دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید

مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.

توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 2 , از مجموع 2

موضوع: شعر محلی مازندرانی ( باهار ماه )

  1. #1
    کاربر فعال سایت
    رشته تحصیلی
    روانشناسی بالینی
    نوشته ها
    6,602
    ارسال تشکر
    29,978
    دریافت تشکر: 25,422
    قدرت امتیاز دهی
    43643
    Array
    نارون1's: لبخند

    پیش فرض شعر محلی مازندرانی ( باهار ماه )

    شعر محلی مازندرانی از یکی از شاعران توانمند چهاردانگه، خانم ام کلثوم عالیشاه از روستای قلعه ( منطقه دو سرشمار، دهستان چهاردانگه، بخش چهاردانگه ساری ). این شعر مثنوی بلندی است در وصف بهار منطقه ی دو سرشمار ( روستای : بالاده ، پایین ده ، تیله بن ، قلعه ، میرافضل ، واوسرنو از بخش چهاردانگه ساری ) که در سال ۱۳۷۹ سروده شده است و ما بیت هایی از این مثنوی بلند را انتخاب کرده و برای استفاده شما خوانندگان محترم قرار می دهیم.

    برای فهم بهتر این شعر برای شما عزیزان از روش آوانگاری و شکل فونیک آن به جای اعراب گذاری استفاده کرده ایم و از ارائه ی توضیحات نیز خوداری کرده ایم.


    « باهار ماه »

    باهار مه مله چند قشنگه

    بنوشه کوه و کمر رنگارنگه

    Bāhāre me male Čande ğašenge

    Banuše koo vo kamer rangārange





    هلال گل صرا ره پر هاکاره

    بلبل چنار سر منزل هاکارده

    Helāle gol sarāre per hākāde

    Belbel Čenāre sar manzel hākāde


    تی تی ِ بو بهیته دشت و صرا

    جیکا کالی بساته خال بالا

    Titiye bu bahite dašto sarā

    Jikā kāli besāte xāle bālā



    باپلی پر بزو باهار بییمو

    بنوشه باپلی ِ یار بییمو

    Bāpeli par bazo bāhār biyamu

    Banuše bāpeliye yār biyamu



    بنوشه مله پشت چادر بزوهه

    دین تپه سرخ چارقد سر بزوهه

    Banuše male pešt Čāder bazoe

    Din tappe serxe Čārğad sar bazoe




    دواره سک و سو بیته خرابه

    هلی تی تیِ بو بیته خرابه

    Devāre seko su bayte xerābe

    Hali titiye bu bayte xerābe




    گرم وا اسبه کو جه سر هاکارده

    کچب زلف ره یک ور هاکرده

    Garme vā esbe ku je sar hākāde

    kaČebe zelfe re yekvar hākāde



    موزی دار چکو نیم وا بویه

    جیکا وچه مارجه سوا بویه

    Muzi dāre Čaku nimva baviye

    Jikā vaČe mārje sevā baviye




    اسیو پشت ولیگ زلکا بیارده

    شه همراه خوشی و صفا بیارده

    asyo pešte valig zelkā biyārde∫

    Še hemrā xoŠi vo sefā biyārde




    تال و زنگ صدا انه منه گوش

    چپون یورجه انه کالک ونه دوش

    Tālo zange sedā ∫ene mene guŠ

    Čappon yorje ∫ene kālek vene duŠ




    چاربدار شه غزل اسبه سواره

    دره شونه صرا گندم بکاره

    Čārbedār Še ğazel ∫asbe sevāre

    Dare Šune sarā gandem bekāre




    اسیو پشت کله پر او بویه

    گندم، چل سنگ بن جه رو بویه

    asyo peŠte keleh per ∫o baviye∫

    Gandem Čal sange ben je ro baviye




    شاعر : ام کلثوم عالیشاه

    منبع: راسخون

    اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَخْشَاكَ كَأَنِّي أَرَاكَ وَ أَسْعِدْنِي بِتَقْوَاكَ
    مجلـــه رویش ذهــن


  2. 4 کاربر از پست مفید نارون1 سپاس کرده اند .


  3. #2
    یار همیشگی
    رشته تحصیلی
    مکانیک - طراحی جامدات
    نوشته ها
    3,892
    ارسال تشکر
    3,247
    دریافت تشکر: 14,584
    قدرت امتیاز دهی
    29855
    Array

    پیش فرض پاسخ : شعر محلی مازندرانی ( باهار ماه )

    یه برگردان تحت اللفظی از این شعری که دوست عزیزمون نارون1 گذاشتم رو برای سایر عزیزان میذارم اما خوشحال میشم با توجه به تفاوت لهجه مازندرانی در جای جای این استان عزیزانی که در لهجه سمت مناطق ساری و اطراف تبحر بیشتری دارن تو اصلاح این برگردان متن و رفع اشکاهای اون مشارکت کنند

    « باهار ماه »
    ماه بهار

    باهار مه مله چند قشنگه : بهار ماه عشوه و نازه چقدر قشنگه

    بنوشه کوه و کمر رنگارنگه : کوه و کمر از (گل ) بنفشه رنگارنک شده




    هلال گل صرا ره پر هاکاره : رخ گل صحرا رو پر کرده

    بلبل چنار سر منزل هاکارده : بلبل روی (درخت) چنار منزل کرده




    تی تی ِ بو بهیته دشت و صرا : بوی شکوفه ها دشت و صحرا رو گرفت (پر کرده)

    جیکا کالی بساته خال بالا : گنجشک تو بالاترین جا لانه ساخته





    باپلی پر بزو باهار بییمو : پروانه پرواز کرده و بهار اومده

    بنوشه باپلی ِ یار بییمو : (گل) بنفشه و یار پروانه اومده





    بنوشه مله پشت چادر بزوهه : بنفشه پشت درخت انگور بساط خودش رو پهن کرده (چادر زده)

    دین تپه سرخ چارقد سر بزوهه : میشه دید تپه چادر سرخ سرش کرده




    دواره سک و سو بیته خرابه :خرابه دوباره روشن شده (و سگ هم اونجاست؟)

    هلی تی تیِ بو بیته خرابه : خرابه بوی شکوفه های آلو گرفتند





    گرم وا اسبه کو جه سر هاکارده : باد گرم اسب رو از کوه به اینجا کشونده

    کچب زلف ره یک ور هاکرده : کچب ( نوعی گیاه) برگ هاش رو یه طرف داده





    موزی دار چکو نیم وا بویه :شکوفه درخت بلوط نیم باز شده

    جیکا وچه مارجه سوا بویه : بچه گنجشک از مادرش جدا شده




    اسیو پشت ولیگ زلکا بیارده : زالزالک پشت آسیاب هسته های نارس آورده

    شه همراه خوشی و صفا بیارده : همراه خودش خوشی و صفا آورده




    تال و زنگ صدا انه منه گوش : صدای زنگی که بر گردن گاو بسته شده به گوشم می رسه

    چپون یورجه انه کالک ونه دوش : چوپان از پیش یارش میاد در حالی که پوستین بی آستین چوپانی روی دوششه






    چاربدار شه غزل اسبه سواره : چاپاردار ( که با اسب از صبح زود برای کشاورزی می رفتند) در حال خوندن غزلش سوار بر اسبش شده

    دره شونه صرا گندم بکاره : روانه صحراست تا گندم بکاره






    اسیو پشت کله پر او بویه : پشت (مخزن) آسیاب خونه پر آب شده

    گندم، چل سنگ بن جه رو بویه : گندم از ته قسمتی از آسیاب که به پره وصل میشه بیرون اومده(؟)


    ویرایش توسط م.محسن : 15th June 2013 در ساعت 11:20 PM
    آشوبم آرامشم تویی
    به هر ترانه ای سر می کشم تویی
    بیا که بی تو من غم دو صد خزانم

  4. 4 کاربر از پست مفید م.محسن سپاس کرده اند .


اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •