منابع تخصصي تغذيه ورزشي از سايت گرداورنده: اميد زرينرژیم غذائی و کیفیت بازیکنان
نوشته شده در تاریخ : شنبه 1 فروردین 1388 ساعت 17 و 30 دقیقه و 47 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
تامس رایلی و وون تامس در تحقیقاتشان یک رژیم کلی را برای افزایش کیفیت بازیکنان پیشنهاد می دهند.
روز قبل از مسابقه: برای کارکردبهترکبدوعضلات؛کربوه یدرات به میزان کافی مصرف شودتا ماهیچه ها گلیکوژن داشته باشند.
صبح مسابقه : استفاده از تکنیک تصویرگری استرس را کم می کند.
هنگام مسابقه: با توجه به کاهش 5/2 کیلوئی وزن به دلیل تعریق ؛ بهتر است میزان مایعات برای بازیکنان کنترل شود.
بعد از مسابقه : مهم ترین کار ؛ برگرداندن گلیکوژن از دست رفته بدن است نوشیدنی های کربوهیدرات دار می توانند باعث تسریع این پروسه شوند.
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (0)
آب و تعادل الکترولیتی برای بازیکنان فوتبال
نوشته شده در تاریخ : چهارشنبه 20 آذر 1387 ساعت 18 و 22 دقیقه و 11 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
آب مهمترین ماده غذائی برای بازیکنان فوتبال ؛ قبل ؛ بعد و در طول بازی است.در حین انجامتمرین مصرف انرژی منجر به تولیید گرما می شود.تبخیرآب از میان منفذهای پوست (عرق کردن) روشی بسیار حیاتی برای خنک کردن و پائین آوردن دمای درون بدن است. مقدارآبی که بخار می شودباید به نحویدر خون جایگزین شود تا غلظت خون و غلظت یونی داخل سلول که برای اعمال طبیعی حیاتی هستند به وضعیت اولیه خود برگردد.به علاوه نوشیدن آب خنک می تواند بدن را خنک و دمای آن را در 37 درجه سانتیگراد نگه دارد.یک بازیکن می باید 1 تا 2 لیوان آب خنک قبل از مسابقه یا تمرین بنوشد . همچنین بازیکن به ازای هر نیم کیلوگرم از وزنی که در یک تمرین یا مسابقه کم می کند باید یک لیوان بنوشد.در حین تمرین یا مسابقه بازیکن می باید 120 تا 180 سی سی آب را در هر 20 تا 25 دقیقه بنوشد تا آب رسانی مناسبی صورت پذیرد و سرحال بماند.اگر دمای بدن در 37 درجه سانتیگراد حفظ نشود ممکن است ناراحتی هایی چون : گرفتگی عضلات ؛خستگی ؛و گرمازدگی اتفاق بیافتد.
منبع : دکتر آدیل اشامو- دکتر ویلیام اچ باگر _ رابرت گرامرث
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (1)
چه چیز بنوشیم و چه وقت ؟
نوشته شده در تاریخ : چهارشنبه 13 آذر 1387 ساعت 18 و 31 دقیقه و 15 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
آب؛ نوشابه های ورزشی با قند پائین ؛ چای و نوشابه های گازداربدون کافئین بهترین گزینه های قبل از مسابقه اند . چای سرد شده نیز در روزهای گرم خوب و مناسب است ولی به خاطر اینکه کافئین موجود در چای ادرارآور است خوردن چای زیاد قبل از مسابقه و یا در حین مسابقه به هیچ وجه توصیه نمی شود. مایعات با قند بالا نظیر آبمیوه و.... فقط برای بعد از مسابقه مفیدند و البته باید از خوردن آنها قبل از مسابقه یا در حین انجام بازی خودداری کرد. محتوای قند زیاد این نوشیدنی ها جذب معده ای مایعات را کاهش می دهد.
کربوهیدرات تا حدودی خوب است ولی مقدار زیاد آن به علت اینکه جذب معده ای و روده ای را کاهش می دهد خوب نیست. مایعات با غلظت 5 تا 10 درصد را پیشنهاد می کنیم . آب و نوشابه های ورزشی با قند پائین و چای سرد شده با کمی قند گزینه های مناسبی برای مصرف در حین تمرین یا مسابقه می باشند. به مقدار کم ودر دفعات زیاد نوشیدنی بخورید. نوشابه های گازدار انتخاب خوبی برای مصرف در طول تمرین نمی باشند زیرامحتوای قندی آنها بالا بوده گاز موجود در آن احتمالا شمارا ناراحت می کند و همچنین کافئین آن ادرار آور بوده و موجب افزایش از دست رفتن آب در بدن می شود.
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (3)
ماکارونی غذای مسابقه
نوشته شده در تاریخ : شنبه 4 آبان 1387 ساعت 04 و 38 دقیقه و 57 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
ماکارونی یک غذای پایه و اصلی برای فوتبالیستها محسوب می شود. این گروه سعی می کنند با استفاده از یک رژیم غذایی مناسب قدرت فیزیکی خود را در انجام مهارت مورد نظر افزایش دهند.
غذا، سوخت مورد نیاز بدن است. برای این که بدن کار خود را به خوبی به انجام برساند، لازم است که هر دو عامل سوخت و مکانیسم بدن انسان به خوبی شناخته شود.
مواد انرژی زا و غیر انرژی زا
مواد غذایی مصرفی به دو نوع انرژی زا و غیر انرژی زا تقسیم می شوند:
- گروه انرژی زا از طریق تغییر فرم دادن انرژی شیمیایی موجود در پیوندها، طی فرایند اکسیداسیون، انرژی مکانیکی یا کالری مورد نیاز را فراهم می سازد. این گروه شامل چربی ها، پروتئین ها و قندهاست. چربی ها 9 کیلو کالری و قندها و پروتئین ها 4 کیلو کالری در هر گرم انرژی تولید می کنند.
- مواد غذایی غیرانرژی زا شامل آب، ویتامین ها و مواد معدنی هستند که اگر چه قادر به تولید انرژی نیستند، اما در مقادیر معینی جهت عملکرد صحیح مکانسیم بدن انسان لازم هستند، مانند آب برای رادیاتور ماشین یا روغن برای موتور.
بنابراین بدن برای رفع نیازهای خود از سوخت لازم بهره می گیرد، اما این نیازها با توجه به نوع فعالیت فیزیکی تغییر می کند.
مقدار انرژی مورد نیاز فوتبالیست
بدن به طور میانگین برای فعالیت های کم تحرک در حدود 1700 کیلو کالری انرژی نیاز دارد. در فعالیت های پرتحرک بسته به نوع و مدت آن، باید انرژی مورد نیاز به میزان پایه ای 1700 کیلو کالری اضافه شود.
در مورد فعالیت های ورزشی، کالری اضافی مورد نیاز قابل توجه است. برای مثال انرژی مورد نیاز در طی شنا کردن به صورت تفریحی حدود 10 کیلوکالری در دقیقه، معادل 600 کیلو کالری در ساعت است. در شرایط رقابتی و مسابقه چون عامل سرعت هم مطرح می شود، مقدار انرژی مورد نیاز به حدود 25 کیلوکاری در دقیقه، معادل 1500 کیلوکالری در ساعت، یعنی حدود 3 برابر افزایش می یابد.
حال این سؤال مطرح می شود که:« وقتی فعالیت ماهیچه ای شدید و طولانی است و نیاز به انرژی بسیار بالاست، رفع نیازهای فزاینده ی مکانیسم سوختی بدن، چگونه ممکن است؟»
در پاسخ باید گفت که این نیازها در اصل توسط مصرف مواد غذایی انرژی زا تأمین خواهد شد (به ترتیب از قندها 55 تا 60 درصد، چربی ها 30 درصد و پروتئین ها 15 درصد یعنی به نسبت 4-2-1).
باید توجه داشت که منبع تولید انرژی نباید فقط از قند باشد، چیزی که هنوز هم به اشتباه پیشنهاد می شود.
انرژی ذخیره ای که برای انقباضات ماهیچه ای استفاده می شود، به طور عمده از قندها و چربی ها به دست می آید. میزان این سوخت مصرفی و تغییراتی که در آن ایجاد می شود، بستگی مستقیم به مدت و میزان کشش ماهیچه ای دارد.
سهم پروتئین در تولید انرژی نسبت به قند و چربی کم است، به ویژه در مواقعی که فعالیت ماهیچه ای شدید و طولانی مدت باشد.
ماهیچه ها جهت فعالیت مکانیکی خود قندها و چربی ها را به عنوان سوخت مصرف می کنند. برای مثال هنگام استراحت 87 درصد انرژی مورد نیاز ماهیچه ها از اسیدهای چرب و فقط 13درصد آن از قندها تامین می شود. برای کارهای کمی سنگین تر یا برای فعالیت ورزشی کوتاه مدت، 50 درصد انرژی مورد نیاز توسط مواد قندی تأمین می شود. برای کارهای خیلی سخت تر و شدید در طی یک دوره ی سه ساعته یا بیشتر، به طور عمده چربی های ذخیره ای مصرف می شوند و 70 درصد انرژی مورد نیاز را تأمین می کنند.
نقش مواد پروتئینی در فوتبال
در حقیقت پروتئین ها به عنوان یک منبع ضروری جهت سوخت بدن محسوب نمی شوند. در ورزشکاران، پروتئین روزانه ی مورد نیاز یک گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است و هنگامی که افزایش حجم ماهیچه ها در یک دوره ی تمرینی مد نظر باشد یا در مواقعی که فرد در سن رشد قرار دارد، میزان پروتئین مورد نظر به حداکثر 2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن افزایش می یابد.
با مصرف یک وعده ی غذایی دارای پروتئین بالا قبل از تمرین، کار کلیه ها سنگین تر می شود، آن هم در شرایطی که به طور هم زمان تحت فشار ناشی از حضور مواد سمی حاصل از کار ماهیچه است.
افزایش سهم پروتئین هرگز مفید نیست؛ حتی مصرف مواد پروتئینی به میزان معمول، در وعده ی غذایی قبل از فعالیت های ورزشی می تواند خطرناک باشد. قبل از ورزش، مصرف یک وعده ی غذایی پروتئینی مانند استیک گوشت معمولی و سالاد در عملکرد یک ورزشکار اثر سوئی به جا می گذارد، زیرا نخست آن که مصرف پروتئین بیشتر، عمل هضم بیشتری را طلب می کند که در نتیجه ی آن سطح خون درعروق داخلی ماهیچه کاهش می یابد. دوم اینکه یک وعده ی غذایی مملو از پروتئین باعث می شود که در طی سوخت و ساز این ترکیبات نیتروژن دار، مواد زایدی ایجاد شود که باید از طریق کلیه ها دفع شوند. در طی این عمل در کلیه، ایسکمی (کاهش جریان خون در یک قسمت بدن به علت انقباض عروق یا انسداد جریان خون) ایجاد می گردد که این امر خود به کاهش 90 درصدی جریان خون در کلیه مربوط میشود.
