وقتی مرگ "هوگو رافائل چاوز فریاس" در ایران عزای عمومی می‌شود!

[m.g.s.t.r]

واکنش رئیس جمهور کشورمان به مرگ رئیس جمهورِ بیمار شمالی‌ترین کشور آمریکای جنوبی، اینقدر عجیب و دور از باور است که احتمالا تا مدت‌ها به عنوان نقل محافل مختلف مطرح خواهد ماند اما از آن عجیب‌تر زمانی است که هیات دولت، در قامت نخبگان قوه اجرائیه تصمیم می‌گیرند امروز را "به پاس قدرشناسي از هوگو چاوز" و "به احترام ملت اين كشور" در سراسر ایران عزا اعلام کنند! به گزارش «تابناک»، بامداد امروز "هوگو رافائل چاوز فریاس"، رهبر انقلاب بولیواری و رئیس جمهور ونزوئلا بعد از مدتی تحمل درد و رنج بیماری درگذشت و به فاصله اندکی از این اتفاق، جانشین قانونی وی تعیین شد تا کشور ملقب به ونیز کوچک در عزای عمومی فرو رفته و پرچم هایش نیمه افراشته شود. این اتفاق اما در کشور ما هم بازتاب فروانی داشت چراکه انعکاس گسترده سفرهای رئیس جمهور کشورمان به ونزوئلا و بازدیدهایی که چاوز پس داده بود، از او یک چهره مشهور در عرصه سیاست خارجی کشورمان ساخته بود؛ به ویژه آنکه هربار با استقبال بسیار گرم مسئولان وطنی و شخص احمدی نژاد مورد استقبال و بدرقه قرار می گرفت. این نمایه های بیرونی نشان از دوستی پایدار رئیس جمهور کشورمان با همتای ونزوئلایی اش داشت؛ دوستی ناشناخته ای که امروز، با مرگ وی رنگ و بوی دیگری یافت چراکه نه تنها احمدی نژاد در پیام تسلیتی که به این مناسبت صادر کرد، چاوز را در قد و قامت اصحاب خاص دوران قرار داد، بلکه به ساعت نکشیده، خبر رسید که نخبگان قوه مجریه در قامت هیات دولت تصمیم گرفته اند که به مناسبت فقدان این عزیز از دست رفته و برای احترام و شاید همدردی با ملتش، امروز را در سراسر کشور عزای عمومی اعلام کنند! این اتفاق عجیب از این رو که شخص رئیس جمهور به هواخواهی دوستانش (خواه دوستان داخلی و خواه رفقای خارجی، خواه زنده و خواه بدرود حیات گفته!) مشهور شده، تا حدودی قابل رفع و رجوع است اما مگر می شود مرگ رئیس جمهور یک کشور دیگر، هر چقدر هم که خوب، درستکار، استکبار ستیز و ... باشد، کشور دیگری را در آن سوی کره خاکی متاثر کرده و عزادار کند؟ شاید بد نیست برای اینکه درک بهتری از ماجرا داشته باشیم، یکبار دیگر مفاهیمی که در قالب عزای عمومی بیان می شوند را استخراج کرده و بازخوانی کنیم؛ عزای عمومی یعنی چه؟ عزا و عزاداری برخلاف آنچه برخی تصور می کنند، واژه ای بررگفته از شرع نيست كه شناخت آن نياز به تعريف شارع مقدس داشته باشد، بلكه واژه اي است آئيني كه نشان دهنده رفتار و مراسم خاصي است كه در مواقع خاصی توسط اقوام و ملل گوناگون انجام مي شود؛ آیینی که هر چند متفاوت، اما تقریبا در سراسر جهان برای سوگواری، گرامی داشت یاد و خاطره و در مرثیه و رثای از دست رفتگان برگزار می‌شود تا در کنار تسلی بخشیدن به بازماندگان، راهی به سوی کمال باز کند. این ویژگی متعالی به ویژه در شریعت اسلام مورد تاکید قرار گرفته و از این رو می توان مفهوم عزاداری در کشورمان را تا حدود زیادی با فضیلت طلبی و کمال جویی همراه دانست؛ مفهومی عمیق و گره خورده با اعتقادات دینی که بایدها و نبایدهایی بر آن افزوده شده و در قالب مراسم، نوع پوشش، دعاها و مولفه های فراوان دیگری به خلق آیینی منجر می شود که عزا یا سوگواری نام دارد. این در حالی است که با افزودن پسوند "عمومی"، عملا آیین ایرانی- اسلامی مان را در ظرف مکانی بزرگتری تصور کرده و به مراتب بر شاخصه های پیش فرض خواهیم افزود چراکه مفهوم عزای عمومی در کشور ما نه با تغییر حالت پرچم های برافراشته به نیمه افراشته، که به گونه ای سنتی رقم خورده و در هر سطح و اندازه ای که برگزار شود، نمودی کوچک از عزاداری بزرگ عاشورایی خواهد بود. اکنون کافی است تا شاخصه های فوت رئیس جمهور یک کشور هم پیمان را چه در راستای انطباق با سوگواری و عزا در ایران و چه از نظر تعمیم دادن نتایج حاصله از آن به کل کشور، مورد ارزیابی قرار داده و برای ریشه یابی تصمیم اتخاذ شده در هیات دولت تلاش کنیم. پر واضح است که مرگ چاوز در جامعه ایرانی، فارغ از اشتراکاتی نظیر روحیه استکبار ستیزی و مقابله با آمریکا، مولفه دیگری برای متاثر شدن نخواهد داشت و البته این تاثر به آن اندازه نیست که در نگاه کلان و ملی قابلیت پرداخت داشته و توجیه کننده اقدام دولت مردان باشد چراکه حتی منجر به عزادار شدن خود دولت مردان نیز نشده است، چه برسد که بتواند در سطح عمومی مطرح شود! این در حالی است که دولت مردان قدرشناسی و همدردی با مردم ونزوئلا را به عنوان دو مولفه برای اتخاذ این تصمیم نام برده اند در حالی که هر دو مولفه می توانست در قالب یک پیام تسلیت از جانب بالاترین مقام اجرایی کشور محقق شده و برای نشان دادن آن نیاز به قلب واژه و مفهوم نبود. اکنون کافی است از منظر اجرایی به تصمیم مدیران اجرایی کشور بنگریم تا در کمال تعجب دریابیم که با اعلام عزای عمومی به مناسبت درگذشت هوگو چاوز، نه تنها تغییری در روز سپری شده شاهد نبوده ایم، بلکه ناخواسته یادآور وقایع و اتفاقاتی مانند زلزله تابستان آذربایجان شده و ابهاماتی بوجود آورد که بد نیست دولتمردان در صدد پاسخ گویی به آنها باشند. به عبارتی بهتر، بد نیست که از رئیس جمهور و کابینه وی بپرسیم که چگونه است رویدادی مانند زلزله آذربایجان منجر به اعلام عزای عمومی توسط ایشان نشده و در اوج انتظار عموم برای واکنش دولتمردان، در نهایت با یک روز تاخیر به عزای عمومی در سطح استان آذربایجان شرقی منجر شده و با پخش یک برنامه طنز در رسانه ملی، همین اندازه ابراز همدردی نیز مخدوش می شود اما مرگ چاوز به سرعت در عالی ترین سطح اجرایی کشور تعیین تکلیف می شود؟ چگونه است که واژگونی اتوبوس راهیان نور و جان باختن دانش آموزان بروجنی به عزای عمومی در سراسر کشور تبدیل نشده اما سجایای اخلاقی رئیس جمهور فقید ونزوئلا در کلام رئیس دولت و تصمیم مدیران ارشدش نمود و بروز می یابد؟ چگونه است که درگذشت علمای بزرگ و سرشناس ملی، بروز اتفاقات دلخراشی مثل سوختن نوجوانان شین آبادی، غرق شدن مسافران اتوبوس دریایی در خلیج فارس، سقوط هواپیمای مسافربری در ارومیه و موارد متعددی از این دست به حوزه تصمیم گیری دولت مردان راه نیافته اما وخامت حال و بهبودی نسبی چاوز هربار با واکنش رئیس جمهور مواجه شده و سرانجام مرگ وی در چنین سطحی بازخورد می گیرد؟ شاید بهتر است که بپرسیم ملاک اعلام عزای عمومی چیست؟ آیا این موضوع نیز نیاز به قانون گذاری در مجلس و بسیتن راه اعمال سلیقه های شخصی دارد یا می توان معیاری برای آن در نظر گرفت؟ نکند خدای نکرده اتفاق ناخوشایندی در آینده رقم خورده و به تبع اعلام عزای عمومی برای فوت چاوز، همه چیز به قیاس منجر شده و جنجال آفرین شود!

[م.محسن]

تو رادیو و تلویزیون که عزای عمومی نبود ...

[m.g.s.t.r]

تو رادیو و تلویزیون که عزای عمومی نبود ...

ما هم چیزی نشنیدیم

شـایعــه در این حــــد ؟؟؟!!!

پ.ن: عزای عمومی

احمدی نژاد برای چاوز عزای عمومی اعلام کرد

[mozhgan.z.1368]

ما هم چیزی نشنیدیم

[رضوس]

من به شخصه خیلی ناراحت شدم مرد بزرگی بود

[ستاره کویر]

شـایعــه در این حــــد ؟؟؟!!!

پ.ن: عزای عمومی

[m.g.s.t.r]

عزای چاوز مهمتر بود یا عزای زلزله آذربایجان؟


یک استاد دانشگاه گفت: «اینکه برای مرگ چاوز عزای عمومی اعلام می شود، اما برای حادثه زلزله آذربایجان اعلام نمی شود به این دلیل است که زلزله آذربایجان یک ضایعه دردناک برای سیاست خارجی دولتی‌ها نبود؛ اما از دست دادن چاوز واقعا یک ضایعه دردناک برای آنها محسوب می شود.»


محمود احمدی نژاد در پیام تسلیت خود به مناسبت مرگ هوگو چاوز ضمن استفاده از عبارات و الفاظی ستایش آمیز برای رئیس جمهور فقید ونزوئلا نوشت: تردید ندارم که او بازخواهد گشت و به همراه همه صالحان و حضرت مسیح (ع) و تنها باقیمانده از نسل پاکان، انسان کامل، خواهد آمد و جامعه بشری را در استقرار صلح و عدالت کامل و مهربانی و کمال یاری خواهد کرد.


همچنین در جلسه هیات دولت که به ریاست دکتر محمود احمدی نژاد تشکیل شد به پاس قدرشناسی از هوگو چاوز رییس جمهور فقید ونزوئلا و به احترام ملت این کشور مصوب شد امروز چهارشنبه شانزدهم اسفند ماه در کشور عزای عمومی اعلام شود.


این در حالی است که پیش از این و به هنگام وقوع حادثه زلزله در آذربایجان، احمدی نژاد نه تنها اعلام عزای عمومی نکرد؛ بلکه حتی پیام تسلیتی هم صادر ننمود. بی تفاوتی احمدی نژاد نسبت به این حادثه به حدی بود که در آن برهه اعتراض چند تن از نمایندگان آذربایجان در مجلس را باعث شد.


دکتر صادق زیباکلام استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با فرارو گفت: «به لحاظ اعتقادات دینی هوگو چاوز به عنوان یک مارکسیست به خداوند اعتقاد ندارد. البته هوگو چاوز در یک خانواده مسیحی متولد شده است و عده ای معتقدند ایشان مارکسیست نیست و اعتقادات مسیحی دارد.»


وی ادامه داد: «من دقیقا نمی دانم اعتقادات مسیحی هوگو چاوز تا چه اندازه بوده، اما می دانم ظرف 15سال گذشته هوگو چاوز تنها به عنوان یک چهره سیاسی و نه یک چهره ملی یا مذهبی در ونزوئلا و آمریکای لاتین مطرح بوده است.»


وی افزود: «چاوز همیشه به عنوان یک چهره ضد آمریکایی، ضد غربی و ضد سرمایه داری و مدافع سوسیالیسم و محرومین شناخته شده است. اما اگر هم آقای چاوز ابعاد مذهبی می داشت این ابعاد مذهبی فقط در ایران مورد توجه قرار گرفته و شناخته شده است و در هیچ کجای آمریکای لاتین افکار و عقاید مذهبی چاوز به هیچ وجه و در هیچ مقطعی مطرح نبوده است.»


این استاد دانشگاه اظهار کرد: «اما اینکه آیا ما می توانیم به عنوان فردی شیعه الفاظ و عباراتی که آقای احمدی نژاد برای چاوز به کار برده را به کار ببریم؟، پاسخ این است که متاسفانه ما همین الان نیز این الفاظ را برای بشار اسد به کار می بریم. در حالی که اسد فردی سکولار و بعثی است و اعتقادات دینی ندارد. اما ما به گونه ای در مورد وی صحبت می کنیم که انگار شخصیت و چهره ای دینی است.»


این تحلیل گر مسائل سیاسی گفت: «بنده هم از ادبیاتی که آقای احمدی نژاد برای مرحوم چاوز به کار برد شگفت زده شدم. اینکه ایشان جزو ملتزمین حضرت مسیح است و روزی باز می گردد به این معنا است که آقای احمدی نژاد چاوز را تا مرتبه قدیسی بالا برده است.»


وی ادامه داد: «اما من فکر نمی کنم کلیسای کاتولیک ونزوئلا یا واتیکان این درجه ای که آقای احمدی نژاد به هوگو چاوز اعطا کرده را به ایشان داده باشند.»


زیباکلام درباره تفاوت رفتار احمدی نژاد در مقابل فوت چاوز با حوادثی که در ایران به وقوع پیوسته همچون زلزله آذربایجان و حادثه دبستان شین آباد گفت: «آنچه مسلم است هوگو چاوز منهای اینکه چه اعتقادات دینی داشته، برای احمدی نژاد یک لنگر سیاست خارجی بود.»


وی افزود: «حادثه مدرسه شین آباد، تصادفات اتوبوس های راهیان نور و یا زلزله آذربایجان ضایعه دردناکی برای دولت نیست. اما از دست دادن یک متحد و شریک استراتژیک در آمریکای لاتین خیلی دردناک است. یعنی آدم غم و درد آقای احمدی نژاد و اظهار تاسف وی را کاملا می تواند درک کند؛ زیرا آنها یک متحد استراتژیک خود را از دست دادند.»


زیباکلام گفت: «اینکه برای مرگ چاوز عزای عمومی اعلام می شود، اما برای حادثه زلزله آذربایجان اعلام نمی شود به این دلیل است که زلزله آذربایجان یک ضایعه دردناک برای سیاست خارجی دولتی‌ها نبود؛ اما از دست دادن چاوز واقعا یک ضایعه دردناک برای آنها محسوب می شود.»


وی در پایان تاکید کرد: «لذا آنان با این رفتارهای خود نشان دادند که نزد آنها دیانت ذیل سیاست قرار می گیرد.»

[بانوی آب]

من چیزی در این مورد نشنیدم

[m.g.s.t.r]

عزای عمومی برای مرگ چاوز اشتباه است

یک استاد حوزه اعتقاد دارد که اعلام شدن عزای عمومی برای چاوز در کشور یک حرکت اشتباه بوده است.


حجت‌الاسلام سید مهدی طباطبایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار نامه با درست نداستن ادعای رئیس جمهور در مورد رجعت چاوز همراه با حضرت مسیح و امام عصر گفت: اینگونه صحبت کردن نه وجه شرعی داد و نه وجه قانونی.


این استاد حوزه افزود: این سخنان نظر شخصی رئیس جمهور است و بهتر بود می‌گفتند که چاوز در مسیر حضرت عیسی گام بر می‌داشت و در راه این پیامبر الهی زندگی کرده است.


حجت‌الاسلام طباطبایی با اشتباه خواندن اعلام کردن عزای عمومی برای یک فرد خارجی در کشور تصریح کرد: درست است که چاوز دوست و همراه ایران بوده است و در راه مقابله با استکبار قدم برداشته است، ولی اعلام کردن عزای عمومی برای ایشان یک حرکت اشتباه بود.


وی افزود: این حرکت هم از آن دسته از تندروی‌هایی است که در جامعه ما اتفاق می‌افتد. این حرکت کار خوبی نبود و شاید بازی سیاست باعث شده است در ایران از سوی رئیس جمهور عزای عمومی اعلام شود.

- - - به روز رسانی شده - - -

عزای عمومی برای مرگ چاوز اشتباه است

یک استاد حوزه اعتقاد دارد که اعلام شدن عزای عمومی برای چاوز در کشور یک حرکت اشتباه بوده است.


حجت‌الاسلام سید مهدی طباطبایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار نامه با درست نداستن ادعای رئیس جمهور در مورد رجعت چاوز همراه با حضرت مسیح و امام عصر گفت: اینگونه صحبت کردن نه وجه شرعی داد و نه وجه قانونی.


این استاد حوزه افزود: این سخنان نظر شخصی رئیس جمهور است و بهتر بود می‌گفتند که چاوز در مسیر حضرت عیسی گام بر می‌داشت و در راه این پیامبر الهی زندگی کرده است.


حجت‌الاسلام طباطبایی با اشتباه خواندن اعلام کردن عزای عمومی برای یک فرد خارجی در کشور تصریح کرد: درست است که چاوز دوست و همراه ایران بوده است و در راه مقابله با استکبار قدم برداشته است، ولی اعلام کردن عزای عمومی برای ایشان یک حرکت اشتباه بود.


وی افزود: این حرکت هم از آن دسته از تندروی‌هایی است که در جامعه ما اتفاق می‌افتد. این حرکت کار خوبی نبود و شاید بازی سیاست باعث شده است در ایران از سوی رئیس جمهور عزای عمومی اعلام شود.

[عرفان سلیم زاده]

میگم ما به خاطر یه آمریکایی تو کشور عزای عمومی اعلام کردیم؟