حتی تغییر مختصر در آن با جراحی پلاستیک بینی می تواند باعث بهبودی بسیار زیاد ظاهر فرد شود. جراحی بینی همچنین می تواند باعث بهبود اختلالات تنفس گوش و حلق و بینی ناشی از اشکالات ساختمانی بینی شود. بنابراین عمل جراحی بینی میتواند موجب بهترشدن ظاهر٬ اعتماد به نفس بیشتر و حتی سلامتی شما شود.


هدف رینوپلاستی یا جراحی پلاستیک بینی ٬ زیباترکردن بینی و ایجاد تعادل بین آن و اجزاء دیگر صورت می باشد. اگرچه شکل بینی شما معمولاً ناشی از عوامل ارثی است ظاهر آن ممکن است بعلت صدمات یا جراحی قبلی تغییرکرده باشد. قبل از تصمیم گیری برای رینوپلاستی٬ از جراح خود درمورد عمل اضافی که باعث بهتر شدن ظاهر صورت می شود سوال نمایید٬ بطورمثال در بسیاری از بیماران بزرگ کردن چانه همراه با راینوپلاستی باعث زیباترشدن صورت میشود.



در بسیاری از موارد جراحی زیبایی بینی ، علاوه بر زیباتر کردن بینی٬ بهبودی وضعیت تنفس هم مورد نظر می باشد. بعد از معاینه اولیه٬جراح از شما عکسبرداری نموده وتغییراتی که با جراحی پلاستیک قابل انجام است برروی عکس شما نشان داده می شوند و شما می توانید درمورد تغییرات مورد نظر خود و امکان یا عدم امکان آنها وصلاحدید جراح درموارد مورد نظر شما با او گفتگونمایید.


معنی لغت راینوپلاستی شکل دادن به بینی است.ابتدا برش های جراحی داده میشوند تا به سیستم اسکلتی بینی شامل غضروفها و استخوانها دسترسی پیداکنیم. اکثر برشها در داخل بینی داده میشوند و قابل دیدن نیستند.در بعضی موارد یک برش در روی پوست بین دو سوراخ بینی داده میشود٬سپس مقادیر معینی از استخوانها و غضروفها برداشته میشوند یا تغییر محل داده میشوند تا به شکل مورد نظربینی برسیم٬سپس پوست و بافتهای نرم روی اسکلت جدید گذاشته شده و برشها بسته میشوند.



در صورتی که عمل زیبایی بینی برای اولین بار انجام شود رینوپلاستی اولیه نامیده می شود. مواردی که بیمار قبلاً عمل شده و در حال حاضر برای تصحیح مشکلات باقیمانده یا ناشی از عمل قبلی تحت عمل جراحی قرارمی گیرد رینوپلاستی ثانویه نامیده می شود. بطور معمول برای این جراحی حداقل باید یک سال از عمل جراحی قبلی گذشته باشد.

تصاویر جراحی بینی اولیه



گالری تصاویر جراحی بینی ثانویه( ترمیمی)

ممنون از راهنماییتون عالی بود