غذای قبل از تمرین و مسابقه:
در ورزش های هوازی، وعده ی غذای اصلی باید به طور عمده شامل قندها و چربی ها باشد. هنگامی که فعالیت ورزشی ماهیچه ها از حدود 30-20 دقیقه بیشتر می شود، قندها و چربی ها دو منبع سوخت مورد استفاده محسوب می شوند.
به طور طبیعی غذا باید 3 ساعت قبل از رقابت مورد نظر، توسط بدن دریافت شود. غذا باید متشکل از کربوهیدرات پیچیده که در غذاهایی مانند نان، ماکارونی، سیب زمینی و... وجود دارد، باشد و به آن چربی و کمی پروتئین اضافه شود.
در میان چربی ها، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، سریع تر تجزیه می شوند و جذب و دفع آن 40 بار بیشتر از گلوگز است و کمتر از 3 دقیقه طول می کشد؛ به ویژه اگر زنجیره ی کربنی آن کمتر از 12 اتم کربن باشد. بنابراین روغن های گیاهی (مثل روغن زیتون) یا کره برای این منظور توصیه می شود.
اسید اولیئک یک اسید چرب نیرو بخش و مقوی برای ماهیچه است؛ به ویژه در مواردی که ورزش های استقامتی انجام می شود. بنابراین روغن زیتون در این مورد توصیه می شود که سرشار از اسید اولئیک است.
یک وعده ماکارونی که با سس گوجه فرنگی و روغن زیتون یا کره مصرف شود، غذای ایده آلی بوده و به خوبی مشخص است که نسبت دریافت انرژی به نسبت 4-2-1 از قندها، چربی ها و پروتئین ها را تأمین می کند.
استفاده از قندهای ساده به منظور افزایش کارآیی ورزشکار قبل از شروع فعالیت، کاملا غیر منطقی و حتی خطرناک است و منجر به هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) و در نتیجه افزایش ترشح انسولین و ضعف شما در حین ورزش می شود. پس قبل از ورزش، خوردن شکلات و مواد خیلی شیرین مفید که نیست، ضرر هم دارد.
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (3)
نوشته شده در تاریخ : پنجشنبه 21 شهریور 1387 ساعت 18 و 39 دقیقه و 00 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
آنچه فوتبالیستها باید در موردتغذیه بدانند
فوتبال، بازی ای است كه هر روز در خواست های جدید و جدیدتری دارد. بدن از توانایی های خاص خود برخوردار است كه این توانایی ها را در سیستم های تنفسی، قلبی، عروقی و همچنین ماهیچه ای می توان افزایش داد. این افزایش ظرفیت، یك رژیم غذایی مناسب را می طلبد كه لازمه رسیدن به توانایی ها و قابلیت های بالا برای یك فوتبال مدرن ودیگر ورزشهاست.
برای كسب موفقیت درهر ورزش 5 عامل فردی، نقش تعیین كننده دارد: مكمل های غذایی شامل نوشیدنی های مخصوص ورزشكاران، ویتامین ها، الكترولیت ها، آنتی اكسیدانت ها، انرژی زا هاو ...
فوتبال، بازی ای است كه بدن در جریان آن ( بسته به شرایط بازی ) از كمترین حد تا بیشترین فشار را تحمل می كند. یك فوتبالیست در سطح عالی از 7 تا 12 كیلومتر در هر بازی می دود. بیشترین میزان دوندگی را بسته به سیستم های مختلف بازی، پیستون های كناری، هافبك ها و فورواردها دارند و كمترین میزان دوندگی را مدافعان جلوزن، پوششی و دروازه بان، هر فوتبالیست در هر بازی فوتبال، حدود 1000 فعالیت مختلف را از نوع را حت تر ( فشار كمتر) تا نوع مشكل تر آن ( بیشترین فشار) تحمل می كند. با توجه به پیشرفت سرعتی و قدرتی فوتبال در سالهایی اخیر، هنوز هم در صد بیشتری از1000 فعالیت را نوع راحت ترآن تشكیل می دهد. از نظر زمانی، فعالیت های با فشار كمتر حدود 5 برابر بیشتر از فعالیت های با فشاربیشتر، زمان می برند. نبض هر فوتبالیست حین بازی بین 120 تا 210 بار در دقیقه نوسان دارد. متوسط میزان نبض بازیكن درهر بازی فوتبال حدود 170 است.
اهمیت تغذیه برای فوتبالیست ها
به دلایل زیر یك فوتبالیست باید در تغذیه خود دقت كند:
1- تغذیه ورزشكاربا فرد معمولی كاملا متفاوت است.
2- نیازهای تمرینی را جبران كند و به حداكثر موثر بودن تمرینی برسد.
3- مكمل رشد بدن باشد.
4- بیشترین میزان تمركز حواس و دقت را به دست آورد.
5- از آسیب دیدگی ها و بیماری ها ( عفونت ها) جلوگیری كرده ، به درمان آنها كمك كند و زمان آسیب دیدگی ها و بیماری را كاهش دهد.
6- تحمل فشارهای جانبی مثل مسافرت ها را داشته باشد.
7- سلامتش را حفظ، به سرحال بودن و با انگیزه شدن بازیكن كمك كند
میزان فشار تمرین ها درایران چندان كمتر از اروپا نیست، ولی نداشتن تغذیه مناسب باعث می شود بازیكنان نتوانند آن میزان توانایی های به دست آمده خود را به نمایش بگذارند. نكته بسیارمهم در تغذیه یك فوتبالیست این است كه به هیچ وجه خود سرانه نباید مكمل های غذایی مصرف كند، چون هر فرد با دیگری از شرایط كاملا متفاوتی برخوردار است واین تفاوت به میزان قد، وزن، ظرفیت های تنفسی، قلبی، عروقی، پست بازی، وضعیت آمادگی جسمانی ( فرم ورزشی ) و قرار داشتن درمراحل مختلف بدنسازی و تمرین ها بستگی دارد؛ بنابر این استفاده ازمكملهای غذایی برای یك فوتبالیست باید استفاده می كند، باید مطابق باحجم و شدت تمرین ها و مسابقه باشد.
بدن به عنوان ذخیره انرژی از 3 نوع ماده استفاده می كند:
1- قندها ( كربوهیدرات ها) 2- چربی ها 3- پروتئین ها.
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (0)
تاثیرمصرف مایعات درروی بازیکنان فوتبال در حین مسابقه
نوشته شده در تاریخ : پنجشنبه 7 شهریور 1387 ساعت 17 و 38 دقیقه و 00 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
مقدمه :
یکی از مشخصه های فوتبال فعالیتهای متناوب پر شدت است ( ریلی 2000 ) و کاملاً مشخص شده که فقدان تنها 2 % از مایعات بدن برای نقص عملکردی و ذهنی کافی است (شیپارد 1999 ). علاوه بر این ، بدون مصرف مناسب مایعات در تمرین ، بازیکنان دچار افزایش دمای درونی و ضربان قلب می شوند . (کاساتِ آل 2000 – مُورای 2000) . خستگی در طول مسابقه فوتبال غالباً با کاهش و نقصان کربوهیدرات بوجود می آید و بسته به سطح مسابقه و آمادگی بدنی بازیکن ، ذخایر کربوهیدرات بدن وی (گلیکوژن عضله ) به نسبت مدت زمان و شدت مسابقه کاهش می یابد ( بانگسبو 1992 ، کاستاگنا و اُتاویو 1999 هارگری وِس 1994 ، هاولی 1994 ).
مشاهده شده هنگامی که بازیکنان نوشیدنی های حاوی کربوهیدرات را در طول تمرین یا مسابقه مصرف می کنند ، فواصل بیشتری می دوند ، بعد از مسابقه نیز غلظت گلیکوژن عضلانی بالاتری داشته ، بهتر عمل کرده و احساس خستگی کمتری نسبت به بازیکنانی می کنند که هیچ نوشیدنی مصرف نکرده اند(لیات وژاکوب 1989، مک گرگورو همکاران 1999، نیکلاس و همکاران 2000 ).
طبق قوانین فوتبال در طول بازی ، هیچ وقفه قانونی برای نوشیدن مایعات ، برای بازیکنان وجود ندارد و اگر بازی تحت شرایط محیطی گرم برگزار شود ، با نیاز شدید ذخایر کربوهیدرات و مایعات بدن مواجه خواهند شد (مونتری یو و همکاران 2003 ، سانز-ریکو و همکاران 1996 ، شسپارد 1990 ).
با این حال ، اطلاعات اندکی در مورد تأثیرات نوشیدنی های حاو ی الکترولیت کربوهیدرات روی عملکرد بازیکنان در طول مسابقه فوتبال وجود دارد . بنابراین هدف این مطالعه ، بررسی اثرات نوشیدنی حاوی الکترولیت کربوهیدرات روی عملکرد در بازی فوتبال است .
روش ها :
20 بازیکن فوتبالیست مرد از باشگــاه فوتبال سائوپائولو در این مطالعــه شرکت کردنــد که مورد تأیید کمیتــه اخلاقی دانشگاه قرار داشتند همه شرکت کنندگان بطور شفاهی و کتبی درباره ماهیت ونیازهای مطالعه و خطرات سلامتی اطلاع رسانی شدند . خصوصیات بدنی و درصد چربی بازیکنان در جدول شماره 1 نشان داده شده است .
( ) میانگین
متغیرها
(11/1)06/16
(05/0) 80/1
(81/4)5/68
(73/9)5/59
(29/1)6/10 (سال) سن
(متر ) قد
(کیلوگرم ) توده بدن
(میلی متر) چین بوسنی 47
درصد چربی بدن
پروتکل ( پیش نویس ) :
مسابقه شامل یک نیمه 45 دقیقه ای ، 15 دقیقه فاصله ونیمه دیگر 30دقیقه بود . شرایط محیطی با استفاده ازیک مخزن مرطوب سنج اندازه گیری شد . که TY دمای ثابت و Tdb دمای مخزن خشک است .
قبل از مسابقه ، بازیکنان به دو گروه تصادفی طبق نقش های پستی شان تقسیم بندی شدند . گروه مصرف کننده نوشیدنی های حاوی الکترولین کربوهیدرات و گروهی که نوشیدنی الکترولیت کربوهیدراتی مصرف نکردند ، در طول مسابقه و آزمایش دمای محیط ، 28 درجه سانتی گراد بود . هر 15 دقیقه ، بازی قطع می شد . ( کربوهیدرات محلول 6 % با طعم نارنگی) در طول فواصل همه بازیکنان اجازه داشتند آب adcibitum مصرف کنند . این کار توسط یک ناظر کنترل می شد . وزن بدن قبل و بعد از مسابقه با ترازوی دیجیتال با دقت 50g اندازه گیری شد . افراد تحت آزمایش کمترین لباس را در طول وزن کردن پوشیده بودند و هیچ گونه مچ بند و زانو بند ، یا جواهراتی نداشتند .
اندازه گیری ضربان قلب :
ضربان قلب هر 15 دقیقه در طول مسابقه با استفاده از دوریابی رادیویی بُرد کوتاه اندازه گیری شد . میانگین ضربان قلب برای مسابقه به عنوان شاخص بار اضافه به سیستم قلبی عروقی بنا به شدت فعالیت و فشار گرمایی محیطی استفاده شد .
اندازه گیری عملکرد :
20 داوطلب هر بازیکن را در طول کل مسابقه تحت نظر داشتند و از یک کرنومتر برای تعیین مدت زمان هر بازیکن با توپ یا بدون توپ ، صزفنظر از جهت ، استفاده می کردند . آنها همچنین تعداد دوهای سرعت هر بازیکن را در طول مسابقه در نظر داشتند . این اندازه گیری در طول نیمه های اول و دوم تقسیم شدند . این داوطلبان قبلاً برای این کار آموزش دیده بودند .
دمای درونی :
دمای درونی بدن بوسیله یک قرص دما سنج قابل بلع اندازه گیری می شد که همراه با ثبت کننده ، اطلاعات و داده های دمای درون بدن را بصورت واقعی و درست ارائه کردند . هنگامیکه قرص بلعیده می شود ، سنسور بدن خطر از طریق دستگاه گوارش فرد با تحرک و جنبدگی نرمال حرکت کرده و سپس بطور طبیعی بعد از 24 تا 72 ساعت از بدن دفع می شود سنسور گرمایی از یک کریستال حساس به دما استفاده می کند که با توجه به دمای مولد اطراف آن ارتعاش پیدا می کند . این ارتعاش ، یک جریان الکترومغناطیسی ایجاد می کند که بطور مداوم وبدون خطر از طریق مواد اطراف انتقال می یابد .
ضبط کننده CT2000 این سیگنال را دریافت کرده که بعداً روی دستگاه گوارش نشان داده شده و بطور خود به خود در حافظه ذخیره می شود . هر سنسور دمایی نمایشگر بطور جداگانه در کارخانه تنظیم شده و تنظیم های اصلی قبل از استفاده از با صحت و درستی دمایی موارد CT2000 می شود . بازیکنان این قرص ها را 18 ساعت قبل از پروتکل استفاده کردند .
تجزیه وتحلیل آماری :
اطلاعات بصورت میانگین وانحراف معیار استاندارد نشان داده شدند . سطح احتمال کمتر از 05/0 به عنوان داده با ارزش از لحاظ آماری تلقی شد .
برای آنالیز تفاوتهای موجود در ضربان قلب ، دمای درونی و فشار مسابقه در گروههای استفاده کنند از آب و استفاده نکرده از آب ، آزمون t انجام شد . داده ها با استفاده از معادله آماری SPSS نسخه 11 و برنامه Pc آنالیز شد .
نتایج:
خصوصیات بدنی بازیکنان در جدول 2 خلاصه شده است .
نتایج از مقدار کاهش توده بدن ، ضربانقلب ،مدت زمان دویدن ، تعداد دوهای سرعت و دمای درونی در جدول 2 نشان داده شده است .
مقدار کاهش توده بدن در گروه NCHO بالاتر نبود. انتظار میرفت که ضربان قلب در گروه NCHO بالاتر باشد ، اما تنها تفاوتهای آماری در طول نیمه دوم مسابقه بین گروههای CHO و NCHO وجود داشت . بازیکنان در طول نیمه اول مسابقه بیشتر می دویدند و از لحاظ آماری بین نیمه های اول و دوم در دو گروه حائز اهمیت بود .
با توجه به دوهای سرعت انجام شده ، شرایطی مشابه بوقوع پیوست . با این حال ، تفاوتهای مهم از لحاظ آماری بین گروه CHO وNCHO تنها در طول نیمهاول مشاهده شد .
درحالیکه گروه CHO ، دوهای سرعت بیشتری نسبت به گروه NCHO انجام دادند . در مورد دمای درونی ، افزایش بیشتری در دمای درونی گروه NCHO در طول مسابقه وجود داشت .
با این حال زیاد مهم نبود . در طول فاصله بازی گروه CHO و گروه NCHO میلی متر آب نوشیدند .
بحث ونتیجه گیری:
این مطالعه ، گروهی که الکترولیت CHO رانوشیدند و گروهی که هیچ مایعی مصرف نکردند و عادت داشتند تمام مسابقه را بدون نوشیدن هیچ مایعی بگذرانند ، مقایسه کرد . بنابراین ننوشیدن هیچ مایعی در طول مسابقه و تمرین برای آنها مشکل ساز نبود .
مهمترین یافته این مطالعه این بود که نوشیدنی های الکترولیت کربوهیدرات ، عملکرد رادرطول مسابقه فوتبال در مقایسه با ننوشیدن هیچ نوعی مایعی بطور کامل بهبود می بخشد .
کاملاً مشخصاست دهیدراتاسیون که منجر به از دست دادن 2 % وزن بدن می شود ، اثر منفی روی عملکرد ورزشی دارد و تحمل و پایداری عضله ای ، عملکرد ذهنی ، تنظیم دمایی را مختل می سازد و دمای درونی و ضربان قلب را افزایش می دهد (کاسا و همکاران 2000 )
نیکلاس و همکاران (200) از دست دادن 2/2kg وزن بدن را در طول مسابقه فوتبال مشاهده کردند .
در مطالعه ما ، به ترتیب از دست دادن 1/75kg , 1/14 kg از وزن بدن در گروه CHO و NCHO کمتر بود . بنابراین انتظار می رودگروه CHO عملکرد بهتری درطول مسابقه نسبت به گروه NCHO داشته باشد .
نتایج وداده های مشابهی توسط مک گروگور و همکاران (1999) بدست آمد . اینها اثرات نوشیدن مایعات روی مهارتهای خاص فوتبال را بررسی کردند و نتیجه گرفتند که عملکرد و بازده در گروهی که هیچ مایعی ننوشیده بودند،درطول مسابقه تا5%بدترشد.
لیات وژاکوب (1986) ، فاستو(1986) ، اسمیت (1992) ، نیکلاس (1995) استاجیک و مازیک (2002) ، اثرات مثبت نوشیدنی های حاوی الکترولیت کربوهیدرات را روی عملکرد بازیکنان فوتبال را گزارش کردند . کربوهیدرات در این موارد به این دلایل می تواند مفید باشد (a) در پایان مسابقه فوتبال بیشتر بازیکنان ، گلیکوژن عضلانی شان کاهش پیدا می کند (نیکلاس و همکاران ) (b) افت عملکردی در مهارتهای خاص می تواند با کاهش ذخایر گلیکوژن عضلانی ارتباط داشته باشد، زیرا گلوکز مهمترین ماده برای متابولیسم در سیستم عصبی مرکزی است (مک گروگور و همکاران 1999) (c) بازیکنان با ذخایر پایین گلیکوژن نسبت به بازیکنان دارای ذخائر نرمال بخصوص در طول نیمه دوم ، کمتر می دوند وتعداد دوهای سرعت کمتری دارند . (هاولی 1994) . چون دویدن سرعتی یک فعالیت پر شدت تلقی شده و 8 تا 12 %کل مسافت دویدن یک بازیکن در طول مسابقه را ر بر می گیرد .
می توان فرض کرد که افرادی که افت عملکردی کمتری دارند ، بیشتر می دوند ، بخصوص در نیمه دوم بازی انتظار می رود که در طول نیمه دوم مسابقه ، بازیکنان نسبت به نیمه اول 5% کمتر فعالیت داشته باشند . ( رین زی و همکاران 2000 )
دراین مطالعه مشاهده کردیم که تعداد دوهای سرعتی انجام شده درطول نیمه اول درگروه CHO بیشترکه نشان مـی دهد که گــروه CHO عملکـرد بهتــری درطول نیمــه اول مسابقــه نسبت به گـروه NCHO داشت .متاسفانه ، انتظار داشتیم که گروه CHO ، عملکرد بهتر را در طول نیمه دوم حفظ کند ، هنگامی که کربوهیدرات باعث به تأخیر انداختن خستگی شود .
کاملاً مشخص شد که آب می تواند اثرات منفی دهید را تاسیون را کاهش دهد، اما درمورد عملکرد نمی تواند مانند کربوهیدرات ها عمل کند . دهید راتاسیون در ورزش ، از نیاز به ابقاء دمای بدن نزدیک به نرمال استراحت در حدود ناشی می شود .
چوت فوتبال یک ورزش طاقت فرسا است که 90 دقیقه فعالیت با شدتهای متفاوت را می طلبد ، باعث ایجاد شکل تعادل گرمایی می شود (مایوگان ولیپر1994) در فوتبال بیشتر مسابقات قهرمانی تحت شرایط محیطی گرم انجام می شود و در نتیجه دمای درونی بازیکنان بالاتر از بعد از مسابقه فوتبال مشاهده می شود ( اِکبلوم 1986 ، سنز وریکو و همکاران 1996، شپارد 1999 ). این مورد در مطالعه گزارش شد که گروههای CHO و NCHO در پایان بازی دمای بالاتر از داشتند .
ضربان قلب ، ابزار مهمی برای ارزیابی عملکرد بازیکنان فوبال در طول مسابقه است ، اگر چه خستگی و عواقب موقتی بازی می تواند رفتار واقعی ضربان قلب را پنهان کند ، در هر شرایط گرایش چنین است که بازیکنانی که کمتر می دوند و تلاش کمتری در طول مسابقه انجام می دهند ( علی وفارالی 1991) در طول ورزش با شدت متوسط ، مقدار افزایش ضربان قلب مستقیماً با دهید راتاسیون مرتبط بود .
در مطالعه کنونی ، هیچ تفوت معنی دار آماری بین گروههای CHO و NCHO مشاهده نشد احتمالاً چون این گروهها عادت داشتند بدون هیچ نوشیدنی در طول مسابقه ورزش کنند .
نتیجه گیری :
این مطالعه شواهد جالبی را فراهم آورد که بازیکنان فوتبال باید نوشیدنی حاوی الکترولیت کربوهیدرات را در سرتاسر مسابقه بنوشند تا از عواقب منفی دهیدراتاسیون بخصوص در مورد نحوه عملکرد دوری شود .
کار آینده باید حجم بهینه مایعات مورد نیاز برای تحمل سطوح بالای ورزشی ( ورزش قهرمانی ) را بررسی کرد .
منبع:این مقاله ترجمه ای ازThe influence of fluid ingestion on perrprmance of soccer players duration a match
نوشته:sabela et al
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (0)
فوتبال و جایگاه مکمل های ورزشی
نوشته شده در تاریخ : شنبه 28 اردیبهشت 1387 ساعت 18 و 35 دقیقه و 00 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
فوتبال و جایگاه مکمل های ورزشی ( قسمت اول )
فوتبال ورزشی است مبتنی بر قدرت ؛ سرعت و مهارت که هر سه آنها می توانند تحت تاثیر نوع ؛ زمان و نحوه مصرف مواد غذائی و نوشیدنی ها توسط بازیکن قرارگیرند. نیاز به انرژی و مواد غذائی در ورزشکاران رشته فوتبال بر حسب سن ؛ جنس ؛ وزن بدن ؛ فصل انجام مسابقات و حتی جایگاه بازیکن در زمین متفاوت است. بنابراین جهت دست یابی به اهداف ورزشی و برای تامین نیازهای تغذیه ای فردی بهتر است برنامه های غذائی بصورت انفرادی تنظیم گردد. در این میان مصرف مکمل های ورزشی نقش مهمی در تکمیل و بهبود رژیم های غذائی ایفا می کند. امروزه تیمهای بزرگ دنیا از این مکمل ها برای ارتقا کارائی بازیکنان استفاده می کنند. یک فوتبالیست در یک فصل مسابقات سه دوره زمانی راطی می کند ۱ـ دوره استراحت بین دو فصل ۲ـ دوره استراحت بین دو نیم فصل ۳ ـ دوره برگزاری مسابقات
ادامه دارد .......
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (0)
نوشابه های ورزشی
نوشته شده در تاریخ : سه شنبه 10 اردیبهشت 1387 ساعت 10 و 34 دقیقه و 00 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
نوشابه های انرژی زا اعتیادآورند؟
نوشابه های انرژی زا در واقع نوشیدنی هایی هستند که افزودنی هایی از قبیل محرک های مجاز، ویتامین ها (خصوصا ویتامین های گروه B) و مواد معدنی که تولید انرژی می کنند، در آنها به کار رفته است. دیگر مواد متشکله ی این نوشیدنی ها اغلب کافئین، گیاه گوآرانا(GUARANA)، دانه قهوه، ساخارین(قند مصنوعی) و کراتین هستند.
در برخی از آنها ممکن است مقدار زیادی گلوکز یا شکر نیز به کار رفته باشد. طرفدار این نوع نوشیدنی ها بیشتر جوانان، دانش آموزان، افراد پر تحرک و ورزشکاران هستند. برای اینکه این نوشیدنی ها هر چه بیشتر به نوشابه های عادی شبیه شوند، به اغلب آنها اسانس و رنگ اضافه می کنند.
تاریخچه :
JOLT COLA ( نوشابه ای با میزان کافئین بسیار زیاد) به عنوان اولین نوشابه ی انرژی زا، از سال 1980 در آمریکای شمالی به بازار آمد. در این نوشابه درصد کافئین و شکر بیشتر از حد معمول بود و خریداران آن اغلب جوانان، افراد پر تحرک و متخصصین بودند.
هر چند خریداران می دانستند این نوشابه صد در صد سالم نیست، اما همین که به آنان امکان می داد ساعات بیشتری از روز را کار کنند برایشان کافی بود. بعدها این نوشابه درمیان افرادی که کارهای فنی انجام می دادند رایج شد.
امروزه در بین متخصصین کامپیوتر، هکرها و به طور کلی افرادی که ساعت ها مقابل کامپیوتر می نشینند و کمتر می خوابند، بیشترین مصرف را دارد. JOLT COLA هنوز به عنوان یک نوشابه انرژی زای شناخته شده در سراسر دنیا به فروش می رسد. در حال حاضر RED BULL هفتاد درصد از بازار فروش این نوع نوشابه ها را در دست دارد.
در کشور ژاپن قدمت این نوشابه ها به سال 1960 برمی گردد. در آن زمان این نوشیدنی در بطری های دارو به فروش می رسید و آن دسته از کارگران ژاپنی که مجبور بودند شب ها بیدار بمانند از آن استفاده می کردند.
مواد اعتیاد آوری که در این نوشابه های انرژی زا وجود دارند، کافئین و گیاه گوآرانا (GUARANA) است که مصرف زیاد و طولانی مدتشان باعث می شود به آنها عادت کنیم. البتهاز آنجایی که ترک این مواد کار سختی نیست و سردرد از اصلی ترین عواقب آن است، اعتیاد به نوشابه های انرژی زا معمولا جنبه روانی دارد.
متفاوت با نوشابه های ورزشی :
نوشابه های انرژی زا با نوشابه های ورزشی (SPORTS DRINKS) متفاوت هستند. اکثر نوشابه های انرژی زا شکر و کافئین فراوانی دارند، در حالیکه نوشابه های ورزشی برای متعادل کردن میزان مواد قندی، آب و مواد مغذی مصرف می شوند و درصد این مواد در آنها معادل مقداری است که در بدن موجود است.
آیا این نوشابه ها اعتیاد آور است؟
مواد اعتیاد آوری که در این نوشابه ها وجود دارند، کافئین و گیاه گوآرانا (GUARANA) است که مصرف زیاد و طولانی مدتشان باعث می شود به آنها عادت کنیم (درصد این مواد در نوشابه های انرژی زا تقریبا با مقدار آنها در قهوه برابر است ، البته میزان کافئین در انواع مختلف قهوه ها بسته به میزان برشته شدن دانه هایش، متفاوت است).
از آنجایی که ترک این مواد کار سختی نیست و سردرد از اصلی ترین عواقب آن است، اعتیاد به نوشابه های انرژی زا معمولا جنبه روانی دارد.
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (0)
توصیه های تغذیه ای برای فوتبالیستها
نوشته شده در تاریخ : جمعه 30 فروردین 1387 ساعت 15 و 34 دقیقه و 00 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
توصیه های تغذیه ای برای فوتبالیستها
بهترین نوشیدنی در فوتبال نوشابه های ورزشی هستند. در هوای گرم استفاده از مایعات دارای اهمیت زیادی می باشند. بهتر است بازیکنان در طول تمرین همواره به مایعات دسترسی داشته باشند . میزان کاهش وزن بازیکن فوتبال در طی یک جلسه تمرین نباید بیشتر از یک کیلو گرم باشد. بازگشت به حالت اولیه بعد از مسابقه و جایگزینی مواد غذائی و مایعات از دست رفته بسیار مهم است. مصرف میان وعده های مناسب و نوشیدنی های حاوی کربوهیدرات می تواند گام های خوبی برای سرعت بخشیدن برای بازگشت به حالت اولیه باشد.
توصیه های رژیمی زیر را بکار برید
در صورتیکه مسابقه شما بعد اظهر برگزار می شود یک وعده غذائی نرمال و معین را چهار ساعت قبل از مسابقه و یک میان وعده غذائی را ۱ تا ۲ ساعت قبل از بازی مصرف کنید.
برای هضم آسان غذاهای حاوی کربوهیدرات بالا و چربی پائین را انتخاب کنید. اثر روانی آخرین وعده غذائی قبل از مسابقه انکار ناپذیر است. سعی کنید میزان مصرف غذا به حدی باشد که احساس راحتی داشته باشید نه گرسنه و نه کاملا سیر.
نمونه یک وعده غذائی قبل از مسابقه
ماکارونی با سس و گوشت کم چرب ـ سبزیجات آب پز ( هویج ؛ نخود فرنگی و کدو ) یک فنجان برنج ـ یک قطعه نان برشته ـ سیب زمینی آب پز یا سرخ شده ـ سه تکه جوجه کباب ـ آب میوه رقیق شده
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (0)
مصرف مواد غذائی به هنگام مسابقه
نوشته شده در تاریخ : چهارشنبه 20 تیر 1386 ساعت 13 و 37 دقیقه و 00 ثانیه
نوع مطلب :تغذیه در فوتبال ،
مصرف مواد غذائی به هنگام مسابقه
برنامه غذایی شما باید با نوع تمرین و مسابقه تان مطابقت داشته باشد. بعضی مسابقات در شب ؛ برخی در عصر و تعدادی در صبح برگزار می شود. در هر حال باید برنامه غذائی خود را طوری تنظیم کنید که حداقل چهار ساعت قبل از مسابقه غذای خود را خورده باشید. حتی الامکان از خوردن غذاهای خیلی چرب قبل از مسابقه خودداری کنید. قبل از مسابقه باید به اندازه کافی غذا حاوی نمک و مواد قندی باشد.
اگر مسابقه هنگام عصر برگزار می شود باید صبحانه کامل ؛ نهار سبک و شام متوسط صرف کنید. اگر مسابقه پیش از ظهر است ؛ صبحانه سبک ؛ نهار کامل و شام متوسط باشد. نوشیدن آب میوه بعد از مسابقه مفید است و باعث رفع خستگی می شود. صرف مواد قندی بعد از مسابقه باعث ترمیم مواد قندی از دست رفته خواهدشد. معمولا بعد از مسابقه بازیکن اشتها به غذا ندارد و مدتی طول می کشد تا بدن به حالت عادی باز گردد و اشتها به وجود آید. استراحت و رفع فشارهای روحی بعد از مسابقه باعث می شود که شخص زودتر به حالت عادی بازگردد. معمولا بعد از چند ساعت بازیکن کاملا به اشتها می آید. در این هنگام خوردن غذاهای متنوع در حد معمول بسیار مفید است.
نوشته شده توسط:امید زرین
نظرات (0)
آخرین پستها
تمرین شماره 99 سه شنبه 25 فروردین 1388
ده فرمان مربی رده جوانان سه شنبه 25 فروردین 1388
تمرین شماره 98 یکشنبه 16 فروردین 1388
مربیگری دروازه بانان یکشنبه 16 فروردین 1388
تمرین شماره 97 سه شنبه 11 فروردین 1388
بدنسازی بازیکنان فوتبال دوشنبه 10 فروردین 1388
تمرین شماره 96 جمعه 7 فروردین 1388
دستورالعملهای لازم در طول مسابقه فوتبال چهارشنبه 5 فروردین 1388
تمرین شماره 95 شنبه 1 فروردین 1388
رژیم غذائی و کیفیت بازیکنان شنبه 1 فروردین 1388
تبریک سال نو پنجشنبه 29 اسفند 1387
تمرین شماره 94 جمعه 23 اسفند 1387
توصیه های بوفون برای فوتبالیست ها سه شنبه 20 اسفند 1387
تمرین شماره 93 سه شنبه 13 اسفند 1387
توصیه هائی برای آموزش ضربه سر یکشنبه 11 اسفند 1387
لیست آخرین پستها
اكادمي تخصصي اموزش تاكتيكها تمرينات و تئوريهاي فوتبال
>
JATAN FOOTBALL>
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)