چنگه ها (Harrows)

[*FATIMA*]

هرس یک واژه فرانسوی است که در کتاب ها به چنگه ، دندانه و پنجه معروف است . نوع بومی آن یک تخته الوار با دندانه های گوه ای بوده که با گاو کشیده شده است و گاویار ، روی الوار می ایستاد تا هرس سنگین شود و خاک را بهتر نرم کند . امروزه هرس ها به دو نوع ثابت و دندانه فنری تقسیم می شوند . نوع دندانه ثابت دو شکل متمایز میخی و دندانه انگشتی دارد . از این وسیله بیشتر برای نرم کردن خاک و زیر خاک کردن بذر استفاده می شود .
موارد کاربرد چنگه ها :
هرس ها را در موارد مختلفی بکار می برند که اهم آنها عبارتند از :
- خرد کردن کلوخه ها و تهیه و آماده کردن نهایی بستر بذر
- سله شکنی و ایجاد لایه های سست در سطح خاک قبل و یا پس از کاشت بذر
- هوادهی به خاک
- صاف کردن و تثبیت خاک سطحی
- مخلوط کردن کود و مواد شیمیایی با خاک
- زیر خاک کردن بذر
- کنترل علف های هرز
- حفظ رطوبت خاک با شکستن لوله های مویین
- احیای مراتع
قسمت های متشکله چنگه ها :
شاسی چنگه ها :
تعدادی میله یا لوله به یکدیگر به طور موازی متصل شده ، مجموعاً شاسی را تشکیل می دهند . شاسی به تراکتور متصل می گردد و عوامل خاک ورز نیز به شاسی وصل می شوند .
عوامل خاک ورز :
عوامل خاک ورز هرس ها ، با توجه به نوع هرس دندانه های فلزی در اشکال و ابعاد گوناگون هستند که با آرایش خاص به میله های شاسی پیچ شده اند .
انواع چنگه ها :
چنگه ها را از نظر شکل دندانه به انواع دندانه میخی ، دندانه انگشتی ، دندانه فنری و همانطور که گفته شد از لحاظ شاسی به دو نوع شاسی ثابت و شاسی زنجیری تقسیم بندی می کنند .
منبع : ماشین های خاک ورزی
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان